Aandachtsgeile Royal Enfield Interceptor is de ultieme zen-machine

Als er iets is wat de Royal Enfields gemeen hebben, dan is het wel dat ze karrenvhracht aan aandacht opeisen. Dat was met de eerder genoemde Continental GT zo en datzelfde maken we weer mee als we een weekendje op pad gaan met de Interceptor. Van oude mannen die ons wijzen op het bestaan van een diesel tot een fietser die abrupt in de remmen knijpen om ons te vertellen dat er een in de buurt een speciale Royal Enfield shop is waar we zéker eens een kijkje moeten nemen. Gaan we doen!

En dan heb je nog de twee hippe jonge gasten die met bovengemiddelde interesse uitgebreid de Interceptor bestuderen. Wij slaan het gade vanaf een afstandje. “Ah is ‘ie van jou?”, vragen ze als we aan komen lopen. De helm onder de arm verraadt het een en ander. En anders doet de doortastende tred richting de tweewieler wel vermoeden wie de (tijdelijke) eigenaar is van de bike. Wat volgt is een uitgebreid vragenvuur over Royal Enfield. Waarbij ze moesten kijken of dit nou een klassieker uit de sixties was, of een hagelnieuwe asfaltronker.

Het is dus een modern exemplaar in een oud jasje. We noemden de Interceptor niet voor niets de twee-eiige broer van de Continental GT. Ze hebben dan ook een hoop gelijkenissen. Hetzelfde chassis, hetzelfde staande twin viertakt blok en qua looks heeft ‘ie ook veel weg van z’n broertje. Dezelfde dubbele chromen uitlaat, vering, 18’’ gespaakte wielen en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Lekkere retro vibes vieren hoogtijdagen bij Royal Enfield en het gaat er bij ons in als zoete koek. Met de looks zit het dus wel snor.

Het verschil zit ‘m in de kleurencombinatie, tankinhoud en de prijs, maar met name in de rijhouding. Je zit net effe wat lager (804 mm om 1.024 mm). Daardoor zit je net effe wat meer rechtop, waardoor de zen-modus vanzelf in je ziel glijdt zodra je je helm opzet en wegrijdt. Qua rijden komen we op dezelfde punten als de Continental. Ondanks dat ‘ie niet overloopt van de pk’s (47 stuks om precies te zijn) zit je geen moment verlegen om vermogen. Toch knap hoe de Britten (of moeten we zeggen Indiërs?) desondanks toch flinke snelheid uit de 650 cc hebben weten te peuteren. Dat is mede te danken aan z’n relatief lage gewicht van 202 kilo, wat nog vier kilo meer is dan z’n tweelingbroer. Het is geen motor die je uitdaagt om de grenzen van de natuurkunde op te zoeken en is ook geen potentiële rijbewijs-shredder, maar het blijft wel oppassen voor post van het CJIB. Qua rijden is het vrij gelijk aan de Continental. Een fijne machine die licht en soepel stuurt, iddem dito schakelt en ook zodanig voortschrijdt over het asfalt.

Helemaal chill als je op een vrije zondag met een laat nazomerzonnetje in je snuit op verlaten 80-weggetjes rijdt. Als we na één biertje op het terras wegrijden raken we weer in gesprek met een bewonderaar van de Interceptor. Je snapt dat wij na ons zondagmiddag ritje weer helemaal relaxed en in opperbeste stemming thuiskwamen voor het avondeten. Dat is wat deze motor met je doet. De psycholoog kun je afbellen en de Prozac pillen in de prullenbak mieteren, het enige wat je nodig hebt is een motorrijbewijs en een Royal Enfield Interceptor. En als je al prima in je vel zit, dan wordt het alleen nog maar beter. Met z’n heerlijke klassieke looks, goede rijeigenschappen en aanspraak die je vanzelf krijgt is dit echt een hele fijne motor. Als dit alles je als muziek in de oren klinkt, dan wordt het alleen nog maar beter als we aangeven dat deze gloednieuwe bike al vanaf €7.800 bij jou op de stoep staat.

Motor: Luchtgekoelde staande twin, 4 takt
Cilinderinhoud: 648 cc Vermogen: 47 pk

Gewicht: 202 kilo Transmissie: 6 versnellingen

Brandstofcapaciteit:13,7 liter Prijs (vanaf): €7.899,-