Soundstorm in Saoedi-Arabië bewijst zich als het Tomorrowland van het Midden-Oosten
We hebben in het afgelopen decennium een hoop festivals bezocht, maar een festival in Saoedi-Arabië is wel de laatste plek op aarde waar we hadden gedacht te gaan partyen. Hoe zou dat er in hemelsnaam aan toegaan? Nieuwsgierig als we zijn, stappen we in het vliegtuig naar Riyad om onszelf een weekend lang onder te dompelen in de feestelijke wereld van MDLBeast Soundstorm.
De felle zon straalt aan de strakblauwe hemel, de thermometer gaat richting de dertig en een grote groene vlag wappert fier aan de voet van het grote plein in de historische binnenstad, terwijl de oproep voor het gebed uit de minaretten door de stad galmt. Welkom in Riyad, de hoofdstad van Saoedi-Arabië. Een land met een controversiële reputatie. Niet zo heel lang geleden werden hier nog de meeste executies ter wereld uitgevoerd, homoseksualiteit is er strafbaar en tot vier jaar geleden mochten vrouwen niet eens autorijden. Primitief in (oude) gewoontes, maar progressief in toekomstdromen.
Sinds de kroonprins Mohammed bin Salman aan de macht is gekomen, is het land zich in rap tempo aan het ontwikkelen naar een samenleving die meer past in de huidige tijdsgeest. Langzaam maar zeker wordt er afscheid genomen van oude en twijfelachtige gebruiken. Dus is het mogelijk dat hier, middenin de Arabische woestijn, een feeststad uit de grond wordt gestampt dat zich kan meten met de grootste festivals ter wereld. Drie jaar geleden moesten ongehuwde vrouwen nog via een aparte ingang naar binnen om een restaurant te bezoeken, nu lopen mannen en vrouwen kriskras door elkaar heen op dit immense festival.
600.000 bezoekers
Het is voor het derde jaar op rij dat het festival wordt georganiseerd en elk jaar gaan ze weer een stapje groter. In drie nachten treden meer 200 artiesten op die zijn verdeeld over zeven verschillende stages. Waar een Amsterdam Dance Event 450.000 mensen trekt, daar gooit Soundstorm er nog een schepje bovenop. In drie dagen komen er volgens hun eigen berekeningen maar liefst 600.000 bezoekers op het festival af. Meer dan negen keer zoveel bezoekers als op Lowlands. Daarnaast organiseert MDLBeast in de dagen voorafgaand aan het festival ook XP Music Conference. Een driedaagse conferentie vol met talks, panels, workshops, performances en netwerkmogelijkheden voor en over de creatieve muziekindustrie. Daarin onder andere een presentatie van José Woldring, founder van The Media Nanny die we ook te gast hebben gehad in onze podcast FHM’s Vrouwen aan de Top.
MDLBeast (leuke knipoog naar de regio trouwens) heeft kosten, noch moeite gespaard om de bezoekers een waanzinnige ervaring te bieden. Neem de mainstage, genaamd Big Beast. Een kolossaal bouwwerk dat net zo indrukwekkend is als de mainstage op Tomorrowland. Niet alleen qua grootte, het zijn vooral de LED-lichten die ons versteld doen staan. Over de 200 meter brede mainstage zijn maar liefst 60.053.373 LED-lampjes verspreid, waarmee het een Guinness Book World Record te pakken heeft.
Rijkdom
Gelegen in een van de meest lucratieve regio’s ter wereld, heeft Saoedi-Arabië over duiten niet te klagen. Het land is immers een van ’s werelds grootste olie-exporteurs. Om een voorbeeldje te geven van hun rijkdom: nadat het voetbalelftal in de groepsfase op het WK de sterren van Argentinië met 2-1 versloeg, kreeg elke speler van het nationale team een Rolls Royce Phantom cadeau van de kroonprins. Buiten deze kitscherig presentjes, staan er diverse prestigieuze doch megalomane plannen op de agenda van het land. Zo is men in 2013 in Jeddah begonnen met de bouw van de Kingdom Tower, het eerste gebouw ter wereld dat hoger dan een kilometer moet worden. De bouw is reeds opgeschort en het is nog maar de vraag of ‘ie hervat gaat worden, maar toch. Verder hebben we met eigen ogen gezien dat men in Riyad drukdoende is om in de vorm van het King Salman Park het grootste stadspark van onze planeet te bouwen. Maar het meest bizarre project is toch wel The Line. Afgelopen maand is de eerste paal in de grond geslagen van dit futuristische project, waar in de provincie Tabuk (nabij de grens met Israël) een 170 kilometer lange, verticale metropool moet verijzen, die plaats moet bieden aan negen miljoen inwoners. Kostenplaatje? 980 miljard euro.
