Stoute Jongens & Meisjes: Hoe ik het op het Noordzeestrand met mijn ex deed

In Stoute Jongens en Meisjes vertellen we de meest absurde verhalen op het gebied van seks, daten, Tinder en de rest van de rataplan. Vorige week lazen we het verhaal van Kenny. Hij maakt tijdens een avondje stappen een compleet verkeerde fout, waar hij een hoge prijs voor moest betalen. Deze week het verhaal van Jordi. Hij ging afspreken in strandpaviljoen om met zijn ex het een en ander uit te praten. Uiteindelijk werd er weinig meer gepraat...

Het verhaal van mij is al een paar maandjes oud. Het is immers nu waterkoud op het strand. Mijn naam is Jordi en dit is mijn verhaal, misschien past het wel perfect in jullie rubriek. Het is toch anoniem, dus why not...?

Ik had een hele lange relatie gehad met mijn vriendin Lotte. Om even terug in de tijd te gaan: we leerden elkaar kennen op het werk. We waren allebei vakkenvullers in een lokale winkel. Ik vergeet nooit meer de dag dat zij daar begon met werken. Goudblonde haren, roodgestifte lippen en heldere blauwe ogen. Ik wist niet waar ik kijken moest! Ik deed er alles aan om haar aandacht te trekken, maar zij was niet zo'n happer. Ze was ook niet goed in hints volgens mij. Na een avondje werken vroeg ik haar -toen we alleen waren- of ze niet eens wat met me wilde drinken. Ze was verbaasd, maar zij toch ja.

De rest is geschiedenis. De clichématige klik was thank god aanwezig en wij werden het gelukkigste stel op aard. Nou ja, voor even dan. Geluk is vergankelijk, dat is een keiharde les die ik immers wel geleerd heb. In het begin merkten we daar nog weinig van. We waren heel klef in het openbaar, we neukten regelmatig (maar echt) en we konden het super goed met elkaar vinden op meerdere vlakken. Ik verzoop in haar en zij verzoop in mij. Zij was voor mij echt de ultieme droomvrouw. Knap, slim, eerlijk en pittig. Het was in ieder geval nooit saai.

We kregen echt heel vaak ruzie. In het begin was dat nog niet zo heel intens, dan werd het snel weer opgelost doordat een van ons even Zwitserland werd. Al gauw werd het erger en kregen we soort van">een soort van knipperlichtrelatie. Daar is een simpele verklaring voor: we willen allebei ALTIJD gelijk hebben. Dat is lastig wanneer je dat allebei hebt, want een compromis sluiten bleek vet moeilijk te zijn.

Ik heb het zelf uitgemaakt na nog bijna een jaar (!) doormodderen. Het kon niet meer, de koek was op, meer bakken was onmogelijk wat mij betreft. Een uitweg leek er ook niet te zijn, ze slokte me op en de ruzies vraten me op. Ik was enorm vermagerd en rookte als een ketter. Toch was het niet makkelijk of zo. Ik hield focking veel van haar. Woedend en brullend smeet ze de deur achter mij dicht nadat het hoge woord eruit was. Ik was vooral opgelucht, maar toch ook verdrietig. Mijn maatje was weg...

Het bleef stil. Maandenlang gebeurde er niks, ik stopte twee keer met roken en voelde me aanzienlijk beter tot er ineens een appje op mijn telefoonscherm verscheen. 'Hee'. Het was Lotte, het leek wel of mijn lichaam ging exploderen. We raakte aan de praat, veelal over ditjes en datjes. Het ging met haar niet zo heel geweldig, ze miste me. Ik gaf toe en zei ook dat ik haar miste, want eerlijk was ik wel. Ik stelde voor (met mijn stomme kop) om nog eens af te spreken. Maar dan niet bij eens van ons thuis of wat dan ook. Dat is gevaarlijk. We wonen allebei in Den Haag, dus het strand is nooit ver. We gingen meeten in een strandpaviljoen.

Ze had haar opperste best gedaan om er zo mooi mogelijk uit te zien, niet dat ze het nodig had. Binnensmonds vloekend liep ik op haar af en knuffelde haar. Ik rook haar parfum en bezweek al bijna. Af en toe ben ik net een natte spons, heel vervelend. Het was er nog. Dat gevoel van weleer. Het gevoel van de allereerste keer. Fack, fack, fack. We gingen wat drinken, we lulden honderduit over onze belevenissen van de afgelopen maanden. Er was veel gebeurd. Even greep ze mijn hand en voelde ik schokjes door mijn lichaam stromen. Wat moest ik met dat gevoel?

Het drankje was op en het was al aardig donker geworden buiten. Ze wilde nog even een stukje lopen langs de kustlijn. Prima, waarom ook niet. Voor ik het wist lag haar hand in de mijne en stonden we stil op een rustig stukje strand. Niemand in de buurt. Ik kon me niet meer inhouden, het lukte niet. Het enige wat ik nog wilde was haar. Ik pakte haar vast en zoende haar met alles wat ik op dat moment voelde. Het leek wel een eeuwigheid te duren, het was zo ontzettend fijn. Of het verstandig was... tja daar weten we allemaal het antwoord wel op.

Haar hand glee naar beneden en ze begonnen zachtjes mijn ballen te kneden. Dat het net geen pijn doet zeg maar. Het is een soort van 'aan' knop, want ik was al aardig geil geworden van het tongen. Heerlijk om haar speeksel weer te proeven. Ik trok haar mee, richting de duinen, waar we net iets meer beschutting hadden. En deed mijn shirt uit om het als soort van mini-matje te laten fungeren. Het leek nergens op, maar met haar shirt erbij was het in ieder geval iets.

We lagen daar heerlijk, ik merkte het zand niet eens. Ik deed haar bh los en voelde even aan haar vertrouwde borsten. Ik had ze verdomme gemist zeg! We neukten alsof we nog nooit eerder geneukt hadden (in positieve zin). Het was niet normaal geil. Zij klom eerst bovenop op mij, om eens flink op en neer te wippen. Ik hoefde niks te doen, dat was zoooooo fijn. Later draaiden we de rollen even om, maar niet nadat ik eerst nog even mijn tong liet ploeteren en zij nog even flink aan mijn pik zoog. Het was alsof we onze strijdbijl daar voor eeuwig begroeven. Ik vraag me of mensen ons gezien hebben en dan nog... het was het allemaal waard.

En verder? We zien elkaar nog regelmatig, maar we doen het nu rustig aan. Waar het schip strandt zien we vanzelf wel. Deze ervaring neemt niemand ons in ieder geval meer af. Ik zal haar altijd nog lief blijven hebben.