Beer van een vent Stefan 'Skyscraper' Struve vecht zaterdag tegen Volkov

Met zijn 2,13 meter en 120 kg is Stefan Struve met recht een beer van een vent te noemen. Na zijn professionele MMA debut in 2005 en het tekenen bij UFC in 2008, lijkt zijn carrière afgelopen als er hartproblemen bij hem worden geconstateerd. Maar vanaf 2014 staat hij gewoon weer in de ring.

In 2016 wint de Skyscraper al in de Rotterdamse Ahoy van Antônio Silva, dus dat belooft wat voor deze editie. Wij spreken hem over de vechtsport, leven voor de sport en natuurlijk het gevecht in Ahoy op 2 september.

Hoe ben je in aanraking gekomen met vechtsport?
Dat was rond mijn twaalfde. Mijn broer ging al langer naar de gym en was daar intensief bezig met vechtsporten. Op een dag heeft hij mij meegenomen en ben ik eigenlijk nooit meer weggegaan. Ik kwam binnen en vond die sfeer zo overweldigend speciaal. Ik wilde het meemaken en vechten.

Nooit op het voetbalveld gestaan?
Jawel, vroeger. Voordat ik ging vechten stond ik nog weleens een balletje te trappen, maar ik was er klaar mee, ik had geen zin meer om iedere week achter een bal aan te rennen.

In 2005, op je 17^e debuteerde je als MMA-fighter in de ring tegen beren van tegenstanders.
Ja ik wist niet beter. Ik trainde toen al jaren en had eigenlijk maar één doel: ik wilde dolgraag die ring in. Natuurlijk was ik toen ook al geen kleine jongen en er waren door mijn grote lengte zeer weinig tegenstanders van mijn eigen leeftijd tegen wie ik het kon opnemen. In de gym trainde ik ook altijd tegen de oudere en grotere jongens, het was dus voor mij niet meer dan normaal dat mijn tegenstanders ouder en groter waren.

Een paar jaar later belde de UFC, ze hadden mij zien vechten en wilden maar wat graag dat ik ook bij hen kwam vechten. Ik twijfelde geen moment want ik wil op het hoogst mogelijke niveau de ring in gaan en er compleet voor gaan.

Hoe voelt het om die ring in te gaan?
Het is de puurste vorm van competitie. 1 tegen 1. Binnen die ring is het alleen maar jij en die tegenstander. Zodra die bel gaat, ben je nergens anders mee bezig dan die ene wedstrijd winnen, je bent helemaal gebrand op de overwinning. Je kan jezelf echt maximaal testen. Ik wil vechten voor het kampioenschap, voor de titel. Iedere wedstrijd is een overwinning om dat doel te bereiken.

Je wordt 30 kan dat nog?
In mijn gewichtsklasse zie je dat de meesten pas pieken vanaf hun dertigste. Ik ben dus nu pas toe aan mijn beste periode en heb mijn topjaren voor mij liggen. Ik kan nog zeker 5 jaar mee op het allerhoogste niveau. Ook wordt er veel op doping gecontroleerd en er worden in mijn gewichtsklasse veel gasten gepakt. Ik ben echter altijd helemaal clean geweest. Ik wil zelf, en dan volledig op mezelf, die titel grijpen.

Hoe gaat het met de vechtsport in Nederland?
Heel goed! Je ziet dat het de laatste jaren ontzettend is gegroeid en dat de sport aan populariteit wint bij het grote publiek. Veel grote namen maken zich sterk voor de sport waardoor men ziet dat wij ook topsporters zijn en kei- en keihard werken. Dat was een tijdje terug wel anders, de vechtsport stond door foute gasten in een kwaad daglicht en weinig mensen wilden er iets mee te maken hebben.

Aan welke foute gasten moeten we dan denken?
Ik heb geen zin om namen te noemen, maar ik denk dat iedereen wel weet wie er fout bezig waren.

Heeft de vechtsport te maken met vooroordelen?
Ja, mensen hebben er een bepaald idee bij. Dat het bijvoorbeeld heel gewelddadig is en dat wij geen zuivere gasten zijn, maar dat doet mij bijzonder weinig. Ik weet wat ik allemaal doe om op het hoogste niveau te kunnen vechten. Gelukkig zie je tegenwoordig steeds vaker ook ouders met kinderen die geïnteresseerd zijn in de sport.

