24 uur van Le Mans is hét ultieme auto event dat elke man op z’n bucketlist moet noteren

Tijdens het grootste en oudste autosport event ter wereld zijn er een paar zaken ab-so-luut zeker; zo zul je de eau de carburant nog dagenlang ruiken, effe last hebben van tinnitus en de betekenis van het woord ‘slaap’ vergeten. Deze zaken maken het racefeest voor de liefhebber of nieuwkomer daarentegen alleen maar beter. De 24 uur van Le Mans is een once in a lifetime experience, waar je nog vele nachten over zult dromen. Niet in de laatste plaats, omdat jouw matras de dagen erna je beste vriend is.

In de goede ouwe tijd dat coureurs nog sigaretten zonder filters pafte, de liefde werd bedreven zonder condoom en pedagogisch verantwoorde opvoeding nog geen plaats had in de maatschappij werd de race al verreden op het semi-stratencircuit de La Sarthe. Het winnen van de 24 uur van Le Mans is de grootste prestigeprijs op aarde voor autofabrikanten die meedoen aan deze loodzware endurance race.

Tijdens de editie van 2024 doen er in totaal 62 auto’s met 186 coureurs mee aan het racefeestje dat onderdeel is van het FIA World Endurance Championship. De teams en coureurs zijn tijdens de 24 uur verdeeld over drie verschillende klassen: Hypercar, LMP2 en LMGT3.

·        LMH: Le Mans Hypercar

Dit zijn de straaljagers op vier wielen die tijdens de 24 uur van Le Mans de snelste tijden notuleren. Aan de auto zitten een hoop regels verbonden, maar de belangrijkste die je moet kennen zijn dat de auto’s minimaal 1030 kg moeten wegen, maximaal 670 Amerigo’s mogen produceren en er topsnelheden behaald worden van ruim 340 km/u. Een gemiddelde rondetijd op de La Sarthe van de LMH duurt slechts 3 minuten en 30 seconden.

·        LMP2: Le Mans Prototype 2

Door het groeiend aantal fabrikanten dat mee wil doen met de Hypercar competitie, is deze klasse speciaal voor Le Mans geïntroduceerd. In tegenstelling tot de LMH-klasse, worden alle LMP2 auto’s geleverd met één en dezelfde motor: Gibson 4.2-liter atmosferische V8. De auto’s mogen maximaal 535 paardenkrachten hebben en moeten minimaal een gewicht hebben dat gelijkstaat aan 950 pakken melk. De topsnelheid van deze auto’s ligt net iets lager rond 326 km/u. Een gemiddelde rondetijd op het La Sarthe van de LMP2 duurt 3 minuten en 40 seconden.

·        LMGT3: Le Mans Grand Touring 3

Dit is de klasse waar je meer herkenbare bolides terugvindt zoals de Porsche GT3, Ferrari 488 en BMW M4 Competition. Daarentegen zijn de wagens verre van straatlegaal en produceren zij allemaal 600 pk. Net als bij de anderen twee, hebben ook deze auto’s een verplicht minimumgewicht. Deze is 1200 kg. De topsnelheid van deze klasse rond de 300 km/u. Een gemiddelde rondetijd op de La Sarthe van de LMGT duurt 3 minuten en 55 seconden.

De 24 uur van Le Mans is authentiek en brengt de charme van die goede oude tijd terug naar het hier-en-nu. In de aanloop naar ’s werelds zwaarste race spraken we met verschillende coureurs uit het Mobil1 Racing kamp. André Lotterer, drievoudig Le Mans winnaar en rijder van Porsche Penske Motorsport, vertelt: ‘’Le Mans is een festival voor autosportfans. Als je hier rondloopt, word je niet alleen op, maar ook naast de baan getrakteerd op topentertainment. Le Mans heeft alle ingrediënten die nodig zijn voor een vet raceweekend.’’ De race is daarentegen niet alleen een geweldige ervaring voor ons als toeschouwer. ‘’Het is dansen met snelheid en de adrenaline zorgt ervoor dat je wakker blijft. Elke volgende bocht is een nieuwe uitdaging. Je moet jezelf constant kunnen aanpassen. In 24 uur, met veranderde weersomstandigheden en rijden in het donker, is geen enkel rondje hetzelfde. Met de snelheden die we rijden van meer dan 300 km/u is het iets magisch dat je alleen hier meemaakt’’, vertelt André.

