Column: Noem een vrouw nooit een slet!

‘De grootste vrees van een vrouw is als slet bekend te staan. Dat heb ik niet van mijzelf, maar wel van talloze vrouwen die zich bij mij, de vrouwenfluisteraar, hebben beklaagd over het feit dat een kerel een held is als hij honderden vrouwen heeft beklommen, en een vrouw een slet als zij méér dan 2,9 zwanzen de schoot geboden heeft.

Mannen de bink, vrouwen de slet: ze vinden het allemaal bijzonder oneerlijk, de dames. Waarom zouden zij niet elk weekend een verse prijshengst mogen uitzoeken? Waarom kunnen zij niet, net als mannen, tegen hun vriendinnen snoeven dat ze de afgelopen nacht tot binnen een centimeter van een totaalruptuur zijn opengereten door een stamper van intergalactische proporties? En daarbij meermalen squirtend zijn klaargekomen, met gevaar voor terminale dehydratatie?

Ik moet ze het antwoord schuldig blijven. Er is geen enkele objectieve reden aan te wijzen waarom mannen worden bewonderd voor promiscuïteit, en vrouwen veroordeeld. Er is geen verschil tussen een man die elke week een nieuw hertje meetroont naar zijn jongenskamer, en een gezonde jonge vrouw die houdt van verfrissende variatie in haar binnenste.

Ja, je hoort wel eens van die biologische theorieën: zij moet de vader van haar kroost, de beschermer, de provider , aan zich binden en is dus evolutionair gebaat bij monogamie, terwijl hij zijn zaad juist kwistig moet rondspuiten om aldus de kans te vergroten dat zijn nageslacht nog generaties lang de savanne bewandelt.

Maar zeg! Het is verdomme 2018! Vrouwen zijn mannen in alle opzichten voorbij gestreefd. Men doet het beter op school, men is doende mannen te verdrijven uit de arbeidsmarkt, men heeft voldoende zaad op de spermabank staan om het voortbestaan van de soort zonder tussenkomst van mannen tot het einde der dagen te garanderen. Vrouwen, we horen het overal, zijn de nieuwe mannen, mannen juist het overbodige geslacht, met zwak zaad, gedoemd tot voetnoot in de evolutie. En een bescheiden rol als seksspeeltje van hun meesteressen, de vrouwen.

En toch zijn vrouwen de slet, en mannen de held. Je snapt het werkelijk niet.

Zou het dan misschien komen doordat vrouwen overwegend een kuis geslacht zijn, en ze hun reputatie niet willen laten bezoedelen door die paar nymfomane zusters? Dat de meeste vrouwen enkel seks willen met de liefde van hun leven, en dat twee keer in de week, in de missionarishouding, primair de voortplanting tot doel hebbende, fluisterteder, knuffelrijk, met aan het eind een ragfijne huivering in de lendenen, en enkele traantjes van geluk?

Vergeet het maar. Vrouwen zijn net zo geil, zo niet geiler dan mannen. Neem nou bijvoorbeeld D., een botermalse blondine die lange tijd – naast haar vaste relatie – een zinderende verhouding onderhield met mijn goede vriend P.. Wat hij allemaal met haar mocht – nee, móest – uithalen, tart iedere beschrijving. Tot wel vier keer in de week dwong ze hem tot het uiterste, waarbij ook anaal, deepthroat , gehannes met rubberwaren, milde sm en seksuele vuilbekkerij bepaald niet werden geschuwd. Dit om maar even te illustreren dat deze dame geen katje was om zonder handschoenen aan te pakken, en voor haar bevrediging zeker geen genoegen kon nemen met tweemaalweekse vanilleseks.

En het geval staat niet alleen: meer van mijn huwbare vrienden worden met onrustbarende regelmaat bezocht door vrouwen die enkel seks willen. Gebonden vrouwen die bij hen aankloppen voor keiharde porno. Gewone vrouwen die zich compleet laten gaan voor een uur of twee, drie, vier, en zich hierna verkwikt, doch met blauwgekneusde vagina (écht gebeurd) huiswaarts spoeden, omdat manlief om halfzeven het eten op tafel heeft staan, een fijne maaltijdsalade met Rucola, pijnboompitten, mango en sinaasappelpeperdressing, de schat. Die voor de moeite een zoen krijgt met dezelfde mond die nog geen uur geleden … enfin, u begrijpt het wel. Gewetenloos, genadeloos. Zonder met de ogen te knipperen. De rillingen lopen je over de rug.

