Q&A met intimiteitscoach LunatiKa over cyberseksverslaving: “Het is een stukje verborgen werkelijkheid”

Cyberseksverslaving is een groeiend probleem, alleen is dat voor de buitenwereld niet zichtbaar. LunatiKa werkt als intimiteitscoach en tantrische meesteres. Dagelijks komen er mannen bij haar die gevangen zitten in deze verslaving, vaak zonder zich daar zelf van bewust te zijn. Daarvoor schreef zij het e-book ‘Overwin cyberseksverslaving - en own je echte mannelijkheid’.

LunatiKa vindt dat we echt moeten praten over deze kwestie, die volgens haar meer aandacht verdient. Mannen die hiermee worstelen zouden het zo sneller herkennen en er iets aan kunnen doen. Hoogste tijd om haar dus even over dit onderwerp te spreken.

Wat bracht jou tot het maken van dit boek?

Ik merk dat er wat dit onderwerp betreft nog veel onbewustheid is. Dat zie ik ook in mijn praktijk. Mannen die hier last van hebben, hebben dat vaak niet door. Laat staan dat ze het kunnen benoemen als een cyberseksverslaving. Maar het heeft wel grote negatieve impact. Ik denk dat het belangrijk is om daarover te praten op plekken waar veel mannen zijn, zoals bij FHM.

Cyberseksverslaving is een vorm van seksverslaving. Wat mij in mijn werk steeds meer begon op te vallen is dat ik vaak dezelfde mannen terug zag komen. Soms een keer per week, soms een keer per dag, soms zelfs meerdere keren per dag. Toen ben ik dat fenomeen gaan onderzoeken en ontdekte ik niet alleen het verslavende gedrag, maar ook de omvang ervan.

Je geeft dus sessies. Wat houden deze sessies in?

Ik geef online sessies via mijn eigen website en ben ook actief op een webcamsite. Mijn intuïtie is heel sterk. Ik maak contact met deze mannen en kom binnen via de achterdeur, in hun onderbewuste. Daar raak ik dingen aan en breng ik het nodige in beweging. Dat geeft mij een zekere macht, waardoor ik ook de rol van meesteres heb. Ik ga niet uit de kleren en leer mannen om zich figuurlijk bloot te geven. En dat geeft vaak ongekende spanning en opwinding. Je kan mij zien als een medium en coach op het gebied van intimiteit en seksualiteit.

Hoe pak je je sessies aan?

Mannen komen vaak iets halen, ze kunnen heel erg in hun hoofd en penis zitten, om het zo maar even te zeggen. En daar moet iets mee, ze willen iets kwijt. Ik spiegel dat en keer het om. Ik stimuleer ze om me te verrassen met wat ze te bieden hebben, en dus met wie ze zijn. Om contact te maken met zichzelf en daardoor ook met de ander. Vanuit die verbinding ontstaat er een heel nieuw veld waarin dingen mogelijk worden. Wanneer een man dan klaarkomt, geeft dat een heel ander gevoel. Vaak hebben ze dan ook echt iets van “Waauw!’

Dan zijn ze helemaal in de wolken!

Ja! Dan is het niet meer iets komen halen en kwijtraken, maar opgeladen en vervuld worden, ook in het orgasme: een totaal andere benadering.

En wat voor type man bezoekt jou? Wat is hun verhaal?

Allerlei soorten mannen, maar een trend is wel mannen die op zoek zijn naar een onderdanige ervaring, tussen aanhalingstekens. Want wat ik merk, is dat veel van die mannen helemaal niet onderdanig zijn. Zij zijn eigenlijk vooral op zoek naar een kick.

Wat voor een kick?

Veel van deze mannen kijken bdsm- of Femdom filmpjes, waarin krachtige vrouwen mannen seksueel overheersen en domineren. Dit kan uiteindelijk tot verslaving leiden, omdat ze daar heel erg door getriggerd raken. Online is dat vrij gemakkelijk, er is namelijk geen drempel. Je kan ook in het ‘echie’ naar een meesteres gaan, maar dat is een grote stap en bovendien een stuk duurder. Zo komen ze bij mij terecht, of bij een andere online meesteres.

Wat komen ze precies halen?

Eigenlijk zie ik van alles, veel verschillende en specifieke wensen en verlangens. Soms zitten deze mannen in een relatie die niet meer lekker loopt, of zijn ze op een andere manier gevangen in de matrix van werk, verplichtingen en verantwoordelijkheden. Zodoende gaan ze dan op zoek naar een stukje spanning, bevrediging en/of ontlading. Soms is het ook gewoon behoefte aan een contactmoment en blijft het daarbij.

Wat valt je op?

