Q&A met Kans: "Youngbaekansie was een uit de hand gelopen grap."

Hey Kans! Leuk je te spreken. Alles goed met je?
Hey FHM! Jazeker, met mij gaat het gelukkig prima. Ik hoop dat iedereen bij jullie ook fysiek en mentaal gezond is in deze tijd.

Onlangs dropte je eerste single 'Wanneer kan ik je zien?', die gaat over een lovestory tussen twee mensen. Gaat het over jouw liefdesleven?
Nee, het gaat niet over mijn eigen situatie. Ik vind het leuk om muziek te maken van dingen ik zie in mijn omgeving. Soms zijn dat dingen die ik zelf meemaak, soms gaat dat over anderen. Dit specifieke verhaal gaat over twee mensen die friends with benefits zijn, waardoor de vraag “Wanneer kan ik je zien?” vaak voorbij komt. Ik heb van veel vrienden gehoord dat het heel erg relatable is, haha.

Klinkt zeker herkenbaar, misschien nog wel meer in deze gekke tijd gedurende de pandemie. Was de ingevoerde avondklok van inspiratie op de single?
Het nummer was al voor de coronapandemie geschreven, maar ik heb wel getwijfeld om de tekst aan te passen. Zo rap ik “Jij belt mij om 12 ik ben die dingen al gewend”, waar ik misschien “Jij belt mij rond 8” van wilde maken, vanwege het feit dat je om 9 uur binnen moest zijn. Uiteindelijk toch niet gedaan omdat mijn nummer dan tijdsgebonden zou worden. Daarnaast geeft het nu ook juist wel een extra soort dimensie aan de track. Je belt me om 12, maar ik kom alsnog door de avondklok heen omdat ik een extreem verlangen heb om je te zien. Dat maakt het eigenlijk nog beter.

Je brengt nu muziek uit onder de naam Kans, terwijl je voorheen in de rapgame bekend stond als ‘YOUNGBAEKANSIE’. Waarom heb je je naam veranderd?
Youngbaekansie was eigenlijk meer een soort uit de hand gelopen grap. Ik maakte vrolijke, drukke tunes onder die naam, maar ik voelde dat mijn sound wel begon te veranderen. Nog voor Youngbaekansie maakte ik al serieuzere muziek onder de naam Kans omdat eigenlijk al mijn vrienden mij zo noemen. Die bijnaam heb ik gekregen omdat ik vroeger alleen maar naar Kanye West luisterde, wat uiteindelijk naar Kans werd vertaald. Tijdens mijn carrière als Youngbaekansie voelde ik dat ik steeds dichter bij mijn eigen sound kwam, zoals bijvoorbeeld op mijn album Vibes (2017). Toch voelde het niet alsof ik daar echt was. Wat volgde was een periode van stilte, waar ik lange dagen in de studio heb gezeten, op zoek naar mijn eigen geluid. Ik produceerde zelf mijn demo’s, nam alles zelf op, werkte met weinig mensen. Na een kleine drie jaar was het tijd voor een nieuw hoofdstuk. Beter gezegd: een heel nieuw boek. Onder de naam Kans.

De muziek van Kans is muziek waarmee je jezelf zou kunnen identificeren. Ik probeer herkenbare dingen uit het leven te verwerken in mijn muziek. Denk aan dingen op social media, dat zie je ook terug op mijn laatste album (aan het typen…, insta story).

In de kern zijn we dezelfde persoon. Kans is gewoon een meer ontwikkelde versie van mij. Zo ben ik opgegroeid met soul, R&B en Surinaamse muziek. Hiphop kwam pas later. Ik ben ook wel meer gaan rappen omdat mijn stem vroeger niet zo krachtig was als nu. Als ik nummers van een tijdje geleden hoor, denk ik echt: mijn zang was zo slecht. Zelfs bij 'Vibes' denk ik nog van "Wauw, klonk ik echt zo?". De groei die mijn stem heeft doorgemaakt is echt bijzonder. Ik heb mijn stem echt leren gebruiken in de afgelopen twee jaar. In die zin is je stem net een spier, je moet hem veel trainen om hem sterker te maken. Een goed voorbeeld van deze ontwikkeling is terug te horen in het nummer Demon time. Hier zing ik een hoge toon die ik tijdens het opnemen nooit verwacht had te halen. Ik probeerde het gewoon en kwam erachter dat ik het kon. Muziek maken is in die zin ook een beetje learn as you go . Je moet vocaal meer durven doen, experimenteren met je stem. Daarnaast betekent mijn naamsverandering niet dat ik in de toekomst nooit meer een nummer als 'Doe Je Dans' ga maken. Wellicht dat ik in de toekomst weer op zo’n track spring, maar alleen als ik denk dat ik daar wat aan kan toevoegen.