Het winnen van de 24 uur is voor zowel rijder als een van de grootste prestaties uit hun leven. ‘’Door deze race zijn automerken geworden wie zij vandaag de dag zijn. Ferrari zou niet het bekende Ferrari zijn zonder Le Mans en Porsche zelfs nog meer. Als Porsche eind jaren 60 niet al hun geld had geïnvesteerd én bijna failliet was gegaan om Le Mans te winnen, had het niet het merk geweest dat het vandaag de dag is. Iedereen ziet een mooie Porsche en denkt wow, maar door het succes op Le Mans staat deze bolide er.’’

In de 72 uur dat wij in Le Mans aanwezig zijn worden er ruim 40.000 stappen gemaakt en zien we de hoed en rand van het evenement. Geen hoekje op het circuit de La Sarthe blijft onontdekt. Ondanks dat we toegang verkrijgen tot de Porsche hospitality, blijven wij liever op het circuit genieten we van de andere fans, auto’s en de overheerlijke dampen van verband rubber en brandstof.

Op de vrijdag bezoeken we het circuit voor de eerste keer en zien we gelijk de omvang van het event. Le Mans is, om het even in Amerikaans termen te plaatsen, een event dat het gezegde bigger, better, best belichaamt. In de rij naar de toegangspoort is het een drukte van jewelste en naast de geur van Président brie – ja dit is echt waar – horen we de motoren van de Hypercars warmdraaien. Eenmaal binnen word je overrompeld door prikkels die het hart van de autosportliefhebber sneller doen kloppen. We vallen dan ook met onze neus in de spreekwoordelijke boter en maken kennis met de Hypercars van Ferrari en Peugeot. Deze staan als een esthetisch kunstwerk tentoongesteld in de enorme fan village.

Waar tijdens de Formule 1 of MotoGP veel achter gesloten deuren plaatsvindt en er vooral in een fanzone gefocust wordt op de verkoop van merchandise, is dat hier wel anders. Als bezoeker word je getrakteerd op nieuwe modellen van de verschillende automerken die aanwezig zijn, is er ruimte om de innerlijke Max Verstappen te testen in een van de simulatoren en wordt er niet bespaard op merchandise die gratis wordt uitgereikt. Nederlanders houden natuurlijk van gratis en wij doen gezellig mee aan het graaien van leuke goodies. De eerste bandjes, stickers en vlaggetjes zitten dan ook al snel in de tas en na slechts enkele uren op het circuit is het kleine jongetje in ons volledig ontwaakt.

Na een deel van de fan village te hebben gezien, gaan we door richting de paddock van het circuit. Via een minuscule trap, die op zijn zachtst gezegd ‘wat druk’ is, gaan we richting de teams van Porsche Penske Motorsport, Toyota Gazoo Racing en Hertz Team Jota. Onderweg naar de verschillende teams worden we bijna van onze sokken gereden door verschillende teams die zo snel mogelijk naar hun pitbox moeten om de laatste hand te leggen aan hun auto’s. Het is een kleine chaos, maar wel een die fijn aanvoelt en ook precies laat zien hoe gefocust deze mannen en vrouwen zijn.

Nadat we verschillende gesprekken met onder andere wereldkampioen Formule 1 Jenson Button, Le Mans winnaar André Lotterer, Formule 1 veteraan Alexander Würz en rookie Callum Ilott hebben gevoerd, is er een ding zeker over het evenement: ‘’24 uur racen is superintensief. Je moet niet alleen als coureur, maar ook als team constant aan staan. Rust is er niet bij en na tien dagen keihard werken eindigt de 24 uur van Le Mans altijd op een manier waarop jij je niet kunt voorbereiden’’, vertelt Callum Illot.

Na het eten van een croissant en te hebben genoten van een ijskoud blikje Red Bull is het tijd om aan de andere kant te kijken: de pitstraat. Hier zien we verschillende teams hard aan het werk om hun wagen in optimale conditie op de grid neer te zetten. De spanning is hier voelbaar en het gevoel binnenin de pitstraat is te omschrijven als ‘stilte voor de storm.

Na het circuit deels ontdekt te hebben en een overload aan informatie en prikkels tot ons genomen te hebben, vinden we het tijd worden voor een goudgele rakker. Deze kun je natuurlijk op het circuit halen, maar omdat we de komende 48 uur hier toch nog aanwezig zullen zijn besluiten we om richting de stad Le Mans te vertrekken. Hier vindt de iconische drivers parade plaats. Eenmaal aangekomen zien we een hoop andere autosportliefhebbers al over de boarding heen hangen om een handtekening of foto met hun favoriete coureur te bemachtigen. Niet alleen kinderen staan te gillen naar de verschillende coureurs die rijkelijk merchandise aan het uitdelen zijn. Ook volwassen mannen, zoals wijzelf, proberen hier een handtekening en foto te scoren. De sfeer in Le Mans is te omschrijven als een fijne pre-party alvorens je naar een van de dikste festivals aller tijden gaat. Overal waar je kijkt, ademt de stad racesport en hangen er zwart-wit geblokte vlaggen aan de balkons. Le Mans leeft en heeft een eigen ziel die elke motorsportliefhebber een grote glimlach op het gezicht tovert.

