Q&A met Loiza Lamers over haar modellencarrière, verleden en de FHM500

03 jun 2020, 19:00 • Uncategorized

doorredactie

Ze won als eerste transgendermodel Hollands Next Topmodel, schopte het ver in Expeditie Robinson en doet campagnes voor onder andere Hunkemöller. We hebben het natuurlijk over niemand minder dan Loiza Lamers. Een ontzettende powervrouw die trots is op wie ze is. Wij spraken haar over haar verleden, toekomst en modellenwerk.

Hey Loiza, gefeliciteerd met je plekje in de FHM500!
Ja dankjewel! Voor het 4 de jaar al! Ik vind het heel tof. De lijst is gewoon een heel mooi idee om vrouwen in het zonnetje te zetten. Toen ik vier jaar terug bericht kreeg van jullie dat ik in het blad stond dacht ik: Maar wacht, ik sta als eerste transgendervrouw in de FHM500. Dat vond ik toen wel heel bijzonder. Dat ik er ieder jaar weer in mag staan, bevalt me goed.

Wat vind je van de FHM500?
Ik vind het een leuk concept. De een zegt: “Waar slaat het op” en “Er klopt niets van die lijst”. Kijk, je moet het allemaal niet veel te serieus nemen in de zin van: klopt de lijst. Iedereen heeft zijn eigen mening.

Wat vind jij het mooiste aan de vrouw?
Ik heb zelf natuurlijk heel hard moeten vechten de vrouw te zijn die ik vandaag de dag ben, laat ik het zo zeggen. Ik vind het concept vrouw gewoon heel bijzonder. Dat is bij mij niet gekoppeld aan een uiterlijk kenmerk. Ik vind een vrouw gewoon heel sterk. Met name als je kijkt waar vrouwen vandaan zijn gekomen uit de geschiedenis, hoeveel stappen er zijn gemaakt en hoe we hebben gevochten met z’n allen.

Ondertussen staan er meer transgendervrouwen in de FHM500, wat vind je daarvan?
Dat is toch fantastisch! Kijk, ik stond er als eerste in en dat was heel gaaf. Maar het is fantastisch dat er nu meer volgen en dat wij als transgendervrouwen die lijst van mooiste vrouwen gaan bestormen. Hopelijk worden het er ieder jaar steeds meer, dat is voor de emancipatie van het transgender zijn ook een overwinning en daar word ik heel gelukkig van. We komen er met z’n allen voor op en we krijgen erkenning.

Is het tegenwoordig nog lastig om als transgender in de modellenwereld rond te lopen?
Ik vind dit een lastige vraag. Ik zal nooit tegenover een castingdirector zitten die zegt: “Meid, jij bent het helemaal geworden omdat je transgender bent.” Of iemand die zegt: “Nee je bent het absoluut niet, omdat je transgender bent.” Ik heb het nooit meegemaakt. Het is daardoor heel moeilijk te pijlen of je wel of niet wordt geboekt door je verhaal, of het alleen maar om je koppie gaat of wat je kan. Er zijn natuurlijk anno 2020 veel meer transgendermodellen bekend. Ik weet dat er transgendermodellen zijn die het niet naar buiten brengen omdat ze bang zijn opdrachten mis te lopen. Het is mij nog nooit gebeurd, dus ik vind het lastig antwoord te geven op deze vraag.

Je hebt 5 jaar geleden meegedaan aan Hollands Next Top Model, waarom deed je mee?
5 jaar al?! Ik voel me oud, haha! Het is voor mij een lange weg geweest. Ik keek het vroeger altijd met mijn moeder en zusje. Ik had nooit gedacht dat ik het zou kunnen, tot mijn operatie achter de rug was en ik wat gewicht was verloren. Toen ben ik benaderd door een fotograaf op straat én door de castingcrew van I Can Make You A Supermodel van Paul Fischer. Toen dacht ik: Oh wacht even, is er dan iets wat ze misschien opvalt? Toen heb ik besloten om me op te geven en dacht: ik zie wel waar het schip strand. Ik werd uitgenodigd voor de castingdag. Toen kwam bij mij de motivatie erachter om dit als transgender te kunnen. Ik vond het een fantastisch avontuur om mee te maken. En ten tweede had ik ook echt iets van: Ja, ik kan hier ook misschien wel iets mee doorbreken in Nederland. Twee weken later stond presentatrice Anouk in de klas om mij te verrassen.

Waarom heb je toen pas laat in het programma gezegd dat je transgender bent?
Ze vragen tijdens die castingdag of je dingen hebt meegemaakt. Ze willen natuurlijk ook kijken hoe jij als persoonlijkheid bent en hoe je in het huis zou fungeren. Ik heb toen niets gezegd. Ik dacht: ik ben Loiza, dat hoeven ze niet te weten. Toen ik wegliep dacht ik: misschien had ik het toch moeten zeggen, want dan zat ik er sowieso in. Maar ik wilde het op eigen kracht doen. Ben ik een leuk persoon en heb ik een knappe kop, zonder dat hier een heel mediacircus omheen gebouwd wordt. Het heeft inderdaad wel door mijn hoofd gespookt om het gewoon te zeggen. Als ik er op die manier erin was gekomen, was dat niet hoe ik het wilde.

