Antony Santos: van Manchester-flop tot Betis-baas

4 september: de dag dat hij zijn debuut maakte onder Erik ten Hag. Hoge verwachtingen, grote schoenen te vullen. En het sprookje leek perfect te beginnen. Bij zijn debuut als basisspeler tegen Arsenal scoorde hij meteen, waardoor Manchester United met 3-1 won. Het leek de ideale start, maar het bleek een slecht huwelijk.

Het is misschien wel een van de grootste wederopstandingen uit het hedendaagse voetbal. Kijk, spelers hebben wel vaker een matig seizoen, of het klikt gewoon niet met de trainer. Maar bij Antony is het anders. Het lijkt net alsof hij nooit een minuut heeft gevoetbald voor de Reds uit Manchester. Zeg je Antony zeg je Betis.

De transformatie van de Braziliaan is dan ook indrukwekkend te noemen. Even eerlijk: jij zag dit toch ook niet aankomen? We kennen hem in Nederland natuurlijk van zijn tijd bij Ajax. Je kunt hem haten omdat hij voor Ajax speelde en af en toe zijn fratsen had, maar voetballen kon hij als de beste. Ballen met de hak uit de lucht plukken of tegenstanders poorten? Hij deed het allemaal bij Ajax.

Toch was de glans er bij Manchester volledig vanaf. Niks lukte. Zijn acties kwamen niet door, zijn snelle passeerbewegingen belandden over de zijlijn. Het leek alsof er een Braziliaan uit het amateurelftal van Ajax naar Manchester was gestuurd. Maar nu? Nu is hij weer helemaal terug en hoe.

Bij Real Betis in Sevilla is hij een held. Sterker nog: een meneer op het veld. Hij eist de bal op, zijn teamgenoten zoeken hem, omdat ze weten dat er iets goeds gebeurt als hij aan de bal komt. Hij scoort de ene na de andere en dribbelt weer alsof hij op de favela’s van Brazilië loopt. Maar het allermooiste: hij heeft zijn plezier weer teruggevonden.

Antony en Real Betis blijken een gouden huwelijk. Hij is de Spaanse club dan ook meer dan dankbaar. “Ik moest mezelf terugvinden door alles wat ik in mijn privéleven heb meegemaakt,” vertelde hij aan TNT Sports Brazil. “Ik voelde niet meer de drang om te voetballen. Ik heb moeilijke tijden gehad bij Manchester United. Ik voelde geen plezier meer en heb zelfs tegen mijn broer gezegd dat ik het niet meer aankon.”

Tijdens het interview brak Antony in tranen uit. “Het raakte me toen al. Het waren echt zware dagen. Alleen ik weet hoe het was om daar thuis te zitten. Ik had niet eens de kracht om met mijn zoontje te spelen. Ik heb dagenlang niets gegeten en zat opgesloten op mijn kamer. Godzijdank, met de hulp van mijn familie en vooral met de hulp van God ben ik eruit gekomen. Nu ben ik hier, en ben ik gelukkig.”

En dat gun je hem. Wij zijn oprecht blij dat de Braziliaan zijn voetbal en plezier weer heeft teruggevonden. Niemand verdient zo’n donkere periode.