Titelkoorts: 5 Formule 1-seizoenen waarin twee coureurs ook nek-aan-nek streden

02 dec 2021, 21:00 • Entertainment

242865091 543231916968146 3410275211758814263 n

doorredactie

De Formule 1 nadert zijn ontknoping en met nog twee races te gaan is het ongekend spannend. Gaat Nederlandse trots Max Verstappen zijn eerste titel veroveren? Of tikt de Brit Hamilton">Lewis Hamilton zijn achtste F1-titel binnen en streeft hij de legendarische Michael Schumacher voorbij? 12 december weten we of Nederland voor het eerst een F1-kampioen aflevert en of de straten oranje zullen kleuren. In de tussentijd kijkt journalist Willem Leijgraf voor FHM terug op vijf seizoenen waarin het ook tot de laatste dag spannend bleef.

1994: Schumacher zorgt met crash voor de winst

De Formule 1 kent veel grootheden. Van Niki Lauda tot James Hunt en van Ayrton Senna tot Max’ schoonvader Nelson Piquet. De grootste grootheid is toch wel Michael Schumacher die in totaal zeven keer beslag legde op de titel. Zijn allereerste was er een waar menig Britse fan nog steeds wakker van ligt. We nemen je mee naar het seizoen 1994, waar de race-winnaar 10 punten mocht bijschrijven en de achtervolgers het met 6 en 4 punten moesten doen. Spanning alom, maar ook een brute strijd tussen Michael Schumacher en zijn concurrent Damon Hill.

Wanneer men kijkt naar dit Formule 1-seizoen valt een ding op: Schumacher was oppermachtig tot en met de zomer van 1994, maar moest maar liefst vier races puntloos afsluiten door het “spelen met de regels.” In Groot-Brittannië haalde The Red Baron in tijdens de warm-up ronde én negeerde hij zijn straf. Het resulteerde in diskwalificatie voor de Duitser. Schumacher’s team Benneton ging in beroep, waardoor Schumacher nog drie races door kon rijden. Een van die drie races won de Duitser zelfs, maar tijdens de Grand-Prix van België werd hij wéér gediskwalificeerd. En het werd nog erger voor de Duitser: Schumacher mocht niet in actie komen tijdens de eerste tweevolgende GP’s. De strijd om het kampioenschap lag ineens wagenwijd (no pun intended) open.

Tijdens Schumacher’s afwezigheid pakte concurrent Damon Hill zijn kans. De Brit won zowel de GP van Italië als die van Portugal en was nog maar één schamel puntje verwijderd van Schumacher. Het bleef bloedstollend spannend tot de laatste race. Schumacher bekroonde zijn rentree in Spanje met een eerste plaats in, maar Hill beperkte de schade met een tweede plaats. Een race later waren de rollen omgedraaid en won de Brit, maar werd Schumacher tweede. Zo was het verschil opnieuw slechts één puntje. In Australië zou alles beslist worden. Tijdens de race toucheerde Schumacher de muur waardoor Hill langszij kon komen. De Duitser herstelde zijn foutje, maar plantte in de bocht daarna zijn wagen bovenop die van de Brit. Het resultaat: beide coureurs uit de race en Schumacher die zijn allereerste Formule 1-kampioenschappen pakte. Wat een scenario zou dat zijn voor de titelstrijd tussen Verstappen en Hamilton.

Foto: Google Creative Commons

2007: Raikkonen is Mercedes op één punt te snel af

Piepjonge versies van Hamilton en Rosberg (beiden 22), een 28-jarige Raikkonen, Alonso en Massa (beiden 26) en een pas 20-jarige Vettel. Het seizoen 2007 in de Formule 1 kende een zeer talentvolle groep coureurs die stuk voor stuk uit zouden groeien tot de absolute top. Tel daarbij de ervaren David Coulthard op en voeg daar ook nog de Nederlandse Christijan Albers aan toe en je hebt een prachtig Formule 1-seizoen vol strijd en spanning.

In 2007 was het na vier races al duidelijk dat een Ferrari of een Mercedes aan de haal zou gaan met de titel. Raikkonen (Ferrari) won de openingsrace, Alonso (Mercedes) ging er vandoor met race numéro twee en Massa (Ferrari) won race drie en vier. Ondertussen werd Hamilton (Mercedes uiteraard) driemaal tweede en eenmaal derde. Speelden de andere teams dan geen rol van betekenis? Nee, eigenlijk niet. Het waren Mercedes en Ferrari die domineerden dat seizoen. Slechts drie races wist een ander team een plek op het podium te bemachtigen. Dat zegt genoeg.

