Glory’s Amerikaanse droom in Miami ontaardt in teleurstelling

Het event vond plaats in het zogeheten Betr Warehouse, een exclusieve, luxe locatie ingericht voor media en VIP's, en was bewust getimed tijdens het drukbezochte Formule 1-weekend om maximaal aandacht te trekken van beroemdheden, online influencers en sportfans. Het main event van de avond was een rematch tussen Tyjani Beztati en Chico Kwasi, twee van de topvechters uit Glory’s middengewicht divisie. Alles leek aanwezig voor een spectaculaire avond: de juiste plek, de juiste vechters en een grote naam als Jake Paul aan boord.

Toch liep het vanaf het begin al mis. De gratis livestream op YouTube, bedoeld als wereldwijd uithangbord voor Glory’s vernieuwde aanpak, kampte met flinke technische problemen. Fans die op Nederlandse tijd om 01:00 uur klaar zaten voor het evenement, werden geconfronteerd met een stilstaand openingsscherm en de melding dat de stream “zo” zou starten. Het duurde ruim dertig minuten voordat de uitzending daadwerkelijk begon, en zelfs toen bleef het niet vlekkeloos verlopen. Bij veel kijkers liep het geluid niet synchroon met het beeld en in sommige gevallen was er zelfs helemaal geen audio. De negatieve reacties stroomden dan ook binnen op sociale media. Veel kijkers haakten simpelweg af voordat de eerste bel had geklonken.

Een opvallend pijnpunt voor velen was de afwezigheid van Jake Paul. Als medeorganisator, gezicht van Betr en grote publiekstrekker werd zijn aanwezigheid als vanzelfsprekend beschouwd. Zeker gezien het feit dat het evenement plaatsvond in zijn eigen studio en dat hij vooraf actief betrokken leek bij de organisatie, was het des te opvallender dat hij nergens te bekennen was. Voor fans die deels vanwege zijn naam kwamen kijken, voelde dit als een regelrechte deceptie. Het is een gemiste kans op promotioneel vlak, want Paul’s directe betrokkenheid had mogelijk veel meer kijkers kunnen trekken en positieve media-aandacht kunnen genereren.

De presentatie en het commentaar tijdens de uitzending droegen eveneens niet bij aan de geloofwaardigheid van het evenement. De twee commentatoren, Derek en JOJO van team BETR, maakten onderling grappen over weddenschappen om bier, en hadden meer aandacht voor elkaar dan voor het verloop van de gevechten. Kijkers klaagden over het gebrek aan professionaliteit en betrokkenheid bij de sport. Het contrast met ervaren vechtsport commentatoren was pijnlijk zichtbaar.

Ook de kijkcijfers vielen flink tegen. Waar Glory op duizenden kijkers had gerekend, bleven de cijfers steken rond de 6.000 voor de officiële stream. Een alternatieve stream op het kanaal van Betr trok slechts 150 kijkers, cijfers die ver verwijderd zijn van het bereik dat Glory gewend is tijdens reguliere evenementen in Europa of Azië. Dit roept serieuze vragen op over het nut van deze Amerikaanse samenwerking.

Sportief gezien viel er gelukkig nog wat te genieten. Don Sno wist Younes Smaili te verslaan, terwijl Michael Boapeah een sterke indruk achterliet door de Roemeen Stefan Latescu te domineren met krachtige trappen. In het hoofdgevecht verdedigde Chico Kwasi zijn titel met een gelijkspel tegen Tyjani Beztati. Laatstgenoemde was echter ontevreden na het gevecht en claimde dat hij bestolen was. De beslissing op punten was volgens hem onterecht, wat nog meer controverse aan de avond toevoegde.

Al met al was "Glory Underground" geen glorieuze herstart op de Amerikaanse markt, maar eerder een pijnlijke wake-upcall. De combinatie van technische mankementen, onprofessionele productie, teleurstellende kijkcijfers en de afwezigheid van hun belangrijkste uithangbord zorgden voor een avond die meer vragen dan antwoorden geeft. Als Glory echt wil doorbreken in de VS, zal het volgende evenement beter voorbereid, beter gepresenteerd en vooral serieuzer genomen moeten worden.