Hoe bereid je je voor op een gevecht?
Je traint keihard. Het is mentaal de zwaarste sport ter wereld, dat durf ik wel te beweren. Iemand die er anders over denkt, mag wel een keer mee de ring in. Het is niet alleen vechten om te winnen, als je verliest kun je ook nog eens serieuze schade oplopen. Het is geen half werk met een gekneusd teentje in zo’n geval. Er staan twee topatleten die weten waar ze mee bezig zijn. Je traint op klappen. Ikzelf train in Florida keihard. Daar zijn de mogelijkheden en trainingsfaciliteiten gewoon beter en uitgebreider. Daar kan ik ook goed op het worstelen trainen, wat zeer belangrijk is in de ring. Ik zit daar ook bij een van de beste teams ter wereld waardoor we samen geweldig kunnen trainen.

Let je ook extra op je voeding?
Voeding is heel belangrijk, ik let er enorm op. Een goed gebalanceerd dieet zorgt ervoor dat ik continu in topconditie ben en uitstekend kan presteren. In Florida is er een bedrijf dat kookt voor mij. Dat doen zij biologisch, met veel eiwitten en alle andere belangrijke voedingsstoffen. Hierdoor kan ik mij volledig op de sport richten.

Wat is jouw sterke punt?
Mentaal ben ik heel sterk. Blessures houden me niet tegen. Tegenstanders braken tijdens wedstrijden, maar ik niet. Daardoor win ik. Ook mijn lengte is heel belangrijk, ik leer het steeds beter te gebruiken. Vroeger liet ik tegenstanders nog weleens dichtbij komen, dat is nu ook uitgesloten. Ik merk gewoon dat ik in mijn gewichtsklasse op latere leeftijd kan pieken. Ik word steeds sterker en sterker en ook in het worstelen word ik veel beter.

Over je blessures gesproken, je bent een aantal keer geblesseerd geweest. Hoe ga je daarmee om?

In 2013 vocht ik in Japan. De wedstrijd ging echt slecht en ik kwam maar niet in de wedstrijd. Ik dacht aan problemen met mijn cardio, met mijn uithoudingsvermogen. Een paar maanden later had ik tijdens een training een kleine blackout. Ik ging vervolgens naar het ziekenhuis, maar daar konden ze toen niks vinden. Weer een paar weken later bleek dat ik last had van een lekkende hartklep. Dat hakte erin. Dat is moeilijk. Anderhalf jaar later heb ik draad weer opgepakt en kon ik weer vechten. Ik ben nu weer op mijn oude niveau, en misschien zelfs alweer beter.

Tegen wie zou je nog wel een keer willen vechten?

Dat droomgevecht heb ik eigenlijk al waargemaakt. Ik vocht tegen de Braziliaan Antonio Rodrigo Nogueira in Rio de Janeiro. Het hele stadion is dan tegen jou, het hele land is tegen jou. Hij is daar de nationale held. De sfeer daar was verbazingwekkend, het was geweldig. Die partij heb ik wel gewonnen. Antonio is de huidige kampioen dus ik wil hem nog een keer pakken. Hij wil iets rechtzetten, hij wil laten zien dat hij me kan verslaan. Dat zou weer een geweldige partij worden.

Hoe kom je trouwens aan de bijnaam

Skyscraper

?

Die bijnaam werd rond mijn 18^everzonden en ik vind het heel pakkend. Skyscraper , vanwege mijn lengte natuurlijk, zal dus nog wel even blijven.

2 september stap je weer de ring in tegen Volkov, wat doet dat met je?
Ik ben er nonstop mee bezig. Ik zit continu in de gym in Florida waar alles draait om trainen, alles draait er om mij. Ik woon daar 10 minuutjes van de gym en 10 minuutjes vanaf het strand, dat is ideaal. Als ik zo door train, ga ik hem pakken!

Dat hopen wij ook. Bedankt en succes Stefan!

Credits: Instagram .