Daniel Day-Lewis is terug, maar is Anemone een meesterwerk of een misser?

12 okt , 18:00Entertainment
anemone 2
Na acht jaar afwezigheid is de legendarische acteur Daniel Day-Lewis eindelijk weer op het witte doek te zien. De man die vaak als de beste acteur van zijn generatie wordt genoemd speelt in Anemone, een psychologisch drama dat hij samen met zijn zoon Ronan schreef. Ronan regisseert de film ook, dus het is eigenlijk een soort van familie-uitje… alleen dan met dikke camera's in plaats van bordspellen.
De film volgt Ray Stoker (Day-Lewis), een kluizenaar die door zijn broer (Sean Bean) wordt aangespoord om weer contact te maken met zijn vervreemde zoon. Klinkt zwaar, en dat is het ook… helaas niet altijd op een boeiende manier. De Amerikaanse première vond namelijk vorige week plaats en de reviews zijn nog al gemixt.

De terugkeer van een legende

Daniel Day-Lewis heeft een CV waar je U tegen zegt: There Will Be Blood, Gangs of New York, Lincoln leverden hem meerdere Oscars op. Na zijn ‘pensioen’ in 2017 leek het gedaan met de cinema, maar nu is hij terug. Alleen, en hier wordt het tricky, de eerste recensies suggereren dat deze terugkeer misschien zijn eerste echte blemage is. Ouch.
anemone

Kritiek

Op Rotten Tomatoes scoort Anemone 56% op basis van 79 beoordelingen. Critici zijn lovend over Day-Lewis. Logisch, hij kan een lepel laten acteren en je bent verkocht. Maar het script en de regie laten steken vallen. Manohla Dargis van The New York Times merkt droog op: “De sterke acteerprestaties leggen de banaliteit van het script bloot.” Robert Daniels van Screen International gaat nog verder: “Zelfs voor iemand die de beste acteur van zijn generatie genoemd zou kunnen worden, zijn het ondoorgrondelijke script en de abstracte beeldtaal te veel om te overleven in wat uiteindelijk een saaie, meanderende film is.” Met andere woorden: Daniel schittert, maar de film zelf… tja.

Familiefilm 

Ondanks de gemengde kritieken is Anemone vooral een persoonlijk project voor de Day-Lewis-familie. Daniel Day-Lewis gaf aan dat de samenwerking met zijn zoon hem nieuwe energie gaf en hem herinnerde aan zijn liefde voor acteren. Na Phantom Thread verdween hij niet uit beeld omdat hij geen zin meer had in het vak, maar omdat hij simpelweg even klaar was met de constante aandacht en druk die bij zijn status hoorden. Anemone voelt daarom als een voorzichtig herontdekken van die oude passie. Alleen jammer dat de film zelf niet dezelfde magie heeft als de man die erin speelt.

Anemone kijken of skippen?

Als je fan bent van Day-Lewis, is Anemone waarschijnlijk interessant om te zien hoe hij nog steeds elk frame kan dragen. Maar verwacht geen meesterwerk. Dit is meer een ambitieus passieproject van vader en zoon dat net niet helemaal landt. Voor wie houdt van experimentele drama’s en van acteerwerk dat de film vaak redt, prima. Voor wie gewoon een sterke film wil? Misschien kan je deze beter even skippen. Sowieso is het nog even wachten. Anemone draait vanaf 12 februari 2026 pas in Nederlandse bioscopen. 
Delen met
Ook interessant
loading

Loading