Onze hoofdredacteur Chris Riemens viert zijn 10- jarig jubileum als hoofdredacteur bij een nieuwe aflevering van De Auto Van op DAY1. Daarvoor regelde hij gelijk maar even zijn droomauto: de Porsche 911 GT3 Touring.

FHM en DAY1 gaan behoorlijk way back. Zo hebben we al eens samen een miniserie gemaakt waarin we met vrouwen uit de FHM500 in hun favoriete bolide gingen rijden, Jay-Jay Boske werd eens verkozen tot Gent of the Year en Chris was een paar jaar geleden al eens te gast in De Auto Van.

DAY1

De afgelopen jaren heeft Jay-Jay Boske zijn DAY1-platform steeds verder uitgebreid. Naast wekelijkse toffe YouTube-content, een podcast en events, zijn ze sinds begin dit jaar ook gestart met een online magazine. Op day1lifestyle.com schrijven ze over zaken als auto’s, lifestyle, finance en sport. Neem gerust eens een kijkje, want als je FHM nice vindt, dan ga jij je op deze site ongetwijfeld ook wel vermaken.

Porsche 911 GT3 Touring

 Goed, als Jay-Jay je vraagt om een dikke auto mee te nemen, dan kun je natuurlijk niet aan komen zetten met een tweedehands Toyota Prius. Nee, dan is het ook wel lekker om aan te komen met een van de allerdikste bolides op dit moment. De moeder aller sportwagens? Dat is wat ons betreft de Porsche 911. Een bolide waar ons hart sneller van gaat kloppen. Laat staan, een Porsche 911 GT3 Touring.

De 911 GT3 Touring is de wolf in schaapskleren van Porsche. Aan de looks ziet de autoleek niet direct dat hij of zij te maken heeft met een van de bruutste modellen uit de Duitse renstal, maar onderhuids ligt er een volbloed racewagen onder de kap. Alleen dan zonder die gigantische spoiler achterop.

9.000 toeren per minuut

De zescilinder boxermotor die achterin de 911 ligt is goed voor 510 pk bij 9.000 tpm. Yep, we hebben hier te maken met een atmosferisch blok waarmee je kan door jenken tot 9.000 toeren per minuut. Het blok is een van de laatste der Mohikanen, want een motor als dit zal niet zo snel meer worden gebouwd. Dus genieten we er maar extra van. Dus houden we de radio uit en genieten we maximaal van de waanzinnige soundtrack die deze auto produceert. Het is overigens hetzelfde blok als in de Porsche Cayman GT4 RS ligt, de auto die we ook al eens aan een rijtest hebben onderworpen.

Naast de Porsche 911 GT3 Touring, hebben we het onder andere over de afgelopen 10 jaar van Chris als hoofdredacteur bij FHM. Welke prestrips zijn hem bijgebleven? Wat heeft de FHM500 zich ontwikkeld? Welke auto’s heeft hij allemaal mogen testen? Check het allemaal in de aflevering van De Auto Van op DAY1.

De Auto van

Meer info over de Porsche 911 GT3 Touring, check porsche.nl 

Specs Porsche 911 GT3 Touring (992)

Motor: zescilinder boxermotor
Vermogen: 510 pk
Koppel: 470 Newtonmeter
Acceleratie 0-100: 3,9 sec
Topsnelheid: 320 km/u
Gewicht: 1.393 kg
Vanafprijs: €286.700,-

Gallery

Foto’s: Steffen Visser / DAY1

The post DAY1 x FHM: Jay-Jay Boske & Chris Riemens testen Porsche 911 GT3 Touring appeared first on FHM.

Het is een droom van iedere man, rijden voor Ferrari. Voor de Nederlandse Laura van den Hengel is dit sinds kort wekelijkse kost. Ze begon op jonge leeftijd met karten en heeft zich op eigen houtje opgeklommen naar de motorsportwereld. Laura vindt het ook belangrijk om meer mensen een inkijkje te geven in de motorsportwereld. Wij waren geïnteresseerd en gaan met haar in gesprek over haar leven als coureur, haar toekomstplannen en haar nieuwe YouTube-kanaal.

Hey Laura, hoe gaat het met je?
Het gaat goed! Ik heb het heel druk. Ik kom echt net uit Barcelona. Ik heb daar mijn eerste tests met de Ferrari gehad. Vanaf september heb ik eigenlijk niet meer in de auto gezeten, dus dat was even afwachten hoe snel ik het allemaal zou oppakken. Het was natuurlijk ook een andere auto. Dus ik wist ook echt niet hoe die auto zou rijden, maar het ging echt super goed. Dus ik ben daar heel blij mee.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Laura van den Hengel (@lauravdhengel)

Hé, laten we even beginnen bij het begin, want hoe ben je een beetje in de motorsportwereld terecht gekomen?
Dat is lang geleden gebeurt, samen met mijn vader. We zijn toen samen gaan karten, maar wel erg laagdrempelig hoor. Dus dat was best even moeilijk. Eigenlijk was er niet echt budget voor, maar het ging gewoon vanuit passie. Na twee jaar te hebben gereden op nationaal niveau, werd mijn vader ziek en uiteindelijk kwam hij ook te overlijden. Toen ben ik zes jaar gestopt. Toch wilde ik graag verder gaan en heb ik gespaard voor een kart. Toen ik weer ging karten, kwam ik een man tegen. Hij vroeg wat ik nou echt wilde. Het liefste was dat natuurlijk groot worden in de motorsportwereld. Uiteindelijk heeft hij mij geholpen tot waar ik nu sta met karten. Ik heb op het hoogste nationale niveau gereden en zelfs wat internationale wedstrijden gehad. Op een gegeven moment kon mijn trainer me niet meer helpen. Met wedstrijden moest ik écht sponsoren bijboeken, en in karting is dat gewoon onmogelijk, want het is niet echt commercieel. Mensen denken toch dat het een beetje kinderlijk is, terwijl je op het hoogste niveau rijdt. En om dan in de autosport mee te kunnen doen is best lastig, omdat je zoveel moet rijden. Als ik dan meedeed met wedstrijden, dan zag je echt een megagroei in een weekend. Puur omdat ik ervaringstekort kwam met de andere jongens. Toch pakte ik dat heel goed op. Uiteindelijk had ik best een goed niveau. Toen werd mij verteld dat ik naar de auto’s moest gaan i.p.v. het karten, omdat ik daar best wel kans had om het te redden.

En je ging mee met je vader karten en toen dacht je van ik wil later coureur worden of is dat pas later gekomen?
Nee, ik heb me altijd beperkt eigenlijk tot karten, omdat het gewoon echt niet mogelijk was, financieel gezien, om überhaupt aan auto’s te denken. Daardoor beperk je jezelf ook gewoon in gedachten. Toen ze mij zeiden dat ik naar de auto’s moest, dacht ik eerst ook van je bent echt knettergek. Dat ga je nooit redden als je niks hebt. Het is écht een elite sport.

Ja, de racerij is best duur. Sponsoring en financiering is dan hartstikke moeilijk.
Precies. En bijna iedereen heeft gewoon een rugzakje. Dus ik heb natuurlijk wel heel hard moeten werken om dit überhaupt bij elkaar te krijgen. Ik heb een heel goed plan gemaakt met daarbij natuurlijk ook een YouTube-kanaal. Gelukkig zijn er lokale bedrijven die daarin hebben gelooft om vorig jaar mij in een auto te laten rijden. Dat was ook de opstap voor de deal die ik dit jaar heb gemaakt. Het was een lange, zware weg, maar het is uiteindelijk wel gelukt. Veel mensen zeggen ook dat wat ik heb gedaan is bijna onmogelijk, want in een GT-klasse rijden, kan eigenlijk niet zonder geld of dat rugzakje.

Nee, dus eigenlijk heb jij het zelf wel helemaal moeten opbouwen en tot waar je nu bent?
Ja eigenlijk wel en dat kost gewoon bloed zweet en tranen. Het is niet alleen het rijden, maar je moet bijvoorbeeld ook je verzekering goed op orde hebben, duidelijke afspraken maken met het team, want het gaat om tonnen schades wat je kan rijden. Daar ben je allemaal verantwoordelijk voorn. Dus echt alles moet je dichten. Daarnaast moet je dan ook goed in marketing zijn om sponsoren binnen te krijgen. Ik denk dat ik meer dan duizend sponsorbrieven eruit heb gedaan, mails heb verstuurd en meermaals mensen bericht op LinkedIn.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Maverick Training (@mavericktraining.nl)

Hoe is het nou als vrouw ook om dan in zo’n mannenwereld te zitten? Is dat extra zwaar of bijzonder? Hoe is dat?
Nee, dat niet. Ik was altijd al de enige vrouw. Ik reed altijd in schakelkarts en daar rijden eigenlijk over het algemeen geen vrouwen in, omdat het zo zwaar is. Ik merk eigenlijk geen verschil. De mannen vinden het gewoon leuk en stoer. Toen ik in Barcelona was om de Ferrari te testen en je gaat hard in zo’n auto, dan vinden de mannen dat hartstikke mooi.

Heb je gevoelsmatig wel veel harder moeten werken als vrouw om je te bewijzen in die wereld? Of dat ook niet?
Nee daar ben ik eigenlijk heel nuchter in. Je moet gewoon hard gaan, dat is het enige wat telt, vind ik, of je nou man of vrouw bent.

Hé, en dan even over je YouTube kanaal. Want je bent een YouTube kanaal nu gestart. Waarom ben je dat gaan doen?
Het niet-commerciële verhaal is natuurlijk dat ik een tool zocht om meer waarde te creëren voor mij als coureur, voor mijn sponsoren. Ik zocht een middel om wat terug te kunnen geven, maar ook om wat bekender te worden. Ik ben toen onderzoek gaan doen naar wat werkt, welke interesses er zijn, wat de topics zouden moeten zijn, welke kanalen ik het beste kan gebruiken. Dat was allemaal deel van mijn marketingplan. Nou video doet het natuurlijk heel goed. En YouTube is best een grote kans wat betreft goede kijkcijfers halen voor sponsoren. Toen ben ik een plan gaan maken, van wat de interesses zouden kunnen zijn en hoe ik mensen iets gaafs in de wereld kan laten zien. Ik wist sowieso dat ik het met vrouwen wilde doen, want dat vind ik zelf ook vet. Ik vind het heel gaaf om vrouwen te zien in de sport. Als je het over autosport hebt, dan denk je gelijk aan een stoere man, terwijl er ook veel vrouwen goed gaan in verschillende types motorsport.

Wat voor toegevoegde waarde heeft dat dan voor jou, zo’n YouTube kanaal?
Ik hoop een beetje op meer naamsbekendheid. Het commerciële verhaal is om op het kanaal barrières in de motorsport te doorbreken. Dat je vanuit volledig vrouwelijk perspectief verhalen te horen krijgt van de vrouwen uit de motorsport én dat we laten zien wat we kunnen. Dit tegelijkertijd met hele gave dingen doen waar iedere man van droomt om te beleven.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Laura van den Hengel (@lauravdhengel)

Is dat ook een beetje je publiek wat je wilt aanspreken? Dus eigenlijk de mensen die fan zijn in de autosportwereld en vinden dat vrouwen een beetje ondergeschoven kindje zijn in die wereld?
Ja, onder andere. Ik denk dat het ook goed is om te laten zien wat we kunnen. Er zijn zoveel vrouwen die echt heel goed zijn. Het zou best wel inspirerend kunnen zijn om die verhalen te delen. Uiteindelijk is het niet zo’n wijvenprogramma met allemaal gejank en gezever. Het wordt gewoon iets heel vets.

Ben jij de enige die erin voorkomt? Of krijgen we nog gasten te zien in de afleveringen?
Elke aflevering nodig ik één of twee vrouwen uit de sport vanuit de hele wereld. Dan gaan we een challenge, roadtrip of iets ander doen. Om onze eigen skills te verbeteren, angsten te overwinnen en grenzen te verleggen. Uiteindelijk krijgt de verliezer ook een straf. De pilot is opgenomen in Zweden. Hierin gingen we onder andere over het ijs race. De verliezer moest dan hele vieze haring eten.

Hoeveel afleveringen zijn er van zo’n serie? Of is het gewoon een beetje hoe meer hoe beter?”
We gaan proberen elke maand een challenge te doen. Daarnaast hebben we dan nog car-reviews. Bijvoorbeeld met Luxury dealers gaan we reviews doen van hele gave auto’s. Allemaal in het segment Ferrari, Aston Martin et cetera. Verder komen er nog video’s over mijn weg naar de autosport. Vanaf vorig jaar hebben we alles gefilmd van hoe ik dat gedaan heb. Eigenlijk het eerlijke verhaal rookie-autocar. Hoe ik de stap heb gemaakt naar autocoureur vanuit karting en ook hoe ik bij Ferrari terecht ben gekomen.

Wanneer kunnen we de eerste aflevering verwachten?
12 april!

Wat is nou jouw ultieme doel in de autosportwereld?
Mijn ultieme doel is om bijvoorbeeld in Amerika te kunnen race. Ik denk dat je daar als sporter en atleet sowieso meer kans hebt. Vooral in de autosport.

Ben je nou benieuwd naar de eerste aflevering? Check ‘m hier!

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Laura van den Hengel (@lauravdhengel)

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Laura van den Hengel (@lauravdhengel)

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Laura van den Hengel (@lauravdhengel)

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Laura van den Hengel (@lauravdhengel)

The post Ferrari-coureur Laura van den Hengel: ‘Ik wil graag barrières in de motorsport doorbreken’ appeared first on FHM.

Krabbelen in je schoolschriften, de meeste van ons hebben zich er schuldig aan gemaakt. Zo ook Vexx, een Belgische kunstenaar en voormalig YouTuber. Zijn krabbels zijn uitgegroeid tot dromerige en levendige ‘doodle’ art, die nu over de hele wereld te vinden zijn. Van auto’s tot schoenen tot musea. Zijn kunst valt te omschrijven als de perfecte balans tussen fantasie en modern, waarbij hij is geïnspireerd door invloeden uit zijn kindertijd, kunstgeschiedenis en popcultuur. Coole shit, dus tijd om bij te praten met de artistieke Belg.

Vexx is in Nederland voor een samenwerking met Skechers Street. In deze samenwerking zijn de kenmerkende doodles van Vexx op de iconische schoenen en kleding van Skechers terechtgekomen. Dit is de eerste collectie van de vier in totaal, waar kleuren en speelse afbeeldingen centraal staan. Zo stap je dus letterlijk in een visueel avontuur.

Waar is jouw cartoonachtige stijl vandaan gekomen?

Als kind heb ik heel veel cartoons gekeken, zoals velen, denk ik. Ik zat dan voor de tv en tekende na wat ik zag. Mijn stijl is dus altijd vrij cartoonachtig geweest. Deze stijl is een beetje ontstaan door in schriften op school te doodlen, dagdromen en mannetjes tekenen. Destijds begon ik op wit papier, tot ik dat helemaal gevuld had. Eerst waren het zwart-witte karakters, daarna werden ze kleurrijker en expressiever. Vervolgens begon ik popcultuuriconen zoals SpongeBob, Astro Boy en Japanse culturen in te vullen. Dit ontwikkelde zich tot kleurrijke werken.

Het ontwikkelde zich ook naar grote weken, zoals we die nu zien op straat en in het Moco museum.

