Als je tegenover Antony staat als verdediger kan je weinig beginnen, hij is vliegensvlug en geeft je een panna voordat je met je ogen kan knipperen. Eenmaal langs je, schiet de Braziliaan de bal negen van de tien keer snoeihard in de goal. Hoewel zijn acties onvoorspelbaar zijn, is de viering van de goals eigenlijk altijd bekend. Hij maakt met zijn vinger de letter L, maar waarom doet hij dit?
Hij viert elke goal op deze manier voor een meisje met de naam Larissa, een Braziliaans meisje dat herstellende is van kanker. Antony heeft haar ontmoet bij zijn vorige club São Paulo. Het meisje is hem erg bijgebleven.
Speciaal persoon
“Ze betekent veel voor mij”, zegt Antony, toch wel geraakt, in zijn gesprek met Trouw. “Ik zal haar voor altijd in mijn hart meedragen.” Antony heeft uit steunbetuiging al een keer zijn hoofd kaal geschoren en ziet het zieke meisje nog regelmatig. “Nog steeds hebben we veel contact. Voor elke wedstrijd stuurt ze een bericht om mij succes te wensen. Larissa vormt een grote inspiratiebron voor mij. Hoewel ze veel heeft meegemaakt, blijft ze sterk. Gelukkig gaat het nu goed met haar”, vertelt de aanvaller van Ajax.
Amsterdam bevalt goed
Antony speelt alweer een poosje in onze hoofdstad en dat bevalt hem wel. “Ik voel me hier erg thuis, vooral vanwege het gevoel van vrijheid”, aldus de aanvaller. “Ik kan hier normaal over straat en rustig boodschappen doen. Daarnaast zijn de mensen vrolijk en de supporters lief.”
Met beide benen op de grond
De vleugelspeler zal niet gauw naast zijn schoenen gaan lopen, Antony groeide op in een van de armste wijken van São Paulo. “Die plek zit voor altijd in mijn gedachten”, zegt Antony. “Ik heb elke dag wel dingen gezien die niet goed waren, maar mijn ouders hielden mij altijd voor wat goed en slecht is. Daardoor heb ik geleerd om met beide benen op de grond te blijven. Ik ben niet beter dan iemand anders. Opgroeien in de favela was voor mij een motivatie om te slagen als profvoetballer.”
