Je hebt koppig, en je hebt deze student. Een 27-jarige Chinese student die in Japan woont, dacht recent even een potje te gaan bergbeklimmen. Doel: de beroemde berg Fuji. Prachtige berg, 3.776 meter hoog, en in de zomer prima te doen voor fitte mensen met een beetje verstand. Maar het was geen zomer, en het liep, je raadt het al, compleet uit de hand. De student begon zijn avontuur via de Fujinomiya-route, een van de korte maar steile routes naar de top. Halverwege verloor hij zijn stijgijzers, oftewel die metalen dingen die zorgen dat je niet meteen naar beneden glibbert als er sneeuw ligt. En ja hoor: vast op 3.000 meter hoogte, zonder grip, met ijs onder zijn voeten en geen idee hoe hij veilig naar beneden moest komen.
Dus wat doe je dan? Juist: reddingsdiensten bellen. En die kwamen, met een helikopter, want dat is tegenwoordig blijkbaar de standaard als je besluit zonder voorbereiding een berg op te gaan.
Herhaling van zetten
Verhaal klaar? Nee hoor. Nog geen vier dagen later besloot dezelfde student doodleuk terug te keren. Waarom? Omdat hij zijn spullen was vergeten tijdens de eerste redding. Onder andere zijn telefoon. Ja, echt. Alsof er op de top van de Fuji een Apple Store zit waar je met een gebroken scherm kunt binnenlopen.
Tijdens poging twee kreeg hij, logischerwijs, last van hoogteziekte. Want wat is er beter voor je gezondheid dan nog een keer dezelfde berg beklimmen binnen een paar dagen zonder zuurstof en ervaring? Dit keer was het geen uitrusting, maar zijn eigen lijf dat zei: "Nu is het genoeg geweest." Reddingsactie nummer twee dus, weer met hulp van de bergredding.
De autoriteiten in
Japan fronsten collectief de wenkbrauwen en besloten dat het tijd werd om nog maar eens te waarschuwen: de
berg Fuji mag dan een toeristische trekpleister zijn, het is nog steeds een serieuze klim. Buiten het officiële seizoen (van juli tot half september) is het gewoon linke soep, met bevroren paden, verraderlijk weer en nauwelijks faciliteiten onderweg.
Lesje geleerd
De student hield er waarschijnlijk een pijnlijke portemonnee aan over, want reddingsacties op grote hoogte zijn zelden goedkoop, laat staan als ze twee keer moeten komen opdraven.
Zijn telefoon? Niemand weet of hij die nog heeft teruggevonden. Maar laten we eerlijk zijn: zelfs een gloednieuwe iPhone is niet het risico waard om jezelf voor een tweede keer bijna van een berg te laten scheppen.
Wat leren we hieruit? Een:
bergen zijn geen speeltuin. Twee: als je al gered moet worden, probeer dan niet in de dagen erna nog een keer gered te moeten worden. En drie: soms is het gewoon beter om dat verloren apparaat te laten liggen en een nieuwe te kopen of een keer lekker geenn selfie op de top te plaatsen.
Volgende keer misschien eerst even Googlen: “Is bergbeklimmen zonder ervaring in april een goed idee?”