Yamaha komt met nieuw scheurijzer om de wegen mee op te vreten
12 feb 2017, 14:00 • Machines
Yamaha gaat er vol op en overheen. Ze hebben het licht gezien, het smaakt naar meer, het is te goed om er niet mee door te gaan. Of iets in die geest, want hier hebben we de nieuwe XSR900, de opvolger of grote broer van de XSR700. En ja, dat is echt iets anders.
Vonden we het met de XSR700 nog een leuk, hip, fris ding, nu wordt het toch ietsje serieuzer. Niet dat de 900 ineens minder hip of fris is, maar het is wel even een dikker ding en dat merk je. Zet de twee naast elkaar en je ziet een flinke gelijkenis, maar gelukkig ook nog genoeg verschillen om het echt twee heel andere machines te maken. Nou moet je wel twee keer kijken als ze toevallig allebei in de zwart-gele anniversary kleuren zijn gehuld, maar goed, we zullen het gewoon maar even doornemen. De XSR900 is een ietsjepietsje groter, maar heeft ook gewoon een cilinder meer. Voor dummies: bij de 700 komen twee uitlaatbochten uit het blok, bij de 900 drie. Simpel.
Alle gein terzijde, het is natuurlijk net zoveel XSR als z’n kleine voorganger en dus is het opnieuw een moderne motor in een retrojasje. Dat heeft weer alles te maken met het hele Faster Sons idee van Yamaha, kort gezegd een combinatie van oud en nieuw. Geen echte retro, maar wel meer dan zomaar een nieuwe motor. In het geval van de XSR900 is gebruik gemaakt van de MT09 als basis, met frame, wielen en motorblok en daarbovenop een nieuwe styling, maar ook een net andere zit en meer. Dat meer, dat is een upgrade van de vering en wat nieuwe elektronica. De XSR heeft nu drie mappings en ABS en tractiecontrole instelbaar in meerdere settings. En om het af te maken is er nu ook een slipperclutch toegepast om het rijden hiermee nog even iets aangenamer te maken.
Het verschil in zitpositie komt door de tank, die voor de vorm iets langer is gemaakt dan de tank van de MT09, waardoor je dus iets verder naar achter zit met je kont. Daardoor wordt je zithouding wel nog iets nostalgischer en helemaal precies zoals past bij de XSR. Mag ook wel, je zit iets meer voorover waardoor je vanzelf het extra vermogen en de grotere snelheid (dan de 700) aankunt. En ook dat is een idee wat nog ‘van vroeger’ is, uit de tijd dat een kuip echt alleen maar voor een Grand Prix motor was. Gewoon je kop vol in de wind, dat was de enige manier. En dus zit je ook nu op de XSR compleet onbeschut zodat je maximaal geniet van alles wat er om je heen gebeurt. En is opspattend grind van je voorganger ook echt pijnlijk, maar dat terzijde.
Nou is de XSR opnieuw een motor die de emotie aanspreekt, wat meer dan de MT zelf, maar daarbij zijn 115 pk niet om je neus voor op te halen. En dat is dus precies het idee van die kruisbestuiving, het is niet óf-óf, maar én-én. En dus kun je heel esthetisch verantwoord met je khaki jas, kevlar spijkerbroek en retrohelm je vizier dichtdoen en knalle als een malle. En dat laatste kan dankzij die driecilinder echt supergoed. Nou zijn de meningen natuurlijk verdeeld, maar een triple combineert wel heel leuk het vermogen, geluid en de toerengretigheid van een viercilinder met het koppel en de souplesse van een tweecilinder en in dit geval komt dat prima uit. Op de wegen van Fuerteventura, waar de introductie heel toevallig plaatsvindt, zijn rechte stukken een zeldzaamheid. Maar doordat je in elk toerengebied makkelijk genoeg vermogen hebt, kun je kilometerslang in dezelfde versnelling rijden zonder het idee te hebben dat je iets verkeerd doet.
En daar houdt het nog niet bij op, want de motor heeft ook nog verschillende mappings: in stand A wordt het gas nog wat agressiever, in stand B juist iets bedaarder. Je kunt raden waar die letters voor staan… in de praktijk wi het echter gewoon de standaardsetting die het precies goed doet. Niet te venijnig, maar ook niet te traag. Hetzelfde geldt voor de tractiecontrole die twee standen heeft. In de meest voorzichtige stand kun je nog regelmatig voelen dat er ingegrepen wordt, de volgende stap merk je al niet meer en staat zelfs een spontane wheelie gewoon toe. En een systeem wat wel werkt maar je niet merkt, dat is het beste wat je wensen kunt. Hetzelfde geldt voor het ABS, wat wel aan staat maar geen seconde in de weg zit. En dus kom je weer terug bij de essentie: zorgeloos, ouderwets motorrijden met een flinke kick. Want waarom zou je je druk maken om meer dan alleen maar gas, remmen en sturen? Dat kan wel, maar het hoeft niet. En in het geval van de XSR kies je voor no nonsense, dus is het prima dat je dat ook precies krijgt.
Delen met
Ook interessant
