Van Rijthoven gooit racket definitief in de ring na slepende blessure

doorRuben Tardjopawiro

Tim van Rijthoven, de Nederlandse tennisser die in 2022 plots doorbrak en heel even droomde van de wereldtop, heeft op 28-jarige leeftijd zijn profcarrière moeten beëindigen. Geen groot afscheidsfeest, geen laatste wedstrijd met publiek, maar een pijnlijke beslissing achter de schermen, afgedwongen door een hardnekkige elleboogblessure die hem al ruim anderhalf jaar in de greep houdt.

Van Rijthoven kende in juni 2022 zijn absolute doorbraak op het Libéma Open in Rosmalen. Hij versloeg toen op indrukwekkende wijze een rij wereldtoppers en won zijn eerste ATP-titel. Een paar weken later haalde hij zelfs de vierde ronde op Wimbledon, waarin hij tegenover Novak Djokovic stond op Centre Court. Ineens was hij niet alleen ‘die Nederlander met talent’, maar een speler om serieus rekening mee te houden.

Hoge piek, diepe dalen

Die opleving leek het begin van iets groots, maar het bleek achteraf zijn hoogtepunt. Al snel daarna begonnen de fysieke problemen. Zijn elleboog, die al langer opspeelde, werd een serieuze belemmering. Revalidatie volgde, met tussenpozen van hoop en teleurstelling. Van Rijthoven probeerde meerdere keren een comeback, maar telkens bleek het lichaam niet mee te willen. Sinds begin 2023 kwam hij nauwelijks nog in actie, en wedstrijden spelen werd steeds lastiger, zowel fysiek als mentaal.

Na maanden van wikken, wegen en medische trajecten kwam afgelopen week het onvermijdelijke bericht: hij stopt. Via sociale media liet hij weten dat het besluit hem zwaar valt, maar dat doorgaan simpelweg niet meer haalbaar is. “Het liefst was ik op mijn eigen voorwaarden gestopt,” gaf hij aan, “maar mijn lichaam denkt daar anders over.”

Van Rijthoven bedankt in zijn verklaring zijn familie, team en fans, en blikt met trots terug op zijn prestaties. Vooral de overwinning in Rosmalen, voor eigen publiek, blijft voor hem een onvergetelijk moment. De vreugde, de verrassing, en het besef dat alles op z’n plek viel, dat blijft.

Potentie was er zeker

Het is zuur, want de potentie was duidelijk. Zijn speelstijl, krachtig en zelfverzekerd, en zijn ontspannen houding op de baan vielen op. Nederland had weer even meerdere mannelijke tennissers die meededen op het hoogste niveau, iets wat tot nu toe alleen Botic van de Zandschulp en Tallon Griekspoor nog in leven houden.

Of Van Rijthoven in de tenniswereld actief blijft, is nog niet bekend. Maar met zijn ervaring en uitstraling lijkt een rol als coach, analist of mentor bijna vanzelfsprekend. De sport zit diep in zijn vezels, en zo'n afscheid betekent meestal geen definitief vertrek uit de tenniswereld.

Zijn carrière was kort, piekte onverwacht hoog en eindigde veel te vroeg. Maar Tim van Rijthoven liet zien hoe ver je kunt komen als talent, timing en lef samenkomen. En hoe kwetsbaar topsport tegelijk kan zijn.