Met de DFDS-ferry naar Sunderland is een bucketlistding voor elke voetballiefhebbende vriendengroep
Engeland is het summum van het internationale topvoetbal. Een voetbalwedstrijd in de UK bezoeken zal ongetwijfeld op de bucketlist staan van elke voetballiefhebber. De leukste manier om naar de overkant van de Noordzee te reizen? Dat moet de DFDS-ferry zijn. Wij gingen naar IJmuiden om de boot naar Newcastle te pakken voor een ultiem weekendje groundhoppen in de Britse voetbalcultuur bij Sunderland.
Bekijk hier ons Instagram Story verslag van de trip.
Ondergetekende reporter neemt vrienden Sytze (Valken ’68 3) en Dennis (SV de Meer 3) mee voor de oversteek naar de Georgie Shore. Daar staat een wedstrijd op ons te wachten in het Stadium of Light. De kenner weet dat het hier gaat om Sunderland. Natuurlijk is het tof om naar een match in de poenerige Premier League te gaan, het echte Britse voetbal beleef je in het Championship. We nemen je mee in een integrale live-blog van onze trip.
VRIJDAG
17:33: We stappen aan boord van de DFDS-ferry. We checken in en leggen de spullen in onze kajuit. In de kamer zijn twee stapelbedden, een badkamer en suite met wc en douche en een raam met uitzicht op zee. “Jongens, zullen we wel afspreken dat we hier niet poepen?”, zegt Dennis.
18:06: Dennis komt aanzetten met drie glazen met champagne met een aardbei erin. Proost!
18:12: We zijn aan de beurt voor een ronde in de Skybar. Drie halve liters voor 16 euro. Daar kun je niks van zeggen.
20:13: Na vier halve liters en een glas champagne is het tijd om de knorrende maag z’n zin te geven. Daarbij kan er a la carte worden gegeten, maar ouderwets bunkeren kan je in het Explorers Restaurant. Een buffet waar menig all you can eat restaurant een puntje aan kan zuigen. Loempia’s, frites, pasta, kibbeling, salade, noodels, kip en zoveel je wilt. Dus ploffen we even later na drie volle borden neer in onze stoel met een gevoel alsof we zojuist het anker hebben opgegeten. We raken in gesprek met een vriendengroep uit Helmond. “Hedde gij ook tickets voor een pot van Sunderland?”
21:49: Terwijl we een nieuwe halve liter aan onze lippen zetten, is er een dance battle gaande op de dansvloer tussen een opa met z’n twee kleindochters. We willen de app van VI openen, maar midden op zee is er geen internetverbinding. Je kan wel een bundel aanschaffen voor 17 pond voor een uurtje op ‘t web.
21:55: We besluiten maar eens op avontuur te gaan op de boot. In de bar is het duidelijkst het drukst, maar je kan ook tax free Tommie Hilfiger kleding shoppen, je geld vergokken in een van de vele fruitautomaten of een film kijken in de bioscoop. Wij besluiten ons geld te spenderen aan een kermismachine waar je zo hard mogelijk tegen een bal aan moet trappen. Een ventje van een jaar of 12 staat erbij en kijkt hoe wij een poging doen om onze liezen af te scheuren. Het ventje gooit er ook een pond in en doet ook een potje mee. Opmerkelijk genoeg haalt hij de hoogste score, terwijl hij absoluut niet het hardste tegen een bal aantrapt. “Bij deze attractie draait het om techniek, niet om kracht”, merkt Sytze bedachtzaam op.
22:11: Met een verse pint nemen we weer plaats op onze stek in de bar. Er komt een vrouw naar ons toe. “M’n zoontje vertelde dat hij vrienden heeft gemaakt met jongens van boven de 18”. Ze loopt direct weer weg. Het bandje maakt voor de vierde keer deze avond aanstalten om een cover te spelen. Een paar ouden van dagen laten zich dat geen twee keer zeggen en showen hun danskwaliteiten aan het aanwezige publiek.
23:30: De band is definitief van het toneel verdwenen, maar we lopen ergens anders op de ferry een singer-songwriter tegen het lijf. In de bar zitten 15 man en één vrouw. Van ‘Sweet Carolina’ tot ‘Piano Man’ tot ‘Alice, Who The Fuck is Alice’. Alle bekende karaoke anthems worden voorgedragen. Het voetbalteam achter ons zingt de klassiekers stuk voor stuk hartstochtelijk mee. ‘ALICE, ALICE, WHO THE FUCK IS ALICE’, klinkt het uit volle borst.
