Met de Ducati Scrambler is een heerlijke drieling aan funbikes geboren

Het gaat lekker met Ducati. Afgelopen jaar was het meest succesvolle jaar uit de geschiedenis van het roemruchte Italiaanse motormerk, met meer dan 61.000 verkochte motorfietsen. Ook 2023 ziet er weer goed uit, want de Ducs vliegen als warm gebakken ciabatta’s over de toonbank.

De Multistrada V4 is het populairste model uit het assortiment, maar met de nieuwe Ducati Scrambler hebben ze een nieuw heet ijzer in het vuur hangen om die florissante cijfers nog verder op te krikken. De Scrambler komt in drie varianten. Zie het als een drie-eiige drieling. In de basis zijn ze allemaal hetzelfde, maar elk hebben ze zo hun eigen unieke kenmerken. Wat ze in elk geval gemeen hebben: fraaie looks, een laag zwaartepunt en een luchtgekoelde tweecilinder. Wij gingen met de familie Scramblers op pad.

De nieuwe generatie van de Ducati Scrambler is volledig opnieuw ontworpen met als doel om de karaktereigenschappen waar het model bekend om staat te behouden. Dus hebben ze een knappe easy rider ontwikkeld die erg leuk is om te rijden, maar met een moderne twist. Nou, Scramblerder dan de Icon gaat een Ducati Scrambler niet worden. Dit is de meest pure versie van de drie. Wij krijgen ‘m mee in ’62 Yellow. Mocht ‘ie toch iets te geel voor je zijn, dan kun je ook nog kiezen voor Thrilling Black, Ducati Red of een van de zes andere kleuren die je als accessoire kit (tegen meerprijs) kan kiezen. Qua looks springt verder het sportieve zadel in het oog, waar bij de Icon een paar kruizen in gegrafeerd staan. Het kruis komt overigens bij alle varianten van de Scrambler terug in het voorlicht, waar er X pontificaal over de koplamp is geplaatst. Ook het achterlicht is uitgevoerd met LED-lampjes. Het 4,3 inch TFT-kleurendisplay waarop alle broodnodige informatie is te zien mag er trouwens ook zijn.

Een van de punten wat de Icon kenmerkt is z’n brede stuur. Die is wat omlaag geplaatst en staat dichter bij de rijder, wat zorgt voor meer controle. Het resulteert ook in een uitermate ontspannen rij-ervaring. Dat is natuurlijk sowieso het punt bij Scramblers: het gaat terug naar het pure motorrijden. De tweecilinder is goed voor 73 pk, waarbij je ‘m kan doortrekken tot 9.000 toeren per minuut. Geen enorme bak aan vermogen waardoor je van je fiets wordt geblazen, maar kenners weten dat het aantal pk’s niet zo heel veel zegt over de funfactor. Scheuren in een Alfa Romeo 4C (200+ pk) kan namelijk minstens zo leuk zijn als in een Lamborghini Aventador (700+ pk). Dat gevoel komt ook naar boven bij het rijden op de Scrambler. Zon op je bol, wind in je gezicht, koppeling inknijpen, terugschakelen, insturen, hangen, door de bocht zeilen en gedoseerd die gashendel weer opentrekken. Levensgeluk zit soms in de kleine momenten.

Zelf schakelen hoeft dan weer niet op de tweede variant: de Full Throttle. Of nou ja, je moet nog altijd zelf schakelen maar de up/down quickshifter die op dit model aanwezig is maakt het een stukje makkelijker. Qua looks is dit de meest opvallende van de drie. Het design is gebaseerd op de Amerikaanse flat trackwedstrijden op de onverharde ovalen. Jij vraagt je vast af waarom het nummer 62 op de zijkant staat? Dit is een symbolisch bruggetje naar het verleden, want 1962 is het debuutjaar van de eerste Ducati Scrambler. Met stickers van de naam op de tank kan er ook geen misverstand op staan met welk model de nieuwsgierige blikken van medeweggebruikers en passanten te maken hebben.