Na een bijzondere eerste dag, vertrekken we om 08:00 ’s ochtends naar het de La Sarthe circuit. Het is de dag van de race en alvorens we plaatsnemen op de tribune, staat er eerst nog een tour door de garage van Nyck de Vries die bij Toyota Gazoo Racing rijdt e planning. Hier zien we hoe een topteam binnen het World Endurance Championship te werk gaat als. Er wordt ons op het hart gedrukt om geen foto’s te maken, want; ‘’what happens at Toyota Gazoo Racing stays at Toyota Gazoo Racing.’’

Als voorvechters voor vrije journalistiek en creatieve vrijheid, doet dit ons een beetje pijn. Het is daarentegen wel begrijpelijk als je weet dat het team jaarlijks 150 miljoen keiharde pegels stopt in het winnen van ’s werelds grootste endurance competitie én de daarbijbehorende 24 uur van Le Mans. In de garage zien we de twee hypercars die meedoen zonder koetswerk en loopt het kwijl in onze mond. De motoren van deze auto’s doen ons denken aan Gwen van Poorten of Romy Monteiro en met een kopje koffie kunnen we hier, net als naar onze eigen FHM500, uren verstijfd naar staan blijven kijken. Helaas krijgen we niet zo lang én zijn de mechanics van het team blij als we naar boven gaan richting het brein achter het Japanse team. Hier zijn minimaal 30 analisten de gehele dag statistieken vanuit de auto aan het bekijken. Dit doen zij natuurlijk maar met een doel; hun Japanse gevechtsvliegtuig met wielen nog sneller te maken. Na een kleine 15 minuten worden we vriendelijk verzocht om weg te gaan en worden de deuren achter ons gesloten. Met net iets meer dan 6 uur te gaan en een slechte kwalificatie is er voor de viermalig winnaar werk aan de winkel.

De spanning stijgt richting het magische moment dat de klok 16:00 slaat. We kunnen onze eigen zenuwen moeilijk bedwingen na alles wat we al gezien hebben. Om ons een beetje af te leiden van de hoge hartslag en duizeligheid, verplaatsen we onszelf rond 13:30 richting de grid. Hier krijgen we de gelegenheid om aanwezig te zijn op de grid walk. Het laatste moment om de auto’s, teams en coureurs te ontmoeten alvorens zij beginnen aan een van de leukste en tevens zwaarste opgaven in hun carrière. Tijdens deze grid walk zien we engineers de laatste informatie doornemen met hun coureurs en worden de auto’s moed ingefluisterd.

Op de grid zien we onder andere de teambaas van Ferrari Fred Vasseur en andere bekende gezichten uit de wereld van de autosport. Waar de barrière tussen teams en fans op andere evenementen onwijs groot is, krijg je hier de kans om op de foto te gaan met jouw idool zonder schuine gezichten. Le Mans is een oase voor de autosportliefhebber en die oase moet gevierd worden met iedereen lijkt de algehele opvatting. Rond 15:30 is het tijd om ons te verplaatsen richting het balkon van Porsche om de start van ’s werelds grootste en oudste evenement van dichtbij mee te maken. Alvorens de lichten op groen springen, worden we getrakteerd op een flyby van de Franse luchtmacht met de iconische tricolore en een special forces operatie waarbij de startvlag vanuit een legerhelikopter naar start-finish wordt gebracht.

Dan rond 15:58 wordt het iconische Ride of The Valkyries ingestart en is het tijd om de 24 uur van Le Mans te beginnen. Klokslag 16:00 arriveert het circus over start-finish en is de 24 uur van Le Mans officieel van start. Het hele circus passeert ons zonder elkaar te toucheren en nadat de auto’s in één oogwenk voorbij zijn gevlogen stijgt de geur van verbrand rubber en benzine op naar onze tedere neusvleugels.