Groter, inderdaad. Het begon in mijn schrift op school, maar nu ben ik ook bezig met street art en is mijn kunst over de hele wereld te vinden: in New York en Londen, op doeken, kleding en schoenen. Ik neem alles over in deze doodlewereld.

We zagen ook al auto’s zo voorbijkomen. Welk voorwerp is het leukst om een kunstwerk op te maken en de meeste uitdaging?

Het schilderen van auto’s is altijd heel leuk. Ik heb er nu een paar gedaan, waarvan één in samenwerking met Porsche. Het is natuurlijk geen handig canvas, daarom kost het veel tijd en is het ook een uitdaging.

Schoenen vind ik heel moeilijk, want bij schoenen denk je minder vaak aan illustraties; eerder aan kleur en patronen. Momenteel vind ik het leukst om aan echte schilderijen te werken, met verf en kwasten, daarbij vormen en een stijl te ontwikkelen.

Op YouTube laat je regelmatig zien waar je mee bezig bent. In hoeverre heeft dat platform invloed gehad op je carrière?

Ik begon omdat ik het jammer vond dat mensen op Instagram na twee seconden voorbij scrollen en niet zien wat achter mijn werk schuilt. Het maken van tekeningen kan wel een uur of twee duren, als ik meer kleur en details toevoeg kan de werktijd oplopen tot acht uur. Op YouTube kijken mensen vijf tot tien minuten naar een video en zien ze het proces. Daarom ben ik begonnen met het filmen ervan. Dat ging goed, later zelfs beter dan mijn Instagram. Het voelde wel alsof ik een YouTuber was geworden. Ik begon kunst te maken gericht op wat de meeste views en clicks zou krijgen. Dat was belangrijk, maar het was geen goede motivatie. Vooral als ik kijk naar mijn doel; dingen maken die herinnerd worden en in galerijen of musea terechtkomen. Ik wil niet bekend staan als het typische YouTube-personage. Ik ben op de goede weg, mijn werk hangt onder andere al in het Moco Museum in Amsterdam.

Dat hebben we gezien! Hoe zorg je ervoor dat je kunst in een museum of galerij komt?

Ik heb specifiek werk gemaakt, dat bekend staat als ‘Moon’, een combinatie van fysieke kunst en een NFT. Dat is mijn geverfde werk waar schermen in verwerkt zijn die communiceren via WiFi, waarop ook mijn animaties verschijnen en verandert afhankelijk van de informatie. Het is mijn kunstwerk dat tot leven komt doordat het voortdurend evolueert. Ik heb dit werk vervolgens op een veiling aangeboden. Daar was een verzamelaar waarvan ik het gevoel had dat hij het interessant zou vinden. Ik heb hem de details uitgelegd en hem daarmee weten te overtuigen. Hij won de veiling met een bod van 34.000 euro. Dankzij zijn connecties met het Moco Museum heeft hij het werk daar weten te plaatsen. Het Moco Museum had al gezien waar ik mee bezig was en had al eerder interesse getoond. Ik ben vaker uitgenodigd om te praten, maar ik denk dat het voorheen nog te vroeg was en dat ik er nog niet klaar voor zou zijn geweest.

Op welk werk ben je dan het meeste trots?

Dat zijn er verschillende. Moon heeft altijd een speciaal plekje in mijn hart gehad; het maken ervan was niet makkelijk. En ja, natuurlijk hangt het nu in het Moco. Dat is echt een droom die uitkomt.

De samenwerking met Porsche was ook een hoogtepunt. De Porsche GT was al een prachtige auto. Ik kreeg die als een wit canvas en heb hem met de hand beschilderd in 7 dagen tijd. Dat gebeurde twee jaar geleden, daarna naar LA gegaan, naar het Porsche Museum en nu is hij in Singapore, op een fantastische locatie.

Genoeg om trots op te zijn! Kun je nog iets vertellen over hoe je de samenwerking met Skechers hebt ervaren?  

Voor me zie ik altijd een piramide. Bovenaan staat een uniek handgeschilderd kunstwerk waar er maar één van bestaat, hopelijk komt dat in een museum terecht. Daaronder bevinden zich limited edition samenwerkingen, zoals de SpongeBob collaberation en de Art Toy met 500 edities. Daarna komen T-shirts, merchandise en kleurboeken, en natuurlijk ook Skechers.

Skechers heeft de distributiekanalen om mijn kunst over de hele wereld te verspreiden, zodat het gedragen kan worden, iets wat ik niet alleen kan bereiken. Dus Skechers was een uitstekende partner waarbij ik veel creatieve vrijheid kreeg. Dit was het eerste seizoen met Skechers, waarop er nog vier zullen volgen. Momenteel ben ik al bezig met het derde seizoen. Zo kan ik mijn doodle universum zo veel mogelijk verspreiden.

Wat voor plannen heb je nog voor de toekomst?

Ik ben nu bezig met iets nieuws: een tentoonstelling organiseren en mijn werk in galerijen laten zien, omdat ik nu klaar ben om die stap te zetten en in die wereld te duiken. Ik ben nu 25 jaar oud, dus alles wordt iets serieuzer en ik word steeds meer systematisch. Het vinden van een systeem voor mijn studio, hoe ik mijn werk maak en met wie ik samenwerk, is belangrijk geworden. Ik ben enthousiast om Vexx uit te breiden en waarschijnlijk kieskeuriger te zijn met wie ik in de toekomst samenwerk. Als iets goed voelt en logisch is, dan ga ik ervoor, anders niet. Als je me deze vraag drie jaar geleden had gesteld, had ik waarschijnlijk iets anders geantwoord.

De visie verandert altijd, maar dat maakt het juist interessant. Het is nooit hetzelfde, ook niet met mijn stijl. Ik kan er niet meer aan ontsnappen, maar het blijft constant evolueren.

The post Interview met kunstenaar ‘Vexx’ Vince Okerman: “Dagdromen en mannetjes tekenen” appeared first on FHM.

Hoe kun je het best een nieuw systeem ervaren dat belooft heel veel grip te leveren? Inderdaad, door over bevroren meren en besneeuwde wegen te crossen. Dus stapten we in het vliegtuig naar Finland voor een roadtrip met de meest avontuurlijke Nissan-modellen om zo de nieuwe e-4ORCE aandrijving aan den lijve te ondervinden. Mennään!  

“Een week geleden was het hier nog -27 graden”, vertelt een medewerker van het evenement ons met wat afgrijzen in zijn stem. Als wij de temperatuur aflezen in het dashboard van onze Nissan Ariya, dan zien we -5 staan, dus in dat licht bezien valt het alles mee. We zijn in Finland. Waarom in Finland, vraag jij je af? Omdat ze hier heel veel spekgladde wegen hebben en Nissan ons graag wil kennis laten maken met hun innovatieve e-4ORCE aandrijvingssysteem dat de knappe koppen van het Japanse automerk hebben ontwikkeld.

Weerzien

Het is niet voor het eerst dat we in Finland zijn. Een jaar of 12 geleden mocht uw razende reporter van dienst (zo lang werken we inmiddels al voor FHM inderdaad, we schrikken er soms zelf ook van) al eens samen met een bevriende collega proberen te overleven in de wildernis van Fins-Lapland. Dat leverde een onvergetelijke trip op waarbij we urenlang door de diepe sneeuw hebben geploegd, een sneeuwscootertocht hebben gemaakt, naakt in de sneeuw zijn gesprongen, achter een rendier hebben geskied, buiten hebben geslapen met -30 en het Noorderlicht hebben gezien. Zo noordelijk als destijds zitten we dit keer niet. We zitten nu op een uur of drie rijden van Helsinki, in het plaatsje Rapukartano.

Aangekomen op het vliegveld van Helsinki staat er een Nissan X-Trail voor ons klaar. De X-Trail is een stoere SUV die van alle gemakken is voorzien. En nog veel meer, want het model is uitgerust met e-4ORCE technologie. Dit is een bijzondere vierwielaandrijving dat is ontwikkeld voor geëlektrificeerde aandrijflijnen. Zoiets moet je natuurlijk ervaren in een gebied waar de wegen liefst niet al te best en te veel grip hebben, en zo belanden we dus in het onherbergzame gebied van de rechterflank van Scandinavië.

Grip

Het Nissan e-4ORCE systeem werkt door de remmende werking van regeneratie over de voor- en achterwielen te verdelen en zo carrosseriebewegingen te minimaliseren. In meer begrijpelijke taal: het zorgt voor maximale grip, veiligheid en controle. Of je nou over de A2 naar je werkt tuft, over een gravelpad in Namibië crosst of over besneeuwde ijswegen rijdt die meer weghebben van Thialf dan van een autoweg. Na een kilometer of 280 tuffen door het donker, zijn we aangekomen bij hotel Rapukartano. De plek is een onvervalste middle of nowhere. We hebben al zeker een drie kwartier geen lantaarnpaal meer langs de weg gespot en de dichtstbijzijnde stad is Tampere op zo’n 90 kilometer afstand. Een stad die zowaar een frons der herkenning oproept, want de plaatselijke voetbalclub – met de illustere naam Tampere United – zagen we in een ver verleden wel voorbijkomen bij de uitslagenlijstjes in de voorrondes van de Champions League, maar dat terzijde.

Eenmaal aangekomen bij ons pittoreske hotel is er geen misverstand waar we hiervoor zijn. De Nissan e-4ORCE branding is rijkelijk aanwezig. Vlaggen, neonletters, het lekkere chocolaatje in het toetje bij het diner. Zelfs onze kamer is helemaal branded, inclusief dekbed, twee ingelijste foto’s van een Nissan Ariya boven ons bed en een poster aan de muur. Spontaan zijn we weer het auto-liefhebbende kleine jongetje, terug op ons oude kamertje in het ouderlijk huis.

Rit door de wildernis

Ken je dat gevoel dat je wakker wordt en denkt ‘waar de fak ben ik?’. Dat hebben wij dit keer absoluut niet, want als we de ogen openen kijken we direct in de koplampen van een Nissan X-Trail die tegenover het bed aan de muur hangt. De petrolhead in ons is gelijk ontwaakt. Er is een mooi programma voor ons uitgestald vandaag.

Na een ontbijtje staat er een mooie rit op het programma van zo’n twee uur dwars door de wildernis met de Ariya en de X-Trail. We beginnen in de Ariya, het elektrische topmodel van het Japanse automerk. Fijne crossover hoor. Mooi design, goede stoelen, lekker multimediasysteem. En grip! Heel. Veel. Grip. De bolide baant zich op soepele wijze een weg door het betoverende winter wonderlandschap. De Ariya e-4ORCE heeft een totaal vermogen van 306 pk en een koppel van 600 Newtonmeter, waarmee je in 5,7 seconde van 0 naar 100 accelereert. Als je die acceleratiecijfers wil halen dan moet je wel een sneeuwvrije weg hebben.

Oersterk

Na een koffiepauze en even bij een kampvuur te hebben gebivakkeerd, stappen we over in de Nissan X-Trail. Een stoer model waarmee je niet alleen de Finse wildernis met gemak overleeft, maar gevoelsmatig ook Parijs-Dakar of pak ‘m beet Amsterdam-Tokyo mee zou kunnen afleggen. Hij voelt oersterk aan. Niet voor niets werd de auto afgelopen jaar door de ANWB uitgeroepen tot ‘Trekauto van het Jaar’. Medeverantwoordelijk is de combinatie van een brandstofmotor voorin die 330 Newtonmeter aan koppel levert en een elektromotor achterin die goed is voor 200 Nm koppel. Samen zijn ze goed voor 213 pk. Het feit dat je constant veel grip hebt, komt mede door dat ingenieuze vierwielaandrijvingsysteem. Het e-4ORCE-systeem reageert maar liefst 10.000 keer per seconde en speelt zo continu in op veranderende omstandigheden en moeilijke terreinen. Hierbij functioneren de vier wielen onafhankelijk van elkaar, waardoor het koppel en rem voor elk wiel afzonderlijk wordt aangestuurd en zo de wielen de meeste grip hebben. Door de twee elektrische motoren, eentje voor en eentje achter, is het gewicht netjes gespreid, wat zorgt voor hoog comfort en je niet door elkaar wordt geschud. Dit alles is niet alleen fijn als je door de sneeuw in Finland rijdt, waar jij vermoedelijk niet al te vaak actief zal zijn, maar ook erg nuttig als je door de keiharde plensbuien in de Hollandse polder rijdt.

Playtime

Na de tour door de Scandinavische witte jungle is het tijd voor play time, want we gaan driften. Dat is leuk. En al helemaal op sneeuw. Waar we in Nederland leren fietsen als we net papa en mama kunnen zeggen, daar stoppen ze Finland hun kinderen zo snel mogelijk in een auto om zo hard mogelijk rakelings langs een rijtje bomen te blazen. Rally rijden is hier zo ongeveer een nationale sport. Dat krijg je nou eenmaal als je zoveel lege vierkante kilometers aan natuur in je landschap hebt zitten. Er is een driftparcours uitgezet in een bevroren meer en een ander circuit in een weiland, tien minuten verderop.

Zo kunnen we ook de verschillende standen ervaren, zoals de Sport Mode, Snow Mode en het rijden zonder ESP. Blijft bizar idee dat je over een meer rijdt, in een auto van ruim 2000 kilo. Wij mogen onze kunsten vertonen op een slalom, een parcours en over een rotonde. Je kan je wel voorstellen dat dit lachen is. Zo hebben we op allerlei verschillende manieren kennisgemaakt met het e-4ORCE systeem van Nissan. Hoewel het aantal sneeuwdagen in Nederland op een hand te tellen zijn, en je dan sowieso meer in de file staat dan rijdt, is het mooi om te ervaren wat de Japanse technici voor vierwielaandrijving systeem hebben ontwikkeld. Doe ons zo’n X-Trail! Hebben we gelijk onze wintersportauto geregeld.

Zelf het Nissan e-4ORCE systeem ervaren? Check nissan.nl

Video

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door FHM Nederland (@fhm_nederland)

Specs Nissan Ariya e-4ORCE

Motor: Elektromotor
Vermogen: 306 pk
Koppel: 300 Newtonmeter
Acceleratie 0-100: 5,1 seconden
Topsnelheid:  200 km/u
Actieradius: 498 kilometer
Gewicht: 2.184 kilo
Vanafprijs: €65.500,-

Specs Nissan X-Trail e-4ORCE

Motor: 1,5 liter benzinemotor + elektromotor
Vermogen:  213 pk (gecombineerd)
Koppel: 530 Newtonmeter
Acceleratie 0-100:  7,0 seconden
Topsnelheid:  180 km/u
Actieradius: 498 kilometer
Gewicht: 1.733 kilo
Vanafprijs: €62.190

Wist je dat Finland…

Ook wel het land van de duizend meren wordt genoemd
In werkelijkheid meer dan 188.000 meren heeft
Grenst aan Zweden, Noorwegen en Rusland
Het grootste percentage bosgebied van Europa heeft
Plusminus 5,5 miljoen inwoners heeft
Er zo’n 3 miljoen sauna’s in Finland staan
Met Mika Hakinnen, Kimi Raikonen en Ari Vatanen legendarische coureurs heeft voortgebracht
Het Noorderlicht het hele jaar door gezien kan worden
Een biertje zo’n 6 euro kost
Finnen de gelukkigste mensen ter wereld zijn

Gallery

Meer rijtesten?

