DJ Talk met Eelke Kleijn: "Dat feest heeft me voor heel Zuid-Amerika op de kaart gezet"

Eelke! Leuk je te spreken. Waar komt de liefde voor muziek vandaan?
Er werd bij ons thuis veel muziek gedraaid, vooral klassiekers zoals Queen en The Beatles, maar niemand bespeelde een instrument. Dat begon bij mij in de eerste klas middelbare school, tijdens muziekles zei mijn docent dat ik erg goed kon spelen voor iemand die nooit een instrument had aangeraakt. Dat was hét zetje dat ik nodig had.

Wat was de eerste artiest die je vet vond?
In het begin luisterde ik alle dance die op de radio te horen was. Ik kom uit ‘83 dus ben ik opgegroeid in begin jaren '90. Dan luisterde je euro dance, in mijn geval 2-Unlimited. Daar had ik ook alle CD’s van.

Wanneer ging jouw lampje aan voor elektronische muziek?
Dat was wel echt heel vroeg, ondanks dat ik geen instrumenten speelde tot mijn 12e, was ik wel altijd met mix tapes bezig. Elke paar weken had ik weer een nieuwe waar ik mijn favoriete tracks van de radio in de perfecte volgorde opgenomen wilde hebben. Ik had ook zo’n dubbel cassettedeck om lekker mee te spelen. Wat betreft clubmuziek begon het op mijn 15e, ik ging voor het eerst uit en toen ik de DJ zag scratchen met vinyl wist ik gelijk ‘dat wil ik doen!’

Wat trok je daarin aan?
Er was iets in dat hypnotiserende ritme dat me gewoon aantrok. Ik denk dat het de combinatie is van het voorspelbare en het onvoorspelbare. Ik hou van dingen die repetitief zijn, dat zijn de autistische trekjes in mij. Maar dan juist de verrassingen daar bij, dat vind ik geweldig, en dat superstrakke vind je alleen in elektronische muziek.

Wat was het eerste feest of festival waar Eelke Kleijn als bezoeker is geweest?
Het eerste grote feest weet ik nog heel goed, dat was 4 Elements in de Ahoy in Rotterdam (2000). Ik was nog net geen 17. Tiësto en Junkie XL na elkaar op de line-up. Ik krijg nog kippenvel als ik eraan denk, hoe die basdrum klonk als donderslagen over die gigantische PA daar. Geweldig!

Wat was het sleutelmoment in jouw DJ-carrière?
Er zijn er best veel geweest, ik heb een lange carrière gehad die altijd gestaag omhoog ging. Maar ik denk dat één van de belangrijkste momenten wel ‘Moonpark’ in Buenos Aires is geweest. Dat komt in mijn documentaire Connected ook in beeld, dat heeft me eigenlijk voor heel Zuid-Amerika op de kaart gezet.

Er komt een nieuw album uit: Connected. Wat voor album is dat geworden?
Connected is een album waar ik al langer over nadacht, maar pas nu gemaakt heb. Het heeft iets meer de nadruk op songs en is gemaakt in een tijd waarin ik ontzettend veel optrad, waardoor ik buiten de weekenden juist veel naar andere muziek luisterde. Editors, Depeche Mode, Fleetwood Mac. Daardoor heeft het album meer een indie inslag gekregen. Ik denk dat al mijn albums wel een beetje luisteralbums zijn en Connected is dat absoluut ook weer. Ik probeer altijd een zo mooi mogelijk album neer te zetten zonder dat ik daarbij echt aan de club en de dansvloer denk. Daarom brengen we hem ook weer op vinyl uit.

Tof! Als je er een track moet uitlichten, welke kies je?
‘Another Life’ is een track die ik zelf geweldig vind. Ik heb al eerder met Nathan Nicholson gewerkt, we hebben een hele fijne connectie. Ik stuurde hem een instrumentale opzet en hij kwam na een aantal dagen met een geweldige vocal terug. We hebben daarna ook niks meer opnieuw opgenomen en dat is uitermate zeldzaam. Ik ben nog best wel lang bezig geweest met de productie, de nadruk ligt echt op echte instrumenten. Live drums, een gespeelde basgitaar, echt een indie dance crossover.

