Waarom Afrika Burn tot de vetste evenementen ter wereld behoort

'Ik heb lang niet altijd mijn camera meegenomen. Ik verlies namelijk vaak m'n spullen als ik lekker aan het feesten ben, wat ook een aantal keer met m'n camera gebeurde toen ik hem mee op ontdekkingsreis had. Gelukkig kwam die altijd weer terecht. Een van de fenomenen op de burn, je spullen komen al-tijd weer terug. Ik nam m’n camera vooral mee tijdens de magische uurtjes, sunrise en sunset. Ik had ‘m ook mee keer toen Tony en SubBoogie Marine, twee eigenaren van een paar mutant vehicles, gingen trouwen bij de schelp. Wat een feest van mooie mensen was dat. Iedereen lekker met elkaar aan het dansen in de meest creatieve outfitjes. Loved it.'

'De laatste kilometers rijd je door een dorre woestijnweg en je voelt dat je op weg bent naar de middle of nowhere. Het is een ontzettend mooie route om te rijden. Het landschap is adembenemend. Vooral als de zon op- en ondergaat. De zon en het opwaaiende stof verandert Afrika Burn in een oranje gloed. Ik heb nooit eerder zulke mooie sunsets gezien.'

'Halverwege de route kapt je telefoon met service, dus dan heb je geen bereik. Dat is van zeer positieve invloed op de sfeer daar. Niemand is bezig met z’n telefoon. Het valt niet op, maar je voelt het wel. Voor jezelf is het ook heerlijk. Je bent totaal onbereikbaar. Daardoor kun je alles helemaal loslaten en dat is heerlijk.'

'Er zijn daar heel veel mooie vrouwen. Naakt zijn is daar allemaal prima. Het is overdag wel zo’n 35 graden, dus het is super warm overdag. Daarom heeft iedereen weinig kleren aan.'

Kleding
'Iedereen slooft zich uit om er mooi uit te zien. Dat zie je ook terug op de foto’s. Overdag gaat iedereen all out om supertoffe outfits te creëren. Ik heb nog nooit met naald en draad gewerkt, maar voor dit festijn heb ik het gedaan. Iedereen is verkleed in een Mad Max achtige setting. ’s Nachts doet iedereen veel met licht. Neonlichtjes op je lichaam, kerstlampjes op je fiets, noem het allemaal maar op. Heel spectaculair.'

'Het valt eigenlijk niet uit te leggen wat Afrika Burn is. Ik kan het met niets vergelijken wat ik ooit eerder heb meegemaakt. Het is ook geen festival. Het is echt een dorp waarin iedereen om elkaar geeft, op elkaar let, waar niks wordt gejat en je je spullen op de raarste manieren terugvindt. Paar maanden geleden in de woestijn helemaal niks. Alles wordt opgebouwd door vrijwilligers. Dan komen er 11 tot 13.000 man erop af. Je moet jezelf zeven dagen voorzien in alles, van eten tot douchen. Je kan niet naar de bar lopen en een biertje bestellen. Daarnaast is troep niet geoorloofd. Je maakt gewoon geen vuilnis. Alles wat je meeneemt, neem je ook weer terug. Heel schoon, dat werkt echt mee aan de manier van met elkaar omgaan en het leven dat je daar hebt.'

'Vooral elektronische muziek, dj’s en goede live-acts. Zo had Hauptbahnhof uit Berlijn een stage gebouwd. Lekkere Berlijnse deephouse. Denk aan dj’s als Wankelmut, Unders, Monolink, en Oliver Koletzki. Maar je hebt ook veel mutant verhicles met een dj-booth waar je op kan springen of bij kan gaan staan.'

'Iedereen die erheen gaat wordt gevraagd om een gift mee te nemen. Daardoor wil iedereen daar iets aan elkaar geven. Dat gebeurt constant. Dat levert heel veel mooie momenten en bijzondere mensen op. Na het festival ontving ik nog een boekje van een meisje die daarin had opgeschreven hoe ze mij zag en waarom ik een bijzonder persoon was en wat ik allemaal nog kon bereiken in het leven.'

'Alle kunstwerken worden in de week van de burn in de fik gestoken. Erg mooi, vet en bijzonder. Vooral de silent burn, waar een groot deel van de mensen heengaan om naar te kijken terwijl het muisstil is op het hele terrein.'

Fotografie: Alex Revers - check hem uit op instagram.com/alexrevers