Het zal je niet ontgaan zijn dat deze zomer een nieuwe The Lion King op het programma staat. Gisteravond zagen we de film bij de première in Pathé Tuschinski en we kunnen je gerust stellen: hij is fantastisch.
Je hebt geen goede opvoeding gehad als je in je jeugd niet hebt gekeken naar The Lion King. Het is net zoiets als leren fietsen, op tijd naar bed en niet met je mond vol praten. Het hoort gewoon bij opgroeien. Het is misschien wel de allermooiste Disneyfilm die er is. Er wordt dus nogal een risico genomen om deze opnieuw uit te brengen. Aan de andere kant: als je de film zou instarten voor de kids van nu, dan vragen ze af naar wat voor middeleeuws tekeningenschouwspel ze liggen te kijken. Alleen om die reden is het al goed dat ‘ie opnieuw wordt uitgebracht.
Het is niet de eerste film die op deze wijze opnieuw wordt verfilmd, want eerder kreeg The Jungle Book al een remake. Niet zo gek dus dat regisseur Jon Favreau ook voor The Lion King is gecharterd. De stijl wordt live-action of ook wel photorealistic computer-generated animation genoemd. En die is van verpletterend hoog niveau. Alles ziet er zo realistisch uit. Alsof je naar een Planet Earth documentaire zit te kijken.
Aan het verhaal is nauwelijks gesleuteld. Simba is de zoon van koning Mufasa en de geboren troonopvolger. Scar, de broer van Mufasa, ziet zijn plekje als koning in rook opgaan en smeed een verschrikkelijk plan dat miljoenen kinderen aan het janken heeft gebracht, zo niet een jeugdtrauma heeft opgeleverd. Hoewel we vroeger met een bibberend onderlipje en tranen over de wangetjes vol ontzetting naar die gemene Scar hebben gekeken, is dat nu juist iets wat ons dit keer veel minder raakt. Oké, we zijn emotioneel wat stabieler dan als kleuter en we weten wat er komen gaat, maar toch: het had wat zieliger gekund en Scar enger (waar al kritiek
op was). Aan het verhaal is niks veranderd, maar de conversaties zijn hier en daar wel wat aangepast. Uiteraard zijn alle bekende oneliners als ‘everything that touches the light’ en ‘Run away and never return’ weer van de partij.
Uiteraard is er weer een glansrol weggelegd voor Timon en Pumbaa. In het origineel zijn ze ook al de smaakmakers op humoristisch gebied, maar in de remake vinden wij ze minstens zo grappig. Zij alleen al maken het de moeite waard om naar The Lion King te gaan. Het werkt ook wel lekker dat Seth Rogen de stem van Pumbaa heeft ingesproken. Die humor zorgt ervoor dat de film, naast het jeugdsentiment, ook dit keer weer voor volwassenen uitermate vermakelijk is. [caption id="attachment_137646" width="1024"]
Hij is niet de enige beroemdheid die te horen is in The Lion King, want niemand minder dan Beyoncé is te horen als Nala. Slimme keuze. Niet alleen marketing wise, maar vooral vanwege de stem van Queen B. The Lion King barst van de kippenvel opwekkende classics met The Circle of Life en Can You Feel the Love Tonight als welbekende hoogtepunten. Hans Zimmer is verantwoordelijk voor de rest van de muziek, dus dat zit ook helemaal snor. Als je dit ziet snap je weer waarom de musical van The Lion King zo’n gigantisch en langlopend succes is.
Er is best wel wat kritiek op de film. Dat er geen enkele reden is om deze film opnieuw uit te brengen. Dat Disney een cash cow is geworden. Dat ze geen inspiratie meer hebben voor nieuwe verhalen. Die laatste twee punten zit misschien best een kern van waarheid in, maar verder gaan we niet mee in de kritiek. De geniale graphics, de heerlijke humor, de magistrale muziek. Dit is een schitterende remake van een legendarisch verhaal dat verteld moet blijven worden. Met deze editie kunnen we weer een paar decennia vooruit. The Lion King is vanaf woensdag te zien in Pathé
Wat:The Lion King Wie:
Donald Glover (Simba), Beyoncé (Nala), Seth Rogen (Pumbaa), Billy Eichner (Timon)
Hoeveel sterren:✭ ✭ ✭ ✭ Saai feitje:
De remake van The Lion King is eerste film">de eerste film die Disney uitbrengt na de remake van Aladdin. Precies zoals in 1994, toen The Lion King de eerste film na Aladdin was die werd uitgebracht.