Lees hier onze ervaringen met machines als de:

• Ford Fiesta ST
• Jaguar F-Type SVR
• Alfa Romeo 4C
• Porsche 911 Carrera GTS
• Range Rover Velar
• Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio
• Nissan GT-R
• McLaren 570S
• Porsche Cayman GTS
• BMW M850i
• MINI John Cooper Works Clubman
• Toyota Supra
• Husqvarna Motorcycles Vitpilen 701
• Ford Mustang Bullit
• Lexus LC 500h
• Shelby GT500
• Porsche Carrera 911
• Porsche Cayman GT4
• Jaguar F-Type P575R
• Audi RS6
• Range Rover Sport SVR
• Volvo XC60
• Volkswagen ID.3
• Ford Mustang Mach-E
• BMW M3 Competition
• Ford Mustang Mach 1
• Porsche 911 GT3
• Ferrari F8 Tributo
• Roadtrip Mazda 3
• Porsche 911 GT3
• Mazda CX-60
• Porsche Cayman GT4 RS
• Volkswagen ID.Buzz
• Lexus RZ 450e
• MINI Electric Cabrio
• Mazda CX-5
• McLaren Artura
• Ford Mustang Mach-E GT
• McLaren GT
• Porsche 911 Carrera T
• Toyota C-HR
• Lexus LBX
• Volvo EX30

The post Wintersafari door Finland? Op roadtrip door de sneeuw met Nissan appeared first on FHM.

In FHM shoots gaan we in gesprek met de mooiste vrouwen uit ons land. Deze week doen we dat nét even anders. Wij hebben namelijk het genoegen gehad om de heren van Rundfunk te ontvangen voor een shoot. Met hun bijna uitverkochte derde theatertour Schau voor de boeg, zijn Tom van Kalmthout en Yannick van de Velde druk met van alles en nog wat, maar nooit te druk voor een sexy fotoshoot voor FHM. “Zo’n perfecte imperfectie bij Tom vind ik bijvoorbeeld zijn drankprobleem. Dat ‘ie echt al bij het ontbijt dronken is, dat vind ik zo schattig.”

Dag heren, hoe gaat het met jullie?
Tom: Ik zit bij Yannick in de auto, dus het gaat heel goed.

Yannick: Goed! We zijn in aanloop naar de try-out van onze show in Zoetermeer.

Vonden jullie het spannend om uit de kleren te gaan?
Tom:  Ja en nee, nou ik vind dat er aandacht moet zijn voor jongens met een wat voller lichaam in deze tijd. Wij zijn helemaal voor body positivity.

Yannick:  Wij willen natuurlijk laten zien dat elk lichaam heel sensueel en liefdevol kan zijn. Iedereen mag trots zijn op zijn of haar lichaam, ook Tom.

Was dit de eerste keer dat jullie een sensuele fotoshoot hebben gedaan?
Tom: Dit was de eerste keer, maar het smaakte zo naar meer dat wij eigenlijk hopen dat we hier een jaarlijks ding van kunnen maken.

Yannick: Iedereen mag ons vanaf nu bellen. De Playboy, Playgirl, ook die smerige blaadjes bij het benzinestation. Die mogen ook bellen.

Welke man zouden jullie wel eens uit de kleren willen zien gaan?
Tom: Dion Graus zou ik wel graag willen zien. Ik denk namelijk dat hij het op een bijzondere manier vormgeeft. Eigenlijk denk ik dat hij een streepje heeft.

Yannick: Ik denk dat hij het lasert ook, zodat hij altijd een streepje heeft. Dan zou ik kiezen voor Sierd de Vos of Bas Nijhuis. Dit omdat ik me eigenlijk vreselijk aan ze stoor. Het lijkt me mooi om te zien dat ze dan een keer niet zo’n grote mond hebben maar gewoon eens in hun blootje staan.

Hebben jullie zelf niks laten laseren, zodat er altijd een streepje staat?
Tom: Nee nee nee, wij zijn echt puur natuur.

Yannick: Dat ligt er even aan wat de reacties zijn van deze shoot, misschien plannen we het daarna.

Hoe kijken jullie naar de FHM500 waar jaarlijks de 500 mooiste vrouwen van Nederland in verschijnen?
Tom: Ik vind de interviews en artikelen daarin heel goed. Van Romy Monteiro heb ik bijvoorbeeld geleerd dat je ‘musical’ helemaal niet uitspreekt als ‘musical’, maar als muzikol.

Yannick: Ik koop het blad eigenlijk alleen maar voor de goede gesprekken en wijsheden die we leren van vrouwen zoals Sylvana, Abbey Hoes en Romy Monteiro.

Mag schoonheid nog gevierd worden tegenwoordig? Of leven we in een preutse samenleving anno 2024?
Tom: Alle vormen van schoonheid mogen gevierd worden. Dus ook alle perfecte imperfecties. Ik vind het bijvoorbeeld heel jammer dat het spleetje tussen Yannicks tanden begint te verdwijnen. Dat was altijd een schattig karakteristiek spleetje wat die had.

Yannick: Ja vet cute was dat, misschien neem ik wel een grill met een spleetje nu. Zo’n perfecte imperfectie bij Tom vind ik bijvoorbeeld zijn drankprobleem. Dat ‘ie echt al bij het ontbijt dronken is, dat vind ik zo schattig. Dat geeft hem net een beetje edge.

Hoe gaat het met de voorbereidingen voor de nieuwe show?
Tom: Goed! We hebben er heel erg veel zin in. We hebben onszelf weer opnieuw uitgevonden. Jullie gaan naar buiten lopen en tegen je partner zeggen: ‘’wauw, deze jongens hebben zichzelf echt opnieuw uitgevonden.’’

Yannick: Dit is weer een nieuwe stap in het Rundfunk universum. Je gaat verrast worden, je gaat geschokt worden, en je gaat hopelijk heel hard lachen.

Hoeveel verschil zit er tussen de shows Todesangstschrei, Wachstumsschmerzen en deze show?
Tom: Alles is anders, en toch, omdat het uit onze breinen komt, ook een beetje hetzelfde. Dit is wel echt het beste wat we ooit hebben gemaakt.

Yannick: Dit lijkt net uit een boekje te komen, maar dat is ook zo. We hebben een boekje bij ons voor als we niet meer weten wat we moeten zeggen.

Jullie spelen 48 shows in 5 maanden, hoe houden jullie dit vol?
Tom: Dat klinkt nog als weinig. Wat ik nu ga zeggen is een beet je cliché, maar elke avond is anders. Ook al hebben we gerepeteerd en hebben we vaste afspraken, is elke zaal anders en is elke stad anders. Dat houdt het vanzelf wel leuk.

Yannick: Na 40 shows hebben we wel bij het oosten van het land zoiets van we stoppen ermee. Helemaal klaar mee. Geintje hoor. Nee het is echt leuk om te weten dat een heleboel mensen kaartjes hebben gekocht om óns te zien spelen. Je bent ook wel een beetje een lul als je er dan met de pet naar gaat gooien.

Tom: Het vette eraan is ook dat we de show echt zelf hebben gemaakt, dus dat wat de mensen te zien krijgen ook echt van ons is. We hebben wel een regisseur, Peter van de Witte, maar het is echt ons ding.

Hoe ziet een tourdag er voor  jullie uit? Neem ons eens mee in een showdag van Rundfunk.
Tom: Wij proberen vaak te vertrekken voor de spits. Dan spreken we wat dingen door met de techniek, dingen die ons de dag ervoor zijn opgevallen.

Yannick: Dan eten we altijd stipt om 5 uur, dit is best vroeg. Maar omdat we veel rennen en bewegen op het podium willen we geen steken in onze zij krijgen natuurlijk.

Wat is dan dé ideale maaltijd voor een show?
Tom: Dat is wel een leuk verhaal. We hadden bij vorige theatertours ineens zoiets van: waarom spelen we altijd kut op zaterdag? Dat bleek dus te komen door snackzaterdag. Dat werkte absoluut niet goed voor een theatershow.

Yannick: Wat ook niet werkt is pizza, daar krijg je veel te veel dorst van. Eigenlijk is een gezonde voedzame maaltijd het beste. Vaak eten we vegetarisch omdat dat makkelijker te verteren is.

En na het eten? Hoe ziet het er dan uit?
Tom: Dan doen we altijd de soundcheck. En rug oefeningen en stemoefeningen niet te vergeten. Ook douchen we altijd voor en na de voorstelling.

Yannick: Ik doe inderdaad stemoefeningen en Tom doet rug oefeningen. We zijn inmiddels de 30 gepasseerd en dan gaat het niet meer zo soepel.

Sommige artiesten willen blauwe M&M’s en champagne in hun kleedkamer, wat kan er nou niet ontbreken in de kleedkamer van Rundfunk?
Tom: Heel simpel, het enige waar wij om vragen zijn 2 handdoeken. Wij hebben de meest eenvoudige rider ooit.

Yannick: Toch is het dan heel opmerkelijk dat die handdoeken er nooit liggen. We moeten eigenlijk altijd achter de handdoeken aan. Het is het enige wat we willen en we krijgen het nooit.

Hoe rijk zijn jullie eigenlijk na al het succes van jullie bioscoopfilm en theatertours?
Tom: Spiritueel gezien mega rijk. Mentaal gezien ook heel erg rijk.

Yannick: Financieel gezien heeft de fiscus eigenlijk heel veel afgepakt.

Tom: Ja door de fiscus twijfelen we eigenlijk om een solo tour te gaan doen. Dan gaan we gewoon na elkaar optreden, dan verdienen we dubbel geld.

Yannick: Daniël Arends ging op gegeven moment ook twee shows op een avond geven, misschien zit daar wel een goed verdienmodel achter. Maargoed, dan moet er vier keer op een avond worden gedoucht door ons, dat is voor die theater natuurlijk niet te regelen als het om de handdoekplanning gaat.

Hoeveel invloed heeft de onvoldoende video invloed gehad op jullie carrière?
Tom: Ja eigenlijk best wel veel. In die periode hadden we net een serie voor 3LAB gemaakt, dat werd toen uitgezonden midden in de zomer. Maar daar keken eigenlijk niet zoveel mensen naar. En eigenlijk doordat dat filmpje een eigen leven is gaan leiden, is de serie ook eigen leven gaan leiden.

Yannick: Ja, dat eigenlijk een beetje. En de rest is history, om het zo maar even te zeggen. Nu hebben we toch maar een mooi interview voor de FHM gedaan.

Welke momenten hebben nog meer echt invloed gehad op de carrière van Rundfunk?
Tom: De toneelschool is heel goed geweest voor onze ontwikkeling. We zijn niet de meest standaard acteurs die van die school afkomen, maar hier hebben we wel hard leren werken en omgaan met kritiek.

Yannick: Dat ik Tom heb ontmoet was redelijk cruciaal voor het ontstaan van Rundfunk. Anders had ik steeds bij zo’n denkbeeldige vriend in de auto gezeten, dat was een heel gek verhaal geworden.

Wat is nou de connectie met Duitsland?
Tom: Het is gewoon een lekkere taal, het schept net een beetje afstand.

Yannick: Duits is net wat vleziger qua klank en net wat artistieker. Het slaat natuurlijk nergens op want het is dezelfde taal. Maargoed kies maar of je je nieuw show ‘groeipijn’ of ‘wachtumsschmerzen’ noemt, dan is die keuze vrij snel gemaakt.

Wat vinden jullie nou het leukste aan elkaar?
Tom: De genegenheid. De lieve woordjes in het voorbijgaan. Die stiekeme aanrakingen en de constante seksuele spanning die nu al 15 jaar tussen ons inhangt. Waarbij we ons allebei afvragen of onze vriendschap ooit het seksuele vlak opzoekt.

Yannick: Ergens in de komende 80 jaar zie ik het wel een keer gebeuren ook. Dat lijkt me ook zo mooi aan zo’n tour. Dat je bijvoorbeeld naar Zoetermeer gaat en weet van ‘ohja dat zijn die ruime kleedkamers, met die fijne bank.’

Rundfunk live in actie zien?

Dat kan! De komende maanden toeren de boys door heel het land, dus ook dichtbij jou in de buurt. Boek jouw tickets nu via rundfunk.sexy.

Behind the scenes video

Vluggertje met Tom

Stad: San Sebastian
Land: Japan
Eten: Alles met schelpen
Mooiste vrouw van Nederland: Jan Terlouw
Film: Superbad
Dier: De kokkel
Auto: Seat Ibiza FR, met stoelverwarming
Festival: North Sea Jazz Festival

Vluggertje met Yannick

Stad: New York
Land: Spanje
Eten: Pasta al ragù
Mooiste vrouw van Nederland: Toms vriendin
Film: The Big Lebowski
Dier: Haai
Auto: Dacia Duster, hier had ik rijles in
Festival: Ik heb een bloedhekel aan festivals

Credits

Fotografie: Russell Pearson
Modellen: Rundfunk
Productie: MORE Theater Producties

Gallery

Meer FHM Shoots?

We snappen dat je geen genoeg kunt krijgen van de shoots, check daarom vooral onze eerdere afleveringen: 

• Lisa Michels
• Sensi Lowe
• Nochtli Peralta Alvarez (FHM500)
• Kim Feenstra (FHM500)
• Sylvana IJsselmuiden (FHM500)
• Shelly Sterk (FHM500)
• Vïenne Marly
• Irene Schouten
• Cato van der Kruk
• Shary Swartz
• Svenja van den Bogaart
• Yaenin Marcus
• Sephora Noori
• Donna Ubags
• Yasmin Verheijen
• Estrella Pau
• Imke van den Akker
• Sanne Sophie
• Sha Senior
• Zoey Ivory
• Evelyne Minnaert
• Natasha (Natalee.007)
• Jutta Leerdam (FHM500)
• Jessie Jazz Vuijk (FHM500)
• Katja Schuurman (FHM500)
• Lisa Moerman
• Ines Angelova
• Lois van der Velden
• Irene Hin
• Shelly Helmstrijd
• Shelly Denise
• Maxime
• Feline Gast
• Annelie in ‘t Houdt
• Angie Gorrisen
• Sophie Milzink
• Roosje Schilling
• Babette de Koning
• Lies Zhara
• Maxime Nova
• Demi Rutting
• Charissa Alarasi
• Noah Steenburgen
• Lisa Groothuijzen
• Leonie Stegink
• Svenja van den Bogaart (II)
• Aletta la Blanche
• Faith Landman
• Belle Shabrina
• Veronika Piatkovskaia
• Daphne Marleen
• Daniëlle Wouters
• Lotte van Leeuwen
• Julia van Bergen
• Fabiënne van Heijst
• Amilly Dias
• Lena Angela
• Chara van Noort
• Estefany Caciano
• Rianne Groot Roessink
• Yolanthe Cabau (FHM500)
• Sylvana IJsselmuiden (II) (FHM500)
• Yasmin Karssing (FHM500)
• Victoria Vermeer
• Sharon Wacanno
• Jessica Mendels
• Gita Mollema
• Tess Alexandra Jansen
• Amanda Balk
• Rowéna Verdaasdonk
• Adinda Kennedy
• Natalia Brentano
• Katie de Rooij
• Juul Aalbers
• Mayelin van der Meer
• Mariana Ferreira
• Celine Schols
• Lisa van Zuylen
• Femke Brinxma
• Danique Hosmar
• Indy Mende
• Danthe Scholten
• Lucretia van Langevelde
• Yoni & Danielle
• Dyra & Jasmijn
• Ortál Vriend
• Bo Vanherle
• Naomi Smidt
• Nathalie den Dekker
• Nicole Kawalkowski
• Monica Geuze (FHM500)
• Lieke Martens (FHM500)
• Nina Warink (FHM500)
• Victoria Koblenko (FHM500)
• Isabella Kroon
• Rae Lil Black
• Vitoria Barbosa
• Beertje van Beers
• Suus de Brock 
• Iris Messemaker
• Lara Giesing
• Linsey Boxhoorn
• Yasmin Aimee
• Carré Albers
• Imke van den Akker
• Demi Loo
• Nikki Prein
• Zhu
• Maartje van Noort
• Nienke van Schijndel
• Ipek Steenbeek
• Indigo Oord, Isabella Opdam, Anna Noelle
• Jullietta Koekebakker
• Daphne Kooy
• Liza Dijkmeijer
• Indy Mende
• Ghislaine Ranou
• Evelien Kapitein
• Sophie van Schoonhoven
• Nienke van Schijndel
• Kirsten Postma
• Myrthe van der Vlies
• Nicole Sietsema
• Selina Rakké (Buurmeisje)
• Irene Schouten  (FHM500)
• Kim Feenstra (FHM500)
• Marijn Kuipers (FHM500)
• Abbey Hoes (FHM500)
• Malou van der Tas 
• Iris Markerink 
• Chelsey van der Heijden
• Talisha Janssen
• Nienke van Schijndel
• Nikki Jansen
• Doete de Vries
• Dee Lee
• Delfine Stal
• Korfbal internationals Brett, Fleur en Esther
• Julene
• Viënne Marly
• Tatum de Wit
• Romy Monteiro (FHM500)
• Fleur Jong (FHM500)
• Georgina Verbaan (FHM500)
• Linda Hakeboom (FHM500)
• Kaylee & Yoni
• Saori Hayashi

The post FHM Shoots met Rundfunk: “Iedereen mag trots zijn op zijn of haar lichaam, ook Tom” appeared first on FHM.

