Flessenpost van soldaten uit de Eerste Wereldoorlog na ruim 100 jaar gevonden

Tijdens een voor haar gewone stranddag, waar ze met vuilniszakken liep om wat afval op te ruimen, vond Debra tussen het zeewier en het zand een oude glazen fles met een vergeeld briefje erin. Geen liefdesverklaring of schatkaart, maar een stuk geschiedenis in de vorm van een brief. Het was een boodschap van Malcolm Neville (27) en William Harley (37), twee soldaten onderweg naar het front in Europa.

Op 15 augustus 1916, “ergens in de Grote Australische Bocht”, schreven ze hun bericht met potlood. Harley wensde de toekomstige vinder “dat hij zich net zo goed voelt als wij”, terwijl Neville aan zijn moeder schreef dat het eten prima was, op één maaltijd na dan, “die we in zee hebben gegooid.” Een humoristische noot te midden van een oorlog die allesbehalve luchtig was.

De fles overleefde ruim een eeuw onder zand en zout en de tekst was goed te lezen. Volgens Brown kwam de post waarschijnlijk pas weer tevoorschijn door recente hoge golven. “Als hij al die tijd op zee had gedreven, was het papier allang verdwenen,” vertelt ze.

De afloop van het verhaal is bitterzoet. Neville sneuvelde een jaar later aan het front, terwijl Harley de oorlog overleefde maar in 1934 overleed aan de gevolgen van kanker; die volgens zijn familie was kanker veroorzaakt door gifgassen die de Duitsers gebruikten in de loopgraven. Toen Debra contact opnam met hun familielede, reageerde Harley’s kleindochter, Ann Turner, ontroerd: "We kunnen het niet geloven. Het voelt echt als een wonder en alsof onze grootvader ons vanuit zijn graf heeft benaderd"

Een eeuw later bewijst deze flessenpost dat sommige verhalen nooit vergaan, ze wachten gewoon op het juiste moment om gevonden te worden