Q&A met Big2: "Ik ben een stoffige knar die volgens de oude regels rapt."

Goed! Ik krijg een hoop berichten van collega’s die het vet vinden. Toch ben ik er nu nog niet zo mee bezig, omdat ik met mijn ervaring weet dat de impact van een album niet meteen te merken is. Over een of twee jaar kijk je terug en zie je wat het album gedaan heeft. Eigenlijk weet je nooit waar muziek heengaat, het gaat zijn eigen leven leiden als je het uitbrengt.

Ja, maar wel tweederangs. De titel slaat echt op nieuw leven. Die vrolijkheid hoor je ook echt terug op New Life. Het is fijn om leuke muziek uit te brengen, ook in persoonlijk opzicht. Voorheen is de achterliggende gedachte altijd een beetje dark geweest. De onderstroom in mijn muziek is nu gelukkiger. Hiervoor moest ik het hebben van toffe momenten met vrienden, nu ben ik zelfs op een kutdag gelukkiger dan ik toen op mijn beste moment was. Ik draag nieuw leven bij me, daar voel ik me heel rijk in.

Waar ontbrak het in de jaren daarvoor aan?
Gebrek aan leven in de brouwerij. Veel van mijn vrienden begonnen al aan kinderen, terwijl ik dat nog niet durfde. De gezelligheid in mijn vriendengroep begon af te sterven, in mijn familie begonnen mensen letterlijk af te sterven, terwijl ik er geen nieuwe momenten voor terug kreeg. Nadat mijn broertje een dochter kreeg viel het kwartje. Sinds die dag zijn mijn vriendin en ik het gaan proberen en een halfjaar later was ze zwanger. Paraboem parabeng!

Toen je vriendin in verwachting was maakte je met Willem een comeback als The Opposites, waar jullie heel Appelsap lieten trillen van de energie en losgeslagen fans. Heeft de komst van je zoontje hierin meegespeeld?
Ja, zeker. Ik voelde weer die levensenergie die ik jaren kwijt was. Vanaf de eerste echo wilde ik dolgraag optreden. Willem twijfelde in eerste instantie nog. Hij wist niet of mensen het tof gingen vinden. Ik wist dat wel, maar dat het zó los ging? Het was alsof mensen vijf jaar nodig hadden gehad om te beseffen wat wij wilden bereiken in liveshows. Vijf jaar geleden was het publiek echt uitgestorven, niets meer dan een beetje op en neer zwaaien met je T-shirtje. Overal waar we kwamen moesten we mensen overtuigen wat we aan het doen waren. Bij Appelsap begrepen die mensen het beter dan wijzelf.

Je bent nu al een tijdje voor jezelf bezig, terwijl je toch met The Opposites zo’n show neerzet en onlangs nog een Oeuvreprijs binnenhaalde . Ervaar je moeite met jezelf los van The Opposites te zien in de hiphopwereld?
Nee, ik dat vind ik niet erg. Ik ben onderdeel geweest van The Opposites, dus het zit onlosmakelijk aan me verbonden. Als je Paul McCartney uitnodigt wil je ook iets over de Beatles horen. The Opposites is een gevestigd merk, een formule die werkt. Over dertig jaar zijn er nog steeds mensen die naar een show van The Opposites gaan, het verkoopt zichzelf. Dat is met Big2 misschien nog niet het geval, maar ik ben wel duidelijk op de goede weg. Dat zie je aan de streams, de cijfers en de feedback.

Hoe is het contact nu met Willem?
Goed. Om de paar dagen gaat er een berichtje heen en weer. Dat is voor nu zo, maar ik weet niet hoelang dat blijft. We hebben allebei een drukke agenda, dus dat verwatert ook wel weer eens. We hebben allebei kinderen en zijn oude vrienden, dat hoort er gewoon bij. We hebben ook echt andere levens, andere kringen waarin we bewegen. Dat is ook hoe ik het wil hebben, hij heeft een wereld die goed voor hem is en ik een wereld die goed voor mij is. Als we samen moeten zijn, komen we samen.

Op ‘Het is wat het is’ geef je aan een introvert te zijn sinds je tiende, wat voor gevolg had dit op het artiestenleven?
Ik denk dat ik een redelijk normaal mens ben, maar voor een artiest vrij introvert. Ik ben niet zoals Avicii in die documentaire, dat je echt ziet dat hij niet kan connecten met mensen. Als artiest kijk ik vol bewondering naar een Ali B. Die geniet van alle aandacht, staat de hele dag aan. Ik zeg altijd: ik ben beter in zien dan in gezien worden. Op sommige momenten ben ik een geboren entertainer: dan wil ik dat iedereen naar me kijkt, maak ik mensen aan het lachen. Toch ben ik het grootste gedeelte van het dagelijks leven naar andere mensen aan het kijken, in plaats van zelf in het middelpunt te staan. Dat heb ik achteraf ook wel eens van een lerares gehoord. Die zei: “Dus daar komen al die teksten vandaan. Je zei de hele dag niks in de les, terwijl je achterin de klas je boekje aan het volkrassen was.” Met name door het succes van The Opposites liep ik wel tegen de lamp aan. Ik besefte me dat ik nuchter met die aandacht moest kunnen dealen. Dat kon ik wel, maar het was altijd een soort act. Door de jaren heen heb ik het geleerd van binnenuit te doen, maar daardoor moest ik wel afstand nemen van alles. Het is ook de reden dat ik weinig tot geen solo-optredens doe. Dan komen de mensen alleen voor Big2, kan ik me niet meer achter een groep verschuilen.

