Wat begint als een onschuldig gezondheid ritueel eindigt in een zware dopingschorsing. De Australische tennisser en dubbelspecialist Max Purcell krijgt 18 maanden schorsing aan zijn broek vanwege een overtreding die op papier weinig spectaculair lijkt: hij kreeg te veel vitamine-vloeistof via een infuus toegediend. Geen doping, geen verboden middelen, maar een ‘verkeerde toedieningsmethode’. Toch moet hij bijna anderhalf jaar toekijken.
In december 2023 ontving Purcell in een kliniek tweemaal een vitamine-infuus van 500 ml, wat de limiet van 100 ml per 12 uur ruim overschreed. Het infuus bevatte geen verboden stoffen, puur vitamines en mineralen maar het overschrijden van de toegestane hoeveelheid is op zich al een dopingregel-overtreding. De regels zijn streng: de methode zelf is verboden, ongeacht de inhoud van het infuus.
Hoewel Purcell de kliniek vooraf op de hoogte bracht van zijn sportstatus en de regels, besloot men daar alsnog het infuus toe te dienen. Dat hij vervolgens open en volledig meewerkte met het onderzoek, leverde hem een strafvermindering van 25% op. Toch betekent het dat hij tot juni 2026 uit competitie ligt en al zijn resultaten en prijzengeld van eind 2023 en begin 2024 zijn geschrapt.
Vergelijk het eens met Sinner en Swiatek
Deze zaak roept direct vergelijkingen op met andere recente dopingschandalen in het
tennis, zoals die van Jannik Sinner en Iga Swiatek.
Sinner testte in maart 2024 tweemaal positief op clostebol, een
anabole steroïde. Zijn verklaring: een wondbehandeling spray van zijn fysiotherapeut. Aanvankelijk vrijgesproken, maar na hoger beroep accepteerde hij een schorsing van drie maanden. Ondanks de aanwezigheid van een verboden stof kwam hij er relatief mild vanaf. En dus kan de nummer 1 van de wereld ondanks veel scheve blikken van collega’s gewoon meedoen tijdens de Roland Garros.
Ook
Iga Swiatek, voormalig nummer één van de wereld, kwam onder vuur te liggen nadat ze positief testte op trimetazidine (TMZ) tijdens het WTA-toernooi van Cincinnati. TMZ is een medicijn dat normaal gesproken wordt gebruikt door mensen met hartproblemen. In de sportwereld is het echter verboden, omdat het het uithoudingsvermogen kan verbeteren en vermoeidheid kan onderdrukken, precies het soort voordeel waar de dopingregels voor bedoeld zijn. Bij langdurig gebruik werkt het zelfs prestatiebevorderend.
De impact van zo'n positieve test is normaal gesproken groot: de Russische kunstrijdster Kamila Valieva werd er vier jaar voor geschorst, en ook 23 Chinese zwemmers testen eerder positief op dezelfde stof. Toch kwam Swiatek er opvallend licht vanaf: slechts één maand schorsing.
Regels zijn regels, of toch niet?
De verschillen tussen deze drie zaken zijn opvallend. Waar Purcell wordt gestraft om een technische fout zonder verboden middelen, krijgen twee spelers die positief testen op verboden stoffen aanzienlijk mildere straffen of helemaal geen. Dat leidt tot vragen binnen de tenniswereld: hoe consequent worden de regels toegepast? Wordt er met twee maten gemeten? En is de strafmaat nog in verhouding?
Wat vooral duidelijk wordt: de regels rond doping zijn strikt en soms verrassend hard, ook als er geen sprake is van bedrog of opzet. Topsporters moeten niet alleen letten op wat ze innemen, maar ook hoe ze het innemen en met wie ze samenwerken. Een fout bij een kliniek, en je staat anderhalf jaar aan de kant.
De zaak-Purcell is een les voor alle atleten: onwetendheid of goede bedoelingen beschermen je niet tegen de regels. Hij zal die vitamineboost nog lang voelen. En voor wie zich afvraagt of de regels eerlijk worden toegepast: de verschillen met Sinner en Swiatek zorgen in elk geval voor de nodige discussie.