Luxueus jagen in een stijlvolle hybride genaamd de Lexus LC 500h

Het is dan ook die ‘h’ die belangrijk is bij deze bolide. Die ‘h’ staat namelijk voor hybride. En deze medeklinker zorgt er dan ook voor dat we geen 5.0-liter V8 onder de kap hebben, maar “slechts” een 3.5-liter V6. Nu is zo’n zescilinder voor Nederlandse begrippen al een forse motor, maar als je dat dan ook nog eens combineert met een sterke elektromotor heb je helemaal een lekker pretpakket. Deze hybride is dan ook bepaald niet je alledaagse Prius.

Na het zien van deze schoonheid moeten we het natuurlijk wel even over de looks van deze slee hebben. In Japan is het ontwerpteam helemaal losgegaan en het lijkt dan ook alsof deze bak zo als concept car van de designtafel is gerold. Dat merk je zelfs als je erin rijdt. Met z’n stijlvolle vormen laat deze Lexus nog meer koppen draaien dan een knaloranje Porsche . Dit begint al bij de voorkant. Hier vind je de riante grill en fancy meerdelige koplampen. Een van die delen is een ledstrip met scherpe hoek die elke voorligger dwingt plaats te maken. Ons karakter past zich tijdens het rijden dan ook moeiteloos aan van arrogant naar ultra-arrogant, om zonder enig berouw langs deze trage onderdanen te scheuren. Die mogen ons dan dankbaar zijn, want voor een split second kunnen zij de bloedmooie zijkant van deze koninklijke wagen aanschouwen. Een zes lichtjaar lange motorkap die overgaat in een brede heuppartij waar zelfs Kim Kardashian’s bips niks bij lijkt. Eenmaal aangekomen bij de achterkant vind je een van de gaafste achterlichten die wij ooit zijn tegengekomen. De Japanners hebben een trucje uitgehaald met spiegeltjes in de licht-units waardoor de achterlichten oneindig diep lijken. Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie heeft de meest sexy achterlichten van heel het land? Toch kent deze dijk van een wagen vier échte kroonjuwelen en dat zijn de zwart met chromen 21-inch velgen. Dikkere sloffen zijn haast niet denkbaar onder deze decadente vierwieler.

Laten we nog even terugkomen op die 3.5-liter V6 waar we het net al even over hadden. Je bent ongetwijfeld benieuwd hoeveel paardjes dit blok eruit perst. Dat zijn er 300. Daar komt dan nog een lading pk’s van die elektromotor bij, waardoor daadwerkelijke kracht die deze Japanner produceert uitkomt op 359 pk en 348 Nm koppel. Voor een wagen die -ondanks z'n carbon dak- toch ruim twee ton weegt, is dat eigenlijk niet extreem veel. Toch weet Lexus deze kracht optimaal te benutten doormiddel van een hele ingewikkelde transmissie. Het zit zo: het is een traploze automaat gecombineerd met een 4-trapsversnellingsbak en die twee samen laten je geloven dat het een 10-trapsautomaat is. Snap je? Nee, wij ook niet. Gelukkig snappen ze het in the land of the rising sun wel en het werkt goed, dus wij zijn tevreden. Het is dit geavanceerde stukje techniek die deze toch ietwat forse wagen in vijf tellen naar de honderd krijgt. Vervolgens suis je met het grootste gemak verder tot iets boven de begrensde 250 kilometer per uur.

Een zware luxewagen zoals deze Lexus is natuurlijk helemáál niet gemaakt om scheef door een bocht te trekken. Dus dat is precies wat wij gaan proberen. Aangekomen bij een mooie, open en vooral lege bocht wagen we het de tractiecontrole te deactiveren. We sturen hem iets naar buiten om hem direct daarna vol naar binnen te hoeken. Een flinke dot gas erbij en de inmiddels ruim 6500 toeren laten de achterkant uitbreken. Z'n aparte versnellingsbak houdt hem al glijdend en schakelend hoog in de toeren. De achterkant vindt weer grip en alle vier wielen bewegen weer in dezelfde richting. Conclusie: ja, je kan hem scheef gooien, maar erg soepel gaat het niet. Maar ja, in Japan hebben ze bij het creëren van dit pareltje dan ook geen rekening gehouden met een paar malloten van FHM die de glijkwaliteiten van deze luxecoupé willen testen. Daar rekenen we hem dan ook niet op af. Zeker niet als je gaat kijken hoe goed ‘ie is in hetgeen waar ‘ie wél voor gemaakt is.