Is dat ook de reden dat je uit het drukke Amsterdam bent verhuisd?
Deels wel ja. Op een vakantie in Amerika viel het kwartje. We waren twee dagen in Las Vegas. Dat vond ik de eerste paar uur heel vet, maar merkte dat ik daarna helemaal niet meer kon nadenken door alle prikkels en toeters. Vervolgens reden we naar een natuurgebied, waar je over kilometers landschap kon uitkijken. Toen ik op een berg stond, raakte ik geïnspireerd. Ik kreeg allemaal ideeën over wat ik wilde produceren, nieuwe plannen, enzovoort. I don’t know man , ik ga nu gewoon fucking lekker op stilte en meditatie. Het is niet altijd even makkelijk om de keuze te maken, want ik houd ook gewoon van gekkigheid en drukte. Het gaat om de combinatie van beiden: op bepaalde plekken moet je geïnspireerd raken van prikkels, maar je moet ook ruimte hebben om die te verwerken. Als jij creatief bent moet je ook zelf dingen de wereld in gooien, niet alleen hoeven reageren.

Je bent ook niet meer de jongste hiphopartiest. Ben je nog betrokken bij de nieuwe generatie artiesten?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik de huidige hiphopwereld niet zo erg volg, omdat ik meer een jaren ‘90 fan ben. Mobb Deep, 2pac, dat soort rappers zijn meer mijn stijl. Wat wij met The Opposites deden is ook een soort twist op de jaren ‘90. Ik ben gewoon een stoffige knar die volgens de oude regels rapt. Niks ten nadele van de huidige generatie, maar ik voel een Winne en RBDjan nog steeds, die zijn ook nog niet dood. Latifah vind ik ook heel tof, die spit echt met passie. In Amerika heeft DJ Khaled onlangs een album uitgebracht, waar een nummer op staat met Nas en Jay-Z. Dat is meer mijn straatje, die vertellen ook een verhaal waar ik me in kan vinden. Je kan op een gegeven moment niet meer onder de indruk zijn van elke twintigjarige die nieuw in de game is. Daarnaast heb ik ook het gevoel dat heel veel hiphop lean geïnspireerd is. Ik begrijp niet dat het tof is dat je lippen niet goed meewerken.

Je hebt dus niet zo’n hoge pet op van de nieuwe generatie rappers?
Jawel, ik voel me eerder een soort oudere broer van veel jongere artiesten. Ik kan ook juist trots op ze zijn. Zoals Jiggy Djé eens mooi omschreef: “Vroeger was het boksen, nu is het UFC. Het is gewoon een ander spel.” Dat is ook helemaal niet erg, ik denk dat hiphop juist vernieuwend moet zijn. Ik weet nog dat wij tien jaar geleden kwamen met Dom, Lomp & Famous. Kennen jullie Method Man van de Wu-Tang Clan? Echt een van mijn jeugdhelden. Via via was Dom, Lomp & Famous bij Method Man terecht gekomen, en zijn eerste reactie was: “What the fuck is wrong with these N-words!”. Toen ik dat hoorde was ik helemaal van: “Yeah! Method Man noemt ons N-words! Hij heeft ons gezien!” Terwijl hij het dus fucking kut vond. Hij leeft volgens totaal andere spelregels, dus het is net alsof je aan Mike Tyson vraagt wie zijn favoriete MMA-fighter is.

Wat is de grootste verandering?
Dat imago en marketing veel belangrijker zijn dan vroeger. Heel eerlijk, ik vind de helft van de tijd de jongens die nu gaande zijn interessanter op het gebied van marketing dan op muzikaal gebied. Ze weten echt goed wat ze moeten posten, op welk moment je een nummer moet releasen, en hoe zich te gedragen op Instagram. Als ze een foto posten met een nieuwe Rolex pakken ze zo 20.000 likes . Daar gaat je nieuwe plaat ook harder van. Ik denk dat de komst van Instagram er ook voor heeft gezorgd dat de onderlinge druk hoger ligt. Ik hoorde laatst een discussie tussen twee jongens over wie nou het dikste huis heeft of wie de ziekste auto rijdt.

Hoe kijk jij tegenover het materialistische gedrag in de hiphopwereld? Rappers met dikke auto’s, kettingen om hun nek, flessen poppen in de club, dat soort taferelen.
Ik ben helemaal niet materialistisch, ik rijd gewoon in een Polo. Ik durf te wedden dat ik met veel van die gasten prima mee kan doen, maar ik wil volgend jaar ook nog geld hebben. En over vijf jaar ook. In de muziekwereld gaan er echt wel tijden komen dat dingen niet gaan zoals je wilt, dan wil je nog wat over hebben. Vroeger was het ook totaal anders. Toen was het helemaal geen gegeven dat er geld zou worden verdiend. We deden het als hobby en uiteindelijk waren er wat mensen die wat verdienden, waar wij uiteindelijk ook toebehoorden. Het was nooit the main thing , het publiek vond dat ook niet tof. Deze generatie gaat gewoon fucking lekker op geld. Het is ook gewoon stoer doen omdat er knaken worden gemaakt.

Laatste vraag: wat kunnen we verder van Big2 verwachten in 2021?
Ik heb nog wat nummers met Antoon en Xony, twee artiesten die ik heb getekend bij mijn label. Daarnaast ligt er nog meer nieuwe muziek, maar we doen rustig aan. Ik ben nog echt te druk met luiers verschonen nu. Verder staat Lowlands deze zomer nog op de planning met Willem, al heb ik nog geen idee hoe dat gaat zijn. Dat moet vanzelf nog tevoorschijn komen.