Bij het zien van de tekst gate open achter je vlucht op de flight departures-displays, stijgt het innerlijke stressniveau tot een hoogtepunt en is sprinten door de vertrekhal men niet vreemd. Om dan bij de gate aan te komen en te zien dat je vliegtuig nog aan kerosineslang hangt en de terminal vol zit met wachtende mensen.
Heb je dat hele pokken eind voor Jan met de bekende achternaam voor lul gelopen met je handbagage koffertje in de hand. Hijgend en puffend kun je dan gaan klagen bij dichtstbijzijnde grondstewardess, waarom het allemaal zo lang duurt. Deze held gooit het over een compleet andere boeg. Als de stewardessen vragen of iemand een liedje wil zingen twijfelt hij geen moment en trakteert hij zijn medepassagiers op een show door Blackstreet’s “No Diggity” door de intercom te zingen. Als een ware eindbaas zorgt hij ervoor dat iedereen in de vibe mee gaat, en het wachten een stuk aangenamer maakt. Dit is toch genieten!