FHM500 Shoots: All Time Favorite Yolanthe Cabau

Yo! De Mooiste Vrouw van de 21e eeuw. Dat is nogal een titel. Hoe is het om deze award uitgereikt te krijgen?
Ik vind dit een supergroot compliment. Schoonheid is zeker niet het belangrijkste en smaken verschillen uiteraard. Privé heb ik een zware tijd achter de rug en het is nog steeds niet makkelijk. Ik heb mezelf voorgenomen me vooral te focussen op mijn zoontje Xess en mijn werk voor Free A Girl. Ik probeer altijd het positieve te zien in elke situatie ook al is dat niet altijd even makkelijk. Daarom kan ik het heel erg waarderen in andere vrouwen als ze kracht uitstralen. Voor mij is deze titel niet een compliment van: ‘Oh, wat ben je perfect’. Maar dat ik blijkbaar word gezien als een positieve, krachtige vrouw. Dat is iets wat van binnen komt.

In 2006, 2007 en 2009 werd je al uitverkozen tot Mooiste Vrouw van Nederland. Hoe kijk je terug op die periode?
Ik heb wel eens sexy shoots gedaan, maar niet zoals deze. Toen we deze shoot deden moest ik daarom veel aan die periode terug denken. Het was een beetje alsof ik terug in de tijd ging. Een ontzettend leuke tijd waarin er in korte tijd ontzettend veel gebeurde in mijn werk- en privéleven. Ik denk dat ik nu, ondanks alles, veel stabieler in het leven sta. Ik ben wijzer geworden door te vallen en weer op te staan en heb in de afgelopen jaren veel geleerd. Daarom kan ik zo’n compliment nu veel beter begrijpen en waarderen omdat ik de betekenis en invulling ervan zelf ook anders zie.

Vroeger hadden we de FHM 100 Sexiest die jij drie keer hebt gewonnen. Tegenwoordig is dat de FHM500. Wat vind je het concept van de FHM500?
Ik hou van complimenten geven en krijgen is natuurlijk ook altijd leuk. Ik geloof dat wij mensen elkaar nooit genoeg complimenten kunnen geven. Je deelt er een bepaalde positieve energie mee. Het is liefde dat je deelt met anderen. Alle positieve dingen die je tegen iemand zegt, genereren nog meer positieve reacties. Ik vind alle vrouwen prachtig en uniek. De vrouwen in de FHM500 lijst krijgen allemaal een heel mooi extra compliment. Niet dat ze een lustobject zijn, maar dat het krachtige, stoere, mooie vrouwen zijn, die met hun passie en power een voorbeeld voor anderen kunnen zijn.

Over complimentjes gesproken: jezus mina, wat verkeer jij in blakende topvorm! Wat doe je daar allemaal voor?
Dat gaat eigenlijk terug naar tien jaar geleden toen ik ging trouwen. Mijn zussen en moeder zeiden altijd: ‘Op je trouwfoto’s moet je fit zijn, want dat zijn de foto’s waar je altijd naar blijft kijken.’ Toen ben ik begonnen met trainen en op mijn voeding gaan letten. In de jaren daarvoor kon je mijn ‘trainingen’ eigenlijk niet echt serieus nemen en ik at gewoon de hele dag waar ik zin in had. Door die veranderingen begon ik mijn lichaam beter te leren kennen en ook te voelen hoe mijn lichaam veranderde. Ik heb ook periodes gehad dat ik merkte dat ik minder goed in m’n vel zat: ik besteedde niet genoeg aandacht aan mijn gezondheid en kreeg daardoor een ingevallen gezicht. Ik vond mezelf in bepaalde periodes veel te dun. Ik schrik soms als ik die foto’s zie, maar dat was geen bewuste keuze. Ik besefte dat ik door situaties in mijn privéleven emotioneel uit balans was en dat had uiteindelijk ook effect op mijn uiterlijk. Ik heb door de jaren heen geleerd dat het belangrijk is om mijn lichaam sterk te houden. Dat is het fundament voor een gezonde geest. Toen Xess net geboren was voelde ik ook die drang: je bent moeder en je wilt sterk zijn voor je kind. Toen ben ik na een paar maanden vijf à zes keer per week gaan trainen. En dat is eigenlijk nooit meer veranderd. Ik ben nu lichamelijk sterker dan ooit.