Met de nieuwe Mazda CX-60 zetten de Japanners hoog in op vakmanschap. In Japan betekent vakmanschap zoveel meer dan iets kunnen maken. Het betekent dat je perfectie nastreeft. Niet met machines, maar door mensenwerk. Takumi, worden deze vakmensen door Japanners genoemd. Een vak waar dit ook nadrukkelijk naar voren komt is het beroep van chef in de culinaire wereld. In samenwerking met Mazda gingen wij op reportage bij De Bokkedoorns (**). De iconische zaak in Overveen behoort al decennia tot de allerbeste restaurants van Nederland. Wij gingen een middagje meedraaien in de keuken van chef-kok Roy Eijkelkamp.

Het is een uurtje of half 10 in de ochtend als we onze dikke Mazda CX-60 de parkeerplaats opdraaien van De Bokkedoorns. Al sinds eind jaren’70 staat de zaak van de familie Beeren bekend als een van de beste restaurants van ons land. De Bokkedoorns wordt door Michelin niet voor niets al 32 jaar bekroond met twee sterren. Een erkenning die toebehoort aan slechts twintig restaurants in ons land.

Familierestaurant De Bokkedoorns

Drijvende kracht achter De Bokkedoorns is de familie Beeren. Het is een klassiek familierestaurant. Vanaf 1961 onder leiding van John Beeren Senior, waarna in 1985 het stokje werd overgedragen aan zoon John Beeren, die op zijn beurt in 2016 weer de leiding overdroeg aan de derde generatie: Pascal Beeren. Het is daarmee de enige zaak in Nederland die al meer dan drie decennia twee sterren onder dezelfde eigenaar heeft. Alleen dat al maakt deze culinaire broedplaats een unieke plek.

Het is niet alleen een van de beste, het is tevens een van de mooist gelegen restaurants van ons land. De zaak ligt om de hoek van het strand van Bloemendaal en dus middenin de duinen. Als we welkom worden geheten en aan tafel plaatsnemen voor een cappuccino, kijken we uit op een prachtig meertje waar het riet sierlijk langs de oever op en neer wuift, terwijl de zonnestralen het interieur op fraaie wijze in een felle spotlight zet. Setting on point.

We lopen door naar de keuken, waar de brigade van Roy Eijkelkamp al druk bezig is met het voorbereiden van de lunch. Roy is pas de derde chef-kok bij de Bokkedoorns. Als je nagaat, dat dit restaurant al in 1978 haar eerste Michelinster ontving, dan kun je wel zeggen dat de chefs hier loyaal en toegewijd zijn aan de keuken van De Bokkedoorns. Nadat hij klaar is met het fileren van een paar eenden, maakt hij tijd voor een kop koffie en een gesprek aan tafel in zijn domein. “Als kleine jongen van vijf jaar oud ging ik elke zondag op visite bij mijn oma. Daar was altijd Koken met Sterren met Cas Spijkers op televisie. Sindsdien ben ik altijd bezig geweest met eten en koken. Ik heb dit ook nooit als werk ervaren, maar als een hobby.”

“De skills heb ik van Lucas Rive (voormalig chef van De Bokkedoorns, red.) geleerd, maar Cas Spijkers is mijn grote inspiratiebron. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik hem heb leren kennen en zelfs regelmatig met hem in de kroeg zat. Ik heb de Cas Spijkers academie gedaan. Ik moest van ver komen en het was in Boxmeer, dus ik sliep daar dan al de avond van tevoren. Oh, dat was fantastisch. Op gegeven moment klopte hij standaard op de deur van mijn hotelkamer en zei: ‘kom op, we gaan een glaasje vrolijkheid doen.’ Dan zaten we met z’n tweeën in de bar en vertelde hij verhalen over vroeger en De Zwaan, de zaak waar hij als eerste Nederlander twee sterren kookte. Die man was echt een idool voor mij. Zoveel passie voor eten en drinken, geweldig.”

Ondertussen worden er een drietal amuses voor ons neus gezet die we mogen proeven. Jij wil even wat moeilijke culinaire taal horen? Hebben we voor je. De eerste amuse is een Pie Tee gevuld met ceviche van kingfish (aka Spaanse makreel) en ponzu (yuzusap, sojasaus, rijstazijn, bonito, zeewier) vinaigrette. Daarbij zit een beurre blance van limoen, rode peper en bieslook. Ongelooflijke smaakexplosie.

“Het pushen en stress op de ketel, daar krijg ik energie van.”

De tweede amuse is een melkschuimpje (van geitenmelk) met Za’atar (sesamzaad, sumac, tijm, majoraan, oregano, zout, basilicum en rozijnen, Valancay (geitenkaas uit de Loire), radicchio (witloffamilie) en appel en een gel van komijn en rozijn. Tot slot krijgen we een derde amuse in de vorm van een cupje van witte chocolade met houtskool, een cremeaux van ganzenlever met gelei van passievrucht en een terrine van ganzenlever en passievrucht. Dit is snacken op Champions League niveau.

Krachtig spul

De 37-jarige chef-kok is ruim vijftien jaar werkzaam bij De Bokkedoorns. Eerst vijf jaar onder de hoede van Lucas Rive, waarna hij het stokje heeft overgenomen. “Ik begin in de ochtend en loop ’s avonds laat weer naar buiten.” Het mag voor hem dan niet als werk voelen, er worden hier lange dagen gemaakt. In de keuken stuurt Roy een team aan van vijf koks. “Dat moeten er eigenlijk zeven of acht zijn, maar dit team is krachtig spul.”

Wat vind je zo mooi aan koken?
Het creëren. Uit het niets iets moois maken. Het is absoluut geen 9 tot 5 baan, want je weet niet wat de dag je brengt. De ene keer is het a la carte, dan een menu, dan weer een evenement. Het werk is heel divers. Het pushen en stress op de ketel, daar krijg ik energie van. Als wij met ons team om 00:00 uur de deur uitlopen, dan voelen we ons voldaan.

Wat is vakmanschap in jouw ogen?
De liefde om het ultieme te willen bereiken. Wanneer je niet genoegen neemt met oké, maar alleen het allerbeste. Dat is ambacht. Ik zal een voorbeeld geven: de bereiding van kreeft en krab zijn sinds ik chef ben al meerdere keren geëvolueerd. Het kan altijd beter. Vroeger kookten we kreeft met bouillon, maar daar zijn we vanaf gestapt want dat voegde naar mijn mening niets toe. Zo ontwikkelen we onszelf en zorgen we ervoor dat het proces steeds beter wordt.

“We zijn geen schilders, we zijn koks”

Hoe zou jij je stijl omschrijven?
Ik houd van eenvoud.  Natuurlijk is het mooi als een gerecht er leuk uitziet, maar het moet altijd ten goede komen aan wat er op je bord ligt. Het hoofdproduct moet voor zichzelf spreken. Ik hou niet van fratsen en rotzooi.

Hoe belangrijk is het visuele aspect?
Op een schaal van 100 procent zou ik zeggen 30 a 40. Eerst gaan we de smaak bedenken, daarna gaan we pas kijken naar presentatie. Als ik in een restaurant zit en de smaak is goed, dan ben ik de presentatie alweer vergeten. We zijn geen schilders, we zijn koks.

Mooie uitspraak.
Ik had hier ooit een jongen in de keuken werken en die was een gerecht met kreeft aan het maken. Hij was in de weer met allerlei takjes en bloemetjes. ‘Moet die kreeft er niet bij?’, ze ik. ‘Nee dat wordt te veel chef’, antwoorde hij. Als je hier komt eten en de hoofdprijs betaalt, wat wil je dan liever? Dat stukje kreeft natuurlijk. Zo had hij het nog nooit bekeken, maar dat is hoe je moet denken. Een gast wil bovenal lekker eten. Een bloemetje of een takje voegt niets toe aan een gerecht, want daar zit geen smaak aan. Sommige chefs zie ik met bloemen werken in de winter. Weet je wat dat kost? Dan leg ik liever ergens kaviaar of een beetje truffel op, want dat is echt lekker.

Hoe kijk jij naar smaak?
Smaak is iets persoonlijks. Je hoort wel eens mensen zeggen dat ze geen vis lusten. Je hoeft mij ook geen stuk zalm te geven dat gortdroog is gebakken. Maar als jij een stukje vis krijgt dat goed is bereid, dan kan het zo elegant van smaak zijn. Hoe kun je dat niet lekker vinden? Mijn nichtje zei dat ook, maar toen waren we aan het koken en liet ik haar vis proeven. ‘Ja, deze vissen vind ik allemaal wel lekker, zei ze.’ Je houdt dus wel van vis, maar van goede vis. Vaak is het onwetendheid.

Hoe gaat creëren van een menu in z’n werk?
We kijken altijd naar elegantie. Er zit meestal een roomsaus in, er zit een jus in, of iets van een schuimsaus, een bouillon, of een dressing. Een gerechtje met schaaldieren, een gerecht met vis, een gerecht met orgaanvlees. Op die manier bouw ik een menu een beetje op, zodat er diversiteit in zit op het gebied van smaak en structuur. Verder kijken we naar seizoenen. Het wildseizoen is net afgelopen, maar toen hadden we haas op het menu. Straks in het voorjaar komt er bijvoorbeeld lam op het menu.

Hoe vaak wisselt een menu?
In elk geval nooit helemaal in een keer. Dat kan de keuken niet aan, ook niet qua kwaliteit. Er zit nu een nieuw vegetarisch gerecht in de pijplijn. We moeten ‘m met een paar jongens nog kritisch doorproeven, maar dan kan dit gerecht morgenavond mee op het menu. Wij printen onze menukaarten zelf, dus als ik wil kan ik elke dag gerechten wisselen. Zo kan ik blijven spelen en variëren.

We kunnen nog uren doorlullen op deze manier, maar de lunch moet ook klaargemaakt worden dus Roy neemt plaats achter het fornuis om wat sinaasappels te schillen. Kunnen we misschien een handje helpen? Dat laat de brigade zich geen twee keer zeggen, dus staan we een ogenblik later met een wit kokshemd om en complex keukengerei dat we nooit eerder hebben gezien, minuscule balletjes te pulken uit gemarineerde gele en rode biet. Dit wordt weer een ieniemienie onderdeel van het gerecht met de eend, dat straks geserveerd wordt aan een gezelschap stamgasten. “Je lijkt als twee druppels water op René Redzepi, de chef van Noma”, lacht sous-chef Bodha. Er zijn slechtere vergelijkingen denkbaar in de gastronomie.

“Gaat ‘ie goed?”, vraagt een vrolijke jongeman als hij ons ziet klooien. “Hier, proef deze maar eens.” Hij zet een mooi glas met een slokje rode wijn voor ons neus. “Dit is Morey Saint Denis. Een rode wijn dat afkomstig is van een wijnhuis dat is overgenomen door de mensen die ook achter Hermés zitten. Wat deze fles kost? 1.200 euro, maar dat is eigenlijk niet belangrijk.”

Hyperexclusieve wijnen

Niels van Overmeire is maître en sommelier van De Bokkedoorns. Hij zorgt voor de aansturing van de bedieningsbrigade en de communicatie tussen de gast en de keuken. “Ik werk hier nu sinds 2016. Ik ben begonnen als sommelier. Onze restaurantmanager is in 2019 met pensioen gegaan na hier 43 jaar gewerkt te hebben en toen heb ik het stokje overgenomen. Dat zijn grote schoenen om te vullen, maar ik doe het op mijn eigen manier. Met respect die de gasten verdienen. Vakmanschap zit voor mij in het lezen van de gast. Het lezen van wat een gast graag wil en dat verhaal tussen gast en keuken vertalen.”

Als sommelier is Niels een groot wijnkenner. Sterker nog: hij is bestuurslid van Het Nederlands Gilde van Sommeliers. Een beroepsvereniging die constant in contact is met nieuwe producenten en probeert de jeugd te enthousiasmeren voor dit vak. “Wijn is echt mijn passie. Iedere wijn heeft een andere benadering nodig. Alleen door te proeven kom je daarachter. Ieder oogstjaar is anders, ieder druifsoort is anders, ieder glaswerk is anders. Meestal weet de gast niet precies wat hij wil, maar door bepaalde eigenschappen en verhalen aan te horen kan jij de stijl van de gast lezen en vertalen naar de wijn die zij werkelijk willen drinken.”

Wat is eigenlijk de duurste wijn die wordt verkocht bij De Bokkedoorns, vragen we aan de maître. “Lastig om te zeggen. Wij hebben een aantal exclusieve jaargangen van Chateau Petrus, dat wordt ook wel een besteld. We hebben ook een aantal andere schitterende wijnen. Als we daar veilingprijzen voor zouden vragen dan spreek je over wijnen van 25.000 tot 30.000 euro. Wij zijn in conclaaf geweest met de importeur. We hebben gezegd: we willen een maximaal bedrag kunnen vragen aan een gast, want wijn moet gedronken worden. Daarop hebben we een deal gemaakt met de importeur. Als wij een lege fles met kurk retour sturen, dan krijgen wij weer een nieuwe geleverd. We zijn daar twee jaar geleden mee begonnen en dat werkt. Je ziet dat mensen het gaan drinken, omdat wij de prijzen onder de veilingprijzen houden. In plaats van 25.000 euro kunnen gasten diezelfde fles wijn bij ons voor 7.000 euro per fles drinken. Heb je zin om even mee het restaurant in te lopen?”