Sterren line-up
Die financiële weldaad is ook zichtbaar in de productie van Soundstorm, waar ze lijken te beschikken over een ongelimiteerd budget. Dat blijkt niet alleen uit de majestueuze podia, ook de line-up kent geen grenzen. Naar verluidt bedraagt het budget voor artiesten alleen al meer dan 40 miljoen dollar. Van Amerikaanse popsterren als Post Malone, DJ Khaled en Bruno Mars tot EDM-kanonnen als Swedish House Maffia, Steve Aoki en David Guetta. Het zijn een paar namen die hier dit weekend acte de présence geven. Ook Nederland is goed vertegenwoordigd met dj’s als Afrojack, Hardwell en Tiësto.
Naast dit commerciële housegeweld is ook het zwaarste geschut van het mondiale technoleger afgereisd naar Riyad. Zo kun je de polonaise lopen bij onder andere Solomun, Adam Beyer, Sven Väth, Loco Dice, Artbat, Ricardo Villalobos, Jamie Jones, Seth Troxler, Hot Since 82 en Maceo Plex. Het bovengenoemde sterrenensemble wordt daarbij aangevuld met lokale talenten, zoals de vrouwelijke Saoedische dj Cosmicat. Zij vertelt: “Er is al lang een bloeiende underground community in Saoedi-Arabië. Dankzij MDLBeast kunnen we vandaag de dag onze dromen najagen en in contact komen met de gevestigde orde van de internationale muziekscene. Dit festival geeft onze carrières een enorme boost.”
Cosmicat heeft een lekkere stijl. Het is melodisch waar dromerige vocals overheen zijn gelegd, maar de stevige baslijnen en ferme kicks zorgen voor de gemene touch. Een dj die niet zou misstaan op een Nederlands festival als DGTL. Sowieso is het opvallend hoeveel vrouwelijke dj’s er op de eerste dag geprogrammeerd staan.
We lopen door naar de Dance Tent. Een stage ter grootte van de Ziggo Dome waar rustig 15.000 mensen in passen. Het is met name het plafond dat de aandacht trekt, want daar hangen vijf gigantische led-panelen die omhoog en omlaag kunnen bewegen en in samenwerking met het nog grotere scherm achter de dj en de tientallen laserlichten, voor een sensationeel spektakel zorgen. Alle registers worden opengetrokken bij het optreden van Eric Prydz, met Opus als zinderend slotstuk.
Underground
Vanuit de Dance Tent zetten we koers richting de Underground. Dit is de plek waar een plek is ingeruimd voor de minder mainstream georiënteerde dancemuziek. De Underground is weer onderverdeeld in vier verschillende stages, die zijn opgebouwd uit honderden zeecontainers. Het zorgt voor een toffe en industriële vibe die uitermate geschikt is voor ’s werelds beste dj’s om hun zware bassen te laten rollen. De Underground 1 is de grootste van het kwartet, waar big shots als Carl Cox, Solomun, Maceo Plex staan geprogrammeerd. Aan de zijkant zijn zelfs een paar balkonnetjes geplaatst waar de mensen die een VIB-bandje (aka Very Important Beast) hebben gescoord, kunnen hangen. Bij Artbat komen we goed aan onze trekken. Het Oekraïense duo dat haast louter eigen producties speelt. Op een medium tempo bpm wordt in hun karakteristieke producties toegewerkt naar een epische break, waarna er standaard een moddervette, gevaarlijke climax volgt. Slinger de Artbat remix van Monolink – Return to Oz maar eens aan in je headphone en je snapt wat we bedoelen.
Spiegeltje spiegeltje
Underground 3 is ook een leipe stage, waar we naar binnenlopen als de Vlaamse bazen van 2manydj’s aka Soulwax staan te knallen. Ook deze zaal is van een opmerkelijk kaliber, want op de vloer na is ‘ie volledig voorzien van spiegels. Zowel de zijkant als het plafond is volledig behangen met het reflecterende materiaal, met als interessant bijeffect dat de licht- en lasershow in de vermenigvuldiger wordt gegooid. Laten we gelijk maar even doorlopen naar Underground 4. Een stage in een cirkel waar het geluid in tegenstelling tot de andere stages iets minder goed is afgesteld, maar waar de sfeer er wel lekker in zit.
Onze favoriet van dit kwartet aan podia is echter Underground 2. Aan de voorkant word je welkom geheten door een enorme engel. Het is hier net wat intiemer, terwijl het podium wordt gedomineerd door een joekel van een LED-scherm die in tweeën is gespleten. Door die scheur zijn weer flikkerende, desoriënterende stroboscopen geplaatst, terwijl aan beide zijkanten van podium op climaxmomenten de vlammen omhoogschieten en de dansvloer nog een tandje heftiger in de fik zetten. In Europa heeft ondergetekende alle grote festivals wel zo’n beetje bezocht. Dit is op het gebied van stages en visuals zonder twijfel een van de spectaculairste festivals waar we ooit zijn geweest. Je weet soms echt niet waar je kijken moet.