Kijk, een quickshifter is geen accessoire die per se op een motor moet zitten, zeker niet op een Ducati Scrambler, maar uiteindelijk is het natuurlijk wel gewoon een nice to have. Het rijdt wel gewoon heel erg lekker. De Full Throttle is door z’n veranderde stuurpositie ten opzichte van de Icon weer een stukje sportiever. Die sportiviteit blijkt ook uit het kortere voorspatbord en het ontbreken van een achterspatbord. En wat te denken van het uitlaatsysteem? In rijmodi ‘Sport’ hebben de geluidstechnici daar een heel lekker roffeltje in verwerkt. Laat het gas even los rond de 3.000 toeren en de tweecilinder begint prachtig te prutellen en gorgelen.

Nieuw op de Scrambler is de introductie van Ride by Wire gashendel beheer. Dit maakt het monteren van de quickshifter bijvoorbeeld mogelijk. Verder zorgt het ervoor dat je het gas bij elk toerental makkelijk te beheersen is. Daarnaast maakt het mogelijk om Traction Control Toe te passen en de rijmodi Road en Wet toe te voegen als opties. Het zorgt voor een extra impuls van de veiligheid. Een ander element op het gebied van safety is de aanwezigheid van bochten-ABS.

Top dat het erop zit, maar bij de Full Throttle overheerst toch wel die knaller van een kleurstelling. Dat rood met zwart is toch een schitterende combinatie. Zeker met die details (let op de subtiele rode touches op de wielen, zadel en uitlaat) maakt ‘m tot een stoere eyecatcher.

Het knapste meisje van de klas is echter niet het meisje dat het hoogst van de toren blaast of de meest opvallende outfits aantrekt, maar die stille natural beauty die achterin het lokaal zit. Aanschouw de Nightshift. Niet de meest opvallende van het stel, maar wat ons betreft wel de mooiste. De liefhebbers van café-racers zullen dat ongetwijfeld met ons eens zijn, want dat is de stijl waar dit model op gebaseerd is. Toen we dit model gingen ophalen, dachten we dat dit de motor van een klant was, zo uniek ziet ‘ie eruit. Extra blij nadat bleek dat wij de sleutels van deze Nightshift voor een weekje meekregen. De diepe donkerblauwe kleur (Nebula Blue) met z’n twinkelingen in de zon is schitterend, zeker in de afwisseling met enkele matte accenten. Verder zijn tal van onderdelen aangepast, ten opzichte van de eerdergenoemde modellen. Het prachtige gestikte, heerlijk zittende lederen zadel, om maar een voorbeeldje te geven. Of de ronde spiegeltjes, die zo van de after market lijken te zijn gekomen. De zwarte spaakvelgen zijn eveneens bijzonder fraai. Het vlakke stuurtje, minimale voorspatbordje en het ontbreken van een achterspatbord maakt de look helemaal af.

Als het dan ook nog eens zo rijdt als dit, dan heb je ons wel hoor. We mogen dan wel meer vermogen onder de bips hebben gehad, hij is ook zo licht dat Rico Verhoeven deze machine met één hand kan optillen. 1+1 = 2. Jij kan ook wel bedenken dat dit zorgt voor een vlotte acceleratie en hoge wendbaarheid, met als uitkomst een hoge funfactor.

Zo zit er voor iedere motorrijder wel een Scrambler bij die bij hem of haar past. Als wij het voor het zeggen zouden hebben, dan hadden we de Nightshift niet meer teruggebracht. Wil je een motor waar je gewoon af en toe lekkere ritten op wil maken en in bescheidenheid wil flaneren, dan is dit een uitermate goede kanshebber. Weinig poespas, maar schoonheid waarbij je net even wat langer moet kijken om het te zien. Tel daar de fijne rij-eigenschappen, vele personalisatie mogelijkheden en een redelijk scherpe prijs bij op bij op en je hebt een uitstekend pakketje te pakken voor een heerlijke machine. De Italianen doen hun sterke naam maar weer eens eer aan.

Motor:luchtgekoelde tweecilinder Cilinderinhoud: 803 cc

Vermogen:73 pk Koppel: 65 Newtonmeter

Gewicht: 181 kilo Transmissie: 6 versnellingen

Brandstofcapaciteit: 14 liter Vanafprijs Ducati Scrambler: €12.590,-