Tijdens de startfase gebeurt er een hoop, zo wordt de auto op pole position van Porsche Penske Motorsport al snel ingehaald door beide Ferrari ’s en is een van de twee BMW hypercars als snel uitgeschakeld door een foutje. De gele vlag gaat uit, maar in tegenstelling tot de Formule 1 wordt er geen safetycar op de baan gezet. Racen is het mojo en dat is precies wat er gedaan wordt. Tijdens de eerste paar uren kijken we onze ogen uit en worden we getrakteerd op een rijderswissel tijdens onze garage tour bij Hertz Team Jota. We zien het team als een Zwitsers uurwerk samenwerken en binnen luttele tijd is de auto weer klaar om zijn volgende 18 uur te maken.

Helaas voor ons als kijker gaat de snelheid van het veld in de avond eruit, want door het slechte weer en een touché tussen de Ferrari en BMW van MotoGP legende Valentino Rossi gaat de safetycar de baan op. De race wordt geneutraliseerd en op het immens lange stuk, moet de boarding gerepareerd worden. Deze safetycar blijft met een kleine pauze tot de volgende ochtend op de baan. Dat mag de pret echter niet drukken. Het esthetische beeld van alles Le Mans deelnemers die nog over zijn in het donker gecombineerd met een megadikke vuurwerkshow is voor ons strak onderbroekenwerk.

Rond 03:00 verlaten wij het circuit en rijden we in de stortende regen naar ons hotel. Gelukkig niet met 300 km/u en tegenstanders die als een Dobermannpincher achter een plakje worst aanrennen. In het hotel volgen we de race verder op de televisie en rond 05:00 is het tijd om wat uurtjes slaap te pakken om over een paar uur weer op het circuit te staan.

Volledig uitgerust – na vijf koffie en drie croissants – vertrekken wij rond 10:00 naar het circuit. De race is nu 18 slopende uren bezig op en in de Hypercar klasse gaat het nog alle kanten op. Ferrari rijdt een goede stint, maar wordt op de hielen gezeten door alle vier de Mobil1 Racing teams: Porsche Penske Motorsport, Toyota Gazoo Racing, Hertz Jota en Cadillac Racing. Richting de eindstreep weten de Italianen echter geen grote fouten meer te maken en plaatsen zij hun auto’s op plek een en drie. De tweede plek wordt ingenomen door het team van Nyck de Vries: Toyota Gazoo Racing.

Na een juichend Ferrari-team om klokslag 16:00 aan de muur te hebben gezien en een tevreden Toyota crew op de schermen die overal geplaatst staan, haasten wij ons naar de pitstraat. Hier zien we dé winnende Ferrari van dichtbij, als deze zijn weg maakt naar het podium. De auto ziet eruit alsof hij de stranden van Normandië heeft bestormd en het leven, zoals ze dit zo mooie zeggen, staat erin.

Nadat de coureur van de laatste stint is uitgestapt, wordt hij ontvangen in een warm Italiaans bad. Dit is echter van korte duur, omdat er maar één ding nu heel belangrijk is en dat is het in ontvangst nemen van de trofee. De podiumceremonie is er een die lijkt op een ouderwetse Formule 1 podiumceremonie waarbij de fans op de baan mogen kijken en het gevoel van motorsport zeker zorgt voor verbinding. Na het luisteren van het Italiaanse volkslied, bijgezet door een grote schare aan Italiaanse fans, wordt de trofee uitgereikt aan de mannen van Ferrari en Toyota die hun keiharde werk in deze loodzware 24 uur bezegelen met een douche der douches: de champagneshower. Al de clichés over Le Mans zijn waar en net als de Marathon van Rotterdam, de Formule 1 Grand Prix van Monaco en bokswedstrijd van Tyson Fury en Oleksandr Usyk is dit een evenement waarbij de puurheid en klasse van de sport niet alleen zichtbaar, maar ook voelbaar is.

Mobil1 Racing neemt ons niet alleen mee achter de schermen naar de teams die zij sponsoren, maar vertellen ons ook meer over hun eigen bijdrage aan het creëren van een winnend team op Le Mans. Net als bij onze eigen huis-tuin-en-keukenauto is een goede smering van levensbelang en Mobil1 weet dit tot kunst te verheffen. De teams die Mobil1 olie gebruiken wonnen in de afgelopen tien jaar, acht keer Le Mans. Motorsporttechnologiemanager – een mond vol inderdaad - Tomek Young staat aan het roer van de olieleveringen aan de teams. ‘’De motor- en versnellingsbakolie spelen een cruciale rol in de prestaties van een deelnemende auto. Elk team dat onze smeermiddelen gebruikt, krijgt een op-maat-gemaakt product om de beste prestaties te kunnen leveren. De lessen die we trekken uit hun intensieve gebruik van onze prototype raceolies, gebruiken we weer om onze smeermiddelen voor de consument te verbeteren en net als onze raceteams ook hun te voorzien van de beste olie.’’