Nu ben je 5 jaar verder, merk je zelf dat je gegroeid bent als model?
Niet alleen als model, maar ook als mens. Ik heb zoveel geleerd van het leven. Ik heb altijd al geweten wat ik wilde, maar dit was een wereld waar ik totaal niet in thuis was en waar ik aan het begin ook wel mijn weg in heb moeten vinden. Hoeveel laat je zien aan ze zonder dat je teveel weggeeft en het je persoonlijkheid aantast. Dat is ook wel een ding hoor. Je wordt beoordeeld op hoe je eruit ziet en hoe je binnenkomt. Die eerste afwijzing die ik heb gehad, heb ik heel persoonlijk aangetrokken. Uiteindelijk leer je dat je er tussen moet passen, maar dat niet betekent dat je als mens minder bent of als model er niet goed uit ziet. Daar ben ik heel erg in gegroeid, dat ik dat als het ware heb kunnen scheiden van elkaar. Ik ben wereldwijzer geworden, ik heb de gaafste opdrachten mogen doen, de tofste mensen mogen ontmoeten. Dat is fantastisch.

Heb je wel eens spijt gehad dat je uit de anonimiteit bent gegaan?
Nee, het is voor iedereen anders, maar voor mij voelde het alsof er een last van mijn schouders viel. Het was een gevoel dat ik het niet meer geheim hoefde te houden. Ik kon altijd alles wel tegen iedereen zeggen, maar op de een of andere manier was dit echt een verademing. Dit is wie ik ben, take it, or leave it. Ik had niet verwacht dat het voor mij zo’n opluchting zou zijn. Het heeft me nog meer zelfvertrouwen gegeven.

Even iets helemaal anders, ik zag dat je de laatste tijd veel in Duitsland was. Wat heb je daar gedaan?
Ik krijg al een smile op mijn gezicht als ik er over praat. Ik heb meegedaan aan Lets Dance . Ik kreeg een mailtje van de Duitse RTL dat ze aan Lets Dance gingen beginnen, dat is daar meeega groot. Ik had altijd al wel eens aan een dansprogramma mee willen doen, dus ik ben dit gewoon gaan doen. Ik ben er uitgestuurd en weer een keer terugkomen. We hadden veertien afleveringen, en ik heb het tot de helft gehaald. Ik ben 7^degeworden en daar ben ik mega trots op, vooral omdat ze mij daar niet echt kennen. TV is daar echt nog lekker zoals vroeger, iedereen stemt, iedereen kijkt. Zorg er dan maar eens voor dat je stemmen krijgt. Ik had natuurlijk in de finale willen komen, daar niet van, maar het was gewoon heel tof. Ik zou het zo weer doen!

Denk je dat je ooit genoeg gaat krijgen van het modellenwerk?
Ik zit er pas 5 jaar in en ik ben nog jong, dus nu zou ik er zeker nog geen genoeg van krijgen. Maar het mooie is ook dat ik niet alleen het modellenwerk doe. Ik doe ook dingen voor tv, ik heb de mogelijkheid om samenwerkingen aan te gaan met bedrijven, niet alleen voor modellenwerk maar ook voor wie ik ben als persoon. Ik vind het heel mooi dat het niet alleen maar draait om ‘Loiza het model’. Nee, Loiza staat ergens voor en ik heb mijn dingen waar ik voor wil vechten, ik heb een uitgesproken mening, ik sta ergens voor en het is heel mooi dat ik daar veel mee kan doen. Ik heb afwisseling, dat is zo lekker.

Wat is het leukst of vetste moment uit jouw carrière?
Oeh, goede vraag. Ik vergeet altijd dingen, dat is zo erg. Het gaat soms ook snel dat ik soms even stil moet staan. Ik heb een dieselcampagne gedaan, dat was heel tof. Dat was mijn eerste soort internationale campagne. Ik vind het nu sowieso een eer dat ik opdrachten mag doen voor Hunkemöller. Dat is echt zo iets bijzonders, en daar kom ik weer, dat ik daar als vrouw als boegbeeld in de winkels hang. Dat vind ik echt een eer, dat ligt me heel erg nauw aan het hart. Buiten het feit dat het een onwijs gaaf merk is en ik erbij mag zitten, is dat ook een soort persoonlijke achievement. Ik heb altijd geroepen dat ik een Hunkemöller campagne wilde doen en daar ben ik wel heel trots op. Qua programma’s vond ik mijn avontuur aan Expeditie Robinson het vetst. Werd ik er net voor de halve finale eruit geschopt, daar was ik ziek van, haha.

Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Grappige vraag, want het is nu coronatijd en een stukje rustiger. Je hebt ineens veel meer tijd om over dingen na te denken en dat vond ik soms best confronterend. Normaal ben je gewoon bezig en doe je je ding. Ik hoop dat ik nog een hele lange tijd de carrière mag voortzetten die ik vandaag de dag heb. Ik zou het heel tof vinden om nog een keer in een film mee te kunnen spelen. Zou ik heel gaaf vinden om aan mijn lijstje toe te voegen. Ik zou eigenlijk ook nog, qua modellenwerk, heel graag een keer een grote parfumcampagne willen doen. Dior ofzo. Dat is echt wel iets waar ik dan als kind naar keek en ik echt dacht: Ja, wauw. Dat zou ik graag willen doen. Ik ben nog jong, dus ik hoop dat ik de dingen die ik nu doe nog heel lang mag doen. Ik heb wel altijd geroepen dat ik de eerste transgender-angel van Victoria Secret wil zijn, maar ja, dat werd uiteindelijk nogal een ding. Maar, ik ben echt mega gelukkig met de dingen die ik nu doe.

Even terugkomend op de FHM500, wie vind jij de mooiste vrouw van Nederland?
Ik heb het geluk dat ik samen met haar mag werken. Maar elke keer als ik haar zie denk ik: Vrouw, wat ben jij knap. Dat is Kim Feenstra. Dat is niet normaal, ik heb veel mooie vrouwen in mijn leven gezien, maar elke keer als ik haar zie denk ik weer even van: oh ja, wat is ze toch knap. Maar als je het hebt over mijn modellenvoorbeeld, dan is dat toch wel Doutzen.