23:52 De eenzame vrouw is opeens op de stoel bij ons komen zitten. Direct kegelt ze een volle halve liter van tafel. Het gevolg is een natte broek, doorweekte vloer en tientallen scherven. “It wasn’t me”, probeert ze nog met de ogen van een onschuldige beagle die zojuist de inhoud van een prullenbak door het hele huis heeft verspreid. Tevergeefs, want een zestal Hollandse ogen hebben haar op heterdaad betrapt. Kan gebeuren.
23:57: Toch wel nieuwsgierig vragen we ons af wat haar op deze boot brengt. “Ik ben hier met m’n zoontje en we zijn vier uur in Amsterdam geweest.” Ook al! De DFDS-ferry is blijkbaar een bekend cultureel uitje in Newcastle. 32 uur op zee om vier uur in onze hoofdstad door te brengen. Dat is dedication!
00:10: De singer-songwriter wil stoppen, maar daar is één Engelsman het niet mee eens. Hij probeert de zanger zover te krijgen om nog een paar liedjes te zingen. ‘I’LL PAY YOU!” schreeuwt hij door de zaal. Ze pakken allebei hun telefoon erbij. De zanger doet nog een toegift van een paar liedjes.
00:25 Er worden ongevraagd drie shotjes sambuca’s bij ons op tafel gezet. Tijd om naar bed te gaan.
ZATERDAG
08:00: MATCHDAY! We worden gewekt door een stem die zo uit 1943 lijkt te zijn gekomen. In al die uren was er een constante factor: de varende boot die met een gangetje of 30 km/u zijn weg door de Noordzee pruttelt. We zijn inmiddels 14 uur onderweg.
08:27: Terwijl we naar het ontbijtbuffet in Explorer’s Kitchen lopen, merken we aan de deining voor het eerst dat we op een schip zitten. Op het menu staat, hoe kan het ook anders, English breakfast. We scheppen een bord op met toast, bacon, roerei, gebakken aardappels.
08:33: De avond wordt geëvalueerd. Dennis: “Jongens, weet je nog dat die kale dikke 50 euro ging overmaken naar die zanger om een paar extra liedjes te zingen?”
08:33: Sytze deelt een van zijn levenswijsheden: “Je moet zo lang mogelijk in de bar blijven hangen, dan gebeurt er altijd wel iets.”
08:35: “Hè Dennis”, zegt Chris. “Heb je nog meegekregen dat Sytze z’n telefoon had laten liggen in die bar?” “Hahaha nee, meen je dit.” “Ja, die is toen wij in bed lagen nog even naar de bar gegaan.” Sytze: “Hij lag nog netjes op de bank. Niks aan het handje. Die zanger was ook weer aan het spelen.”
08:57: Land in zicht! Na zo’n 16 uur varen naderen we Engels grondgebied.
09:33: “Welcome to the UK border”. We stappen in een dubbeldekker die ons in een halfuurtje naar ons hotel brengt.
10:19: We checken in bij Scarlett van hotel Hampton by Hilton. “What are you going to do, guys?”, vraagt ze. Als we zeggen dat we een wedstrijd van Sunderland gaan bezoeken, vraagt ze of we met de DFDS-ferry zijn gekomen. Blijkbaar zien we eruit alsof we 16 uur op een boot hebben gezetten. Zelf gaat ze niet naar Sunderland, want ze is supporter van The Magpies, de grote zwart-witte rivaal uit Newcastle.
10:28: “Den, heb je je zonnebril mee? We gaan naar het Stadium of Light, hè"”, zegt Sytz. “Wordt het zonnig ja? Wacht, effe het weer checken.” De zonnebril wordt ingepakt.
11:25: We pakken de metro naar Sunderland. Het is een halfuurtje rijden. De eerste fans druppelen binnen in de coupé. "Kijk, daar loopt iemand al een halve liter Stella te beuken", zegt Sytze. De eerste korte broeken worden ook al gespot.
11:51: “Het is hier gewoon mooi van lelijkheid”, merkt Dennis treffend op. Een lokale straatmuzikant jammert een paar liedjes over het plein. In plaats van een paar pond in een koffer te gooien, zet een voorbijganger twee halve liters voor de neus van de zanger neer en loopt door. De lokale Yves Berendse kan er hartelijk om lachen en gooit een ‘thank you’ tussen de regels door.
