We missen het voetbal nu al. Zoals Acda en de Munnik ooit zongen: "Zaterdag is de mooiste dag van de week". En daar hebben ze gelijk in. Want alle kelderklasse zaterdagen lijken best wel op elkaar. Daar horen al die kreten die over de velden geschreeuwd worden natuurlijk ook bij. Nee, de kreet van Oussama Tannane naar de scheids van afgelopen weekend heeft geen plekje gekregen in dit lijstje.
Kort maar krachtig. De grensrechter van de tegenstander zal wel weer veel jeuk onder zijn oksel hebben waardoor de vlag veelvuldig in de lucht wordt gestoken. Maar het is nooit voor de speler die naar de bal gaat. De andere tien stonden dan misschien wel buitenspel, maar "HIJ NIET".
De vrijentrappenspecialist, tenminste zo heeft hij zichzelf genoemd, gaat achter de bal staan. Een mooie plek voor een vrije trap, op zo'n 20 meter van het doel. Helaas vliegt de bal ongeveer met dezelfde afstand over het doel én het voor hem speciaal aangelegde vangnet a la Sergio Ramos. Dan is er altijd wel een lolbroek in het team die zich ontfermt over de bal. Hij delegeert de vrijentrappennemer "zelf halen".
Sowieso al een gekke vraag in de kelderklasse. Maar helemaal als je net aan het verzamelen bent voor de wedstrijd. Je bent nog niet omgekleed, dan is er altijd wel eentje die de lolbroek aanheeft wanneer die de kantine in komt lopen en een biertje aanbied voor het hele elftal. Of je nou bier ophebt of niet, voetballen kunnen jullie toch niet.
De tegenstander raakt de bal verkeerd, het is tenslotte de kelderklasse, de bal gaat uit. Dan heeft ieder team wel die ene fanatiekeling er tussen zitten die hoorbaar over het hele complex schreeuwt: "Ze weten het niet meer". Pak aan tegenstander, dit brengt jullie sowieso van jullie apropos.
Diezelfde fanatiekeling roept minimaal net zo hard "nu wij weer!" Nadat de tegenstander voor de zesde keer de bal in het netje heeft gelegd. Grote kans dat jullie dit niet meer kunnen ombuigen, maar hij hoopt nog op een doelpuntje zodat die thuis weer kan opscheppen bij het vrouwtje op de bank.
Ja, de kelderklasse staat niet alleen bekend om de derde helft, maar ook om iemand in de eerste helft al finaal naar de klote te trappen. Dan is er opeens van alles belangrijker dan voetbal. Zoals je baan door de weeks, als je enkels op 7 verschillende plekken gebroken zijn, zal je baas vast niet blij zijn. Dus even normaal doen gek, ik moet maandag weer werken.
De improvisatie keeper rost de bal naar voren. Niemand in je rug en je wil de bal rustig onder controle brengen. Dan komt altijd het welkome advies: "voor de stuit". Thanks centrale verdediger , was ik even vergeten aangezien ik al mijn hele leven op voetbal zit.
Oké, dit komt misschien ook al in de jeugd voor, maar in de kelderklasse blijft het hilarisch. Fanatiek wordt je gecoacht dat er een tegenstander in je rug zit. Maar eigenlijk is dat Jan-Willem die de avond daarvoor iets teveel tequila achterover heeft geknikkerd en met zijn 210 kilo sowieso niet zo snel is. Eigenlijk heb je alle tijd dus.
Je staat in de tiende minuut al met 4-0 achter en dan is daar in de tachtigste minuut uiteindelijk de 9-0. Iedereen loopt naar de scheids met de vraag of die niet kan stoppen. De vernedering is groot. Toch is er altijd dezelfde speler die nog even door wil om de 9-1 te scoren. Waarschijnlijk dezelfde speler die net heeft geroepen "nu wij weer".
Eindelijk is het eindsignaal daar, de positieveling of alcoholist van het team roept dat de derde helft tenminste wel voor ons is. Die kans is vrij groot en waarschijnlijk ook de enige reden waarom jullie überhaupt nog een team zijn.