Je Surinaamse afkomst horen we terug op 'Tranga Udu', je eerste Surinaams gezongen nummer. Kan je ons het verhaal achter deze track vertellen?
Jazeker! Het nummer is een beetje per toeval ontstaan. Ik had de beat geproduceerd, maar kon er gewoon niet iets Nederlands op doen. Toen kwam ik al op een flow met ‘oeh’ en ‘ah’ klanken waardoor ik op het idee kwam om er een Surinaams nummer van te maken. Het was tijdens de pandemie en ik ging bij mezelf denken: hoe is dit jaar geweest? Het was een lastig jaar, maar niet minder mooi. Ik heb een zoon gekregen, waardoor een nieuwe wereld voor me open ging. Vanuit dat perspectief ben ik verder gaan relativeren en stelde ik vragen aan mezelf als: hoe neem ik dat allemaal op me? Waarom zijn we zoals we zijn? Ik kwam bij mijn familie en naasten uit. Daardoor ben ik de persoon die ik vandaag de dag ben. 'Tranga udu' komt ook bij mijn ouders en andere familieleden vandaan. Dat schreeuwden ze altijd als we vielen of ons op een andere manier bezeerden, en niet moesten huilen. Het betekent hard hout en staat voor flink of bikkel. Het is veruit mijn meest spannende release geweest. Ik had mijn ouders expres niks verteld. Mijn ma dacht al dat ik geen Surinaams meer kon, haha! Het nummer heeft uiteindelijk drie weken op nummer 1 gestaan in Suriname. Een trotsere moeder kon ik niet hebben. Ze heeft me een tijdlang elke dag gebeld hoe mooi ze het nummer vond.

Veel mensen kennen jou ook als de MC van Jonna Fraser, waar je voor de coronapandemie honderden shows per jaar mee samen deed. Nu is het rustig op dat gebied, terwijl jij in die tijd met een soloalbum en verschillende singles komt. Heb je het gevoel dat jouw carrière op een lager pitje heeft gestaan door alle evenementen met Jonna Fraser?
Nee, dat heeft niks te maken met Jonna. We zijn nog steeds samen aan het bouwen. Het grote verschil zit hem in minder feestjes pakken en minder terrassen. Nu ik een zoontje heb gekregen moet je gewoon meer afwegingen maken, hard werken voor de dingen die je echt wilt doen. Met Jonna Fraser ben ik nu keihard aan het werk om volgend jaar nog harder en gekker te gaan.

Dus we gaan in de toekomst meer zien van het duo Kans en Jonna Fraser?
Zeker weten! Weet je wat het is, als je bezig bent met een transformatie is het moeilijk om met andere artiesten samen te werken. Je kan niet met iemand muziek maken die zichzelf nog moet uitvinden. Ik moet eerst weten wie Kans zelf is, voordat ik mensen ga uitnodigen in zijn wereld. Dat mijn eerste album geen featurings kent betekent niet dat ik in de toekomst geen samenwerkingen meer doe. Sterker nog: mijn eerstvolgende single zal samen met Jonna Fraser zijn. Die primeur mag je hebben!

We zijn bij FHM druk bezig met de FHM500, waar we de 500 mooiste vrouwen van Nederland in het zonnetje zetten. Wat vind jij van de huidige positie van vrouwen in de hedendaagse samenleving?
Ik vind het mooi om te zien dat vrouwen tegenwoordig steeds meer op de voorgrond komen, al is er ook nog een lange weg te gaan. Veel mannen hebben niet goed door waar vrouwen dagelijks nog mee moeten dealen. Het slikken van anticonceptie, je seksualiteit leren omarmen en de ouderwetse gedachte van je gezin boven je carrière zetten, zijn allemaal voorbeelden hiervan. Mannen achten die dingen normaal, omdat ze in die zin onwetend zijn. Dat soort dingen krijg je op school niet mee, terwijl ik denk dat educatie het juiste middel is om problemen mee op te lossen. Hierdoor krijg je meer openheid, waardoor wij mannen ons ook beter in vrouwen kunnen verplaatsen. Ik kwam er laatst toevallig achter dat het recht op anticonceptie pas vijftig jaar oud is. Vijftig jaar, dat betekent dat mijn moeder is opgegroeid zonder dat recht. Bizar als je daar zo over nadenkt.

Daarnaast weten we dat je een geboren en getogen Amsterdammer bent. Zie jij jezelf nog ergens buiten de hoofdstad wonen?
Amsterdam verlaten? Nee, dat zou ik niet graag doen. Ik kan me geen Nederlandse stad bedenken waar ik dan zou willen wonen. Normaal gesproken had ik het geluk dat ik als artiest zijnde veel heb mogen reizen en op de meest bijzondere plekken ben geweest. Die nieuwe ervaring mis ik wel, dus ik wil ook niet zeggen dat ik voor de rest van mijn leven in Amsterdam blijf. De wereld is groot, zou zonde zijn om maar één plek te kennen.

En waar moet dan je eerste concert na corona plaatsvinden?
Sowieso in De Melkweg of Paradiso. Ik nodig al mijn vrienden en naasten uit en we gaan de hele tent op z’n kop zetten. Het wordt een legendarische avond, dat zal ik jullie laten zien!