Italiaanse mooiboy MV Agusta Brutale 1000RR is sneller dan je hersenen kunnen bevatten

MV Agusta is een merk dat een prominente plaats inneemt op de apenrots der motoren. De zilverrug gorilla van de Italianen is de MV Agusta Brutale 1000RR. Een van de allersickste motoren there is. 208 pk op een gewicht van 186 kilo. Je snapt dat er wat kriebeltjes omhoog borrelen als we onze helm opzetten en het rechterbeen over deze hyper naked zwaaien.

We hebben de afgelopen maanden al op heel veel verschillende motoren gereden, maar de MV Agusta Brutale 1000RR is in alle opzichten serious business. Deze zomer gingen we al op pad met z’n coole neefje, de Dragster 800RR. Aangezien er op de Brutale 1000 niet heul veel ruimte is voor een bijrijder, zijn de mannen van de Nederlandse divisie van MV Agusta zo aardig om diezelfde Dragster weer een weekje mee te geven. Dat is al een ongekend kanon, maar de Brutale staat nog een paar treetjes hoger op de ladder. “Het is geen motor om zonder handschoenen aan te pakken,” waarschuwt de importeur ons.

Feestje

Om vervolgens uit te leggen hoe de launch control werkt, hoe je de traction control uitzet en hoe je het level van de front lift control kunt instellen. Hehe, fijne vent. Dat werk laten we vooralsnog liever over aan stuntrijders als Jeremy Vonk. De Brutale is sowieso een motor die je helemaal kan aanpassen naar eigen wens. In totaal zijn er vier rijmodi: Sport is de standaard (dat zegt eigenlijk al genoeg); Race is standje extreme; Rain is voor de druilerige dagen en dan heb je nog Custom, waarin je je de motor helemaal kan afstellen naar eigen smaak. Van de hele suspension (front rebound, rear rebound, steering damper) tot de gasrespons, hoeveelheid koppel, engine respons en de remmen. Het is jouw feestje.

Voordat we aan de gashendel gaan hangen moeten we eerst even afstappen en het knappe uiterlijk van de Brutale bewonderen. De slogan van MV Agusta is niet voor niets Motorcycle Art, dat komt ook voorbij sliden als je de sleutel omdraait en het prachtige TFT 2.0 display aangaat. Italië en design, het is een match als Francesco Totti en AS Roma. Of het nou om maatpakken, sportwagens of motoren gaat, stijl zit gewoon diep in het DNA van de Italianen gegrond. Kijk dat grote gapende achterlicht met aan beide zijdes twee dikke uitlaatpijpen. Een kont zo mooi dat ‘ie in de FHM500 zou kunnen. Het carbonfiber wordt naar hartenlust uitgesmeerd over het bodywork, waarbij de koolstofvezel winglets niet alleen een aerodynamisch doel dienen, maar ook nog eens designtechnisch functioneel zijn en het koelingssysteem prachtig weten te verbergen. Ook heel vet is hoe de rode kleur is verwerkt in een 180 graden baan op de velg. Heel subtiel zijn de MV logootjes verdeeld over de motor, die zelfs in de voetstepjes en veringsschroef zijn terug te vinden. Wat een kunstwerk. Dit kan je rustig in het Stedelijk Museum zetten. Pak er een stoeltje bij en je bent een paar uur zoet. Dat dit iets bijzonders is, valt ook andere aardbewoners op. We zijn nog maar net binnen of we zien uit ons raam een passant een uitgebreide fotoshoot houden met de Brutale, die voor onze deur geparkeerd staat. Automobilisten bestuderen je uitgebreid als je voor het stoplicht staat en voetgangers blijven staan als je aan komt scheuren, al zou dit ook iets met de sound te maken hebben.

Soundmanagement on point

Daarover gesproken: holy shit, wat klinkt dit fe-no-me-naal. Met name voor jezelf, want er zitten honderden manuren aan soundmanagement in. Zij hebben het geluid zo weten te fabriceren, dat de bestuurder het meest wordt verwend. Hoe hoger je in de toeren klimt, des te meer de haartjes op je armen overeind gaan staan. Laat je het gas los en daal je af richting de 3.000 toeren, dan hoor je ‘m gorgelen en pruttelen alsof je de 5,0 liter V8 van een Jaguar F-Type tussen je benen hebt. Het is toch echt een 1.000 cc viercilinder uit de MV. Magistraal.

