Q&A met Jamal Ben Saddik over Rico Verhoeven, doelstelling 2020 en zijn jeugd

Yo Jamal, hoe is het?
Ja gaat lekker. Net een miljoenencontract getekend, dus het kan ook haast niet anders, haha.

Lekker man! Wat is voor jou het grote doel tijdens dit contract?
Nog steeds kampioen worden. Dat is het grootste doel.

Je was zelf in de GelreDome aanwezig als analist. Hoe kijk jij terug op de wedstrijd Rico vs Badr?
Ja een leuke wedstrijd, sowieso een heel mooi evenement. Het was groot en de sfeer zat er goed in. Ook buiten het stadium was de atmosfeer goed. Ik heb er echt een positief gevoel aan overgehouden. Het gaf me nog meer inspiratie om nóg harder m’n best te doen.

Heb jij je ooit gepasseerd gevoeld dat Badr eerst de kans kreeg om tegen Rico te vechten, terwijl jij daar eigenlijk meer recht op had?
Ik had daar natuurlijk liever zelf gestaan, maar het is aan Glory om te beslissen wie tegen wie in de ring staat. Ik wacht gewoon rustig mijn kans af. En die gaat er in 2020 komen, dus dat is een leuk vooruitzicht. In het begin zat ik er wel mee dat Badr het in plaats van mij tegen Rico mocht vechten, maar het is hoe het is. Als Glory dat zo wil is dat aan hun en respecteer ik dat.

Hoe zie je een derde wedstrijd tegen Rico Verhoeven zitten?
Het staat 1-1, dis ik denk dat heel veel mensen een derde wedstrijd willen zien. Voor mij is het ook een leuke wedstrijd, want hij heeft de titel en dat is wat ik wil. Ik hoop dat die match er snel gaat komen en dat het zo snel mogelijk voorbij is, haha.

Wij kunnen niet wachten. Zeg, in hoeverre is boksen of kickboksen goed voor de ontwikkeling van een kind?
Voor mijzelf is het ongelofelijk belangrijk geweest. Het heeft me niet alleen het kickboksen zelf geleerd, maar ook discipline, respect voor andere mensen en vechters. Vooral ook om dat ik er zo vroeg bij was zal dat me altijd bijblijven. En dat is ook hetgeen waardoor ik zo ver kan komen. Als je net als mij uit een groot gezin komt waar je het moet doen met weinig - los van liefde, dat wel. Mij is discipline en respect bijgebracht. Dus ik kan het zeker aanraden om kinderen te laten kickboksen.

Denk je dat het anders met je afgelopen zou zijn mocht je niet terecht zijn gekomen in de sport?
Ik denk het toch wel. Omdat ik toch uit een achterstandswijk kom. Dat maakt het moeilijk. Ik ben mijn vader nog altijd erg dankbaar dat hij mij er zo vroeg mee introduceerde.

In 2012 is kanker bij je geconstateerd. Hoe gaat het daar nu mee?
Stabiel en positief. De laatste resultaten die ik binnenkreeg waren ook prettig. Met zo’n ziekte moet je om de zes maanden op controle en dat gaat allemaal goed. Ik voel me ook lekker, dus daar ben ik heel blij mee.

In hoeverre heeft het je belemmerd?
Niet eigenlijk. Ik heb de ziekte nooit aan m’n prestaties gekoppeld. Ik heb altijd positief vooruitgedacht. En mocht het niet zo zijn, dan is dat maar zo. Dan gaan we gewoon weer verder.

Heeft de ziekte je kijk op het leven en je sportcarrière veranderd?
In het algemeen zeker. Je kijkt wel anders tegen bepaalde dingen aan of terug op bepaalde momenten. Ik ben niet blij dat ik het heb natuurlijk, maar ik heb er vrede mee. Ik ben er mentaal sterker uitgekomen en het heeft me ook gevormd tot de vechter die ik vandaag de dag ben.

Welke rol speelt familie in leven?
Erg belangrijk. Ik woon ook nog steeds bij m’n ouders. Omdat ik al zoveel weg ben van thuis is het leuk om dan weer bij mijn vader en moeder te zijn.

Wat is je heftigste blessure die je in je loopbaan hebt opgelopen?
Gebroken handen. Dat zijn ook de enige blessures eigenlijk. Ik heb m’n linkerhand één gebroken en m’n rechter drie keer. Dus ik ben wel vaste klant bij het ziekenhuis. Ik heb er geen last meer van, maar het hinderde je wel in het dagelijks leven.

Wat is in jouw ogen zo mooi aan de sport kickboksen?
Het respect voor de vechters en elkaar. Dat je na het gevecht de handen kan schudden en zegt: 'goed gedaan.' Dat is niet altijd zo geweest, omdat de emoties bij mij vaak te hoog opliepen. En daarom vind ik dat extra mooi. Je weet wat die vechter er voorover moet hebben om daar tegenover me te staan en dat vind ik het mooiste aan de sport. En natuurlijk de overwinningen, haha.

Hoe ziet een trainingsweek op dit moment voor jou eruit?
Vaak twee keer per dag trainen. Dat wisselt tussen krachttrainingen en het kickboksen zelf. Ik train zes van de zeven dagen in de week, zondag neem ik een rustdag.

Wat gaat er rond in je hoofd tijdens een match?
Tja, je hebt zo’n lange voorbereiding gehad en je wilt aan het publiek, jezelf en aan de trainer laten zien; dit heb ik gedaan, en dit ga ik laten zien. Ik probeer zo scherp en gefocust mogelijke blijven. Om te doen waar ik goed in.

Wat is het verschil tussen jou binnen en buiten de ring?
Buiten de ring ben ik heel relaxt en rustig. Omdat ik al zoveel energie in de trainingen steek, heeft het weinig zin om na die oefeningen nog wat te gaan doen. Ik hou ook van rust, lekker thuis tv kijken.

Wat wil je in 2020 allemaal bereiken?
Wereldkampioen worden is het allerbelangrijkste. Daarnaast zijn we ook bezig met een maatschappelijk project; een goed doel die zich heeft aangeboden om een jaar lang op mijn T-shirt te komen staan. Daarnaast doe ik ook veel dingen rondom kanker. Dus naast het kickboxen ben ik ook aardig druk. Het is leuk om te doen en om de jeugd te helpen. Ik ben uiteindelijk een voorbeeld voor de jeugd, dus dat wil ik ook graag op een juiste manier doen. Ik geef ook geregeld masterclasses, dat kan ik in verband met m’n schema niet al te vaak doen. Maar als het moment daar is doe ik het graag.

Wat zou je na je kickbokscarrière willen doen?
Daar heb ik nog niet écht over nagedacht en sta ik ook nog niet bij stil. Na alles wat ik heb meegemaakt zou ik dus graag een voorbeeld willen zijn voor jongeren. Misschien daar iets mee doen. Ik zie mezelf niet langs de lijn staan om iemand te coachen. Ik wil dus wereldkampioen worden en dat ook zo lang mogelijk blijven. Daarna is er misschien meer tijd om over na te denken.