“Ze verdienen vijf sterren, maar ze nemen genoegen met twee, want zo bescheiden zijn ze”

We wandelen achter Niels aan en bewonderen wederom dat schilderachtige plaatje dat zich door het ronde raam aftekent. “Het gezelschap dat hier zit noemt dit ‘De Huiskamer’. Dat geeft wel aan hoe regelmatig zij hier komen. Ik ken ze allemaal bij voornaam.” Een gast die van het toilet komt pauzeert even bij Niels om zijn complimenten over te brengen. Als we uitleggen wat we komen doen, steekt hij de loftrompet af. “Dit is de top. De absolute top. Beter is er niet. Ze verdienen vijf sterren, maar ze nemen genoegen met twee, want zo bescheiden zijn ze.” Vervolgens rond de gast zijn ode op dichterlijke wijze af met de woorden: “Als ik in de hemel wakker word, dan kijk ik naar buiten met de zon glinsterend op het water en de ganzenlever wegsmelt op mijn tong, dan denk ik aan de Bokkedoorns.” Daarna wenst hij ons succes en voegt zich weer in de huiskamer aan tafel bij zijn vrienden.

We mogen wat proeven. Geen wijn dit keer, maar een gerecht. Souschef Bodha legt uit: “op rechts ligt krokant gebakken zwezerik met een reductie van tomaat. Daarbij liggen zoetzure sjalotjes met een crunch van zuurdesem en uitgebakken zeeslib en daarnaast een gevuld uitje en een ratatouille van gestoofde tomaat en wat basilicum. Daarbij een Hollandaise saus met wat puree.” Om even aan te geven wat hier allemaal bij komt kijken. Alle facetten van de smaakpapillen worden gekieteld. Magistraal.

Koken als kunstvorm

Wat voor muzikanten, sporters of designers geldt, dat gaat ook op voor chef-koks van dit niveau. Wat hier gecreëerd wordt is niets minder dan een kunstvorm.  Hoe kijkt Roy daarnaar?  “Ik denk dat het vooral ambacht is. Misschien is het ook wel kunst. Maar bovenal is het discipline.” Een opmerking die nieuwsgierigheid oproept. “De discipline om altijd hard te blijven werken om kwaliteit op de mat te leggen en daar consistent in zijn. Elke dag weer. Dat gaat van het maken van een puree tot het opruimen van je spullen.” Hij vervolgt: “Mijn allereerste chef, meneer Rive, zei altijd dat perfectie niet bestaat. Je probeert er alleen wel heel dicht naartoe te leven. Dat proberen wij door altijd alles op dezelfde manier te doen. Daarin is communicatie in het team essentieel. Zo kun je elkaar helpen, ben je gedisciplineerd en kun je als team elke dag hetzelfde hoge niveau leveren.”

Wat hij z’n gasten wil meegeven als ze de deur uitlopen? “Ik hoop allereerst dat ze een gezellige avond hebben gehad en dat ze simpelweg ontzettend lekker hebben gegeten. Wij zijn geen Efteling, we zijn geen restaurant die verhaaltjes vertelt. Die zaken heb je ook en ook nog op een heel erg hoog niveau. Maar dat is niet wat wij doen. We hebben gevarieerd gezelschap aan gasten: van mensen die hiervoor hebben gespaard tot vaste gasten die hier wekelijks komen. Als wij hen kunnen verrassen met waanzinnig lekker eten, dan ben ik blij.”

Meer weten over De Bokkedoorns of reserveren voor een betoverende culinaire ervaring? Check debokkedoorns.nl.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door FHM Nederland (@fhm_nederland)

Takumi

In Japan betekent vakmanschap veel meer dan iets kunnen maken. Het houdt in dat je perfectie nastreeft. Zoals in de intro vermeldt, noemen de Japanners deze vakmensen Takumi. Het zijn mensen die hun hele leven wijden aan het creëren waarin ze hun ziel en zaligheid leggen. Die aanpak wordt Monotsukiri genoemd. De Takumi van Mazda creëren geen auto’s, ze brengen ze tot leven. Het is de kern van de Kodo-designfilosofie van Mazda. Het gevolg is het ontwerp van de stoere doch elegante Mazda CX-60. Meer over de Mazda CX-60 vind je op mazda.nl.

Specs Mazda CX-60

Motor: 2,5 viercilinder + elektromotor
Vermogen: 327 pk (gecombineerd vermogen)
Koppel: 500 Newtonmeter
Acceleratie 0-100: 5,8 sec
Topsnelheid: 200 km/u
Gewicht: 1.995 kg
Vanafprijs: €56.590

Gallery Mazda CX-60

The post Chef’s Table: De kunst van het sterren koken bij De Bokkedoorns (**) appeared first on FHM.

De naam Emiel Garstenveld komt je misschien ergens bekend voor. We hebben hem eerder gesproken nadat hij 1500 kilometer te voet had afgelegd in Zambia. Vandaag spreken we de militair over zijn zieke wandeling in Madagaskar. Hij liep van oost naar west, maar dat ging niet zonder slag of stoot. In zijn nieuwe boek The Walking Soldier neemt hij jou mee in zijn verhaal en avontuur. 

Tussen podcastopnames en tv-interviews maakte Emiel even wat tijd om ons bij te praten over zijn tocht. In één zin: levensgevaarlijk, maar facking vet. Tijd om er nog even wat verder in te duiken dus!

Emiel Garstenveld

De 36-jarige Achterhoeker heeft de ultieme tongval. ”Da kun je wel horen, denk ik”. Werkt sinds 2004 bij defensie, tijdens zijn uitzending in 2008 naar Afghanistan is hij twee collega’s verloren. ”Toen dacht ik bij mezelf, wat wil ik nou eigenlijk in mijn leven, waar word ik echt blij van? Het antwoord op deze vragen was reizen. Ik heb mijn spullen gepakt en ben naar Australië gegaan om alles te doen wat God verboden heeft.”

Oorlog

Toen iemand op televisie de uitspraak “Geen 4 mei voor mij” over zijn lippen wist te krijgen, bedacht de daredevil van een Emiel dat hij aandacht voor de herdenking van de oorlog moest trekken. ”Ik ging opzoek naar een creatieve manier waarbij ik ook de jeugd wilde betrekken. Toen ben ik maar gewoon van Normandië naar Arnhem gelopen. Dit leverde bakken met media-aandacht op en het lopen beviel eigenlijk wel.” Dit waren de eerste 600 kilometer van Emiel zijn grootse wandelavonturen, maar hij deed er nog een schepje bovenop. ”Ik dacht fack it, ik ga gewoon één dikke leipe reis maken en kijk wel waar het schip strandt, toen ben ik naar Afrika gegaan.”

De voorbereidingen

Emiel houdt van grenzen verleggen, het volgende avontuur moest dus nog extremer, unieker en avontuurlijker. Hoe bereid je je voor op deze trip door Madagaskar? ”Je gaat op zoek naar de gevaren. Bijvoorbeeld dieren, dagen geen water hebben, uitputting, uitdroging, bergen en dat soort zaken. Ik had ‘via via’ een gids geregeld en drie weken van te voren was hij opeens van de aardbodem verdwenen. Dat zorgde wel voor redelijke paniek.” Vervolgens kreeg Emiel via een Belg in het gebied een nieuwe gids. ”Hij vertelde mij dat ik het spoor kon mijden door zeven dagen door de jungle langs een smokkelroute te wandelen. De rum wordt hier van beneden naar boven gebracht en de tabak juist andersom. De gids zei al dat we dwars door de jungle gingen lopen en moesten slapen op de grond of bij mensen thuis. Klonk als een best vet avontuur! Ook mijn uitrusting moest ik voorbereiden, denk hierbij aan zonnepanelen, matje, tent, vishaken en dat soort ongein.”

Tocht

En dan vertrek je. Hoe verloopt de reis? ”We liepen elke dag van 6 uur ‘s ochtends tot 4 uur ‘s middags. Dit echte efficiënte lopen deden we een maand op rij, maar op dag vier kreeg ik al grote wonden op mijn voeten. Waarschijnlijk is daar de ellende begonnen en heb ik daar bloedvergiftiging opgelopen. Mijn liezen, schouders en voeten bloedden eigenlijk elke dag. Door die bloedvergiftiging konden mijn wonden ook niet meer genezen. Het is nu bijna vier maanden later en ik heb nog steeds kleine wondjes. De artsen zeiden ook dat ik veel geluk heb gehad, want bloedvergiftiging kan natuurlijk hartstikke dodelijk zijn.” De reis was voor Emiel er eentje van pieken en dalen. ”Hier liep ik niet echt tegenaan, maar het is natuurlijk wel wennen om volledig zelfvoorzienend te zijn. We moesten water waar we niet doorheen konden kijken koken om te gebruiken en de kippen die we gingen bakken eerst zelf even slachten. De tweede gids die we hadden was een hele slechte. Hij kende de weg niet en ging niet goed om met het volk. Dat was een flinke tegenvaller.” 

Pirates of the Caribbean

Wat is het veste dat je onderweg bent tegengekomen? ”Een gevaarlijk dorp waar ongeveer 150 jongens en meiden rondliepen. Ze hadden allemaal een wapen, dronken allemaal bier en rookten als schoorstenen. We hoorden direct dat we daar niet konden blijven slapen, tot er een oudere vrouw verscheen die volledig onder de tattoos zat. Zij beloofden voor ons te zorgen in deze Pirates of the Caribbean-setting waar die gasten rum dronken in de kroegen met hoeden en oorbellen.”

Levensgevaar

Het klinkt natuurlijk allemaal als een stoere jongensdroom, maar het was ook hartstikke gevaarlijk. Soms verlangde Emiel naar huis. ”Soms wel, vooral wanneer de pijn het plezier overschaduwde. Elke ochtend ontbeet ik met een bak rijst en twee ibuprofen, dan vraag je je soms wel af wat je in vredesnaam aan het doen bent hoor.” Uiteindelijk werd het Emiel dan ook te veel. ”150 kilometer voor de finish stortte ik in en was ik knock-out. Ik kon niet meer overeind komen en kotste alles uit. Danny moest 13 kilometer sprinten naar een dorp om een kar te halen. Dit duurde in totaal 24 uur en duurde het nog een dag voordat we bij het volgende dorp waren. Ik had een hartslag van 150 terwijl ik alleen maar stillag. We hadden een auto geregeld voor de laatste 60 kilometer. Ik zat op de bijrijdersstoel in deze gammele bak zonder benzinetank. De gevulde jerrycan stond tussen mijn benen en alle diesel klotste eruit over die wonden.

Toekomst

Dit klinkt natuurlijk levensgevaarlijk, maar de daredevil is inmiddels al bekomen van de schrik. ”Nu ben nu bezig met een trip naar Nepal en volgend jaar wil ik in Nieuw-Zeeland van noord naar zuid lopen, 25 kilometer per dag, 4 maanden lang.”

Nog meer over Emiel zijn spannende trip lezen kan natuurlijk in zijn boek! Ligt sinds 13 november in de winkel, maar wij mogen ook twee exemplaren weggeven. Stuur een mailtje naar [email protected] met jouw volgende reisbestemming en wie weet komt het boek jouw kant op.

The post Het verhaal van daredevil Emiel Garstenveld die 700 kilometer liep in Madagaskar appeared first on FHM.

Ook in 2023 hebben we weer heel veel mooie verhalen gemaakt. Van wereldberoemde dj’s tot Nederlandse televisiepresentatoren en van opkomend muzikaal talent tot iemand die is ontvoerd. Wij delen de 11 beste interviews van FHM van het afgelopen jaar.

11. DJ Talk met Armin van Buuren

De grootste Nederlandse dj aller tijden? Grote kans dat die eer voor Armin van Buuren is. De living legend over mentale gezondheid, kruisbestuiving en bizarre anekdotes.

DJ Talk met Armin van Buuren over A State of Trance, zijn spiritual awakening en de beste dancetrack aller tijden

10. Iris en haar zoektocht naar haar gestolen telefoon

Iris haar telefoon werd gestolen, die vervolgens een hele wereldreis maakte. Iris liet het er niet bij zitten en ging als een vastberaden detective erachteraan om haar telefoon terug te krijgen.

Hoe Iris haar gejatte telefoon in Senegal belandde (en hoe ze ‘m terugkreeg)

9. Interview met Ewout Genemans

Een van de leukste programmamakers van Nederland over de dodencel, Rotterdam en thrillseeken.

Q&A met Ewout Genemans: “De samenleving is een stuk ongezelliger geworden”

8. DJ Talk met Philou Louzolo

We spraken met de sympathieke dj over verslaving, muziek maken en zijn carrière.

DJ Talk met Philou Louzolo over zelfliefde, een eigen identiteit vinden en zijn missie

7. Arjan Erkel over zijn ontvoering in Dagestan

Arjan Erkel werd jaren geleden ontvoert in Dagestan, waar hij maar liefst anderhalf jaar werd vastgehouden. Van gebroken vingers tot leven in een hok onder de grond.

Arjan Erkel werd 607 dagen ontvoerd in Dagestan en staat nu voor zijn volgende uitdaging

6. Interview met Justin Verkijk

Een gesprek met de 3FM-dj over legendarische nachtclubs

Q&A met Justin Verkijk over het nachtleven, legendarische clubs en Bakkie Bakkie

5. Interview met Sander Schimmelpenninck

In gesprek met de spraakmakende columnist annex tv-presentator over social media.

Q&A met Sander Schimmelpenninck: “Ik ben wel klaar met provoceren op social media”

4. Interview met Maydien

Een van de grote muzikale talenten van Nederland dropte dit jaar zijn debuutalbum, wat een mooie aanleiding was voor een diep gesprek.

Maydien stond in het voorprogramma van Jay Z en dropt nu zijn debuutalbum

3. DJ Talk met Carl Cox

De man staat al decennia lang aan de top van de dancewereld. Terug naar de beginselen van de techno met Carl Cox.

DJ Talk met Carl Cox: terug naar de beginselen van techno

2. Interview met Fleur Jong

De snelste vrouw op blades van de wereld werd dit jaar gekroond tot Mooiste Sportvrouw bij de FHM500 Awards. Een gesprek over handicap, tegenslag en wereldrecords.

FHM500 Shoots: Mooiste Sportvrouw van 2023 Fleur Jong

1. Reportage met Colyn

We gingen op pad met techno dj Colyn naar een gig in Duitsland. We namen bijpassend vervoer mee.

On Tour met techno dj Colyn in een McLaren GT: “Dit is een jongensboekweekend”

The post De 11 beste interviews van FHM in 2023 appeared first on FHM.

Quinta Witzel reisde heel de wereld over als succesvol model, maar gooide het roer van haar carrière 180 graden om toen ze het gouden idee kreeg om de poké bowl in Nederland te introduceren. Met haar bedrijf Poké Perfect is zij een van dé food ondernemers van Nederland. Inmiddels geeft de 32-jarige blondine leiding aan een bedrijf met 14 vestigingen, and counting. Maar hoe zet je zo’n business op? FHM spreekt haar in een nieuwe aflevering van Vrouwen aan de Top.

