Trouw tot in den Dood is prachtige docu over een van de beste clubs die Nederland ooit heeft gehad

Onze hoofdstad heeft een paar memorabele clubs gehad. In de early days had je de Roxy en de IT, later was daar Club 11. Nadat die tent werd gesloten werd Trouw Amsterdam in 2009 opgericht. In de docu komen mensen als oprichter Olaf Boswijk aan bod, maar ook resident dj’s als Joost van Bellen, Dimitri en Job Jobse. Die laatste heeft er zo ongeveer zijn carrière aan te danken. De razendpopulaire dj begon ooit met draaien in de wc’s bij Trouw. Hij groeide mee met het succes van de club. Zonder Trouw, was Job Jobse niet de dj die hij nu is.

In de docu gaat het onder andere over het ontstaan van de club. Na het sluiten van Club 11 moest er een nieuwe spot worden gevonden voor een nieuwe tent. Eenmaal de oude krantendrukkerij op de Wibautstraat te hebben bezocht, wisten de mensen achter de nieuw te openen club vrij dat dit de place moest worden.

En wat voor place this was. Dat steile wenteltrappetje naar boven, die grote trap achterin waarop je even kon chillen en de hele club kon overzien, de luxaflex, dat rookhok, de lichtkunstwerken aan het plafond. Trouw groeide uit tot een van de meest toonaangevende clubs in de wereld. Een club die het nachtleven van Nederland voorgoed heeft veranderd. Niet in de laatste plaats omdat het de eerste plek in Amsterdam was met een 24-uursvergunning. Daardoor hoefde je opeens niet meer naar huis, waardoor het kon gebeuren dat je vrijdagavond uitging en pas om 3 uur zaterdagmiddag eens naar buiten kwam lopen. Wij denken aan legendarische zondagavonden, aan spontane ADE-feestjes in de Natte Cel of aan broeierige nachten in De Verdieping. Maar die extatische vibe die in de club hing als de beste dj’s ter wereld hun dikste platen opgooiden, de club in complete euforie, dat was pure magie.

Maak je klaar voor een heerlijke trip down memory lane met bijzondere archiefbeelden, prachtige anekdotes en natuurlijk uitgebreid over dat epische slotweekend begin januari 2015, waarbij het drie dagen en nachten openbleef en mensen tot wel 10 uur in de rij stonden. Het blijft eeuwig zonde dat Trouw maar vijf jaar heeft bestaan, maar juist daarom ook zo legendarisch. Dit was ‘stoppen op je hoogtepunt’ ten voeten uit. Opdat we deze betoverende plek nooit vergeten.