12:00: “Kunnen we nog naar de bookmaker om een betje te zetten? 30 pond op winst Sunderland en een doelpunt van Jobe Bellingham”, meldt Dennis. Eerst maar eens lunchen bij The Botanist Bar & Restaurant in Sunderland. We lopen een compleet lege zaak binnen. Sytze: "Het is maar goed dat we hebben gereserveerd." Dennis: “We kunnen ook drie Guiness bestellen, dan hoeven we ook niet te eten.”
12:05: Er wordt twee halve liters en een bloody marry gereserveerd. We bestellen drie keer ‘Our Famous Hangin Kebabs’, met kip, garnaal en kofta. Er stromen al wat meer Sunderland supporters binnen in de overigens prachtige zaak. Dikke aanrader om een bodem te leggen.
13:30 We wandelen richting het stadion en lopen langs een gezellige pleintje voor de Sunderland fans. Een Ed Sheeran look-a-like zingt liedjes op het podium, wat hij in tegenstelling tot de eerdere muzikant op het plein heel knap doet. Het zonnetje staat aan de hemel, het bier vloeit rijkelijk, de supporters praten met elkaar bij. Life is good.
14:44: Op naar het Stadium of Light, de thuisbasis van Sunderland. Er staat een wedstrijd tegen Oxford United op het programma. Sunderland is de favoriet, want het staat fier bovenaan de ranglijst van het Championship, het tweede niveau van Engeland.
14:59: Na nog snel een halve liter te hebben geadt, nemen we net op tijd plaats op onze stoeltje op de tribune achter het doel. Het is een schitterend Engels stadion met steile tribunes, dat in de loop der jaren is uitgebreid naar zo’n 48.000 mensen. Ongeveer net zo groot als De Kuip. En dat voor een tweede divisie club.
15:15: Doelpunt! 1-0 voor Sunderland. Bellingham, het 19-jarige boertje van de Real Madrid-ster, scoort. Dennis baalt. “Verdomme, Daar had ik op in willen zetten!”
15:35: Het gezang galmt door het stadion. De sfeer is uitstekend. Bij groundhoppers geniet Sunderland een aparte status. De club heeft aan extra populariteit gewonnen door de Netflix-serie Sunderland ‘Til I Die. In die serie wordt de club gevolgd in het seizoen 2018, waarin het na een degradatie probeert terug te komen naar de Premier League. Het tegenovergestelde gebeurt; ze degraderen direct nog een keer en spelen opeens in de League 1, het derde niveau van Engeland.
15:57: In de rust raken we in gesprek met een groepje Sunderland-supporters, die benieuwd zijn hoe we hier verzeild zijn geraakt. Supporter in de rust: "Do you want a beer? My son doesn’t want it. I’m now doubting if he really is my son, hahaha"
16:20: 2-0! De buit is binnen. Sunderland speelt heerlijk, verzorgd voetbal. Die zouden in de Eredivisie makkelijk meespelen om de titel. Kwaliteitsteam.
16:34: “Where you from?”, vraagt een meid achter ons op de tribune. “Here is my scarf, you get a present.” De vrouw is zo aardig dat ze haar rood-witte Sunderland sjaal cadeau doet aan de drie Hollandse knapen. Het vertrouwen in de mensheid is weer met een paar procent toegenomen.
17:24: We drinken nog een paar biertjes in het stadion. De grasmaaiers zijn al 30 minuten bezig om het veld weer in shape te krijgen. "Hè maar Den, hoe krijg je nou die strepen op het veld?". We komen de groep weer tegen uit de rust en ze willen graag op de foto met ons. Daar zeggen we geen nee tegen.
18:46: Terug in het hotel stapt een gezin uit Den Haag bij ons in de lift. “Ook naar Sunderland geweest?” Ook naar Sunderland geweest.
18:48: Sytze: “Jongens, hoe herken je een ADO-supporter? Groen sjaaltje, gele tanden.”
19:36: Het is half 8 en we hebben al 3,5 liter bier in onze mik. Het lijkt wel carnaval. We gaan eten bij de Chinees in Newcastle. Na een korte blik op Google valt de keuze op Phoenix. Goeie keuze.
21:06: We lopen door de stad richting het centrum. Een chick voor ons loopt tegen een paaltje aan. Dennis giert het uit. "Hahaha, dit kan toch niet"!. De chick kan er met wat zelfspot ook wel om lachen. "Thanks guys", roept ze nog met een grote glimlach. Haar twe vriendinnen getooid zonder jas en in akelig korte rokjes en drie ladders in hun panty geven geen kick.