Bont gezelschap
Niet alleen door de stages, maar ook het publiek is een bonte verzameling van mensen. Van de cool kids in hippe kleding tot mannen in traditionele witte gewaden met een bekende rood-wit geblokte keffiyeh op hun hoofd. Alles loopt hier rond. Een ander geliefd fashion item die we hier veel voorbij zien komen is de bivakmuts, die in allerlei fluorescerende kleuren wordt gedragen. Maar ook gay koppels in Berghain achtige outfits lopen hier sporadisch hand in hand voorbij. De lichtbrillen zijn helemaal niet aan te slepen, wat wel weer voor een moddervet effect zorgt als we in de Dance Tent over het publiek heen kijken en de mensenmassa transformeert in een grote knipperlichtshow.
Hoewel er veel vrouwen op de line-up staan, is het publiek overwegend man. Wij achten een man-vrouw verhouding van 90/10 niet uitgesloten. Er lopen wel wat stelletjes en wat groepjes vriendinnen rond, maar het zijn vooral de jongensvriendengroepen die hier massaal naartoe zijn gekomen om te dansen. Holy shit, wat is het aan. Van zalen die van voor naar achter staan te springen tot heuse dance battles waarbij we ons in een aflevering van So You Think You Can Dance wanen. De manier van partyen is echt anders dan we gewend zijn van de Nederlandse festivals. Mensen lijken totaal niet bezig met wat andere mensen van ze vinden en zijn hier met een doel gekomen: zo hard mogelijk uit hun dak gaan. Maar hallo, wat zou jij doen als je eindelijk voor het eerst naar een festival kan? En nee, daar komt geen druppel drank bij kijken. Alcohol is immers verboden in Saoedi en wordt dus ook niet geschonken op dit festival.
David Guetta
Wij zien vanaf de dansvloer hoe los het gaat, maar hoe is het optreden op zo’n festival in Saoedi-Arabië voor artiesten? We besluiten het te vragen aan David Guetta. De Franse superhitmachine draait al ruim twee decennia op alle uithoeken van de planeet: van residencies op Ibiza tot de grootste mainstages ter wereld. Met Soundstorm heeft hij een speciale band, want hij was bij alle drie de edities. “In Europa zijn we natuurlijk verwend met dit soort feesten. Nederland heeft de moeilijkste crowd om voor te draaien. Waarom? Zij kunnen elk weekend naar feesten met de grootste dj’s. De movement die ik in Saoedi-Arabië zie is geweldig. Misschien begrijpt nog niet iedereen de muziek, maar je ziet dat iedereen de festivalervaring waardeert. Ik heb vrouwen met tranen in hun ogen zien staan, omdat ze voor het eerst in hun leven bij zo’n show aanwezig zijn. Het is fantastisch om getuige te zijn van de eerste stappen die dit land zet in de ontwikkeling van dancemuziek. Het maakt me trots om daar deel van uit te maken.”
Terwijl DJ Khaled voor een veld met 100.000 mensen de ene na de andere wereldberoemde rapper (Future, Fat Joe, Busta Rhymes, Rick Ross, T.I.) op het podium roept voor een gastoptreden en wij vanuit het achterveld achteroverleunen, raken we in gesprek met een jonge vrouw. “Dit festival illustreert de groei die dit land doormaakt. Mijn opa komt nog uit de tijd dat hij vier vrouwen had. Het huwelijk van mijn ouders was gearrangeerd. Je kan niet verwachten dat je in een land met dergelijke conservatieve tradities uit het verleden van de ene op de andere dag gay rights hebt. Zo’n 70% van de inwoners van Saoedi-Arabië valt in de categorie dertig jaar of jonger. Dat biedt perspectief, maar geef ons de tijd. De ontwikkelingen gaan al razendsnel.”
Visitekaartje van Saoedi-Arabië
Het is bijzonder om van dichtbij te zien wat voor een belangrijke rol een festival kan spelen in de emancipatie van een land. Natuurlijk is er nog een hoop voor verbetering vatbaar, maar ons is duidelijk geworden dat ze hier in heel rap tempo bezig zijn om het land te moderniseren. Dit is het visitekaartje van een progressiever Saoedi-Arabië, waarbij Soundstorm z’n naam heeft gevestigd op de internationale festivalkalender. Met de waanzinnige stages, eclatante line-up, uitzinnige publiek en de achterliggende gedachte dat hier geschiedenis wordt geschreven, maakt dit festival tot een van de meest unieke ervaringen uit ons leven.
Meer info of zelf meemaken? Volg @mdlbeast.soundstorm op Instagram of check hun website mdlbeast.com.
Video
Dit bericht op Instagram bekijken
MDLBeast Soundstorm in cijfertjes
3 nachten
7 stages
5.533.985 m² aan festivaloppervlakte
600.000 + bezoekers
200 + artiesten
260 + uur aan livemuziek
80 meter hoge vlammen
1.300 + containers
86.200 parkeerplaatsen
100 eet- en drinktentjes
1 Porsche stand
0 genuttigde biertjes
Instagram Story verslag
MDLBeast Soundstorm in video meemaken? Check hier ons Instagram story verslag:
Gallery
Foto’s: MDLBeast