En dat is het bieden van extreem comfort tijdens lange ritten. Al vanaf het moment dat je instapt in de auto word je omhelst door de met alcantara en leer beklede stoelen. Heb je het koud? Huppakee, stoelverwarming aan. “Wow bijzonder, dat heeft mijn Twingo ook.” Oh ja? En heeft jouw Twingo ook gekoelde stoelen? Precies, mondje dicht. Bovendien zien wij geen leren dashboard in je afgeragde Twingo. In de Lexus wel. Voor de hoeveelheid leer in deze LC 500h is een half weiland uitgemoord. Daarmee heb je jouw bijdrage om het stikstofprobleem tegen te gaan alweer gedaan. Alles in het interieur is van leer of alcantara. Versnellingspook: leer. Hemel: alcantara. Stuur: leer. Deuren: alcantara. Lekker hoor. Je voelt je de koning te rijk in deze bak. Zijn er ook nadelen? Ja. Het infotainmentsysteem is niet mega gebruiksvriendelijk. Als je stilstaat is het op zich prima te bedienen, maar tijdens het rijden is het af en toe nog wel frustrerend. Alhoewel de feedback-trillingen in de touchpad al een hele vooruitgang zijn, werkt het geheel gewoon nog niet zo lekker als een eenvoudige draaiknop zoals het iDrive-systeem van BMW bijvoorbeeld heeft.

Daarnaast noemt Lexus de LC 500h een 2+2, maar tenzij die laatste twee kinderen zijn met geamputeerde benen mag je die wel vergeten. Als je per se met meer dan twee mensen ergens heen wil hebben we wel een aantal tips voor je. Allereerst: zorg dat je zelf de bestuurder bent, dan heb je in principe al niks om je druk over te maken. Ten tweede moet je echt geen reet geven om het welzijn van je medepassagiers, althans, van degene die op de “achterbank” moet plaatsnemen. Die gaat namelijk een helse rit tegemoet. En ja, dit hebben we natuurlijk getest. Op deze manier hebben wij zelfs een Hilltops Hoods concertje gepakt in Keulen. Het heeft de onfortuinlijke kerel achterin een hernia gekost, maar het kan dus wel.

Reserveer je die achterbank echter voor tassen en andere troep voor een goede roadtrip en het is werkelijk waar een geweldige kilometervreter. Knal een beetje Red Hot Chili Peppers door de dertien Mark Levinson-speakers, zet hem terwijl je 160 kilometer per uur rijdt op de Adaptive Cruise Control en geniet van je zijdezachte interieur dat door het subtiele ambient light belicht wordt. Zet de boel in eco-modus en de V6 komt ook nog eens tot bedaren. De elektromotor houdt je op snelheid en de zescilinder wordt alleen in het leven geroepen om af en toe bij te springen. Als je de Adaptive Cruise Control uitzet is het aan je rechtervoet om het verbruik laag te houden. Tijdens lange ritten gaat het constant lopen trappen met zo’n wagen ook wel een keer vervelen en ga je je juist vermaken met het zuinig rijden. Het klinkt misschien gek, maar doordat je je gemiddelde verbruik constant in een balkje met je actuele verbruik ziet, ga je een soort balansspel spelen met het gaspedaal. Zo soepel mogelijk rijden om die verbruiksmeter onder het gemiddelde te houden.

Is deze LC 500h heel zuinig? Nou ja, zoals eerder gezegd is het niet bepaald je alledaagse Prius . Na in een week tijd een kleine 2500 kilometer gereden te hebben zijn we ook dik €300,- aan Duitse liters brandstof lichter. Over die hele afstand was het gemiddeld verbruik zo’n 1 op 10. Foei, denkt Greta. Zuinig is inderdaad wat anders. Het is ook een stuk slechter dan het opgegeven gecombineerd verbruik van zo’n 1 op 15. Moeten we er natuurlijk wel bijzeggen dat het grootste gedeelte van die 2500 kilometer het gaspedaal de vloer heeft gekust. In dat opzicht is dit dus nog best aardig. Het is ook sowieso een hele tik zuiniger dan de LC 500 met V8. Wat wel meevalt is de prijs. Om maar met de Japanse schuifdeur in huis te vallen: zo’n 105.000 eurootjes. Ja, dat is een flinke smak geld. Maar als je dit gaat vergelijken met de prijskaartjes van concurrerende luxe sportcoupés zoals de BMW 8 Serie kom je toch al gauw op een halve ton meer uit dan de prijs van de LC 500h. Dus, tasje erbij?

Wij hebben duizenden kilometers mogen genieten in deze wonderschone Lexus LC 500h. Wat was het een genot om deze slee in de weerspiegeling te zien als we door een winkelstraatje reden. Om je een nog beter idee te geven waar we het over hebben is hier nog een lekkere fotoreeks van deze stijlvolle beauty.

Tekst: Coen Grutters