Dat grenzen wel heel gemakkelijk overschreden worden. Sommige van deze mannen hebben schijnbaar alles wat hun hartje begeert, maar toch missen ze iets. Ergens onderweg zijn ze de verbinding met zichzelf kwijtgeraakt. Ze gaan dan op zoek en ervaren in al die online verleiding een kick, waar ze steeds meer van willen. Dit gedrag wordt in bepaalde gevallen dwangmatig, waarna het extremere vormen aanneemt. Het zijn geen slechte mannen, maar dopaminejunkies. Waardoor ze in veel gevallen ook overgaan tot het real life uitleven van hun fantasieën, met alle nadelige gevolgen en risico's van dien.

Van exhibitionisme tot publieke vernedering en ruige seks op parkeerplaatsen met andere mannen. Als je dan super hetero bent en de intensiteit van dit soort avontuurtjes heftiger is als seks met je eigen vrouw, geeft dat niet alleen veel schaamte en schuldgevoelens, maar ook verwarring.

Mannen zijn de verbinding dan kwijt, kan je dat nog iets meer duiding geven?

Als je verslaafd bent aan cyberseks heb je niet alleen last van een hoge seksdrift, maar gebruik je cyberseks als een manier om je emoties te onderdrukken. Je voelt jezelf niet meer en bent vaak ook je bezieling kwijt; datgene waar je hart sneller van gaat kloppen. Je hart is natuurlijk verbonden met je gevoel. Belangrijk is dus om in je lijf te gaan voelen wat er met je gebeurt wanneer er iets getriggerd wordt en jezelf weer te belichamen.

Mooi gezegd. Leg dat eens verder uit?

Deze mannen zitten vaak heel erg in hun hoofd, zoals veel mensen in deze moderne maatschappij. Daardoor raken ze de verbinding met hun lichaam en dus ook met zichzelf kwijt. Terwijl je juist in dat lichaam je werkelijke behoeftes en emoties kunt voelen. Daar gaan ze vaak aan voorbij, omdat dat gewoon eng is. En ook omdat het van jongs af aan in veel gevallen wordt aangeleerd, zeker als man. Een man die huilt, dat is nogal een taboe.

Dat is wel een stereotype, niet?

Klopt, heb je gelijk in! Ik doel vooral op de 30+ mannen. Die komen uit een andere tijd, waarin mannen vooral stoer en sterk moesten zijn. En het tonen van emoties nog niet zo aan de orde was.

Hoe is dit dan bij jongere mannen?

Er speelt zich toch wel een zorgwekkende ontwikkeling af in deze groep. Deze jongens groeien op in een tijdperk waarin alles beschikbaar is. Zij gaan vaak online op zoek om kennis en ervaring op te doen en raken hierin verstrikt. Daardoor ontwikkelen zij een vertekend beeld van wat intimiteit is. Zo zie ik bijvoorbeeld jongens van in de 20 en 30 die nog maagd zijn en op zoek gaan naar een meesteres. Omdat de touwtjes uit handen geven een gemakkelijke manier is om die seksuele ervaring te krijgen. Ze kiezen dan een vrouw die ouder is en dus wel weet wat ze doet. Bij jongens van 18 of begin 20 is het risico om verslaafd te raken zelfs nog groter, omdat hun hersenen sterker reageren en meer dopamine aanmaken. Het gaat nog sneller en daardoor is het nog moeilijker omkeerbaar.

Dat kan best schokkend zijn, niet?

Ja... Ik zie jongens die helemaal in de digitale wereld leven. Door porno te kijken, maar ook door zelf met afgebonden ballen en knijpers op hun tepels voor een online meesteres te zitten. Voor deze jongens is het uiteindelijk zoveel moeilijker om in het echt een normale relatie aan te gaan. Omdat die echte ervaring, als ze hem al krijgen, ver van de digitale werkelijkheid afstaat. Het geeft niet dezelfde kick. Dan blijf je in die cyberwereld hangen, omdat het zo makkelijk en verleidelijk is. Dat vind ik een verontrustende ontwikkeling.

Wat vind je daar het meest verontrustend aan?

Dat er intimiteitsproblemen ontstaan bij een grote groep jongeren. Zij kunnen zich niet verbinden. Niet met zichzelf, maar ook niet met iemand anders, of met meiden van hun eigen leeftijd. Dat geeft niet alleen problemen in relaties, maar ook in de breedte. Wanneer je tot 's avonds laat filmpjes zit te kijken en zoveel dopamine verbruikt, kan dat leiden tot depressies, uitputting en niet meer normaal kunnen functioneren. Zeker voor jongeren en jong volwassenen is dat geen goede ontwikkeling.

Je hebt het hier ook over meesteressen, dat is toch wel echt een stapje verder als online porno kijken, hoe zie jij dat?

In principe heeft het allemaal te maken met hetzelfde mechanisme, waarbij de dopaminelevels in het brein toenemen en het dwangmatige verlangen naar meer kan ontstaan. Het begint vaak met een beetje porno kijken, wat langzaam maar zeker steeds verder gaat.

Er zijn toch bepaalde vooroordelen over mannen die dit doen...