De vraag is nu gerechtvaardigd: waarom hebben al die vrouwen naast hun verloofde de acrobatische diensten van derden nodig? Is het behoefte aan variatie, of is er iets sinisters aan de hand? We pakken weer de casus van mijn goede vriend P. . Waarom wilde zij hem? Was haar vaste vriend soms slecht in bed? Had hij een micropenis? Wist hij bij benadering niet het verschil tussen een clitoris en een knieschijf? En zo ja, waarom bleef zij dan bij hem, in plaats van te vluchten in de open armen van mijn goede vriend P., die immers inmiddels door haar toedoen en omwille van haar geluk van zijn echtgenote was gescheiden?

Het heeft ons flink wat bier, denkwerk en emmers met bittere tranen gekost, maar uiteindelijk kwamen mijn goede vriend P. en ik tot een eensluidende conclusie: zij hield wel degelijk zielsveel van haar man, maar koesterde seksueel-avontuurlijke verlangens die zij in haar optiek onmogelijk met haar ware liefde kon delen. Omdat Hij Haar Dan Een Slet Zou Vinden. En dus ging ze voor de slettenseks naar een ander.

Ja, lieve lezers, jullie lezen het goed: deze jonge vrouw ging met groot gevaar voor lijf, have, goed en toekomst een diep perverse overspelige relatie aan, die meer dan twee jaar heeft geduurd, een periode inclusief haar bruiloft en de helft van haar zwangerschap, omdat ze haar man niet durfde vertellen dat zij best ook eens in de anus zou willen worden geneukt, en af en toe gaarne een tik op de bips en een zaadlozing in de mond zou ontvangen. Uit angst voor het Syndroom van Slettebak.

En daarom, mannen van Nederlanden, wordt het tijd af te rekenen met de mythe van de slet. Wordt het tijd de innerlijke sloerie in je vrouw te omarmen en uit de kelderkast te laten. We moeten er maar eens aan wennen, wij mannen, dat het vrouwtje ook meer wil dan lieve knuffels. En dat ze met net zoveel begeerte kijkt naar de buurman als wij naar de buurvrouw. Of misschien ook naar de buurvrouw, je weet het nooit.

Vrouwen houden ook van seks, van experimenten, van variatie, van keiharde porno, van de eigen sekse, van diepdraaiende, kogelronde, clitorisbevende Tarzans van onmenselijk formaat. En dat is helemaal niet erg. Dat is pas erg als dat wordt viesgemaakt en ondergronds moet vluchten. Als je als vrouw moet vrezen voor je reputatie als je niets anders wilt dan een behoorlijk orgasme, of twee, waar je ook nog eens fijn bij kunt gillen. Als je meent dat je een minnaar moet nemen omdat je je verlangens niet kunt delen met degene met wie je een leven lang wilt samenblijven.

Het is erg dat je niet mag uitmaken of je wilt settelen met de eerste penis, of pas na twee, acht, 24 of 6587. Of nooit. Het is erg als je je geremd voelt omdat je verondersteld wordt klinische designseks te hebben, zonder sappen, plooien en kutwindjes. Het is erg dat jouw seksualiteit inferieur wordt geacht aan de zijne. Het is vooral erg omdat je zo veel mist. En die mannen ook. Ik durf te wedden dat meeste mannen na aanvankelijke schrik hun nieuwe sloerie zouden omarmen, en wel erger ook.

Dus laat onze lieve, geile vrouwen uit het donker in het licht. laat de tijd aanbreken waarin de slet op waarde wordt geschat. Waarin man en vrouw gelijkelijk genieten van de onuitputtelijke mogelijkheden van het menselijk lichaam en de onbegrensde variatie van de menselijke seksualiteit. Laten we ons hand in hand teweer stellen tegen allen die oordelen over wat alleen ons aangaat: de beleving van je eigen seks. Drijf de varkens die onze vrouwen onderdrukken in de zee. Je zou mij er persoonlijk zo’n onuitsprekelijk genoegen mee doen.’

Tekst: Jan Heemskerk Foto: Instagram Lyna Perez (en zeker geen slet)