Luister de podcast met Quinta Witzel hier op jouw favoriete podcastplatform.

Zoals altijd nemen we eerst het CV door met onze gast, waar we erachter komen dat Quinta haar eerste werkende stappen zetten in de bediening bij van der Valk. De blondine werd echter al snel ontdekt als model, waar ze werkte op plekken over de hele wereld. Zo woonde ze een lange periode in New York. Maar hoe goed verdient dat nou? “Dat verschilt heel erg per job. Shows verdienen niet goed. Die shows zijn een investering in de rest van het seizoen. Hoe betere shows je loopt, hoe meer opdrachten je gaat doen en dus meer geld verdient, zegt Quinta.

Modellenwerk

“Het echte geld zit in de commerciëlere klussen: haarjobs, make-up jobs, de grotere kledingmerken en campagnes. Het hoogste bedrag dat ik ooit heb binnengehaald? Ik heb wel eens een hair job gedaan waar ik 30.000 euro voor kreeg. Dat is makkelijk, want dat is binnen één dag verdiend. Maar als het meezit krijg je elk jaar buy-outs. Daar zit het echte geld in. Als zo’n merk elk jaar een campagne verlengt, dan krijg je geld zonder dat je daar iets voor hoeft te doen. Dat is ideaal.”

“Dat was wel een eureka-moment”

Maar hoe transformeert een modellencarrière zich opeens in een ondernemerscarrière? “Door modellenwerk heb ik altijd gezond geleefd. Ik heb een behoorlijke tijd in New York gewoond, waar je alle hippe tenten hebt die er bestaan. Ik had niet eens een keuken in mijn appartement, ik at altijd buiten de deur. Toen ik terugverhuisde naar Amsterdam, had ik moeite om die levensstijl vol te houden. Als ik met mijn studie bezig was en ik wilde wat gezonds lunchen, dan was dat er niet echt. Waar kan ik nu snel iets gezonds, lekkers en betaalbaars te eten halen? Toen was in een keer het idee geboren dat in Nederland ruimte was voor iets nieuws. “Op die manier ben ik dat ondernemerschap ingerold, maar dat was helemaal niet de planning. Ik wilde op de Zuidas werken.”

Het gouden idee

Het zaadje was geplant, maar het kwartje moest nog vallen. “In het eerste jaar van mijn studie ging ik terug naar New York om vrienden te zien. Tijdens die trip zag ik dat daar een poké tent werd geopend. Toen had ik zoiets van: ik moet de poké bowl naar Nederland halen. Dat was wel een eureka-moment van: dit is het, dit is wat mist, let’s go for it.”

Hulp

Quinta was de allereerste die het Hawaïaanse gerecht naar Nederland haalde. “Dat is wel een grappig verhaal”, vertelt de ondernemer. “Mijn oudste zus heeft een tijdje in Los Angeles gewoond, waar ze een tijdje heeft gedatet met de chef-kok van de Playboy Mansion van Hugh Hefner. Hij werkte inmiddels op superjachten, maar wij hadden hem gebeld om wat advies in te winnen over de poké bowl. Hij zei dat we onze kans moesten pakken. Wij hadden alleen wat ervaring in de bediening bij van der Valk, we hadden nog nooit een horecaconcept gestart. Daar komt zoveel bij kijken. We vroegen hem of hij zou kunnen helpen bij de opstartfase. Hij was enthousiast, waarna we hem de eerste twee maanden hebben ingehuurd om ons te helpen bij de opstart. Dat was echt fantastisch. Het allerbelangrijkst van zo’n concept is natuurlijk dat het eten goed is. Heel veel dingen dat hij heeft geïmplementeerd gebruiken we nog steeds bij Poké Perfect.”

Aflevering met Quinta

Het hele ondernemersverhaal horen van Quinta Witzel. Check hieronder de aflevering op YouTube of luister het in jouw favoriete podcastapp.

Podcast luisteren met Quinta Witzel

Je bekijkt de aflevering met Quinta Witzel in de YouTube versie hierboven, maar je kan ‘m natuurlijk ook luisteren via fhmpodcast.com. Welke succesvolle vrouw zou jij te gast willen zien in onze podcast? Laat het weten in de comments op Facebook, Instagram, TikTok of YouTube! Abonneer je dan gelijk even op onze podcast, zodat je niets hoeft te missen. ​

The post Quinta Witzel: “We draaien een miljoenenomzet met Poké Perfect” appeared first on FHM.

Zoals elk jaar delen wij met kerst digitale cadeautjes uit in de vorm van onze FHM500 shoots van dit jaar. De Social Media Queen Award is voor een vrouw die uitblinkt op de socialmediakanalen. Als er één vrouw is die haar bereik op positieve wijze heeft ingezet dan is het Linda Hakeboom wel. Linda werd in 2020 gediagnosticeerd met kanker en bracht de afgelopen jaren haar ziektetraject op indrukwekkende wijze in beeld. Een dubbel en dwars verdiende titel voor een inspirerende, bloedmooie en fantastische vrouw.

Deze shoot is afkomstig uit de FHM500 2023, het bijbehorende interview is afgenomen in mei 2023. Luister hier de FHM podcastaflevering met Linda Hakeboom.

Diepe groeven

Als mensen vragen hoe het met me gaat antwoord ik met ‘steeds beter’. Ik kan nog niet zeggen dat het alweer helemaal goed gaat, want ik heb een grote klap te verwerken. Zo’n behandeling laat diepe groeven achter. Maar het is al zoveel beter dan het een jaar geleden was. Revalideren duurt ontzettend lang, maar ik voel nog steeds heel veel vooruitgang.

Kaal

In het begin toen ik net had gehoord dat ik ziek zou worden was ik heel erg bang dat ik zou veranderen. Ik hoorde dat ik kaal zou worden, onvruchtbaar misschien. Het omslagmoment kwam toen ik aan de chemo zat en kaal was. Vanaf toen maakte het me niks meer uit. Als ik maar leef.

Zuurstoftank

Ik heb drie maanden lang elke dag twee uur in een zuurstoftank gezeten. Door de bestralingen had ik veel last van mijn schouder. Ik kon mijn linkerarm nauwelijks meer bewegen. Door de zuurstoftank is het weefsel zachter geworden. Het was een flinke investering, maar het heeft me heel erg geholpen.

Linda’s Kankerverhaal

Nadat ik een knobbeltje voelde was ik zelf een bezoekje aan de huisarts maar aan het uitstellen. Borstkanker zat niet eens in mijn hoofd. Totdat ik het opeens bleek te hebben. Ik ben documentairemaakster, het is mijn werk om verhalen te vertellen. Dus ik kon dat nu ook doen. Als ik het doe, dan wil ik ook echt alles delen. Ik moest veel privé opgeven, maar het antwoord was meteen ja, omdat je er een heleboel mensen mee kan helpen. Ik ben het gaan maken om andere mensen te stimuleren zichzelf te checken en naar de huisarts te gaan.

Ander mens

Mijn blik op de wereld is op alle fronten voor 100% veranderd. Ik ben een heel ander mens geworden. Het kon nooit te veel: ik was altijd aan het werk, aan het reizen, op ieder feestje, het ging maar door. Ik had een fantastisch leven, maar het stopte nooit. Mijn ziekte heeft letterlijk en figuurlijk aan de handrem getrokken. Ik wil mezelf niet meer op die manier uitputten.

Geschenk

Ik haal mijn levensgeluk uit kleine dingen. De lucht is blauwer, de blaadjes aan de bomen zijn mooier. Het is zoiets heftigs, je denkt ‘misschien ben ik er over een tijdje niet meer’. Daarna wordt het leven zoveel mooier en waardevoller, dat vind ik echt een geschenk. Ik ben dankbaar voor iedere dag.

Social Media

Social media kan het slechtste in mensen naar boven halen, maar het kan ook een geweldige plek zijn voor support. Dat is wat ik in die tijd heb gevoeld. Het is ongelooflijk wat mensen voor hartverwarmende berichten sturen. Dat is social media op z’n best. Als het zo kan, dan is de wereld een stukje mooier.

FHM500

Ik vind het een heel bijzondere titel. Ik ben niet een typisch FHM-meisje. Ik vind het supercool dat jullie een vrouwelijke jury hebben geïntroduceerd en met vrouwelijke teams werken in de fotoshoots. Vrouwen die andere vrouwen supporten vind ik bijzonder en best wel nodig. Blijkbaar heb ik iets goed gedaan, dat vind ik heel emotionerend. Zeker met betrekking tot dit onderwerp.

Spannend

Ik ben tot de laatste cel afgebroken geweest en nu net weer aan het opkrabbelen. Mijn lichaam is erg veranderd, dus ik vond het best wel spannend om weer zo’n fotoshoot te doen. Al m’n conditie is weg, mijn spieren zijn slap, in die zin ben ik wat onzekerder. Vroeger maakte ik me een paar weken kwaad en was ik weer zo fit als een hoentje.

Seks

Ik heb veel meer tijd, dus het heeft alleen maar een positieve impact op mijn seksuele activiteit, haha.

Mannen

Zeker online kijken mannen vooral naar wat voor stukkie vlees ze voor zich hebben. Als vrouw is dat best wel pittig. Ik denk dat veel vrouwen zich daaraan conformeren. Dan zie ik meisjes iets posten en denk ik: lieverd, je bent zoveel meer dan je lichaam. Maar iedereen moet het zelf weten. We zijn het van oudsher een beetje gewend dat het bij vrouwen meer om uiterlijk gaat en mannen meer om innerlijk, maar gelukkig verandert dit. Er is ook wel echt een grote tegenbeweging. Er wordt veel gepraat over plussize modellen en er is veel meer diversiteit te zien.

Pamela Anderson

Ik heb die docu over Pamela Anderson gezien. Het lijkt helemaal briljant dat de wereld aan je voeten ligt, maar die vrouw is alleen maar op haar uiterlijk beoordeeld. Uiteindelijk is dat voor zo’n vrouw ook niet zo superfantastisch.

Het Perfecte Plaatje

Dat was een geweldige ervaring. Het is zo’n ongelooflijk leuk programma om aan mee te doen. Ik heb echt nieuw ontzag gekregen voor fotografen, het is echt een ongelooflijk vak. De finalereis was ook nog naar IJsland, daar wilde ik al zo lang naartoe. Het leuke aan dit programma vind ik dat je met 10 BN’ers tegen elkaar strijdt, maar je hoeft geen bondjes te vormen of mensen eruit te stemmen. Je maakt een goede foto, of niet. Daardoor is het supergezellig met elkaar. Er is geen onvertogen woord gevallen. En ja, dat ik het programma ook nog won maakte het natuurlijk helemaal af.

Ellen von Unwerth

Ik zit alleen nog maar naar licht te kijken. Dat maakt of breekt je foto. Als je hetzelfde model een kwartslag draait, dan krijg je 100% een andere foto. Ik heb thuis heel veel fotoboeken, die heb ik allemaal opnieuw opengeslagen. Ellen von Unwerth is mijn grote favoriet. Zij heeft zulke mooie boeken uitgebracht.

Mysterieus

Vrouwen zijn prachtig om vast te leggen. Ze hebben snel iets mysterieus. Maar ik vind een supermooie man op een foto ook fantastisch hoor.

Documentaire maken

Je hebt twee manieren van documentaire maken. Of je bedenkt van tevoren wat je wil halen of je weet dat je een toffe hoofdpersoon hebt en je ziet het allemaal wel. Ik val in de tweede categorie. Ik wil zo min mogelijk een plan hebben.

Band

Het is zo tof om iemand zo lang te volgen. Je ziet iemand opgroeien, ontwikkelen en veranderen. Je leert zo iemand ook echt heel goed kennen. Thuis, backstage, onderweg, in de hotelkamer, je maakt zoveel met elkaar mee. Je ziet elkaar nog meer dan je beste vrienden. Dat brengt wel wat, je bouwt echt band met elkaar op.

S10

In het najaar komt mijn documentaire over S10 uit. Ik heb haar samen met mijn vriend zo’n twee jaar gevolgd, nog voordat ze meedeed aan het Eurovisie Songfestival. Ik vind coming of age enorm interessant, dus dat je mensen zich ziet ontwikkelen. Jonge artiesten vind ik sowieso heel erg interessant. Ze hebben lef om op het podium te staan en het verhaal erachter is vaak boeiend. S10 is een superintelligent en creatief mens met een goed verhaal.

Meer van Linda Hakeboom? Volg haar op Instagram. Pak fotograaf Valentina Vos dan ook gelijk even mee. 

Behind the scenes video Linda Hakeboom

Linda’s Faves

Documentaire: Metallica: Some kind of monster, Waltz with Bashir en Searching for Sugarman – ik kan niet kiezen, er zijn téveel goeie docu’s!
Fotograaf: Ellen von Unwerth
Film: The Father
Artiest: Fleetwood Mac
Concert: aantal keer Prince gezien, iedere keer weer anders, iedere keer ongelooflijk
Festival: Lowlands
Vrouw in Nederland: Anouk

Gallery

Credits

Fotografie: Valentina Vos
Styling: Isaa Geeratz
Visagie: Estefania ter Heerdt
Concept: Floor Bunge
Productie: Rosa Bosch & Lisanne Bakker & Benthe Stam
Locatie: Fortuna Spinoza, Monnickendam
Tekst: Chris Riemens

FHM’s Vrouwen aan de Top podcast

Linda Hakeboom is ook bij ons te gast geweest in de podcast. Bekijk de aflevering op YouTube of luister het hier op jouw favoriete podcastplatform.

Meer FHM Shoots?

