Vijftig keer Memphis Depay: hoe een eigenzinnig talent de afgelopen jaren Oranje veroverde

Toch bleef het nieuws omtrent Memphis Depay nooit alleen over voetbal gaan. Zijn opvallende outfits, de Rolls Royce in Manchester, de leren hoeden en zonnebrillen, zijn rapmuziek, ze leverden hem evenveel bewondering als kritiek op. Tijdens een trainingskamp van Oranje in Noordwijk stond hij weer in de spotlights, maar dan niet vanwege zijn voeten: zijn extravagante hoed ging viral. Voor sommigen was hij ‘te veel bezig met randzaken’, voor anderen juist een kleurrijk figuur in een vaak kleurloos medialandschap.

Memphis trok zich weinig aan van het geroezemoes. Hij bleef trouw aan zichzelf. Achter het flamboyante imago ging een serieuze prof schuil. In interviews gaf hij aan dat zijn geloof, zijn muziek en zijn maatschappelijke inzet hem juist focus en kracht gaven. Die omslag werd zichtbaar rond 2014, toen Memphis zich nadrukkelijker uitsprak over zijn geloof en startte met zijn Memphis Foundation, waarmee hij zich inzet voor dove en blinde kinderen in Ghana. De voetballer, vaak verguisd om zijn ego, toonde zich juist maatschappelijk betrokken en bewust van zijn voorbeeldfunctie. Sindsdien kennen we allemaal wel zijn iconische celebration. Scoren, wegrennen, stilstaan, ogen sluiten en vingers in de oren. Geen vorm van uitdaging of provocatie, maar juist een vorm van respect aan alle blinde en doven kinderen die hem allemaal een warm hart toedragen.

Op het veld groeide hij in de jaren daarna uit tot een bepalende speler voor Oranje. Onder bondscoaches als Van Gaal, Koeman en De Boer kreeg hij steeds meer vrijheid. Hij werd niet alleen een spits, maar een spelmaker, een aanjager, iemand die de aanval droeg. Memphis bleek van onschatbare waarde, niet alleen door zijn doelpunten, maar ook door zijn assists, zijn traptechniek bij standaardsituaties, en zijn vermogen om ruimtes te creëren.

Dat hij meer is dan alleen een afmaker, blijkt ook uit zijn cijfers. In 102 interlands was Memphis Depay direct betrokken bij 82 doelpunten, een indrukwekkend aantal. Zijn vijftig doelpunten evenaren het record van Robin van Persie, maar Memphis voegde daar dus ook nog eens 32 assists aan toe. In totaal is Memphis bij vijftien goals meer betrokken dan Van Persie. Dat verschil zit hem vooral in dode spelmomenten: vrije trappen, corners, strafschoppen. Terwijl Van Persie vaak afronder was, nam Memphis de verantwoordelijkheid voor het hele plaatje. En hoewel wij hier in Nederland vaak klagen over dat we geen echte spits hebben, liegen de cijfers volgens van Memphis er niet om. Waarom dus niet meegaan met de tijd en dus meer een allround speler zijn, die zijn voeten laat spreken?

Ook op eindtoernooien liet hij zich gelden. Zijn eerste doelpunt maakte hij op het WK in 2014, tegen Australië. Later scoorde hij tegen Chili, de Verenigde Staten en op het EK. Hoewel Van Persie net iets meer goals maakte op grote toernooien, ligt het gemiddelde per speelminuut bij Memphis net iets hoger, blijkt uit cijfers van Voetbal International. Hij bewijst dus niet alleen zijn waarde in kwalificatieduels, maar ook op de momenten dat het er echt toe doet.

Na een mindere periode waarin hij worstelde met blessures en zijn rol bij clubs als Atlético Madrid en Barcelona, koos Memphis in 2024 voor een opvallende stap naar Corinthians in Brazilië. Een risico, maar het pakte goed uit. Hij hervond zijn ritme, bleef fit en keerde begin 2025 overtuigend terug bij het Nederlands elftal. En alsof het zo moest zijn: in de WK-kwalificatiewedstrijd gisteren tegen Malta scoorde hij tweemaal. Met vijftig doelpunten evenaarde hij het record van Robin van Persie als all-time topscorer van Oranje. Hoewel het er alle schijn van heeft dat Memphis binnenkort de titel alleen zou dragen, aangezien hij nog maar een doelpunt daarvoor nodig heeft, kan dit record in ieder geval niet meer stuk.

Zijn loopbaan bij het Nederlands elftal is er een van contrasten. Een talent dat zich moest bewijzen, een persoonlijkheid die kritiek over zich heen kreeg, maar nooit zijn koers verloor. Memphis liet zijn voeten spreken, doorstond de stormen en staat nu op gelijke hoogte met een van de grootste namen in de Oranje-historie. Misschien is hij geen klassieke spits, misschien niet de publiekslieveling van iedereen maar dat hij een onuitwisbare stempel op Oranje heeft gedrukt, is geen twijfel over mogelijk.