Joris Voorn over ADE, underground vs commercieel en on top of the world in de Gashouder

Jawel, dat gaat wel hoor. Het fijne is dat ik hier zelf woon, dus ik bepaal mijn eigen ritme en schema en tussendoor kan ik lekker even naar huis. Ik ga sowieso niet alle feestjes af hoor. Ik hou het enigszins in de hand.

Ik denk dat het een heel belangrijk moment in het jaar is. Je kunt rustig stellen dat iedereen die er in de elektronische muziekwereld toe doet in Amsterdam aanwezig is. Het is een belangrijke week waarin contacten worden aangehaald en warm gehouden en waar ook deals worden gesloten. Voor mij is het een zaak van mensen ontmoeten, meetings plannen en management-achtige dingen doen. Uiteraard doe ik een paar showcases, waar ik aan het publiek -dat van over de hele wereld hier naartoe komt- kan laten zien wat ik in huis heb met mijn eigen avonden.

Wat vind je het mooiste aan ADE?
Dat ik als inwoner van Amsterdam alle bekenden uit mijn industrie tegenkom op straat, in panels of op feestjes: van fans tot dj's tot promotors. Iedereen uit de dance van over de hele wereld is nu hier. Ik vind het heel bijzonder dat je dat hebt in je eigen stad waarbij je ziet dat iedereen bezig is met waar ze van houden: de muziek.

Ik heb op donderdag mijn eigen Spectrum-avond Station in een van de passages onder het Centraal Station. Verder doe ik een set op Awakenings overdag in de Gashouder en dan sluit ik op zondagavond Elrow af. Ik kijk altijd heel erg uit naar Awakenings. Dat doe ik een paar keer per jaar, dus misschien wel iets minder bijzonder dan mijn eigen Spectrum avond, waar ik de hele avond solo draai. Daar moet ik nog flink aan gaan werken om dat muzikaal vorm te gaan geven, maar dat wordt een vroeg hoogtepunt op donderdagavond.

Ik vind dat een heel moeilijk onderwerp. Ik denk niet dat het helemaal gezond zou zijn als je xtc bij de Etos zou kunnen halen. Dat zou ik heel onverstandig vinden. Het is ook een hele andere discussie dan de legalisatie van hasj en wiet. Het heet harddrugs, en dat is met een reden. Als je daar met mate mee kan omgaan, dan kan het best een leuke tijd in je leven zijn of kan het interessant zijn om daarmee te experimenteren. Maar het moet niet te makkelijk worden voor mensen om dat te krijgen. Je moet niet doen alsof het onschuldig materiaal is. Als je het gaat legaliseren, dan geef je automatisch een stempel van goedkeuring. Er zijn mensen die ermee om kunnen gaan, maar er zijn ook heel veel mensen die dat niet kunnen. Ik begrijp het argument voor dat je de criminaliteit tegen gaat en dat je het kunt reguleren, maar ik weet niet of je daarmee zoveel winst boekt.

Ik denk dat ik nog wel op de gastenlijst terecht kan komen bij mijn grote vriend Kölsch, Samen met STRAF_WERK organiseert hij in de Kromhouthal een feest op vrijdag. Een lange mooie warehouse met een goede line-up. Dat gaat een heel mooi feestje worden.

Was je vroeger zelf een beetje een raver eigenlijk?
Ik was een relatief late raver. Ik ben eerder begonnen met draaien dan dat ik naar raves ging. Op mijn 18^eben ik wel paar keer in nachtclubs ben geweest, maar in Tilburg, waar ik dichtbij woonde, was niet zo’n levendige scene. Daarna ben ik naar Enschede verhuisd en daar gebeurde ook niet zo gek veel. Ik ging af en toe wel eens met een vriend naar Awakenings, maar dat kon je op een hand tellen. Maar zes of zeven jaar later heb ik wel een inhaalslag gemaakt toen ik rondom mijn optredens in het buitenland veel in clubs ben geweest.

Ik denk dat het Amsterdamse nacht- en festivalleven er beter voorstaat dan ooit. Met de Marktkantine, Shelter, de School en Radion zijn er meer clubs dan ooit met een hele goede programmering. Daarnaast heb je natuurlijk nog onwijs veel festivals. Ik ken geen andere stad waar het zo bruisend is als hier.

