Italiaanse burgemeester verbiedt ziek zijn in de gemeente

Voor je je koffers pakt om te gaan kijken hoe het is in Belcastro. Dit verbod is natuurlijk één grote knipoog van burgemeester Antonia Torchia. Hij probeert met zijn provocerende actie een serieus probleem aan de kaak te stellen. Want jongens, Belcastro heeft dus géén enkele arts. Nada. En het dichtstbijzijnde ziekenhuis? Dat ligt 45 kilometer verderop, wat met de Italiaanse snelwegen voelt als een wereldreis.

De burgemeester waarschuwt zijn inwoners dan ook semi-serieus om „ziektes te vermijden die een dokter nodig hebben” en „zoveel mogelijk te rusten.” Een beetje alsof je je oma vertelt dat ze maar beter even niet van de trap kan flikkeren, want er is niemand die haar kan komen helpen.

Belcastro is geen uitzondering, want het is eigenlijk een soort sneak preview van een probleem waar heel Italië mee worstelt. Meer dan de helft van de inwoners in het dorp is gepensioneerd, en jonge mensen zijn allang naar de steden vertrokken. Wat blijft, is een gebrek aan medische zorg én een flink vergrijsde bevolking die steeds vaker een beroep moet doen op een dokter die er niet is.

Torchia’s ironische actie heeft wel effect. Zijn sarcastische besluit haalt nu meer aandacht dan de tientallen serieuze brieven die hij eerder stuurde naar politici en gezondheidsorganisaties. En, we snappen zijn frustratie eigenlijk ook wel. Als niemand in actie komt, blijft de burgemeester daar straks als enige fitte dertiger achter om letterlijk iedereen van thee met honing te voorzien.

Dus ja, wil je zonder zorgen ziek zijn? Dan kun je Belcastro voorlopig beter links laten liggen. Al is dat geen slecht idee als je toch al geen fan bent van bergafdalingen in een ambulance.