Barca kocht scheidsrechters systematisch om: hier zijn de grootste arbitrale schandalen

Althans, die aanklacht ligt er nu tegen de club van Frenkie de Jong. Spanje is al wekenlang in de ban van de Caso Negreira , de Negreira-zaak dus. En het verhaal is best een beetje raar. Oud-Barcavoorzitters Sandro Rosell en Josep Maria Bartomeu deden betalingen aan oud-scheidsrechterbaas José María Enríquez Negreira. Alleen bestempelen zij dit als ‘zelfverdediging’. Rosell en Bartomeu waren er namelijk van overtuigd dat de scheidsrechters op de hand van aartsrivaal Real Madrid zouden zijn en wilden met die betalingen de garantie dat de scheidsrechters neutraal zouden zijn. Yeah, right …

Anyway, hier zijn de vier vreemdste scheidsrechterlijke dwalingen ooit.

Misschien wel de bekendste scheidsrechterlijke dwaling. Door de grootsheid van het moment en van Diego zelf, hebben we dit inmiddels allemaal geaccepteerd als een geldig doelpunt. Maar deze treffer van Maradona in de kwartfinale van het WK ’86 had natuurlijke hartstikke afgekeurd moeten worden. Maradona wipte de bal met zijn hand achter de doelman. De scheidsrechter dacht echter dat hij zijn hoofd gebruikte en keurde het doelpunt goed. Na afloop vertelde Diego over het moment: “ik heb de goal deels met mijn hoofd gemaakt en deels met de hand van god.” Zlatanesque. Het werd het meest legendarische moment in de geschiedenis van het voetbal.

Als Nederlanders gaan de gedachten van het WK 2010 natuurlijk al snel terug naar de pegel van Gio of de vervloekte teen van Casillas. Onze Britse vrienden kunnen waarschijnlijk maar aan één moment denken: de wereldgoal van Frank Lampard. Alleen, het was helemaal geen goal. Tegen de Duitsers schoot Good Old Frankie de bal vanaf de rand-zestien onder kant lat binnen. De bal stuiterde nogmaals tegen de lat, waarna Manuel Neuer hem snel weggriste. De scheidsrechter was resoluut, geen goal. Op dit moment zou een kek klokkie om de pols de arbiter meteen corrigeren maar die bestonden in 2010 nog niet. En dus bleven de Britten achter met what could’ve been . Duitsland won met 4-1.

Hoewel het moment van Frank Lampard pijn deed bij de Engelsen, mogen ze misschien niet zo klagen. De Duitsers hadden namelijk nog een langlopende rekening open staan. In de WK-finale van 1966 (Ook Duitsland – Engeland) gebeurde namelijk iets soortgelijks. Nu schoot Geoff Hurst een bal via de onderkant van de lat. De bal passeerde de doellijn nooit volledig maar de arbiter kende, na overleg met de grensrechter, de goal toe. Engeland werd wereldkampioen.

Ook in Nederland zitten de scheidrechters er wel eens naast. Zo ook in 2002. De bekerfinale ging tussen FC Utrecht en Ajax. De Domstedelingen stevenden af op een 2-1 overwinning en hadden de Dennenappel al met één hand vast. Met nog enkele seconden te gaan gaf Andy van der Meyde de bal voor. Bij de tweede paal liep de Braziliaan Wamberto de bal binnen. 2-2. In de verlenging besliste Zlatan Ibrahimovic de wedstrijd en dus ging Ajax met de beker aan de haal. Oordeel zelf maar: stond Wamberto buitenspel of niet?