We lieten in de intro al even terloops vallen dat de Brutale een vermogen heeft van 208 pk. Tweehonderdacht! Grote kans dat jouw auto niet eens zoveel trappelende paardjes onder de motorkap heeft. Er zijn Superbikes die het doen met minder vermogen. Het is een enorme bulk aan power, zeker als je nagaat dat deze hele constructie maar 186 kilo weegt. Het zorgt voor een absurde pk-kilo/verhouding van 1,11 kilo per pk. Een Bugatti Chiron moet het doen met een schamele vermogen/gewichtsverhouding van 1,33 kilo per pk. Als je een beetje skills hebt kun je theoretisch in minder dan 2,5 seconden naar de 100 accelereren en als je durft ligt de topsnelheid nog boven de 300 kilometer per uur.

Naked racer

Ondanks deze ontzagwekkende cijfers, is de motor ook voor Henk & Ingrid prima te besturen. In tegenstelling tot de Dragster is de MV Agusta Brutale 1000RR met de zitpositie en de plaatsing van het stuur duidelijk als naked racer in de markt gezet. Als je opstapt gaat eigenlijk direct het lampje ‘volle kracht vooruit’ branden in je brein. Al gebeurt er tot 3.000 toeren nog heel erg weinig. Ook een toffe feature: de toeren die digitaal worden weergegeven en fluctueren alsof je op de Beurs van Berlage staat. Afijn, tot pak ‘m beet 7.000 kan iedereen met een rijbewijs er wel mee overweg. Het vermogen is zorgvuldig uitgesmeerd over de capaciteit van de Italiaanse mooiboy. Tenzij je de launch control gebruikt (die ons iets teveel angst in boezemde), ga je pas hoog in de toeren naar level crazy. Je kan ‘m doortrekken tot maar liefst 13.450 toeren per minuut. 13.450! Om dat überhaupt te halen is al serieus lef voor nodig. Het gaat zo snel zó hard. Vanaf 7.000 a 8.000 vlam je er helemaal ontiegelijk hard vandoor. ‘Teeeeeering!’, schreeuwen we naar onszelf in de helm. Als je op een motor hardop tegen jezelf aan het praten bent, dan weet je dat je op een imponerende machine rijdt. We trekken ‘m open in z’n derde versnelling richting het einde van het toerengebied en we zien al 190 km/u op de teller staan. Absurd! Het gaat zo snel, dat je hersenen die snelheid niet bij kunnen benen. Gelijk doorschakelen naar een volgende versnelling en door accelereren zit er simpelweg niet in. Dat is maar goed ook, want je raakt heel rap hoogst illegale snelheden aan. Een laserpistool langs de weg en je kan je roze kaartje gedag zwaaien. Dit is een regelrechte rijbewijsshredder.

Al ligt dat natuurlijk altijd aan de lijn van jouw persoonlijke rechterpols / gashendelmatrix. Maar laten we eerlijk zijn: zo’n motor koop je niet om met 50 over de plaatselijke dorpsweg te tuffen. We bedoelen ook niet gelijk dat je een poging moet doen om het record Breda – Rotterdam te verbreken, maar een beetje sportief houden we wel van, nietwaar. De MV Agusta Brutale 1000RR is een motor die constant blijft uitdagen. De ene keer om jezelf te verwennen met een dotje gas, dan weer om de bochten mooier te pakken of de adrenaline van de acceleratie te absorberen. Het kan ook zomaar gebeuren dat je even de motor pakt om een bak noodles met garnalen te scoren, maar je daar een uur later dan gepland aankomt omdat je gewoon veel te veel zin hebt om kilometers te maken en te genieten van het rode hogesnelheidsmonster wat je in handen hebt.Is dit dan iets wat je zou kopen? Nou ehm, wat dacht je van ja. Alleen hadden we het nog niet over de prijs gehad. De MV Agusta Brutale 1000RR is ontwikkeld als de betaalbare variant van de Serie Oro. Dat was een exclusieve limited edition die voor 50K uit de showroom rolde. De Brutale 1000RR is de productieversie van die gelimiteerde uitgave. Wij vinden een prijs van 35.000 euro nog steeds een hele hoop flappen. Daarmee zit je zo ongeveer wel aan de top in de markt van productiemodellen. Daarmee verzeker jij jezelf wel van een van de meest begerenswaardige motoren in de wereld. Met z’n extreme power, sublieme sound, verbluffende snelheidssensatie en museumwaardige looks zijn wij verkocht. Het spaarpotje is geopend.

Meer info over de MV Agusta Brutale 1000RR vind je op mvagusta.com.

Specs MV Agusta Brutale 1000RR

Motor: 4 cilinder lijnmotor
Cilinderinhoud: 998 cc
Vermogen: 208 pk
Koppel: 115 Newtonmeter / 9.300 tpm
Gewicht: 185 kilo
Topsnelheid: 300 km/u
Remmen: Brembo Stylema
Brandstofcapaciteit: 23 liter
Prijs (vanaf): €34.389,-

Gallery