De strijd tussen Ferrari en Mercedes ontpopte zicht tot een nek-aan-nekrace die op de laatste dag beslist zou worden. Er leek geen vuiltje aan de lucht voor Mercedes met Hamilton aan kop en Alonso daar vlak achter, maar in China ging het volledig mis. Hamilton finishte niet, Alonso werd tweede en Raikkonen ging er in zijn Ferrari met de winst vandoor. Nog steeds geen man overboord voor Mercedes, want Hamilton stond nog tien punten voor op de Fin in zijn Ferrari en Mercedes-maatje Alonso stond nog steeds tweede met vier punten afstand. Het doemscenario voltrok zich echter toch voor Mercedes. Tijdens de laatste race had Hamilton problemen met zijn versnellingsbak en hij eindigde zevende. Hij mocht twee punten bijschrijven, maar dat was niet genoeg om de wereldtitel binnen te slepen. Was het teammaat Fernando Alonso dan gelukt? Nee. De Ferrari’s hielden de Mercedes van Alonso op afstand. De Spanjaard eindigde derde, Massa tweede en Raikkonen won de race en daarmee ook het kampioenschap met maar liefst één schamel puntje verschil.

Foto: Google Creative Commons

2008: Hamilton’s eerste was op het nippertje

2007 was een bloedstollend Formule 1-seizoen, maar 2008 deed er absoluut niet voor onder. Mercedes deed weer volop mee om de titel met coureurs Hamilton en Alonso in de gelederen, titelhouder Raikkonen en kompaan Massa waren ook gebrand op winst en daarnaast waren er ook nog outsiders voor de titel zoals BMW-Sauber met Kubica en Heidfeld. Toch ging het op de laatste dag maar tussen twee coureurs.

Het Formule 1-jaar 2008 opende met ware slijtageslag in Australië. Maar liefst vijftien coureurs finishten niet, waaronder titelhouder Raikkonen en zijn teamgenoot Massa. Hamilton finishte wel en opende het nieuwe seizoen met de winst. Ferrari herpakte zich en won de twee daaropvolgende races. Hiermee was de strijd opnieuw losgebarsten. Gedurende het seizoen was het uiteindelijk Massa die de meeste GP-winsten op zijn naam schreef, maar Hamilton sprokkelde meer punten bij elkaar. Hierdoor had de Brit een lichte voorsprong van zes punten op de laatste racedag in Massa’s thuisland Brazilië.

In Brazilië gingen de fans van Massa aan het werk met rekenmachines. Waar Massa niet had geprofiteerd van Hamilton’s twaalfde plek in Japan, deed de Brit dit andersom wel toen Massa dertiende eindigde in Singapore. Hamilton werd daar derde en hierdoor moest Massa de Grand-Prix van Brazilië wel winnen om nog kans te maken op de titel. Hamilton mocht hiervoor niet hoger eindigen dan een zevende plek. De Brit had het dus allemaal in eigen hand. De kwalificaties pakten redelijk gunstig uit voor Massa en op de dag van de race zelf konden de Brazilianen ook juichen. Massa had zijn werk gedaan. Hij finishte de race als eerste. Nu was het wachten op Hamilton. Echt spannend was het niet meer, want Hamilton eindigde vijfde met ruim vijftien seconden voorsprong op de nummer zeven. Hierdoor sleepte Hamilton zijn eerste wereldkampioenschap binnen met slechts één punt verschil.

Foto: Google Creative Commons

2010: Vettel en Red Bull flikken het op de laatste dag

Het jaar 2010 stond in de Formule 1 in het teken van een grote verandering rondom de puntentelling en het klassement. Waar voorheen maar acht coureurs punten ontvingen, werd dit uitgebreid naar tien. Daarnaast werd de beloning ook groter. Voorheen kregen de nummers een, twee en drie respectievelijk tien, acht en zes punten. Vanaf 2010 werd dit verhoogd naar 25, 18 en 15. Ook de andere coureurs werden meer beloond. De grote vraag was dat seizoen hoe spannend de titelstrijd zou blijven wanneer de beste coureur bij een gewonnen race direct minimaal zeven punten uit zou lopen.