21:15: We komen aan op ground zero. Het lijkt wel een slagveld. Alsof de hele stad de afgelopen uren een fles tequila pp achterover hebben getikt, iedereen is apelam. Er wordt geschreeuwd, mensen zitten op de grond met hun hoofd tussen hun benen en twee gasten rollebollen in een vriendschappelijk stoeipartijtje over straat. Newcastle op een zaterdagavond in volle glorie. You gotta love the Geordie Shore.
21:44: We komen aan in The Old George. Niet zomaar een tent, want dit is de oudste kroeg ter wereld. Althans, dat zegt Dennis. Het feest is overigens gewoon buiten op een pleintje, waar een dj in een hoekje plaatjes staat te draaien. In de tussentijd kunnen wij de kwalificatie van de Formule 1 op een van de drie schermen volgen. Het courtyard ruikt naar pis en kots, maar daar wen je vanzelf aan. We bestellen drie halve liters. De avond moet nog echt losbarsten.
22:06: Er loopt een meid rond waar je Jagerbombs voor een tientje kan bestellen. Het voelt hier als een mix van Stratumseind en de Goaßstall in Hinterglemm. Drie stuks alstublieft!
22:33: De DJ draait alle hits die op Hitzone deel 3 t/m deel 24 zijn gegooid. Het werkt perfect. Een meid waant zich in So You Think You Can Dance of op een salsa-avond in Meddelín, waar ze elke centimeter van de dansvloer benut om haar kunsten te etaleren. Fascinerend kijken we toe, terwijl we af en toe een klein schoudertje op en neer bouncen op een houseremix van Harry Styles zijn 2020 zomerhit Watermelon, sugar, high.
22:59: We vallen echt met onze neus in de boter vanavond in Newcastle, want het is Halloween. Het lijkt nu helemaal op een zaterdagavond mid-Februari op Stratumseind. De stad komt volledig tot bloei. We zien twee gasten in een wortelpak, we zien een groepje als La Casa de Papel verkleed, Bugs Bunny komt voorbij huppelen, de kerstman deelt een compliment uit en er zijn heel veel vrouwelijke zusters, duiveltjes en konijntjes. Zoek naar drie gasten die wel een jas aanhebben en je hebt de Nederlanders zo te pakken.
00:00: Naast Sunderland hebben we zin om nog een club te bezoeken. De nachtclub. Altijd even Resident Advisor checken als je in het buitenland bent. We hebben mazzel, want Roza Terenzi (Dekmantel, Lentekabinet, Panoramabar) draait vanavond in de Cobalt Studios. Een gezellig klein aftands donker zaaltje naast een viaduct waar een treinspoor overheen loopt.
00:33: We stappen over op de vodka cola.
03:00: Dennis wil naar huis.03:00: Is het nog steeds drie uur? We zijn toch echt een uurtje verder. Ah, de klok is een uurtje teruggegaan. Toch nog een uurtje extra feest gepakt. Tijd voor een Ubertje en een ritje naar het hotel.
03:41: Het lampje gaat uit. Uitgeteld duiken we onze mand in. Tabee!
ZONDAG
11:00 – Na een zuipmarathon van 12:00 tot 03:30 uur zijn we compleet vergeten wat er op zondag heeft plaatsgevonden. Er staat ons nog iets bij van een wandelingetje langs de Tyne, een Indiaas restaurant en voetbal kijken in de pub. Verder weten we vooral dat dit een legendarisch weekend is geweest en dat de DFDS-ferry naar Newcastle op de bucketlist moet van elke voetballiefhebber. Of nou ja, iedereen die van een leuke zaterdagavond houdt, gaat zich hier kostelijk vermaken.
Zelf ervaren? Je boekt een all-in arrangementje al vanaf €185. Check DFDS.nl.
Meer beelden? Bekijk hier ons Instagram Story verslag.
7 fun facts over Newcastle
1. Newcastle staat bekend als de koudste stad van Engeland. Als dat je niet over de streep trekt, weten wij het ook niet meer.
2. Newcastle is door z'n ligging ook de stad met de minste regenval in Engeland.
3. Mr Bean is een van de bekendste Geordies.
4. De Millenniumbrug is de eerste draaibrug ter wereld
5. De ruitenwisser is uitgevonden in Newcastle
6. The Metro Centre staat in de top-10 grootste winkelcentra van Europa
7. Het beroemde Geordie-accent is verkozen tot vriendelijkste in de UK
Gallery DFDS-ferry trip naar Sunderland
11 redenen waarom jij stage wilt lopen bij FHM
De Tesla model 3 is nu goedkoper dan ooit
