Wij gingen een weekend Texels drinken, op Texel!

Als je aan menig man vraagt welk Texels biertje hij kent, kom je al snel uit bij de Texels Skuumkoppe of het alcoholvrije zusje hiervan. Maar wat mensen vaak vergeten, is dat het lokale biermerk een portfolio onderhoudt van dertien bieren, elk met een uniek karakter. Of wij ze even wilden komen proeven? Duh!

Op een uurtje rijden van de FHM headquarterz ligt de veerhaven van Den Helder. Vanaf hier vertrekt er elk halfuur een boot die jou en je auto maar al te graag naar Texel vervoert. Texel is een klein eiland, maar heerlijk als je even alle drukte van bijvoorbeeld Amsterdam achter je wilt laten. Na een kleine 20 minuten rijden komen we aan in Den Burg, de hoofdstad van Texel, vergis je niet, qua inwoners past het 117x in Amsterdam. Even inchecken bij Hotel Grand Opduin, een hotel dat overigens de meest ruime kamers heeft die wij ooit hebben gezien, en we kunnen door naar de bierbrouwerij. Hier staat een rondleiding gepland, waarbij we achteraf absoluut even één (of acht) Texels biertje(s) gaan proeven in hun eigen proeflokaal.

Waar wij heel enthousiast en vooral dorstig van worden is het verhaal over Texels Geheim. Elke maand komen de brouwmeesters bij elkaar om een nieuw, verfrissend biertje uit de ketel te stampen. Eerst gebeurt dit natuurlijk in een kleine badge, verwaarloosbaar als het mis gaat. Mocht de ‘proefbadge’ nou geweldig in de smaak vallen onder de eilanders, kan er in een zeldzaam geval een editie naar ‘de overkant’. Wij krijgen een editie van het geheime bier aangereikt die deze status heeft mogen behalen. Het is een editie in samenwerking met de KNRM, de reddingsbrigade van ons kikkerlandje. Maar dit was niet het enige bier dat wij hebben geproefd. De nieuwste editie van het Texels Geheim bier bestond uit een frisse summer ale met 4,5% alcohol. Ook kregen we een oudere editie van het geheime brouwsel te proeven. Dit bier was helemaal zwart. Nu horen we je denken: zwart bier is toch hartstikke zwaar? Daar vergissen veel mensen zich in, donker bier heeft namelijk niks te maken met de hoeveelheid alcohol of met hoe zwaar het smaakt. Het heeft eigenlijk alleen te maken met hoe warm de gerst dat gebruikt is voor het bier gebrand is. In dit geval een standje warmer dan normaal en hierdoor kwam er stout bier uit. Erg fris van smaak, deze lichting heeft alleen ‘de overkant’ nét niet gehaald.

Bij binnenkomst in de brouwerij worden we voorgesteld aan brouwmeester Tom van der Veen. Een spontane gast die, voordat hij zo’n 1,5 jaar geleden bij Texels aan de slag ging, veel heeft betekend bij andere biermerken zoals Heineken. Wat veel mensen ook niet weten is dat Texels sinds 2020 eigendom is van Heineken. Dit heeft het voor het merk bijvoorbeeld mogelijk gemaakt om hun populairste bier, de Skuumkoppe, ook ’aan de overkant’ te produceren. Want het eerste dat ons opvalt als we een rondje door de brouwerij lopen, is dat het eigenlijk totaal geen groot gebouw is. Ons wordt verteld dat er vroeger kaas werd gemaakt, wij zijn blij dat de verstandige keuze is gemaakt om over te stappen op bier. First things first, even een inleiding in het proeflokaal. Een mooie ruimte waar naar onze schatting zo’n 3000 flesjes aan de muur hangen, leeg uiteraard. Hierna worden we aan de hand meegenomen door de weg die de mout en het hop afleggen voordat het omgesmolten is tot een overheerlijk, troebel bier. Dat laatste is onvermijdelijk, gezien de brouwerij die niet over een filtermachine beschikt, gelukkig is dit ook niet cruciaal voor speciaalbier. Dit alles door een kleinschalige bierbrouwerij waar het familiegevoel doorheen stroom. Dit kon echter niet zonder eerst veiligheidsschoenen, een soort vuurwerkbril en een ultiem fashionable geel hesje aangereikt te krijgen, doet toch iets voor de ervaring.

Na de nodige proefglaasjes Texels en een uitgebreide fotoshoot worden we meegenomen naar het voedselbos. Het ligt op een steenworp afstand van de brouwerij, al moet je dan wel goed gooien. Het voedselbos is een familiebedrijf met grote fruitbomen waar meer dan 100 verschillende fruitsoorten groeien. Waarom we hiernaartoe werden meegenomen? De nieuwste editie van het Texels maandelijkse brouwprobeersel is namelijk in samenwerking met deze prachtige onderneming. Na een korte introductie worden we meegenomen door de tuinen waar de fruitsoorten groeien. De enthousiaste mede-eigenaar van het bedrijf laat ons zien waar het fruit groeit. Zoals je misschien al aan voelt komen, is de volgende editie van het Texels Geheim bier dus een fruitbier, iets dat het merk nog nooit heeft gemaakt. Nu maar hopen dat dit bier ‘de overkant’ haalt!

Voor de nobody’s die nog steeds denken dat er wijn bij een diner moet worden gedronken, hebben wij een leuke verassing. Na een busritje komen wij namelijk aan bij Paal 17. Een restaurant waar we met uitzicht op zee een diner geserveerd krijgen waarbij we geen bijpassend wijnarrangement aangesmeerd krijgen, maar een heuze bier-pairing! Hapje, slokje, hapje, slokje, enzovoorts! Weet je nog dat je vroeger een uitnodiging kreeg voor een kinderfeestje waarbij stond dat je met volle buik thuis wordt gebracht? Dat is hier een understatement. Na een klein beetje te veel te hebben gegeten gaan we terug naar Grand Hotel Opduin. Wat ook een fijne feature aan speciaalbier is, is dat je er heerlijk van kan slapen! Voldaan sluiten wij dus onze ogen in het heerlijke, enorm grote kingsize bed, om de dag erna weer voldaan de boot op te rijden.