Ten opzichte van tien tot vijftien jaar geleden is het heel erg veranderd in positieve zin. Daar had je soms dat mensen met een biertje in de hand naar de dj stonden te koekeloeren. Nu gaan de mensen veel meer op in de muziek. Millenials weten waar ze naartoe gaan en waarom ze daar naartoe gaan. Het publiek is heel erg devoted

en bezig met muziek en dat ervaar ik als heel positief.

Ik vind de Marktkantine heel tof. Het is gevestigd in een pand waar vroeger de mainstream club Marcanti Plaza zat. Dat was zo’n ouderwetse nineties club. Dat echte clubgevoel zit er daar nog steeds in. Je hebt echt het gevoel dat je in een club staat. Je voelt nog een beetje de geschiedenis die daar rondhangt. Het is mooi ontworpen qua lichtplan en met het podium achter de dj-booth waar mensen op dansen. Je hebt bijna een beetje het gevoel dat je vroeger bij Trouw had, maar dan een stuk groter. Het contact met het publiek is voor een dj heel belangrijk. Hoe dichter je bij de mensen staat, hoe beter.

Moeilijke vraag. Ik was laatst bij The Chemical Brothers in AFAS Live. Het lijkt me heel vet om daar in de toekomst een keer een feest te doen. Op termijn moet dat lukken, maar dan zal ik wel met een flinke line-up aan moeten komen. Ik zou Underworld uitnodigen, die vullen die zaal in hun eentje al. Verder zou ik mijn buddy Edwin Oosterwal uitnodigen. Ik ben samen met hem begonnen met draaien en ik run mijn label Rejected

met hem. Tot slot zou ik Kölsch er graag bij willen hebben. Hij is populair en heel goed. Daar hou ik het bij. Een line-up wordt niet perse beter met 100 artiesten. Het is beter als de dj’s de tijd hebben om een set op te bouwen en niet al hun hits er in een uurtje doorheen moeten knallen.

Ik heb er behoorlijk wat gehad, maar als je vraagt naar de allerbeste dansvloer dan denk ik met een beetje heimwee terug aan Trouw. Het maakte niet uit op welk moment van de avond je daar was. Dat was magisch. Dat vond ik de beste dansvloer, maar ook wel een van de kleinste dansvloeren. Aan de andere kant vind ik de Gashouder heel erg imposant. Die spiegelbol, dat enorme grote ronde dak en dat in combinatie met een megaproductie van Awakenings. Elke keer dat je daar staat heb je het gevoel dat je on top of the world staat.

Kun je het gevoel omschrijven wat het jou geeft als je een plaat naar de climax brengt, de bass erin laat klappen en je de hele zaal voor je helemaal los ziet gaan?
Dat is ook dat on top of the world gevoel. Het is helemaal kippenvel bij een track die je net hebt gemaakt of als je hard aan een nummer hebt gewerkt. Een track met gevoel of emotie erin. Als je dan al die handen ziet, dat is een van de beste momenten die je kan hebben. Alles komt dan samen waar je zo hard aan hebt gewerkt. Het is moeilijk te omschrijven. Het mooie van elektronische dansmuziek is dat bij die momenten de muziek het overneemt van de woorden.

