Lekker aan het chillen op het strand in Scheveningen. Een biertje in de hand, zonnetje op je koppie en het voelt helemaal als vakantie. Dit idyllische plaatje kan zo maar eens verleden tijd zijn. Dat komt omdat de zeespiegel stijgt. De stad moet waarschijnlijk flink op de schop om leefbaar te blijven.
De gemeente onderzoekt serieus of Scheveningen niet beter achter een nieuwe, hogere duinenrij verstopt kan worden. Want ja, je wil geen natte voeten. Het lijkt er sterk op dat de stad flinke aanpassingen moet doen om niet het nieuwe Atlantis te worden.
Volgens wethouder Robert Barker (PvdD) zal de zeespiegel aan het eind van deze eeuw gestegen zijn met 40 à 80 centimeter en als we de klimaatafspraken in het Parijsakkoord aan onze laars lappen, kan het water nog sneller stijgen. We moeten aan de bak om dat water de baas te blijven.
De dijken die ons nu beschermen, zijn niet het eeuwige leven beschoren. Ze kunnen mee met de stijging van de zeespiegel, maar als we niks doen, wordt het gegarandeerd natte sokken in Den Haag. De gemeente onderzoekt nu of het misschien beter is om Scheveningen helemaal achter de duinen te verstoppen. Een nieuwe, extra hoge duinenrij waarachter we kunnen verschuilen. Het zou betekenen dat je misschien niet meer uitkijkt op zee vanuit het Kurhaus, behalve dan misschien vanuit die chique koepel. Jammer voor de Instagram-foto’s, maar hé, alles voor de droge voeten.
Scheveningen is al voor een groot deel beschermd door duinen die met de zeespiegel kunnen meegroeien. Maar een stukje van 3 kilometer kust is nu beschermd door een ‘harde’ zeewering, een stevige dijk aan de boulevard. Die dijk zal op den duur niet meer genoeg zijn. Dus, zegt de gemeente, misschien moeten we Den Haag achter de duinen verstoppen. Of we blijven een stad aan zee en passen we de waterkering steeds aan, wat ook betekent dat sommige gebouwen moeten verdwijnen. Overstromingszones en evacuatieroutes zullen dan ook nodig zijn. En dan hebben we ook nog de kades die nu al vaker onder water staan, vooral bij stormen. Er moet dus een langetermijnvisie komen om ervoor te zorgen dat het geen stad in zee wordt.
Volgend jaar hoopt de gemeente een knoop door te hakken. Wethouder Barker gaat in gesprek met de inwoners om te horen wat zij willen. Het is uiteindelijk aan de Rijksoverheid om te beslissen, maar Den Haag wil natuurlijk wel een vinger in de pap. Dus, wat wordt het? Een hoge duinenrij of een verplaatste waterkering? Eén ding is zeker: de kibbeling blijft, maar waar je die eet, dat is nog maar de vraag.