Sekslessen #6: Bevaart een echte schipper de rode zee?

Franske Huisman studeerde psychologie, noemt zichzelf neo-feminist en vindt Kim Kardashian minstens zo indrukwekkend als Albert Einstein. Afgelopen september verliet ze Nederland voor onbepaalde tijd, voornamelijk om aan de westerse sleur te ontsnappen en haar creativiteit terug te vinden. Haar droom is overigens om instafamous te worden, zodat ze nooit meer hoeft te werken. Volg haar hier. Vanaf heden schrijft ze voor FHM. Over seks.

Voor het eerst ongesteld zijn is nogal een dingetje. Dat je twaalf of dertien bent, naar de wc gaat en er opeens een rode vlek in je witte badstoffen Hema-onderbroek zit. Ik snap dat je je misschien niet interesseert in hoe het is om ongesteld te zijn, jij bloedt tenslotte niet maandelijks uit je punani. Toch vraag ik je dit stuk te lezen om je in te kunnen leven in het proces dat alle vrouwen onvermijdelijk doorlopen.

Beeld je in dat je een meisje van dertien bent en die rode vlek ontdekt: dan krijg je te horen dat je geen meisje meer bent maar een vrouw. Je moeder komt vrolijk aanzetten met allerlei soorten en maten maandverband en tampons. Het liefst blijf je zo ver mogelijk bij die attributen en vrolijke moeder uit de buurt, maar dat kan niet want je lekt.

De minst angstaanjagende optie is maandverband. Je hebt vast wel eens gehoord dat maandverband voelt als een luier en daar is niets van gelogen. Je plak dat ding in je onderbroek en voelt zo nu en dan een warme lading bloed vanuit je onderbuik naar buiten stromen. Als de zwaartekracht zijn werk heeft gedaan belandt die klodder op het zogenaamd absorberende witte stuk plastic. Het kleverige goedje maakt er een zompig, broeiend gebeuren van down under. Niet heel prettig. En dan heb je als tienermeisje nog de vrees of je klasgenoten niet ruiken dat je ongesteld bent, of erger nog: zien.

De meeste meisjes besluiten daarom vrij snel, als het geloof dat toelaat, dat de tampon een betere optie is. Hoewel het na wat oefening niet zo’n probleem meer is om een tampon naar binnen te schuiven, is het nogal wat om dat te doen als je nog nooit kennis hebt gemaakt met het gat waar het naar binnen moet.

Begrijp dat mannen van jongs af aan worden geconfronteerd met hun geslacht. Je ziet het, je voelt het, je houdt het vast als je gaat plassen, je houdt het vast als je niet gaat plassen, je huilt als er iemand tegen aan schopt, je geeft het een naam, je speelt ermee, je zwaait ermee in de rondte. Kortom: het is je beste vriend. Maar deze voorbeelden zijn ongestelde pubermeisjes hartstikke vreemd. De kennismaking met het geslacht komt bij hen vaak noodgedwongen tijdens de eerste menstruatie.

Zonder dat je erom gevraagd hebt komt ergens bloed uit en moet je met je vinger een raketvormig voorwerp inbrengen dat dat bloed op moet vangen. Tja. Dat is de eerste keer een nogal zenuwslopend klusje. Als je dat onder de knie hebt en je je eindelijk een beetje comfortabel voelt, komen de horrorverhalen over het kwijtraken van een tampon of het verliezen van een been. Het is allemaal geen rozengeur en maneschijn. Vooral geen rozengeur.

Ik ga in dit artikel geen aandacht besteden aan buik-, rug-, hoofdpijn, emotionele buien en vermoeidheid. Vooral omdat ik verwacht dat dat precies de symptomen zijn waar ook jullie mannen last van hebben wanneer jullie wederhelft ongesteld is. Het komt niet onregelmatig voor dat mannen klagen over hun ongestelde vriendin (which I can kinda imagine).

Oké, nu over op de seks, anders doet de titel van deze serie het artikel geen eer aan. Maar ik wilde even illustreren dat ongesteld zijn nogal een ding is. Al sinds de eerste bloedende dag wordt een gigantisch label aan het ongesteld zijn gehangen en is het leven van een meisje nooit meer hetzelfde. Meer onzekerheden en ongemakken, precies waar je op zit te wachten als dertienjarige.

Nog even een disclaimer voor ik deze beweging tegen het zere been schop: ja, ongesteld zijn is één van de meest natuurlijke verschijnselen die bestaat, maar laten we niet vergeten dat de natuur soms best een enorme bitch kan zijn. De enige momenten waarop ongesteld worden echt fijn is, is als je pregnancy scare daarmee als sneeuw voor de zon verdwijnt.

Oké, nu daadwerkelijk over op de sekshamvraag: Ben je pas een echte schipper als je ook over de rode zee vaart? Dat is niet alleen aan de schipper. Vreemd eigenlijk dat seks met een ongestelde vrouw wordt geassocieerd met ‘pas echt je vak goed uitoefenen’. Sommige zeeën willen helemaal niet bevaren worden wanneer ze rood zijn en daar zullen schippers dan naar moeten luisteren. Wat alle schippers ongetwijfeld doen, want de zee is veel sterker dan een bootje. Vooral als ze rood is. Als je trouwens zelf niet moet denken aan een met bloed besmeurde piemel is er geen man over boord. Ook dat is jouw goed recht.

Claimen dat ongesteldheid vies is en seks in die periode daarom uit den boze, dát is niet oke. Vergeet niet dat we allemaal negen maanden hebben gewoond in dat bloed en slijm. Het heeft je het leven gegeven. Daarbij beschikken we tegenwoordig over alle middelen die we nodig hebben voor seks tijdens het bloeden: een handdoekie en stromend water. Dus als je er allebei zin in hebt: get your inner Dracula out and do that bloody thing.

Les 6: Een goede schipper begrijpt dat het voor de zee niet leuk is om rood te kleuren. Dat komt niet alleen door het daadwerkelijke bloeden, maar ook door andere ongemakken die erbij komen kijken. Initiatief om seks te hebben tijdens ongestelde dagen kun je dus beter aan je partner over laten. Dat getuigt niet alleen van respect, je vermijdt er ook ontploffingsgevaar mee (dan zit het hele huis onder het bloed en dat wil niemand).