Wat vind je van de discussie van underground vs commercieel. Als je ziet hoeveel mensen naar house en techno luisteren, dan is techno tegenwoordig toch al lang geen underground meer?
Nee zeker waar. Underground is een aan inflatie onderhevig woord. Je hebt nog steeds wel underground, maar dan denk ik bijvoorbeeld aan De School waar namen staan waar ik nog nooit van heb gehoord. Misschien is dat het nieuwe underground. Vroeger was het heel helder: underground was techno en trance was mainstream. Tegenwoordig is het een stuk gecompliceerder. Er zijn dj’s die underground draaien en elke week twee avonden op Ibiza uitverkopen waarbij VIP-tafels als warme broodjes over de toonbank gaan, dat is geen underground meer. Maar ik vind die hele discussie niet zo relevant. Ik vind het vooral heel mooi dat mensen van kwaliteitsmuziek houden. Wat ook meespeelt is dat er tegenwoordig geen leeftijdsgrens meer zit aan nightlife. Mensen gaan tot diep in de dertig, veertig uit. Dat zijn ook mensen die al heel lang uitgaan. Die stonden vroeger voor de dj-booth en die hebben nu een goede baan en kopen bijvoorbeeld een VIP-tafel bij een feest. Maar die zoeken nog steeds naar dj’s die kwalitatief hele goede muziek draaien. Dit is iets wat je met name op Ibiza heel veel ziet. Er is een verschuiving gaande: van mensen die vroeger echte ravers waren en nu adult clubbers zijn. Ik merk het ook voor mij op de dansvloer. Ik zie een groot verschil in leeftijd voor mijn neus staan.

Welke club of festival staat bovenaan je bucketlist staat om nog een keer te draaien?
Het zijn er niet heel veel, want ik heb al veel afgevinkt. Ik weet dat ik tegenwoordig veel te mainstream ben om op een Dekmantel te staan, maar ik zou het superleuk vinden om daar een technoset te draaien in de richting waar ik in mijn beginjaren groot mee ben geworden. Dus de Detroit techno, waar ik nog steeds heel veel van hou. Dat verweef ik tegenwoordig in een veel breder spectrum aan muziek. Maar het lijkt me te gek om zo af en toe weer eens een set te doen die is gefocust op dat soort sounds. Dekmantel zou daar een prachtige plek voor zijn.

Dat zou vet zijn. Met welke artiest zou je nog wel eens een b2b willen draaien?
Ik was laatst bij Derrick May, een van de founding fathers van techno. Was een hele leuke avond, waarbij we op het eind kwamen te spreken over back to back sets. Hij vond het niks en gelooft er niet in. Dj’en is iets wat je alleen moet doen. Maar het lijkt me superleuk om een b2b met Derrick te draaien en ik weet ook zeker dat we dat heel goed zouden kunnen.

Met welke plaat ga je de dansvloer deze week geheid in vuur en vlam zetten?
Dan ga ik voor een nieuwe plaat waar ik mee bezig ben. Die heet Antigone , een plaat die ik heb gemaakt op de terugweg van een gig in Griekenland. Het is geïnspireerd op het woord antigone wat ik zag op een billboard. Sindsdien heb ik heel erg geschaafd aan die plaat en heeft het een emotionele lading gekregen. Elke keer als ik die plaat draai is het ’t hoogtepunt van mijn set. Ik denk niet dat je het techno kunt noemen, maar het is een heel melodieuze plaat met een meeslepende herkenbare hook. Heel simpel, maar in combinatie met de andere melodieën werkt het heel goed.

Artiest:Eigenlijk niet te beantwoorden, maar dan zeg ik Orbital. Ik vind de recente muziek iets minder, maar ik heb ze muzikaal heel erg hoog zitten.
Muziekalbum

: The Future Sound Of London van Lifeforms. Een van de meest vooruitstrevende ambient- en dance-album ooit. Elke keer dat ik ernaar luister zijn er bepaalde momenten dat ik kippenvel krijgen.

Ik was twee jaar geleden bij The Pixies in de HMH. Dat was fantastisch. Een van mijn favoriete bands toen ik opgroeide als teenager.

fabric in Londen. Ik hoor een beetje bij de familie, want ik draai er nu al een jaar of twaalf. Het geluid is fantastisch en ze hebben het hele jaar door een megacoole line-up. Het is fijn om bij een club te horen die vooruitstrevend is en waarbij wederzijdse loyaliteit is.

Awakenings. Het grootste en beste technofestival ter wereld.

Maurizio. Hij heeft de blueprint gemaakt voor Detroit techno waar ik vanaf het begin van mijn loopbaan van heb gehouden. Er zit een heel dubby feel bij hem in en het is heel repeterendDoordat er weinig verandering is, is het heel spannend als er iets gebeurt.

Derrick May. Voor mij al van jongsafaan de nummer 1.

Tekst: Chris Riemens