10x childhood memories om de 21e verjaardag van de Sims te vieren

Uren en uren konden we bezig zijn met het creeren van dé perfecte Sim. Elke haarstijl, oogkleur en gezichtsvorm werd uitgeprobeerd om tot een perfecte mix te komen. Om over de persoonlijkheid, naam en kleren nog maar te zwijgen…

Naast het zorgvuldig ontwerpen van onze eigen avatar besteedden we ook ontiegelijk veel tijd aan het nabouwen van ons gehele sociale netwerk. Vrienden, ouders, leraren, niemand bleef gespaard. Geen wonder dat ons sociale leven inzakte, we kenden de digitale versies vaak beter dan de real-life versies!

Een love-interest kon natuurlijk niet ontbreken in het leven van je Sim, ook al zat je zelf moederziel alleen op de zolderkamer je kostbare tijd te verspelen aan de game. Je was zowel trots als jaloers op je Sim dat Cupido bij hen wel raak schoot. Misschien als je wat minder achter dat scherm had gezeten was het jou ook wel gelukt , but who cares?

Als je hoofdpersonen eenmaal waren gesetteld in Simstad kon jij je tijd besteden aan de huizen van je Sims. De architect in jou kwam naar boven om zo de nederige stulpjes om te zetten in megaluxe villa’s waar je zelf alleen maar van kon dromen. Wat hadden die Sims toch een geluk zeg.

Aan het begin van de game probeerde je je echt aan de regels te houden en alles volgens het boekje te doen. Je Sim was altijd goed uitgerust, had altijd een volle buik en plaste nooit in zijn broek. Je inwoners waren misschien wel de gelukkigste mensen op aarde.

Jammer genoeg voor de Sims in je stad verdwenen al die goede zorgen van je zodra je het bestaan van de cheatcodes ontdekte. Je kon je Sims schaamteloos in de steek laten terwijl je bliksemsnel een fortuin binnenharkte. Waar zouden we zijn zonder ‘Motherlode’?

Je Sims vonden elkaar uiteraard heel lief want daar had jij natuurlijk voor gezorgd. Op een gegeven moment vonden ze elkaar zelfs zó lief dat ze constant bezig waren met ‘ooh jaa’. Je zag geen reet maar toch vond je het hartstikke spannend en leuk. En je Sims hadden ook altijd zin, stel konijnen waren het ook eigenlijk.

Die verzorging van je Sims kelderde dus meestal flink met de komst van de cheatcodes. Hierdoor waren ze altijd super chagrijnig en stonken ze als de neten. Bovendien konden ze niet zelf naar de WC lopen, en jij vond het veel te leuk om die Sim aan zijn lot over te laten. Gevolg: een raar gevoel van leedvermaak en een geel plasje op de virtuele grond.

Alsof de verwaarlozing van jou met zorg opgezette Sims nog niet genoeg was, werden we door het spel ook nog eens halve pyromanen. Het was natuurlijk ook veel te leuk om die keuken in de fik te zetten om vervolgens je Sim in paniek rond te zien rennen omdat die brandweer al-tijd te laat was.

Tot slot bood de game de optie om een heel dik zwembad naast je super-de-luxe woning te bouwen. Naast dat het er gewoon hartstikke gaaf uitzag, was de voornaamste reden voor de bouw van het zwembad de mogelijkheid om het trapje weg te halen zodat je Sims zouden verdrinken. Heel luguber, maar je smeekte daarna wel altijd bij Magere Hein om ze weer tot leven te wekken.