Gloednieuwe Triumph Trident biedt heel veel fun voor vlijmscherpe prijs

Nadat onze hersenpan visite had gekregen van een verdomd langwerpig wattenstaafje, de resultaten van dat bezoek negatief waren, we een shitload aan papier hadden ingevuld (nee, we zijn niet verkouden) en via een app nog eens bevestigd hadden dat we toch echt hartstikke gezond zijn, krijgen we dan eindelijk permissie (de perstrip vond plaats voor de harde lockdown) om op het vliegtuig te stappen naar het Canarische eiland. Het vulkanische Tenerife ligt pal voor de Westelijke Sahara en biedt eigenlijk het hele jaar door aangename temperaturen. Aangezien wij de Hollandse kou en regenbuien ook al stilaan zat werden, appreciëren wij deze aanlokkelijke uitvalsbasis om de nieuwe trots van Triumph aan de tand te voelen nog meer dan anders.

En wat voor een uitvalsbasis. We worden ondergebracht in het poepchique Ritz Carlton. Een hotelcomplex ter grootte van een klein dorp, inclusief klein winkelcentrum, groot zwembad en een privéstrand. Uiteraard mag de aangrenzende golfbaan niet ontbreken. Te midden van overwinterende grijze koppies en gefortuneerde vakantiegangers, maken wij ons op voor een krappe 36 uur onder de Spaanse winterzon. "You've the best room", fluistert de receptiechico ons bij het inchecken toe. Bij binnenkomst zien we dat hier niks van is gelogen. We begroeten een kamer met meer vierkante meters dan ons eigen appartementje, inclusief joekel van een inloopkast, een zijdezacht kingsize bed, een riante zithoek en een dikke 60" televisie. Het balkon met weergaloos uitzicht op een groepje palmbomen en de zon die langzaam in de zee zakt, maakt de subtropische setting helemaal af. We zouden bijna vergeten dat we hier niet naartoe zijn gevlogen om met een cocktail aan het zwembad te vertoeven, maar de handen in de leren handschoenen te steken en noeste arbeid te leveren.

Terwijl de thermometer 21 graden aangeeft (sorry, not sorry), inspecteren we de nieuwe Triumph Trident die staat uitgestald voor de motormedia uit de Benelux. Het design is is strak, clean en minimalistisch, maar ook met oog voor detail zoals het TFT-display, LED-verlichting en verschillende logobatches. Ziet er heel erg lekker uit. De bike kun je verkrijgen in vier verschillende kleuren, waarbij zwart en wit standaard zijn, en je voor matzwart en zilver-rood 100 euro meer betaalt. Daarvoor krijg je dan ook een Triumph sticker over de zijkant van de tank. Standaard heb je bijvoorbeeld beschikking over handvatverwarming, twee rijmodi (road en rain) en traction control. Verder zijn er nog 45 verschillende accessoires om ‘m verder naar eigen smaak te pimpen. Zoals kun je kiezen uit een up/down-quickshifter en phone/music control, waarmee je bijvoorbeeld navigatie kan inschakelen op je display. Dat zit niet op ons testexemplaar, maar bijzonder handig is dat wel.

De Trident is een compleet nieuw ontwikkelde motor die een flinke hap moet nemen uit de taart van het middle weight segment. De Triumph Trident gaat de directe concurrentie aan met modellen als de Yamaha MT-07, de Kawasaki Z650 en de Honda CB650. En dat met een driecilinder, een van de punten waarop ‘ie zich onderscheidt van z’n Japanse rivalen. Jij vraagt je af waar die naam Trident vandaan komt? Nou, dat wilden we je net uitleggen, ouwe dibbes. In 1968 werd de naam door Triumph voor het eerst in gebruik genomen door Triumph. In 1990 maakte de Trident een comeback met een 750 cc en een 900 cc motor en nu, dertig jaar later, verschijnt de Trident in de vorm van deze 660 cc fiets opnieuw op een Triumph-model. Dat maakt hem direct het opstapmodel in het assortiment van de Britse fabrikant. Het is het tweede model van Triumph in de 600 cc-klasse, na vorig jaar de Street Triple S te hebben geïntroduceerd.