We snappen dat je geen genoeg kunt krijgen van de shoots, check daarom vooral onze eerdere afleveringen: 

• Lisa Michels
• Sensi Lowe
• Nochtli Peralta Alvarez (FHM500)
• Kim Feenstra (FHM500)
• Sylvana IJsselmuiden (FHM500)
• Shelly Sterk (FHM500)
• Vïenne Marly
• Irene Schouten
• Cato van der Kruk
• Shary Swartz
• Svenja van den Bogaart
• Yaenin Marcus
• Sephora Noori
• Donna Ubags
• Yasmin Verheijen
• Estrella Pau
• Imke van den Akker
• Sanne Sophie
• Sha Senior
• Zoey Ivory
• Evelyne Minnaert
• Natasha (Natalee.007)
• Jutta Leerdam (FHM500)
• Jessie Jazz Vuijk (FHM500)
• Katja Schuurman (FHM500)
• Lisa Moerman
• Ines Angelova
• Lois van der Velden
• Irene Hin
• Shelly Helmstrijd
• Shelly Denise
• Maxime
• Feline Gast
• Annelie in ‘t Houdt
• Angie Gorrisen
• Sophie Milzink
• Roosje Schilling
• Babette de Koning
• Lies Zhara
• Maxime Nova
• Demi Rutting
• Charissa Alarasi
• Noah Steenburgen
• Lisa Groothuijzen
• Leonie Stegink
• Svenja van den Bogaart (II)
• Aletta la Blanche
• Faith Landman
• Belle Shabrina
• Veronika Piatkovskaia
• Daphne Marleen
• Daniëlle Wouters
• Lotte van Leeuwen
• Julia van Bergen
• Fabiënne van Heijst
• Amilly Dias
• Lena Angela
• Chara van Noort
• Estefany Caciano
• Rianne Groot Roessink
• Yolanthe Cabau (FHM500)
• Sylvana IJsselmuiden (II) (FHM500)
• Yasmin Karssing (FHM500)
• Victoria Vermeer
• Sharon Wacanno
• Jessica Mendels
• Gita Mollema
• Tess Alexandra Jansen
• Amanda Balk
• Rowéna Verdaasdonk
• Adinda Kennedy
• Natalia Brentano
• Katie de Rooij
• Juul Aalbers
• Mayelin van der Meer
• Mariana Ferreira
• Celine Schols
• Lisa van Zuylen
• Femke Brinxma
• Danique Hosmar
• Indy Mende
• Danthe Scholten
• Lucretia van Langevelde
• Yoni & Danielle
• Dyra & Jasmijn
• Ortál Vriend
• Bo Vanherle
• Naomi Smidt
• Nathalie den Dekker
• Nicole Kawalkowski
• Monica Geuze (FHM500)
• Lieke Martens (FHM500)
• Nina Warink (FHM500)
• Victoria Koblenko (FHM500)
• Isabella Kroon
• Rae Lil Black
• Vitoria Barbosa
• Beertje van Beers
• Suus de Brock 
• Iris Messemaker
• Lara Giesing
• Linsey Boxhoorn
• Yasmin Aimee
• Carré Albers
• Imke van den Akker
• Demi Loo
• Nikki Prein
• Zhu
• Maartje van Noort
• Nienke van Schijndel
• Ipek Steenbeek
• Indigo Oord, Isabella Opdam, Anna Noelle
• Jullietta Koekebakker
• Daphne Kooy
• Liza Dijkmeijer
• Indy Mende
• Ghislaine Ranou
• Evelien Kapitein
• Sophie van Schoonhoven
• Nienke van Schijndel
• Kirsten Postma
• Myrthe van der Vlies
• Nicole Sietsema
• Selina Rakké (Buurmeisje)
• Irene Schouten  (FHM500)
• Kim Feenstra (FHM500)
• Marijn Kuipers (FHM500)
• Abbey Hoes (FHM500)
• Malou van der Tas 
• Iris Markerink 
• Chelsey van der Heijden
• Talisha Janssen
• Nienke van Schijndel
• Nikki Jansen
• Doete de Vries
• Dee Lee
• Delfine Stal
• Korfbal internationals Brett, Fleur en Esther
• Julene
• Viënne Marly
• Tatum de Wit
• Romy Monteiro (FHM500
• Fleur Jong (FHM500)
• Georgina Verbaan (FHM500)

The post FHM500 Shoots: Social Media Queen 2023 Linda Hakeboom appeared first on FHM.

Zoals elk jaar delen wij met kerst digitale cadeautjes uit in de vorm van onze FHM500 shoots van dit jaar. Als er iemand een FHM All Time Favorite is, dan is het Georgina Verbaan wel. Ze stond in oktober 2000 op de cover van onze allereerste editie ooit en een jaartje later won ze de eerste FHM 100 Sexiest verkiezing, de voorloper van de FHM500. 22 jaar later maakt een van de beste actrices van ons land haar comeback in FHM. En hoe!

Deze shoot is afkomstig uit de FHM500 2023, het bijbehorende interview is afgenomen in mei 2023.

SCHOONHEID

“Ik herinner me die shoot voor het eerste nummer nog vaagjes. Dat was op het KNSM-eiland in Amsterdam. Wilde ik zo’n shoot doen? Geen idee. Ik stond vrij reactief in het leven. En vanuit GTST, waar ik net uit kwam, had ik geleerd dat als er bij de persdienst een aanvraag binnenkwam voor een interview of shoot, dat je dat dan gewoon moest doen. Toen ik uit die soap was had ik dat idee nog steeds. Het heeft jaren geduurd voor ik erachter kwam dat dat allemaal helemaal niet hoeft. Dat je daar over kan nadenken en ook nee kan zeggen. Maar ik heb nergens spijt van hoor.”

“De titel van FHM’s Sexiest gaf geen boost aan mijn zelfvertrouwen. Integendeel, misschien zelfs. Ik heb zoiets ook nooit geambieerd. En het wekt op die leeftijd ook verwarring over wie je bent en hoe mensen je zien. Ik zag mezelf niet als meest sexy vrouw van Nederland -wat is dat eigenlijk? – en had ook niet het idee dat anderen dat zo zagen. Maar ik probeer mild te zijn naar mijn twintigjarige zelf en die vond veel geestig, dus die werkte eraan mee.”

“Fotoshoots vind ik leuk omdat het een stap uit de realiteit is. Het is een toneelstuk, een verkleedpartij. Ik me wel afgevraagd wat mijn motieven waren om aan deze shoot mee te doen. De maatschappij waardeert schoonheid, wat dat dan ook precies moge zijn, wat mij betreft buitenproportioneel ten opzichte van kwaliteiten die er echt toe doen, zoals wat je kan en vooral hoe je je verhoudt tot anderen, mensen, dieren, de wereld. Dus was het ijdelheid? Angst? Kijken of ik nog een keer met zo’n rol weg kan komen? Je laat jezelf toch bekijken. Waarom? Ik heb altijd meer vragen dan antwoorden.’’

“Ik heb de male gaze die graag naar een passieve, pleasende, onderdanige, welgevallige vrouw kijkt, sorry heren, buiten de deur willen houden, maar het verbaasde me hoe snel je toch bijna met een vinger in je mond zit. Zoiets is gewoon volledig geïnternaliseerd. Dus of het helemaal gelukt is weet ik niet. Maar evengoed een interessant experiment.”

“Ik sport vijf keer per week. Dan voel ik me geestelijk helderder. Ik moet veel energie kwijt. Ik loop minimaal 15.000 stappen per dag en ik doe veel sportschoollesjes. Zumba vind ik leuk. Het is fijn om fysiek sterk te zijn. Daar ben ik mijn lichaam dankbaar voor. Nee, ik sport ik niet om een mooier lichaam te krijgen. Ik moet gewoon regelmatig fysiek kapot zodat mijn brein geen energie heeft om ingewikkelde afslagen te nemen.”

ROEM

“Bekendheid is een raar ding. Het is gelukkig een stuk minder dan twintig jaar geleden. Minder aangrijpend. Nou goed, je went er ook aan. Maar ik zou het niemand aanraden om op jonge leeftijd bekend te worden. Je bent nog zo bezig om je te vormen, daar heb je eigenlijk alle vrijheid voor nodig. Die ontwikkeling gaat een stuk langzamer als het halve land een mening heeft over het vormeloze klompje dat je in feite nog bent. Dat kan vertragend en verwarrend zijn. Toch is het gelukt hoor, ik ben volwassen. Maar nog niet uitgehard, gelukkig.”

LIEFDE

“Of er grote verschillen zijn tussen een relatie met een man of met een vrouw? Je zou kunnen zeggen dat vrouwen elkaar makkelijker begrijpen, invoelender zijn en alles rapper de diepte ingaat, maar dat het daardoor misschien sneller drama of grote gevoelens oplevert. Dat je meteen samen op een eiland zit, zeg maar. En dat het met mannen juist de tegenstellingen zijn die het interessant houden, dat je alles aanwendt om op dat eiland te komen. In mijn geval betekent dat toch vaak dat ik een heteronormatieve genderrol aanneem. En dat zit me dan weer niet lekker. Toch zou ik mannen en vrouwen niet zo tegenover elkaar willen zetten. Iedere liefde is uniek.”

“Als je het me nu vraagt zeg ik dat ik op vrouwen en mannen val. Seksuele oriëntatie is a living thing, zoiets staat niet stil. Er kunnen jaren in je leven zijn dat je meer naar mannen trekt, dan weer naar vrouwen. Ik val op mensen. Het ligt gewoon aan de persoon.”

“Datingapps en ik zijn geen gelukkige match. Het heeft weinig met de realiteit te maken. Soms heb je dan een match met iemand uit Sao Paulo. Wat heb ik daar nou aan, denk ik dan.”

“De kunst van het versieren moet ik nog leren. Ik heb het ook niet door als iemand met mij flirt. Ik vind het moeilijk om zulke signalen op te vangen. Als ik al iemand tegenkom dan is het meestal op een dansvloer. Veel makkelijker.”

CARRIÈRE

“Meer dan 70 films en series ja? Jeetje. Ik mag niet klagen. Ik ben altijd wel ambitieus geweest, maar vroeger was ik niet iemand die zich grote doelen stelt en die actief najaagt. Zoals een carrière in het buitenland bijvoorbeeld. Want naast werk is er ook een persoonlijk leven, daar was ik ook druk mee.”

“Ik heb net een film afgerond, die komt in het najaar uit. Het wordt een hele leuke kerstfilm. Een romantische comedy in de categorie Love Actually. Alle hedendaagse discussies zitten erin, van woke tot man-vrouw verhoudingen. Uiteindelijk komen alle verhaallijnen samen aan de kerstdis.”

“Gelukkig ben je nooit uitgeleerd als acteur. Dat zou maar saai zijn. Ik voel wel dat ik veel ervaring heb, dat is fijn. Ik vind het ook leuk om met jonge makers te werken die voor het eerst stappen zetten in de filmwereld. Daar leer je ook weer van, omdat zij met een frisse blik kijken, dingen anders aanpakken en veel ambitie hebben.”

Meer van Georgina Verbaan? Volg haar op Instagram. Pak fotograaf Anne Timmer dan ook gelijk even mee. 

Behind the scenes video Georgina Verbaan

Georgina’s Picks

Serie: Severance. Over afgescheiden zijn van je onderbewuste, herinneringen waar je niet bij kan. Meerdere personen zijn in een lichaam. Duister, verontrustend en absurd goed gespeeld.
Actrice: Bette Davis.
Bioscoop: The Movies in Amsterdam.
Podcast: Hidden Brain, over psychologie en sociale wetenschappen.
Magazine: The New Yorker, omdat ik daar een abonnement op heb, maar ik lees hem niet altijd.
Maaltijd: Groentesoep. Met maïskolven, rode pepers en gember.
Vakantiebestemming: Parijs. Je bent er zo.
Laatst beluisterde album: Beyoncé vrees ik.
Concert: Lil Nas X met mijn dochter.
Dier: Duiven, vanwege de kleine theatervoorstellingen die ze geven.

Gallery

Credits

Fotografie: Anne Timmer
Visagie: Anita Jolles
Styling: Nancy Steemans
Concept: Floor Bunge
Productie: Rosa Bosch & Lisanne Bakker
Locatie: Studio Samaritain / Grace Locations
Tekst: Chris Riemens

Meer FHM Shoots?

We snappen dat je geen genoeg kunt krijgen van de shoots, check daarom vooral onze eerdere afleveringen: 

• Lisa Michels
• Sensi Lowe
• Nochtli Peralta Alvarez (FHM500)
• Kim Feenstra (FHM500)
• Sylvana IJsselmuiden (FHM500)
• Shelly Sterk (FHM500)
• Vïenne Marly
• Irene Schouten
• Cato van der Kruk
• Shary Swartz
• Svenja van den Bogaart
• Yaenin Marcus
• Sephora Noori
• Donna Ubags
• Yasmin Verheijen
• Estrella Pau
• Imke van den Akker
• Sanne Sophie
• Sha Senior
• Zoey Ivory
• Evelyne Minnaert
• Natasha (Natalee.007)
• Jutta Leerdam (FHM500)
• Jessie Jazz Vuijk (FHM500)
• Katja Schuurman (FHM500)
• Lisa Moerman
• Ines Angelova
• Lois van der Velden
• Irene Hin
• Shelly Helmstrijd
• Shelly Denise
• Maxime
• Feline Gast
• Annelie in ‘t Houdt
• Angie Gorrisen
• Sophie Milzink
• Roosje Schilling
• Babette de Koning
• Lies Zhara
• Maxime Nova
• Demi Rutting
• Charissa Alarasi
• Noah Steenburgen
• Lisa Groothuijzen
• Leonie Stegink
• Svenja van den Bogaart (II)
• Aletta la Blanche
• Faith Landman
• Belle Shabrina
• Veronika Piatkovskaia
• Daphne Marleen
• Daniëlle Wouters
• Lotte van Leeuwen
• Julia van Bergen
• Fabiënne van Heijst
• Amilly Dias
• Lena Angela
• Chara van Noort
• Estefany Caciano
• Rianne Groot Roessink
• Yolanthe Cabau (FHM500)
• Sylvana IJsselmuiden (II) (FHM500)
• Yasmin Karssing (FHM500)
• Victoria Vermeer
• Sharon Wacanno
• Jessica Mendels
• Gita Mollema
• Tess Alexandra Jansen
• Amanda Balk
• Rowéna Verdaasdonk
• Adinda Kennedy
• Natalia Brentano
• Katie de Rooij
• Juul Aalbers
• Mayelin van der Meer
• Mariana Ferreira
• Celine Schols
• Lisa van Zuylen
• Femke Brinxma
• Danique Hosmar
• Indy Mende
• Danthe Scholten
• Lucretia van Langevelde
• Yoni & Danielle
• Dyra & Jasmijn
• Ortál Vriend
• Bo Vanherle
• Naomi Smidt
• Nathalie den Dekker
• Nicole Kawalkowski
• Monica Geuze (FHM500)
• Lieke Martens (FHM500)
• Nina Warink (FHM500)
• Victoria Koblenko (FHM500)
• Isabella Kroon
• Rae Lil Black
• Vitoria Barbosa
• Beertje van Beers
• Suus de Brock 
• Iris Messemaker
• Lara Giesing
• Linsey Boxhoorn
• Yasmin Aimee
• Carré Albers
• Imke van den Akker
• Demi Loo
• Nikki Prein
• Zhu
• Maartje van Noort
• Nienke van Schijndel
• Ipek Steenbeek
• Indigo Oord, Isabella Opdam, Anna Noelle
• Jullietta Koekebakker
• Daphne Kooy
• Liza Dijkmeijer
• Indy Mende
• Ghislaine Ranou
• Evelien Kapitein
• Sophie van Schoonhoven
• Nienke van Schijndel
• Kirsten Postma
• Myrthe van der Vlies
• Nicole Sietsema
• Selina Rakké (Buurmeisje)
• Irene Schouten  (FHM500)
• Kim Feenstra (FHM500)
• Marijn Kuipers (FHM500)
• Abbey Hoes (FHM500)
• Malou van der Tas 
• Iris Markerink 
• Chelsey van der Heijden
• Talisha Janssen
• Nienke van Schijndel
• Nikki Jansen
• Doete de Vries
• Dee Lee
• Delfine Stal
• Korfbal internationals Brett, Fleur en Esther
• Julene
• Viënne Marly
• Tatum de Wit
• Romy Monteiro (FHM500)
• Fleur Jong (FHM500)

The post FHM500 Shoots: All Time Favorite 2023 Georgina Verbaan appeared first on FHM.

Zoals elk jaar delen wij met kerst digitale cadeautjes uit in de vorm van onze FHM500 shoots van dit jaar. Met Suzanne Schulting, Lieke Martens en Irene Schouten hebben er al vele grote sportkampioenen op het hoogste ereschavot van ons sportklassement gestaan. Daar voegen we dit jaar een hele bijzondere vrouw aan toe. Ze is de snelste vrouw op blades aller tijden en de Mooiste Sportvrouw van 2023: Fleur Jong.

