FHM test nieuwe Ford Focus RS

05 feb 2016, 16:30 • Machines

doorChris Riemens

Na zeven jaar komt Ford eindelijk weer met een nieuwe hot hatch op de proppen in de vorm van de nieuwe Focus RS. De snelste RS ooit zelfs. Dat belooft wat. We pakten het vliegtuig naar Spanje om over kronkelige bergweggetjes te crossen en te checken of de Focus RS z’n vervaarlijke reputatie waar kan maken.

Wij zijn in de stad van de sinaasappels, paella en de bestemming van die trein waar Ronald Koeman ooit op sprong. Precies, Valencia. In de havenstad vindt de introductie plaats van de nieuwe uitdager in de league der gloeiendhete hatchbacks. De klasse van de gechilipeperde auto’s voor dagelijks gebruik. Vanaf het vliegveld jumpen we gelijk in de strakke Recarostoelen van de RS. Er zijn twee opties qua kleur: een felblauwe of een grijze. Wij krijgen een donkergrijze toegewezen. Staat ‘m wel heel erg lekker. Donker, gevaarlijk en volledig wolf in schaapskleren-proof. Dat kinky blauw is natuurlijk wel agressief en sexy. Maar ook vele malen schreeuweriger. Kroket of frikandel, het is allebei een lekkernij uit de frituurpan maar het is maar net waar je van houdt.

Met de nieuwe RS kopt Ford de hattrick binnen qua Focus RS’jes. Na 2002, 2009 is dit de derde generatie. Het is ook de eerste Focus RS die over heel de wereld verkocht zal gaan worden. In 42 landen zal de nieuwste telg van Henry straks verkocht worden, waaronder China en Amerika.

Met de groeten van Ken Block

We verlaten al vrij rapido de snelweg en schreden voort richting bergachtig landschap. De motor is warm en we besluiten ‘m maar gelijk op de sportstand te zetten. De RS heeft overigens de beschikking over vier standen: normaal, sport, track en drift. Die laatste optie zou zomaar ingefluisterd kunnen zijn door Ken Block, de Amerikaanse driftkoning die heeft meegeholpen met de ontwikkeling van de auto. Afijn, de sportstand. Je merkt het gelijk qua gasrespons (feller) en in je stuur (zwaarder, waardoor je meer connectie voelt met de auto). De bergpaadjes kronkelen door het Spaanse landschap. Ze zijn bij Ford niet achterlijk, want dit is de habitat waar de RS ultiem tot z’n recht komt.

Vernuftig staaltje elektronica

Zijn weggedrag is echt fantastisch. Hij stuurt heel scherp, heel direct en je voelt dat ie z’n venijnige rubberen tanden in het asfalt plaatst. Het Dynamic Torque Vectoring system helpt daar een behoorlijk hand mee. Dit vernuftige staaltje elektronica zorgt ervoor dat je buitenste achterwiel meer koppel krijgt waardoor je als het ware de bocht ingeduwd wordt. Zo kun je nog strakker de hoek om knallen. Zeker op deze wegen is dat heerlijk en is dat een belangrijke pijler in het geniale weggedrag. Bedenk daar een uitstekende handgeschakelde zesbak bij en het speelkwartier is compleet. En die sound. Voor een viercilinder produceert ‘ie een zeer aantrekkelijk geluid. In de sportstand gorgelt en pruttelt ‘ie er op los en verstuurt ‘ie behoorlijke knallen naar de buitenwereld. Dat is om van te smullen, met name voor de mensen die zich buiten de auto bevinden.

Wat ook wel plezier bevorderend werkt is een vermogen van 350 pk. 350 pk! In een ‘normale’ gezinsauto. Vroeger hadden de Porsches en Ferrari’s van deze wereld zoveel vermogen, tegenwoordig kun je met het hele gezin en de skikoffer op het dak richting de Alpen blazen met 266 km/u. Long not crazy, zou Louis zeggen. Mocht je dan bij het stoplicht toevallig zo’n oude Porsche treffen, dan kun je ‘m ook nog eens de twee vuistdikke uitlaatpijpen in je voluptueuze derriere laten zien, want de sprint van 0-100 legt de RS af in 4,7 schamele secondes. In Gone in 60 Seconds-termen: ‘This is a five second car.’

Bwáp, bwáp, bwáp

Maar dan moet je wel je launch control aanzetten. Ook een feature die voor het eerst op de RS zit. Met de knopjes op je stuur moet je effe naar de settings waar je launch control aanvinkt, dan trap je je koppeling in, geeft vol gas, je hoort ‘bwáp, bwáp, bwáp’, haalt de voet zo snel als je kan van de koppeling en daar ga je. Zo richting horizon. Check de video hierboven maar. Het is heel easy. Je vriendin of de oma daarvan, kan het ook. Wat lastiger is driften. Sowieso al lastig voor ons, maar omdat het om een vierwiel aangedreven auto gaat moet je nog bruter te werk gaan. Op de parkeerplaats van het circuit van Valencia, waar jaarlijks de MotoGP wordt gereden, mogen we zelf een bandensetje verbrassen. We zetten onze bolide in de driftmodus. Onze instructeur vertelt dat we in de eerste versnelling aan moeten komen rijden, rustig in moeten sturen, dan vol op het gas moeten en dan is het een kwestie van spelen met en gas en insturen. De eerste keer knallen we nog diverse pionnen van de buitenste cirkel aan de kant. Maar bij de tweede poging hebben we ‘m opeens. Heel soepel draaien we om de middelste pionnen, een rookspoor achter ons latend. Het is net als fietsen, opeens heb je ‘m. En als je ‘m dan hebt dan hoef je er ook nagenoeg niks meer aan te doen, behalve je stuur vast te houden.

Focus RS is dé te kloppen hot hatch

Ook wel aardig is dat we ons voor een paar hot laps nog mogen uitleven op het circuit zelf. Na twaalf rondjes knallen is de pret over, schuiven we aan voor lunch en worden we weer in de bus gepropt voor het vliegtuig terug naar Nederland. Een enerverende tweedaagse met de Focus RS. Conclusie? Een bloedsnelle, briljant sturende bolide waar je ook nog je vrouw en kinderen in kunt vervoeren. En dat voor een halve ton in euro's. Daar krijg je niet zo’n chique interieur voor terug dat je wel kunt krijgen bij de concurrerende Duitse vloot als Audi en BMW, maar de fun die je met de RS gaat beleven is extreem hoog. Als wij nog ergens 50k hadden liggen dan zouden we het wel weten. De Focus RS is niet de nieuwe uitdager in de league der gloeiendhete hatchbacks, dit is dé te klopppen bolide.