Grandbrothers’ nieuwe album ‘Late Reflections’ namen ze op in de Dom van Keulen

We gaan er vanuit dat Late Reflections de soundtrack is die je hoort op het moment tussen leven en dood. Waar kom die beter tot zijn recht dan in een kerk? Dan hebben we het niet over de toren bij jou in het dorp, maar over de Dom van Keulen. Grandbrothers nam er hun vierde studio-album op, een unieke kans en een bovennatuurlijke ervaring.

Grandbrothers

Waar je misschien zou verwachten dat wanneer twee artiesten zichzelf Grandbrothers noemen, er zeer waarschijnlijk ook gedeeld bloed door de aderen stroomt, was dat hier toch niet het geval. De ‘broers’ ontmoetten elkaar in 2011 en 4 jaar later startten ze met hun act. Waar de één (in de meest positieve zin van het woord) een ontzettende piano-nerd is, is de ander een onredelijk slimme audio-nerd. Met zoveel brainpower hebben ze een stijl (en een techniek) bedacht, die in elke vorm uniek is. Daarover zo meer!

Grandbrothers' Late Reflections

Met hun deels akoestische en deels digitale achtergronden is hun muziek ook precies dat. Crossovers tussen (een beetje een respectloze term) ‘pianomuziek’ en elektronica passeren wel vaker de revue, maar dit is echt net even wat anders. De melancholiek is dit keer geen excuus om een bombastische sound te kunnen verantwoorden. Bij Grandbrothers voelt de combinatie gerechtvaardigd.

Wat daar misschien aan heeft bijgedragen is de ‘studio’ waar het album is opgenomen. Waarom studio tussen van die aanhalingstekens staat? Dat is omdat ze het album opnamen in de Dom van Keulen, een van de bekendere landmarks van Deutschland. Waarschijnlijk heb je dezelfde vraag als wij: hoe krijg je zoiets geregeld? Moet je god opbellen of je zijn huis even mag lenen?

Dom van Keulen

Nee dat hoeft niet. Althans, niet bij Grandbrothers. Er viel bij hen een vrij bijzondere uitnodiging op de deurmat met de vraag of ze misschien niet in de Dom wilden spelen voor het 700-jarig bestaan van het kerkkoor. Waar het bekende repertoire vast oké was geweest, wilden de mannen graag even wat nieuws in elkaar zetten voor de gelegenheid. Je raadt het al, dit is een beetje uit de klauwen gelopen. Erol & Lukas waren onder de indruk van de ruimte, maar misschien nog wel meer van de akoestiek: de ruimte groeide uit tot een van de instrumenten.

Al snel werd ze iets nieuws duidelijk: hun nieuwe materiaal wilden ze graag opnemen. Aangezien de Dom ondertussen tot instrument was gepromoveerd, moest het daar gaan gebeuren. Je ruikt het al, dat mocht. Wel moest het ’s nachts gaan gebeuren, een hele beleving an sich. “Het is niet de ideale opnamesetting, zo midden in de stad is er veel herrie (treinen, mensen, sirenes). Ook moesten we al onze apparatuur elke avond instellen en zorgen dat alles was opgeruimd in de ochtend. Stel je voor dat je er ’s nachts bent, in een lege, gigantische, zieke ruimte. We beseffen het nog steeds niet.”

Apparatuur

Nu klinkt het misschien een beetje kleinzerig, ‘we moesten elke avond onze spulletjes neerzetten en ze ’s ochtends weer weghalen’, maar deze mannen werken wel met net wat anders dan onze Nederlandse DJ’s. Met een USB-stickie komen ze niet zo ver. De Grandbrothers werken met een analoge set-up waarover we een apart artikel zouden moeten maken als we het willen uitleggen. Voor het piano-werk is er een, je verwacht het niet, dikke vleugel. Met elektromechanische hamers wordt de vleugel veranderd in een soort drumstel-hybrid. Daarnaast wordt er met magnetisme ook van de piano een soort synthesizer gemaakt. Ingewikkeld verhaal, maar het klinkt wel heel uniek.

Ga vooral even lekker zelf luisteren, dit is flink veel tekst voor een instrumentaal album.