Je kan af en toe wel wat uit het oog verliezen. Soms weet je even niet meer waar je telefoon lag, sleutels hebt gelaten of je pinpas hebt verstopt. Maar sommige dingen lijken wel heel lastig te verliezen, zoals een vliegtuig bijvoorbeeld. Toch werd dit werkelijkheid toen een Boeing 737-200, registratie VT-EHH, 13 jaar lang netjes op een verlaten hoek stond van de luchthaven in Kolkata.
Pas in 2025 kwam het
vliegtuig uit de coulissen, toen luchthavenautoriteiten aan Tata Group-onderdeel Air India tipten dat daar ergens in een “heel afgelegen parkeervak” een oud toestel stond.
Van glorie tot ghost-plane
VT-EHH heeft een lange carrière achter de rug. Afgeleverd in 1982 aan de toenmalige Indian Airlines, later geleased aan Alliance Air, in 2007 omgebouwd tot vrachttoestel voor India Post. Uiteindelijk belandde het bij Air India, maar in 2012 werd het toestel definitief buiten gebruik gesteld. Vanaf dat moment gleed het weg uit alle administratie: geen onderhoud, geen verzekering, geen afschrijving. Het toestel was simpelweg verdwenen uit de boeken.
Air India’s huidige CEO, Campbell Wilson, verwoordde het treffend: “het gebeurt wel vaker dat we oude vliegtuigen verkopen, maar van dit toestel wisten we helemaal niet dat we het nog in bezit hadden.’’
Een kostbare stilstand
Die 13 jaar stilstand kostte
Air India behoorlijk wat. Aan parkeren, bewaking en ruimtegebruik werd volgens berichten meer dan 100.000 euro in rekening gebracht. Een vergeten vliegtuig is dus geen gratis parkeerplek.
Eindelijk in beweging
Op 14 november 2025 kwam er dan toch verandering. VT-EHH werd op een tractor-trailer gezet en begon aan een lange rit van 1.900 kilometer naar het zuiden, richting Bengaluru. Daar zal het dienen als oefenplatform voor vliegtuigtechnici, een tweede leven, zónder te vliegen.
De plek die het toestel jarenlang bezette, komt vrij en maakt ruimte voor nieuwe hangars en infrastructuur op de luchthaven van Kolkata.
Wat leren we ervan?
Het verhaal van VT-EHH is absurd en tegelijkertijd symbolisch voor hoe bureaucratie, fusies en verwaarloosde administratieve processen ertoe kunnen leiden dat een heel vliegtuig ‘verdwijnt’. Het benadrukt hoe belangrijk goede asset-tracking, opvolging en transparantie zijn, zeker bij grote organisaties met veel infrastructuur.