Deze vuistregel moet je kennen op het moment dat je een beer tegenkomt

Natuurlijk zouden wij FHM niet zijn als we je niet aan de hand van een paar spannende videootjes uitleggen waarom je deze vuistregel het beste goed in je hoofd kunt stampen. Laten we met de eerste beginnen.

Zwarte beren komen veel voor in de Verenigde Staten en Canada. Deze beesten zijn in verhouding tot de andere twee bonken uit de berenregel relatief klein. De kleinsten wegen iets meer dan 70 kilo en de beren die wat vaker broodjes smeren wegen rond de 160 kilo. Bijna net zoveel als de gemiddelde Amerikaan.

Wat ze te kort komen in grootte, maken ze goed in agressie. Dit is de reden dat als je in de woeste wildernis op een zwarte beer stuit, je de meeste kans hebt door terug te vechten. Deze boogschutter waagde ook een poging. Helaas waren z’n boogskills niet echt on point en besloot z’n brein dat het beter was alleen nog oerkreten uit te kramen.

Geen zorgen, deze Neanderthaler is hier zonder al te veel kleerscheuren vanaf gekomen. Mocht tijdens een ontmoeting met zo’n beertje de oermens in je besluiten een boom in te klimmen, dan moet je deze video even checken. Deze bosbewoner is verticaal waarschijnlijk sneller dan jij horizontaal.

Bij zwarte beren kun je dus het beste de grote jongen uithangen en proberen terug te vechten. Bij bruine beren moet je dit juist niet doen. Met bruine beren bedoelen we grizzly’s en de nog grotere, tot wel 500 kilo wegende kodiakberen. Beide berensoorten stammen af van bruine beren.

De reden dat je niet terug wilt vechten tegen deze reuzen is dat je toch geen kans maakt. Deze giganten slaan je namelijk letterlijk in één klap dood. Bovendien zijn deze bijna 300 kilo wegende grizzly’s imponerend genoeg om je volledig te laten verstijven.

Deze grizzlymoeder is de toeristen wel gewend. Gelukkig hebben de mensen op dit kustje in Alaska goed gehandeld en hebben ze zich stilgehouden. Zeker een moederbeer is een beest dat je echt niet boos wilt maken. Dat laat de volgende video wel zien.

Een paar toeristen zijn in Alaska met een tourguide beren aan het spotten. Al een tijdje zitten ze te turen naar een paar grizzlymama’s met koters. Uit het niets valt een enorm mannetje de groep aan. Die proberen geregeld grizzlywelpen te doden zodat ze met de moeder kunnen wippen. Dit is de reden een van die moeders dan ook uitzonderlijk agressief is. Ze verdedigt haar vluchtende kids. Ook de andere beren en welpen vluchten voor de gigantische beer. Verrassend genoeg komen ze dekking zoeken achter de groep toeristen.

Die schrikken zich natuurlijk helemaal de pleuris op het moment dat de andere grizzly's achter ze tevoorschijn komen. Het angstaanjagende gehijg en geklapper met de kaken doen de beren om elkaar ervan op de hoogte te brengen dat er gevaar is.

Hoe erg de Alaskagangers er ook van zijn geschrokken, ze zijn volgens de guide nooit in gevaar geweest. Aan het einde van deze zeer unieke video zie je dat een van de andere moederberen alleen oog heeft voor het vechtende stel teddyberen. Wat een magisch moment moet dit zijn geweest om mee te maken. Hopelijk hebben de toeristen wel een extra setje ondergoed meegenomen, want hoe magisch het ook is, de meesten van ons zouden zeven kleuren stront schijten.

Dan hebben we nog de ijsbeer. Het feit dat volwassen mannetjes een kleine 500 kilo kunnen wegen geeft al wel aan dat je beter uit de buurt van deze witte reus kunt blijven. Gelukkig is dat niet al te moeilijk, ze leven namelijk vooral rond het Noordpoolgebied, en je gaat ons niet vertellen dat je twee-onder-een-kap toevallig daar staat. De kans dat je deze overpowered roofdieren ooit tegen zult komen tijdens een blokje om is dus nihil.

Om je toch een indruk te geven van de kracht en grootte van dit beest, is hier een videootje voor je. Een BBC -cameraman had slechts een metalen frame en een paar plexiglas plaatjes om de beer van zich af te houden. Als de sneeuwwitje daar doorheen komt is het gewoon good night voor de filmmaker.

Zo, nu snap je de vuistregel black: fight back, brown: stay down and white: good night hopelijk wat beter. Gelukkig is de enige plek waar we deze majestueuze beesten in Nederland tegenkomen de dierentuin. Wil je je Freek Vonk-kennis nou helemaal naar een nieuw niveau tillen, lees dan ook onze andere stukken over bijvoorbeeld honey badgers en luipaarden .