Er is ook een gelijknamige docu verschenen. Wat kun je daarover vertellen?
De documentaire is echt een leuk onderdeel van het albumproces geworden. Het laat een beetje mijn geschiedenis en belangrijke momenten zien, maar je volgt me ook in Zuid-Amerika (Buenos Aires en Santiago) en het laat zien hoe mijn populariteit daar tot stand is gekomen. Ik denk dat het een heel leuk achter de schermen beeld is geworden en ik ben er best wel trots op.

Wij denken dat je alleen maar in de club staat te draaien of tracks maakt in de studio. Maar je maakt ook muziek voor films en trailers. Waar heb je zoal aan gewerkt?
Dat klopt! Ik heb onder andere muziek gemaakt voor Batman vs Superman, Rush, Wrath of the Titans, Nike en Xbox. Het is veel meer muziek in opdracht maken. Je zit eigenlijk te produceren binnen een heel klein kader en veel mensen hebben er een mening over. Als ik muziek als artiest schrijf ben ik daar veel vrijer in. Ik kan exact maken wat ik zelf wil. Ik moet zeggen dat ik beide heel leuk vind, en vooral de afwisseling maakt het uitdagend.

Als je een dansvloer, club of festival, zou mogen aanraden waar je een keer geweest moet zijn, welke kies je?
Ik ben zelf meer van de boutique festivals, en dat mogen absoluut meerdaagse festivals zijn. Een van de meest bijzondere waar ik ooit ben geweest was Burning Man, ik was daar in 2018 en 2022. Je kunt het eigenlijk niet eens een festival meer noemen, het is meer een tijdelijke stad in de woestijn waar je nagenoeg alles kunt beleven. Een van mijn eigen favoriete DJ's is Carlita, die heb ik daar in 2022 ook gezien, een heerlijke b2b set samen met DJ Tennis.

Je bent ook razend populair in Zuid-Amerika. Hoe verklaar jij je populariteit daar?
Mijn populariteit in Zuid-Amerika is eigenlijk begonnen in 2008. Ik werd toen uitgenodigd door Hernan Cattaneo om voor hem op te warmen op Moonpark, een gigantisch event in het midden van Buenos Aires. Ik opende de avond en na een half uur stond er 10.000 man binnen, onwerkelijk! Sindsdien kan ik ieder jaar terugkomen naar Argentinië en is mijn populariteit in heel Latijns Amerika enorm omhoog geschoten. Wat ik heel mooi vind is dat ze daar echt tot het uiterste gaan. Je begint om 1 uur ‘s nachts en 5, 6 uur later heb je nog steeds een volle club voor je neus, niemand gaat weg!

Als er een feest of festival is waar je nog wil draaien: welke is dat?
Ik zou heel erg graag een keer op Lowlands staan. Ik vind dat een van de mooiste festivals die we hebben in Nederland, en heb daar ook geweldige dagen als bezoeker beleefd. Een keer met mijn liveshow in de Bravo, ja daar mag je me voor bellen.

Zijn er jonge producers of artiesten die jij op de radar hebt staan?
Absoluut! Op mijn label DAYS like NIGHTS proberen we ook jong(er) talent de kans te geven. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Corren Cavini, Mitch de Klein, Budakid of Cyantist. Ik vind het belangrijk om ook de nieuwe generatie te blijven steunen.

Als je één boodschap aan jonge artiesten mocht geven die nu starten: wat zou het zijn?
Focus op kwaliteit in plaats van kwantiteit. Er is al zo ontzettend veel muziek tegenwoordig, het is enorm moeilijk om nog op te vallen. Dat kan alleen als je iets unieks of geweldigs neerzet.

Waar droom je nog van?
Ik denk dat ik op termijn nog veel meer op de producerstoel ga zitten. Meer met bands samenwerken, remixen van grote artiesten. Dat is wel waar ik naartoe wil gaan. Ik vind optreden geweldig maar vooral het reizen en veel van huis weg zijn vind ik minder.

Meer van Eelke Kleijn? Volg hem op Instagram. Feest meemaken? Check hier zijn gigs voor de aankomende periode.

DJ: Sven Vath
Producer: Maceo Plex
Club: Woodstock ‘69 / Thuishaven
Festival binnenland: Lowlands
Festival buitenland: Burning Man
Dance track off all time: Delerium - Silence (Tiesto’s In Search of Sunrise Remix)
Album: Massive Attack - Mezzanine

Meer interviews met draaitafellegendes? Lees hier onze artikelen met: