Halve finale tickets voor het WK voor clubs opeens spotgoedkoop

Het WK voor clubs, dit jaar georganiseerd in de Verenigde Staten, moest een internationaal feest worden voor voetbalfans. Met grootmachten als Real Madrid, Paris Saint-Germain, Chelsea en onder andere het Zuid-Amerikaanse Fluminense op het veld leek succes op papier verzekerd. Toch blijken lege tribunes en snel dalende ticketprijzen de verrassende hoofdrolspelers van deze editie.

Al vanaf de start liep de kaartverkoop stroef. Ook voor de eerste halve finale tussen Chelsea en Fluminense kan men niet rekenen op massale belangstelling. Duizenden stoelen bleven leeg, ondanks het sportieve niveau van de wedstrijd. De FIFA greep snel in en verlaagde de prijzen drastisch. Wat eerst nog ruim 400 euro kostte, ging in korte tijd omlaag naar soms minder dan 15 euro. In bepaalde vakken betaal je tegenwoordig minder voor een toegangsticket dan voor een drankje in de hand.

De meningen over het WK voor clubs zijn al jaren verdeeld. Sommigen zien het als een logische uitbreiding van het mondiale clubvoetbal, een toernooi waarin kampioenen uit verschillende continenten het eindelijk tegen elkaar opnemen. Voor anderen is het een geforceerde competitie zonder geschiedenis of emotionele waarde, een evenement dat eerder op commerciële belangen gestoeld lijkt dan op voetbalpassie.

Die verdeeldheid zie je nu ook terug in de tribunes. Waar de echte toppers uit Europa normaal volle stadions trekken, blijven de fans nu weg. Mogelijk speelt de locatie een rol. De Verenigde Staten is geen vanzelfsprekend voetballand als het gaat om internationale clubcompetities. Maar ook de timing van het toernooi en de onbekendheid met het format zorgen voor een gebrek aan urgentie bij het publiek.

Toch biedt de lage prijs ook kansen. Voor veel lokale fans is het ineens well mogelijk om een wedstrijd van wereldklasse mee te maken. Families, toeristen en nieuwsgierige sportliefhebbers kunnen voor een fractie van de normale prijs een plek in het stadion bemachtigen. Dat zorgt voor een ander soort publiek, en misschien zelfs voor nieuwe liefhebbers van het internationale voetbal.

De FIFA past een dynamisch prijsbeleid toe, waarbij de kosten van tickets afhankelijk zijn van de vraag. Verkoopt een wedstrijd slecht, dan daalt de prijs. Komt er toch een stroom aan belangstelling op gang, dan kan de prijs weer stijgen. Dat levert soms scheve gezichten op bij fans die eerder veel geld betaalden, maar het systeem is bedoeld om lege stoelen te vermijden en toch sfeer te creëren.

Voor de halve finales zijn de prijzen alweer iets gestegen, al blijven ze relatief bescheiden. De interesse blijft dus nog steeds een beetje achter bij de fans. Het toont aan dat zelfs met absolute wereldploegen succes niet gegarandeerd is.