Welke vrouw is een voorbeeld voor jou?
J.Lo. Ik vind haar zo’n mooie vrouw. De power die zij uitstraalt. Wauw! Ze werkt keihard, traint hard, is een supermoeder, heeft een topcarrière… Kijk hoe zij als 50-jarige tijdens de Super Bowl in een paal hangt met het lichaam van een 20-jarige meid. Dat betekent niet dat ik vind dat we op ons 50^eallemaal J.Lo moeten zijn, maar zij laat wel zien wat er mogelijk is: op je 50^ezo krachtig en energiek zijn en er ook nog eens zo fantastisch uitzien. Dat vind ik geweldig en onwijs motiverend.

Je woont tegenwoordig in Los Angeles. Hoe bevalt het daar?
Ik heb LA altijd al een van de mooiste plekjes ter wereld gevonden. De stad heeft zoveel te bieden. Op dezelfde dag kun je surfen en skiën. Je hebt er lekkere stranden, mooie boulevards, palmbomen, de mensen zijn vrolijk, lekker weer. En voor mij als actrice gebeurt er superveel.

In Nederland was het best heftig, ook voor Xess. Ik heb hier wat familie wonen. Toen zei een nichtje: ‘Waarom kom je niet lekker hierheen? Hier herkent niemand je.’ Als we in Nederland in de supermarkt waren, werden we gefotografeerd door mensen. Als ik de deur uitliep stond er paparazzi voor m’n neus en stond ik weer op de cover van bladen met de tekst dat ik depressief was. Ik ging met Xess naar een pre-school en dan merkte ik toch wel dat andere mensen dat spannend vonden. Zo kwam een leraar naar me toe met de opmerking dat zijn vrouw relatietherapeut is. Ik kom hier voor m’n zoontje. Zoiets zeg je toch ook niet tegen andere vrouwen?

Ik snap het ook allemaal wel hoor. Dat hoort bij het vak en dat heb ik altijd geaccepteerd. Ook als mensen mij niet leuk vinden, helemaal prima. Maar ik ben moeder en voel verantwoordelijkheid voor mijn kindje die ik een zo fijn mogelijke jeugd wil geven. In Nederland is dat moeilijk met alle ogen die op ons gericht zijn. Hier heb ik tijd om in rust en anonimiteit sterker te worden en mezelf te ontwikkelen. Ik ben aangenomen op een supergave acting school van Ivana Chubbuck. Het is ontzettend leuk en leerzaam om daarmee bezig te zijn. In LA kan ik me lekker daar op focussen. En voor werk vlieg ik regelmatig naar Nederland. Zo ga ik de hoofdrol spelen in twee Nederlandse films: Fuck de Liefde 2 en Just Say Yes.

Die laatste is echt supergrappig. Ik was het script in het vliegtuig aan het lezen en een stewardess kwam naar me toe waarom ik zo hard aan het lachen was. Ik kan me in Amerika voorbereiden en dan vlieg ik naar Nederland om te draaien. Daar kijk ik ontzettend naar uit.

Ik ben momenteel ook zelf bezig met het schrijven van een film, gebaseerd op de vele hartverscheurende verhalen die ik in al die jaren heb meegekregen. In de basis gaat het over Free a Girl, de stichting die ik twaalf jaar geleden heb opgericht. Dat is het allerbelangrijkste werk dat ik doe. Door mijn bekendheid en bereik, heb ik op deze manier de kans om de wereld een beetje beter te maken. Met de stichting hebben we al meer dan 5.000 meisjes bevrijd uit de gedwongen prostitutie. Maar dat is nog lang niet genoeg. Ik ga door tot alle kinderen bevrijd zijn. En als ik er niet meer ben hoop ik dat anderen dit doorzetten, want elk kind verdient te leven in vrijheid. Daarnaast is mijn grootste passie altijd het acteren geweest. Daar horen media-optredens als fotoshoots en interviews bij. Dat geeft je bekendheid en met die bekendheid kan ik meer voor elkaar krijgen in wat ik écht belangrijk vind. Het is een soort cirkel die ik steeds groter probeer te maken.

Zo gaan we ook uitbreiden naar het buitenland. Een paar maanden geleden mocht ik in New York de Women’s Advocacy Award

voor Free a Girl in ontvangst nemen. Dat is zo motiverend, mooi en belangrijk. Ik heb de award opgedragen aan de meisjes voor wie we vechten. Op dit moment volgen 88 van de meisjes die we uit de prostitutie bevrijdt hebben een rechtenstudie, met als doel hun eigen pooier achter de tralies te krijgen. Daar wil ik de film over maken om zo vrouwen kracht te geven en mensen hun ogen te openen.