Ik snap dat je dat denkt, die gedachte is niet onlogisch. Toch zie ik allerlei soorten mannen die online porno zoeken en waarvan een deel uiteindelijk verslaafd raakt. Mannen van alle leeftijden, sociale achtergronden en beroepen. Mannen met en zonder relatie, succesvolle mannen, eenzame mannen... Verslaving kan iedereen overkomen en voor deze specifieke vorm zijn mannen extra kwetsbaar.

Dat maakt jouw werk wel echt extra interessant, toch?

Ja, zeker ook omdat dit alles zich afspeelt in een stukje verborgen werkelijkheid. Verborgen vanwege de schaamte, waardoor dit niet met de buitenwereld gedeeld wordt, zelfs niet met vrienden. Al die mannen die je in het gewone leven ziet, die zie ik ook. En ik zie hun schaduw: datgene wat er niet mag zijn in de maatschappij door afschuw of afkeuring.

Wat doe jij precies met die mannen?

Ik probeer iemand te raken door heel persoonlijk te worden. Want dan gebeurt er echt iets en verdwijnt de seksuele opwinding waarmee ze in eerste instantie bij me kwamen. En zie je dat er in een keer een heel stuk emotie vrijkomt. Dat is voor mij echte intimiteit, omdat de ander zichzelf figuurlijk blootgeeft. En zich laat zien in wie hij is en wat er speelt. Vanuit die verbinding kan werkelijk alles ontstaan en ook geheeld worden.

Uiteindelijk laat je mannen dus veel meer hun kwetsbaarheid tonen om dichterbij zichzelf te komen? Zoals je na de daad ook wel eens kan hebben.

Zeker! En vooral voor de daad, die daardoor een heel andere lading krijgt. Dan ervaar je intimiteit vanuit verbinding en heb je niet alleen maar seks. Dat is vaak niet de insteek van de meeste mannen die ik online zie en iets wat hen aangenaam verrast.

Is het een bewuste keuze dat je dit enkel online doet?

Ja, hoewel dit online aspect natuurlijk tegelijkertijd ook de valkuil voor veel mannen is. Het lijkt misschien wat tegenstrijdig: aan de ene kant zit ik achter een webcam en maak ik ze verslaafd en aan de andere kant bied ik een oplossing. Toch is dat niet het geval en heb ik altijd al vanuit een andere benadering gewerkt. Persoonlijke groei en transformatie staan bij mij voorop. En dat ben ik gaan doen op de plek waar dat het hardst nodig is.

Goed dat je dat zelf ook inziet, van die valkuil.

Wanneer je op zielsniveau werkt, is er veel schijnbare tegenstrijdigheid waar je doorheen moet breken. Het is in het geval van cyberseksverslaving ontzettend belangrijk om je in real life met echte mensen te verbinden. Het e-book is een wake up call en eerste stap om het probleem te gaan herkennen. Het spoort ook aan om in actie te komen, door middel van concrete opdrachten. Je bent er dus nog niet als je het e-book hebt gelezen. Het is vooral een stimulans om op zoek te gaan naar wat voor jou werkt en wat aansluit bij wat je nodig hebt. En om dat in de echte wereld te zoeken.

Kun je op een gebalanceerde manier online porno kijken?

Dat is de vraag. Je moet jezelf afvragen: ‘is dit wat mij daadwerkelijk voedt’? Porno is namelijk niet heel realistisch. Het is vaak 'mannelijk' georiënteerd en dus agressief, amoreel en vrouwonvriendelijk. In films op televisie idem dito. De vrouw is vaak vooral seksueel object voor de mannelijke hoofdpersoon om iets aan te ervaren. Wederzijdse verbinding, empathie en variatie zijn in deze uitingen vaak ver te zoeken.

De maatschappij zit wat dat betreft wel gek in elkaar soms…

De hele maatschappij is ingericht om mensen te verleiden tot consumeren. En die verleidingen nemen alleen maar toe, met name door het internet. Zo zijn de meeste mensen verslaafd aan van alles, zonder dat ze het door hebben. Toen ik mij in het thema verslaving ging verdiepen was ik echt shocked. Er is gewoon sprake van een collectieve hypnose waarin we met onze aandacht voortdurend afgeleid en op allerlei plekken, behalve bij onszelf, zijn. Daardoor onderdrukken we onze levensenergie en ligt verslaving op de loer. Dit is iets waar veel meer aandacht voor mag komen. Het e-book gaat daarom ook over belichaming en bezieling. Over opnieuw in contact komen met je lichaam, je emoties en je ziel. Waardoor de neiging om toe te geven aan de verleiding van cyberseks minder groot wordt. Je vindt dan namelijk het geluk weer terug in jezelf.

En het geeft rust in je hoofd en structuur, niet?

Precies! Rust. Je vindt weer de rust in jezelf. En balans. Daarom is dit e-book zo’n mooie start voor mannen met een cyberseksverslaving.

Meer informatie en wil je het boek bestellen? Check de site van LunatiKa.