Vettel, Alonso, Webber en Hamilton kwamen met het antwoord op deze vraag. Waar Red Bull het seizoen dramatisch startte, gooide Alonso met zijn Ferrari juist hoge ogen. Met vijf gewonnen races heeft Alonso voorafgaand de laatste race de beste papieren. Het verschil is minimaal, maar de Spanjaard zou aan een tweede plaats genoeg hebben om concurrenten Webber, Vettel en Hamilton achter zich te laten. Het puntverschil tussen nummer een Alonso en de nummers twee, drie en vier is echter minimaal. De laatste race van 2010 beloofde dus een absolute kraker te worden.

Vier potentiële winnaars aan de start, maar uiteindelijk zou er maar één zegevieren. Waar Alonso aan plek twee genoeg had om Webber voor zich te houden, had hij zelfs aan plek vier al genoeg om Vettel voor zich te houden. Hamilton kon de Spanjaard nauwelijks nog inhalen. Toch voltrok zich het doemscenario voor Alonso. Hij eindigde zevende en wist toen hij de finishlijn over reed dat hij niet alleen de Grand-Prix van Abu Dhabi had verloren, maar ook het kampioenschap had weggegeven. Niet aan concurrent Webber, want die hield ‘ie achter zich. Nee, het was Sebastian Vettel die er met de winst in Abu Dhabi vandoor ging en zo ook het F1-kampioenschap van 2010 won. Hamilton legde het vuur nog wel aan de schenen van Webber, maar mistte op twee punten na het podium in het eindklassement. Al met al een race om niet snel te vergeten. Voor iedereen die geen Fernando Alonso heet tenminste.

2016: Rosberg is teamgenoot Hamilton te snel af

De Mercedes-heerschappij was in 2016 ongekend, ondanks dat topcoureur Lewis Hamilton de eerste vijf GP’s geen eerste plek wist te veroveren. Zijn teamgenoot Nico Rosberg vulde de leegte en wist de eerste vier GP’s winnend af te sluiten. De Grand-Prix van Spanje was voor team Mercedes rampzalig, want zowel Hamilton als Rosberg wisten niet te finishen. In Nederland stond men echter op de banken te juichen. Dit was namelijk de eerste Grand-Prix winst van ene Max Verstappen.

Verstappen finishte uiteindelijk als vijfde in het eindklassement, terwijl teammaatje Daniël Riccardio de Ferrari van Sebastian Vettel achter zich liet en als derde eindigde. Ondertussen gingen Mercedes-coureurs Rosberg en Hamilton tot het einde nek-aan-nek. Hamilton leek te profiteren van Rosberg’s mindere races in Oostenrijk en Duitsland, maar werd in Maleisië door zijn Mercedes-motor in de steek gelaten. Zijn Duitse teamgenoot profiteerde niet optimaal, maar wist door zijn derde plek toch het gat met Hamilton te vergroten tot 23 punten.

Hamilton herpakte zich, maar Rosberg stond ook zijn mannetje. Tijdens de Grand-Prix van Japan wist Verstappen nog op plek twee te eindigen tussen de Mercedessen, maar de laatste vier races was het de grote Mercedes-show met Lewis Hamilton in de hoofdrol. Die hoofdrol leverde voor de Brit helaas geen eremetaal op. Hamilton wist vier keer op rij de racewinst te pakken, maar Rosberg eindigde keer op keer als tweede in de race. Zo won Nico Rosberg de Formule 1 in 2016 met slechts acht punten verschil.

Max Verstappen

Max kan in ieder geval genoeg leren van bovenstaande seizoenen. Bijvoorbeeld dat je door middel van een crash met je directe concurrent ook de race kunt winnen. Ook weet Max dat Red Bull het al eens eerder op de laatste dag heeft geflikt en weet hij dat Hamilton tijdens de laatste race nog steeds verslagen kan worden.

Op 5 december vindt de Grand Prix van Saudi-Arabië plaats en zullen we erachter komen of Max de laatste race als koploper begint of niet. Op 12 december is dan de grote finale tijdens de Grand Prix van Abu Dhabi. Hier zal bekend worden of we voor het eerst een Nederlandse Formule 1-kampioen gaan zien.

Delen met