Engelse vrouw heeft een poosje een vogelnest in haar haar gehad

De Engelse verhuisde samen met haar man, Robin, naar Ghana. Ze woonden eerst in London waar de vrouw als fotograaf en copywriter werkte. Ze verhuisde van de drukke stad London naar de hoofdstad van Ghana(Accra). Hier woonden ze in een bungalow met een rieten dak. De Engelse vrouw hield van jongs af aan al erg van de natuur, ze voelde zich in Ghana dan ook erg thuis.

Haar vriend werkte veel, zijzelf mocht echter vanwege haar visum niet werken. Ze voelde zich vaak eenzaam en doelloos in de bungalow. Met weinig mensen om haar heen besloot ze zich te richten op de natuur, ze leerde de routine van de lokale vogels en begon zich echt in de beestjes te verdiepen.

In september 2018 was het regenseizoen in volle gang. Na een bijzonder hevige onweersbui vond de vrouw een vogeltje in nood. Ze besloot voor het beestje te gaan zorgen, eerst deed ze dit in een kartonnen doos met theedoeken. Ze sprak met een vogel expert en die vertelde haar dat het vogeltje 12 weken verzorgt moest worden voor het weer de natuur in kan.

De twee kregen een bijzondere band, de vrouw vertelde hierover tegen theguardian : “De volgende 84 dagen leefde het vogeltje bij mij. We werden onafscheidelijk. Hij vloog naast me of klampte zich aan me vast als ik in huis liep, terwijl we over de grasvlakten liepen of als ik reed. Terwijl hij leerde vliegen, maakte hij korte vluchten van mijn hand, naar mijn schouder, naar mijn hoofd. Hij onderzocht mijn kleding, riem en schoenveters. Ik at en ging met één hand naar het toilet, terwijl hij dagelijks dutjes deed in mijn tot een kom gevormde handpalm. In de schemering aaide ik hem tot zijn ogen neervielen en zijn hoofd opzij hing. Dan liet ik hem in zijn theedoekennest laten zakken.”

Later begon de vogel zich echter te nestelen op het hoofd van de vrouw, ze zei hierover: “Elke dag maakte hij kleine "nestjes" in mijn haar, ik voelde me hierdoor gevleid. Hij verstopte zichzelf onder een gordijn van haar en verzamelde afzonderlijke lokken met zijn snavel, vormde ze tot een ronde geweven lokken, die op een klein nest leek. Aan het einde van de ging hij er weer uit zodat ik het kon kammen en wassen, de volgende dag begon het beestje zonder pardon weer opnieuw.”