Heren! Het einde van deze eindeloze maand is eindelijk in zicht, wij zijn er wel weer klaar mee. Tijd om onszelf maar even op te vrolijken met wat buitenaardse schoonheid. We stuitten per ongeluk op Idania Hopkin en hebben haar sindsdien niet meer losgelaten.
Deze schoonheid kom je maar zelden tegen, dit zorgt voor grote problemen. Tijdens het schrijven zijn we maar liefst 27 keer in haar blauwe ogen verdronken. Niet heel gek hoor, probeer jij je nog maar eens op iets anders te focussen. Waar we deze schoonheid tegen zijn gekomen? Waar niet kan je beter vragen. Idania is geboren in New York, opgegroeid op Grenada gelegen in het Caribisch gebied en nu echt overal en nergens.
We pakken het vliegtuig naar Grenada om eens een kijkje te nemen in het ouderlijkhuis van onze nieuwe obsessie. Idania zit daar in al haar rust een potje te mediteren en vraagt of we muzikaal talent hebben, maar helaas zit een kampvuurtje met gitaar er voor ons niet in. Idania is de lulligste niet en vindt het helemaal niet erg dat wij een stukje minder talent hebben. Ze stapt met haar viool op een pianokruk en gaat er even voor zitten. De klanken vliegen ons om de oren, deze Godin kan werkelijk alles. Ze zingt, speelt prachtig op haar vleugel en haalt tussendoor ook nog even de strijkstok over haar viool. Perfecter dan dit gaan we het nooit meer krijgen.