Deze shoot is afkomstig uit de FHM500 2023, het bijbehorende interview is afgenomen in mei 2023.

Gefeliciteerd met je titel Mooiste Sportvrouw van Nederland, Fleur! Wat betekent deze titel voor jou?
Dankjewel! Ik was sowieso heel erg verrast. Het voelt een beetje als het krijgen van een heel mooi cadeautje. Het is een mooie toevoeging aan alles wat ik op sportief vlak probeer te bereiken, maar ook maatschappelijk.

Je bent paralympisch atleet. Hoe belangrijk is deze titel in het algemeen?
Heel belangrijk. Het zegt iets over waar we in 2023 staan. Het zegt vooral dat alle grote vrouwelijke kampioenen geëerd worden, ongeacht handicap, geaardheid of kleur. Als je een groot kampioen bent word je naar eer en geweten gekozen.

In hoeverre geeft zo’n titel jou persoonlijk een boost in zelfvertrouwen?
Ik vind het belangrijk om even context te scheppen. Ik was 16 toen ik mijn handicap kreeg. Dat is een leeftijd waarin je op zoek bent naar wie je bent, wat je wil en hoe je daar komt. Gehandicapt raken helpt daar niet bij. Het maakte me onzeker en bang. Sport heeft me geholpen met een stukje acceptatie en zelfvertrouwen. We zijn niet allemaal hetzelfde, maar iedereen is gelijkwaardig. Met, of zonder handicap. Dat probeer ik op de baan te laten zien door goede prestaties te leveren en op te vallen, maar ook buiten de baan mijn plekje te veroveren door de wereld inclusiever en een beetje liever naar elkaar te maken. Deze titel is ook voor kleine Fleurtjes belangrijk. Het geeft aan: er is hoop, je mag groot dromen.

Hoe vond je het om deze fotoshoot te doen? 
Ik vond het superspannend en superleuk tegelijkertijd. Dat is gedurende de hele dag zo gebleven. Ik voel me wel thuis op de atletiekbaan met een knot op m’n hoofd en zweetdruppels langs mijn wangen, maar dit is iets anders. Ik heb vaker fotoshoots gedaan, maar die hebben altijd een sportief tintje. Dit is echt de hele andere kant van het spectrum. Ik zag het wel als een kans om uit mijn comfortzone te treden en mijzelf uit te dagen. Je moet af en toe ook in het diepe springen. Het is een hele vrouwelijke shoot geworden waarbij je jezelf mag vieren, dat is wel een bijzonder gevoel.

We introduceren dit jaar een vrouwelijke jury in de FHM500. Wat vind je daarvan?
Ik vind dat wel mooi. Vrouwen die vrouwen eren en kiezen. Ik vind het een goeie zet. Daarnaast vond ik het prettig dat het hele team op de shoot uit vrouwen bestaat. Dat voelde veilig en geborgen.

Hoe ben je gehandicapt geraakt?
Op mijn 16^e heb ik een zeldzame bacterie in mijn bloed gekregen. We weten eigenlijk nog steeds niet waarom. Het schijnt heel random te gebeuren. Het kan iedereen zomaar overkomen, je hebt er bijzonder weinig invloed op. De bacterie in mijn bloed zorgde ervoor dat mijn lichaam in shock raakte. Die shockreactie resulteerde erin dat mijn vingertoppen en voeten geen bloed meer kregen en afstierven. Tegelijkertijd zorgde dat er ook voor dat mijn vitale organen zijn gered, waardoor ik nu nog leef. We wisten niet direct hoe ik eruit zou komen. Wel werd duidelijk dat mijn vingertoppen en onderbenen geamputeerd moesten worden.

Hoe ben je destijds omgegaan met die tegenslag?
Dat was een flinke challenge. De eerste uitdaging was om fysiek erbovenop te komen. Ik moest weer leren lopen, fit worden. Daar heb ik me in vastgebeten. Die fysieke progressie voelde heel lekker. Ik voelde dat ik steeds meer kon. Daar haalde ik motivatie uit. Pas vier jaar later ben ik met mijn mentale verwerking aan de slag gegaan. Daarvoor had ik helemaal geen zin om daarover na te denken. Ik wilde er niet aan toegeven. Maar het is toch een soort trauma dat je oploopt. Inmiddels is het tien jaar geleden. Ik heb moeten leren dat het oké is om er af en toen nog verdrietig over te zijn. Dat is echt in stapjes gegaan en kost veel tijd.

Heeft die gebeurtenis je anders naar het leven laten kijken?
Enigszins wel. Ik zat in 5 VWO. Mijn middelbare school afmaken en een opleiding vinden waar mijn hart sneller van ging kloppen was al een hele opgave. Sport heeft daar een grote rol in gespeeld. Ik ben veel ambitieuzer geworden. Sport heeft me een nieuwe kans in het leven gegeven, laat ik dan vooral zorgen dat ik het naar m’n zin heb.

Waarom heb je gekozen voor atletiek nadat je gehandicapt bent geraakt?
Rennen is niet de meest logische sport om te beoefenen als je net je benen bent verloren. Ik ben naar een open dag gegaan waar je verschillende sporten kon proberen. Bij atletiek zag ik veel mensen met een prothese. Ik zag ze wandelen, rennen en springen. ‘Dat wil ik ook weer goed kunnen’, dacht ik. Met rennen, springen en gooien zitten er in atletiek allemaal basisvaardigheden die mensen goed moeten kunnen beheersen. De coach die die dag aanwezig was, zag mij bewegen en heeft mij gescout. Dat was een beetje gek, want op dat moment had ik één prothese, maar mijn andere been moest nog geamputeerd worden. Hij was heel enthousiast. “Hier is mijn telefoonnummer, bel maar als je been eraf is.” Ik was geshockeerd, maar ook gecharmeerd van zijn directheid. Maanden later heb ik een keer meegetraind. Daarna ben ik nooit meer van de atletiekbaan verdwenen.

Je draagt een bijzondere officieuze titel, want je bent de snelste vrouw aller tijden op blades.
Ik had eerst helemaal geen blades. Ik heb eerst een jaar getraind op mijn dagelijkse protheses. Ik moest eerst sterker en handiger worden voordat ik daarop kon lopen. Ik heb mijn eerste paar blades gekocht met dank aan een actie van mijn oude middelbare school waarin ze gingen schaatsen op de Weissensee om geld voor mijn protheses op te halen.

Dan is het nog een lange weg richting wereldrecords.
Ik ben jaar in jaar uit blijven trainen en elk jaar een beetje beter geworden, totdat ik in 2020 mijn eerste wereldrecord heb verbroken tijdens een wedstrijd in Leverkusen. Ik wist dat ik al lange tijd onafgebroken goed aan het trainen was, had weinig blessures en won aan kracht en snelheid. Dan is het nog zaak om alle puzzelstukjes in een race in elkaar te laten vallen. Het coronajaar heb ik gebruikt om back to basic te gaan. Ik werd heel rustig van het dag tot dag leven. Als je dat lang genoeg volhoudt, dan ga je na bepaalde tijd progressie merken. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik liep een tijd van 12.78 op de 100 meter. Daarna was het hek van de dam. Twee jaar later heb ik er, wederom in Leverkussen, nog een flink stuk vanaf gehaald: 12.46. Ik ben de eerste en enige vrouw die ooit onder de 12.50 heeft gelopen.

Hoe belangrijk is je materiaal?
Heel belangrijk. Net zo belangrijk als je trainingen. Het gaat om de juiste afstelling en de blades moeten bij jouw loopstijl passen. Ze bewegen allemaal anders. Die van mij zijn van het merk Össur, een bedrijf uit IJsland. Ze zijn gemaakt van carbon, waarbij er allemaal laagjes carbon op elkaar zijn geplakt. De blades worden gemonteerd aan kokers, waar ontzettend veel handwerk in zit. De kosten voor een setje blades plus kokers, dan ga je wel richting de 5.000 euro per stuk.

Toch haalde je op een andere discipline een gouden paralympische medaille.
Klopt, mijn andere sterke onderdeel is verspringen. Op de Spelen in Tokyo heb ik goud gewonnen. De 100 meter ben ik echt heel goed in, maar mijn natuurlijke talent ligt bij het springen. Mijn coach liet een tijdje terug een filmpje zien toen ik voor het eerst ging springen en daar zag ik dat ik zonder enige training van nature al heel veel goed doe. Mijn record is 6.34 meter, ook een wereldrecord. Sprinten en verspringen heeft heel overlap. Het is een ideale combinatie.

Wat zijn je grote doelen voor dit jaar?
Ik heb een Europese titel op de 100 meter en in het verspringen, ik heb een paralympische titel in het verspringen, maar ik heb nog geen enkele wereldtitel. In juli is het wereldkampioenschap in Parijs, dus het doel is kristalhelder: wereldkampioen worden.

Wat doe je eraan om dat doel te bereiken?
Ik train tien keer per week in periodes van drie weken. Daarna doe ik een weekje rustiger aan en dan weer opnieuw. Je zenuwen en spieren moeten geprikkeld worden, maar minstens zo belangrijk is dat ze weer herstellen. Ik geloof heilig in de visie van mijn coach, zijn trainingen en kwaliteiten, dus zijn schema’s probeer ik zo goed mogelijk uit te voeren. Op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag train ik twee keer twee uur per dag, op woensdag en zondag train ik één keer. Zaterdag heb ik een vrije dag. Dit zijn nog enkel de trainingsuren, hier komt nog fysio en de oefeningen die ik thuis moet doen bij. Je doet ook nog heel veel buiten de trainingen om fit en gezond te blijven. Dus ja, dit is wel echt een fulltime job.

Kun je goed leven van je sport?
Ja op dit moment wel. Ik heb een A-status bij NOC*NSF, dat maakt een groot verschil. Verder word ik gesteund door sponsororen zoals Under Armour en Össur. Tot slot ben ik samen met mijn coach en een teamgenoot een eigen topsportteam & stichting gestart. Team Para Atletiek is er voor alle sporters met een fysieke handicap, van recreatievelingen tot topsporters. We geven presentaties, clinics en trainingen. Hoe ga je van het verliezen van je benen naar tien keer per week trainen? De kennis die ik heb opgedaan in de afgelopen jaren moet je niet voor jezelf houden, maar delen om anderen te helpen. Mijn eerste paralympische titel zal ik nooit vergeten, maar ik zie de oprichting van Team Para Atletiek als het hoogtepunt in mijn carrière. Dat heeft mij gevormd als mens, heeft me volwassen gemaakt en daarmee heb ik de regie over mijn carrière genomen. Dit overstijgt mijn sportprestaties.

Meer van Fleur Jong? Volg haar op Instagram. Pak fotograaf Annick Meijer dan ook gelijk even mee. 

Behind the scenes video Fleur Jong

Gallery

Credits

Fotografie: Annick Meijer
Visagie: Estefania ter Heerdt
Styling: Claudia Engels
Concept: Floor Bunge
Productie: Rosa Bosch & Lisanne Bakker
Tekst: Chris Riemens

Meer FHM Shoots?

We snappen dat je geen genoeg kunt krijgen van de shoots, check daarom vooral onze eerdere afleveringen: 

• Lisa Michels
• Sensi Lowe
• Nochtli Peralta Alvarez (FHM500)
• Kim Feenstra (FHM500)
• Sylvana IJsselmuiden (FHM500)
• Shelly Sterk (FHM500)
• Vïenne Marly
• Irene Schouten
• Cato van der Kruk
• Shary Swartz
• Svenja van den Bogaart
• Yaenin Marcus
• Sephora Noori
• Donna Ubags
• Yasmin Verheijen
• Estrella Pau
• Imke van den Akker
• Sanne Sophie
• Sha Senior
• Zoey Ivory
• Evelyne Minnaert
• Natasha (Natalee.007)
• Jutta Leerdam (FHM500)
• Jessie Jazz Vuijk (FHM500)
• Katja Schuurman (FHM500)
• Lisa Moerman
• Ines Angelova
• Lois van der Velden
• Irene Hin
• Shelly Helmstrijd
• Shelly Denise
• Maxime
• Feline Gast
• Annelie in ‘t Houdt
• Angie Gorrisen
• Sophie Milzink
• Roosje Schilling
• Babette de Koning
• Lies Zhara
• Maxime Nova
• Demi Rutting
• Charissa Alarasi
• Noah Steenburgen
• Lisa Groothuijzen
• Leonie Stegink
• Svenja van den Bogaart (II)
• Aletta la Blanche
• Faith Landman
• Belle Shabrina
• Veronika Piatkovskaia
• Daphne Marleen
• Daniëlle Wouters
• Lotte van Leeuwen
• Julia van Bergen
• Fabiënne van Heijst
• Amilly Dias
• Lena Angela
• Chara van Noort
• Estefany Caciano
• Rianne Groot Roessink
• Yolanthe Cabau (FHM500)
• Sylvana IJsselmuiden (II) (FHM500)
• Yasmin Karssing (FHM500)
• Victoria Vermeer
• Sharon Wacanno
• Jessica Mendels
• Gita Mollema
• Tess Alexandra Jansen
• Amanda Balk
• Rowéna Verdaasdonk
• Adinda Kennedy
• Natalia Brentano
• Katie de Rooij
• Juul Aalbers
• Mayelin van der Meer
• Mariana Ferreira
• Celine Schols
• Lisa van Zuylen
• Femke Brinxma
• Danique Hosmar
• Indy Mende
• Danthe Scholten
• Lucretia van Langevelde
• Yoni & Danielle
• Dyra & Jasmijn
• Ortál Vriend
• Bo Vanherle
• Naomi Smidt
• Nathalie den Dekker
• Nicole Kawalkowski
• Monica Geuze (FHM500)
• Lieke Martens (FHM500)
• Nina Warink (FHM500)
• Victoria Koblenko (FHM500)
• Isabella Kroon
• Rae Lil Black
• Vitoria Barbosa
• Beertje van Beers
• Suus de Brock 
• Iris Messemaker
• Lara Giesing
• Linsey Boxhoorn
• Yasmin Aimee
• Carré Albers
• Imke van den Akker
• Demi Loo
• Nikki Prein
• Zhu
• Maartje van Noort
• Nienke van Schijndel
• Ipek Steenbeek
• Indigo Oord, Isabella Opdam, Anna Noelle
• Jullietta Koekebakker
• Daphne Kooy
• Liza Dijkmeijer
• Indy Mende
• Ghislaine Ranou
• Evelien Kapitein
• Sophie van Schoonhoven
• Nienke van Schijndel
• Kirsten Postma
• Myrthe van der Vlies
• Nicole Sietsema
• Selina Rakké (Buurmeisje)
• Irene Schouten  (FHM500)
• Kim Feenstra (FHM500)
• Marijn Kuipers (FHM500)
• Abbey Hoes (FHM500)
• Malou van der Tas 
• Iris Markerink 
• Chelsey van der Heijden
• Talisha Janssen
• Nienke van Schijndel
• Nikki Jansen
• Doete de Vries
• Dee Lee
• Delfine Stal
• Korfbal internationals Brett, Fleur en Esther
• Julene
• Viënne Marly
• Tatum de Wit
• Romy Monteiro (FHM500)

The post FHM500 Shoots: Mooiste Sportvrouw van 2023 Fleur Jong appeared first on FHM.