We zetten koers richting El Teide, de vulkaan en toeristische trekpleister van het eiland. Nadat we al vlot de snelweg hebben verlaten, rijden we over heerlijke slingerende weggetjes met heel veel hoogteverschillen. Hoe dichterbij we de Teide naderen, des te surrealistischer het landschap wordt. De omgeving is gevormd door de vulkanische activiteit van duizenden jaren geleden, wat ervoor zorgt dat de gestolde lavastromen en grillige rotsformaties het aanzicht domineren. Het is een prachtig stukje natuurschoon en, zeker dankzij het strakke asfalt, een locatie die geknipt is voor een motortocht als deze. De Trident voelt zicht als een vis in het water op de kronkelige bergweggetjes. Het tempo zit er flink in, wat niet toevallig in verband staat met onze voorrijder Alan Batson. Onder zijn aanvoering haalt ons treintje Tridents de dagjesmensen naar hartenlust in en wordt bij elk open stukje asfalt het gas flink opengetrokken. Op sommige stukken moet je je echt niet verrremmen, want direct naast ons zien we een ravijn vol puntige en vlijmscherpe rotspunten opdoemen. Een keer rechtdoor schieten en je hebt kans dat je als een blokje gemarineerde geit op een Indonesische satéprikker wordt gespietst.

Bij de lunchlocatie hebben we eens tijd om met onze voorrijder te babbelen. Wat blijkt, Alan is een heuse Isle of Man TT coureur. Eind jaren’80 reed hij meerdere keren de meest beruchte wegwedstrijd voor motoren: “Het is zo bijzonder om door die kleine dorpjes te razen. Het is zo ontzettend smal. Normaal gesproken steken mensen de weg over om een brief op de post te doen, nu race ik er met 300 km/u doorheen. Je hersenen moet echt wennen aan die snelheden. Je moet zo snel nadenken, dat alles in slowmotion lijkt te gaan. En je weet: een foutje en ik ben er geweest. Het zorgt voor een gevoel op dat je nergens anders ter wereld hebt.”

Met een bord spaghetti achter de kiezen is de batterij van de sympathieke ex-coureur klaarblijkelijk volledig opgeladen, want terwijl wij de maaltijd nog aan het verteren zijn, is hij er alweer vandoor gescheurd. Dat we hem niet bij kunnen houden vinden we na de conversatie van zojuist opeens een stuk minder erg. En het is niet eens dat we langzaam rijden, want we trekken de gashendel flink opengetrokken. Of zoals motorjournalist-collega Koen ’s avonds bij het diner zou zeggen: "We hebben hard genoeg gereden om er een verhaal over te schrijven." Aan vermogen geen gebrek. De driecilinder levert 81 pk bij het maximum van 10.250 toeren en een koppel van 64 Newtonmeter. Het mooie is dat 90% van dat koppel als beschikbaar is vanaf 3.600 tpm, wat betekent dat je vanaf het begin al bijna het maximum trekkracht hebt. Tegelijkertijd heb je bovenin de toeren veel vermogen. Daardoor rijdt het als een tweecilinder, met het vermogen van een viercilinder, maar is het een driecilinder. Snappie?

Dan misschien wel het mooiste van alles: de prijs. Een afkoopsom van €8.995 is natuurlijk heel erg aantrekkelijk. Daarvoor heb je een lekkere gooi-en-smijt-fiets met een flinke dosis pit in z’n mars. Natuurlijk kun je ‘m flink aankleden met de eerder genoemde interessante opties, maar in de basis krijg je al heel veel motor voor je money. Zijn vette looks en felle karaktertje maken ‘m tot een heerlijke allrounder waar je heel veel plezier aan gaat beleven. Zeker in de Hollandse polder. Alleen op een vulkanisch eiland als Tenerife nog net een beetje meer.

Motor: driecilinder, 660 cc Vermogen: 81 pk op 10.250 toeren per minuut

Max koppel: 64 Newtonmeter Gewicht: 189 kilo

Tankinhoud: 14 liter Prijs: €8.995,-

Tekst: Chris Riemens Beeld: Triumph