De vakantiefoto’s van… Gwen van Poorten

We zagen haar eerder al halfnaakt op de rotsen van Curaçao liggen, maar dat was voor een fotoshoot. We gaan nu even door haar vakantie-album bladeren.

Op naar het land met de rode vlag met een wit kruis erin. Niet eens zo gek ver hiervandaan. Op een uurtje of 10 rijden ben je in Zwitserland. Gwen zegt er op the gram zelf het volgende over: “Ik snap ineens waarom mensen elk jaar naar dezelfde plek op vakantie gaan… Want als het aan mij ligt, gaan we de rest van ons leven elk jaar hierheen om precies dezelfde vakantie te herhalen: Zwitserland."

Geen helikoptervluchten of fancy hotels, Gwen van Poorten gaat lekker back to basic. “Ik wist al een tijdje dat dit mijn #1 vakantieland is, maar met de camper werd het nóg fijner. Het is alweer een paar weken geleden dat we terug zijn, maar ik ben nog steeds zo hard aan het nagenieten.”

We snappen waarom Zwitserland haar favoriete vakantieland is, want dit land is betoverend. We hebben er ook een paar roadtrips gemaakt en zijn toen op dezelfde plekken geweest. Van het turqoise meer bij Interlaken tot het sprookjesachtige Lauterbrunnen.

Een van de mooiste plekken van het land is de Oeschinensee, waar ze een paraoma hike heeft gedaan. Dat ziet er zo uit:

Gwen van Poorten over haar campertrip: “Ik dacht heel lang dat ik luxe nodig had om tot rust te komen. Roomservice, zachte lakens en de stille gangen van een hotel. Tot ik twee jaar geleden met een camper door Amerika reed en ontdekte: dít is het. Een huis op wielen, koffie zetten met uitzicht en douchen met je toilettas onder je arm. Fast forward naar nu: een eigen huis op wielen en de vrijheid om met onze “hotelkamer” te gaan en staan waar we willen.Blijkbaar had ik geen infinity pool nodig, maar een klapstoeltje met uitzicht op een berg (+ m’n airfryer). Wie had dat gedacht? Als je dit een paar jaar geleden tegen me had gezegd, had ik je uitgelachen. Ik hou nog steeds van luxe, maar het buitenleven heeft me compleet verrastThanks voor je aanstekelijke enthousiasme, buitenkoning Geraldine Kemper.”