Ik wil op een mooie, avontuurlijke en emotionele manier laten zien wat er in de onderwereld gebeurt. Heel veel mensen hebben geen idee en dat is ook logisch. Ik weet dat, omdat wij onderzoek doen. Wij gaan undercover die bordelen in. Kindermisbruik is zo’n gevoelig onderwerp. Ik heb dit nooit gedeeld: maar ik zelf mocht vijf jaar India niet in, terwijl we daar mega actief zijn en opvangtehuizen hebben. Ze waren van mening dat ik hun land in diskrediet had gebracht omdat ik een documentaire over kindermisbruik in India aan de kaak had gesteld. Dit jaar wonnen wij daar de Moeder Teresa award

, een prestigieuze prijs voor liefdadigheidsinstellingen. Die kon ik zelf niet eens ophalen. Op zo’n zwarte lijst komen te staan, geeft wel aan hoe gevoelig dit onderwerp ligt. Voor mij is dit een battle waarvoor ik altijd zal blijven strijden, want het werk dat wij doen sorteert echt effect.

Ja, Ik ben er maar druk mee. Haha. Ik krijg het af en toe mee door vrienden die grappige dingen doorsturen. Persoonlijk laat ik het allemaal zo veel mogelijk aan me voorbij gaan. Ik ga nooit ergens op in, want ik weet zelf wel beter. Mijn manager grijpt soms in wanneer de roddels zo bizar zijn en daarmee mijn imago kunnen schaden. Maar dat is zeldzaam. Ik ben single, en dat is interessant voor de bladen. Uiteraard verbaas ik me wel eens over complete verhalen die uit de duim worden gezogen. Mensen zeggen dan ‘waar rook is, is vuur’, maar vaak is er niet eens sprake van een vonkje. Dat is wel bizar. Maar goed, ik ben inmiddels wel wat gewend en beschik gelukkig over een goede portie Hollandse nuchterheid.

Vriendinnen hebben het wel laten zien. Ik vond het heel grappig en leuk om te zien hoe dat gaat. Ik vind het mooi dat het er is, de wereld is zoveel kleiner geworden door social media en er ontstaan supermooie liefdesverhalen uit. Voor mij persoonlijk is het niet de manier. Ik ben heel voorzichtig met mijn hart. Maar ik moet leren ook niet te streng te zijn voor mezelf. Ik kan het mezelf soms heel zwaar maken. Terwijl ik nog hartstikke jong ben en maar één keer leef. Iedereen heeft uiteindelijk behoefte aan liefde. Op een gegeven moment moet ik dingen accepteren zoals ze zijn en vooruit kijken. Daar ben ik nu naartoe aan het werken.

Ik hou wel van Hollandse mannen. Ik heb niet heel veel op ze aan te merken. Maar het is altijd goed als je je waardering uitspreekt over andere eigenschappen dan haar uiterlijk. Allerbelangrijkste is jezelf zijn als je een vrouw ontmoet. Niet je anders voordoen, want dan kom je in de knoop: what you see is what you get. Ik vind dat de Nederlandse man dat eigenlijk al heel goed doet.

Als ik in Nederland ben gebeurt me dat dagelijks. Dat is zo grappig. In de supermarkt, kerk of als ik in een Uber stap bijvoorbeeld. Om een beetje anoniem te blijven, heb ik een andere username. Als ik instap zie je gelijk de twijfel bij de chauffeur. Ik heb ook best een herkenbare stem. Eigenlijk krijg ik 10 van de 10 keer wel een opmerking in de trant: ‘Jij lijkt op Yolanthe, man’. Of nog mooier: ‘Jij lijkt op de jongere versie van Yolanthe’. Als ik met een vriendin ben ga ik er wel eens in mee. Dan zeg ik: ‘Dat hoor ik vaker. Maar ik vind Yolanthe helemaal niks. Zo’n arrogant wijf’. Dan zeggen zij: ‘Ja die BN’ers denken dat ze wat zijn. Maar jij bent de knappere, down to earth versie’. Dan ben ik dus over Yolanthe aan het roddelen. Haha! Mijn vriendin gaat dan ook helemaal stuk. Je moet het ook allemaal niet te serieus nemen.

De fotoshoot en interview met Yolanthe Cabau is eerder verschenen in de FHM500 2020, die eind mei verscheen. Yolanthe kun je uiteraard volgen op Instagram .

Tekst: Chris Riemens
Fotografie: Martika de Sanders
Styling: Danielle Dinkgreve
Visagie: Xelly Cabau Locatie: Parc Broekhuizen